آيا برگزاري جشنهاي خاص در نهم ربيع الاول اشكال دارد؟

صفحه نخست

فیلم و صوت

2024 October 11 - جمعه 20 مهر 1403

کد مطلب: ٥٢٦٩	تاریخ انتشار: ٢٢ شهریور ١٤٠٣	تعداد بازدید: 13145
پرسش و پاسخ » صحابه

آيا برگزاري جشنهاي خاص در نهم ربيع الاول اشكال دارد؟

توضيح سؤال: آيا اين گونه مراسم كه در خانه ها و بدون فيلم برداري و ضبط باشد هم اشكال دارد يا فقط نبايد علني باشد؟ پاسخ : با توجه به موقعيت كنوني جهان اسلام و تلاش دشمنان براي ايجاد تفرقه و بهانه دادن به دست تكفيريون براي قتل شيعه ، هرچه امور تبري علني نباشد به صلاح است لازم به ذكر است كه تبري از دشمنان اهل بيت عليهم السلام به صورت كلي امر ضروري است ولي نام بردن و مصداق معين كردن صلاح نيست ودر عصر ائمه عليهم السلام خود آن بزرگواران و اصحاب آنان رعايت اين نكته را مي كردند موفق باشيد گروه پاسخ به شبهات مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)

نظرات بینندگان

Ali

٠٠:٥٩ - ١٧ مهر ١٤٠٣

پاسخ نظر

آیا کفار و بی خدایان و بت پرستان در حکومت حضرت رسول خدا و أميرالمؤمنين حقوقی داشتند یا نه؟ اگر بگید نه که این از نظر حقوق بشر مدرن چیز بد و منفی محسوب میشه و اگر بگید حقوق بشر مدرن برای شما ارزشی نداره هم اشتباهه چون حق رای دادن حق آزادی بیان حق اینکه در کانادا شیعه مسجد بزنه از حقوق مدرن میاد هر دین و فرقه حقوقی داره

اگر هم بگید بله می گوییم پس چرا بهاییان در ایران حقوقی ندارن و مدرسه نمی تونن برن

البته این حرف یک خبرنگاری بود میخواستم ببینم شما چه پاسخی میدید

پاسخ:

با سلام

اهل کتاب در حکومت پیامبر صلی الله علیه و آله از حقوقی برخوردار بودند؛ اما کفار و مشرکین از این حق برخوردار نبودند و اساسا فلسفه ارسال انبیاء از بین بردن شرک و بت پرستی بوده است و حق دادن به آن ها با فلسفه ارسال انبیاء در تعارض است؛ لذا مشرکین که اهل مکه بودند، توسط پیامبر صلی الله علیه و آله در ماجرای فتح مکه مسلمان شدند و اگر کسی هم مقاومت می کرد اسیر می شد و حکم اسیران جنگی بر او بار می شد.

اسیران جنگی برده می شدند و در اسلام برای برده حقوقی تعیین شده است.

موفق و موید باشید

گروه پاسخ به شبهات

موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

Ali

Germany - Falkenstein

١٨:٥٥ - ١٧ مهر ١٤٠٣

پاسخ نظر

زندیق گفت اینکه دادن حقوق به مشرکین با فلسفه ارسال انبیا در تعارض است. اما این گزاره از منظر منطقی محل اشکال است، زیرا ارسال انبیا به‌ویژه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، برای هدایت همه انسان‌ها بوده است و در آیات مختلف قرآن نیز دعوت به رحمت و هدایت عمومی آمده است. بنابراین، این ادعا که هدایت و رحمت تنها به اهل کتاب محدود می‌شود، منطقی به نظر نمی‌رسد

پاسخ:

با سلام

ما نگفتیم که پیامبر صلی الله علیه و آله نسبت به کفار و مشرکین رحمت ندارد.

ما گفتیم احکام اسلامی نسبت به آن ها چنین است.

اما پیامبر صلی الله علیه و اله نسبت به آن ها هم رحمت دارد و لذا تمام سعی خود را برای چنین افرادی می کند و حتی با همین مشرکین صلحنامه امضا می کند تا خون ریزی اتفاق نیوفتد؛ اما وقتی آن ها نقض عهد می کنند و پیمان می شکنند و بر علیه مسلمین اقدام می کنند، دیگر راهی جز از بین بردن آن ها باقی نمی ماند.

وقتی هم که مکه به وسیله سپاه مسلمانان فتح شد، برخی از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله فریاد می زدند که امروز روز انتقام از مشرکین مکه است؛ اما پیامبر صلی الله علیه و آله در مقابل آن ها ایستاد و فرمود امروز روز رحمت و مهربانی است و بعد بخشنامه ای صادر که اگر کسی در مکه در خانه خود بماند و با مسلمین وارد درگیری نشود، کسی حق ریختن خون او را ندارد و اگر کسی در خانه ابو سفیان رئیس مشرکین پناهنده شود، کسی حق کشتن او را ندارد.

پیامبر با همین مشرکین بسیار با مهربانی برخورد کرد و بعد که آن ها اخلاق پیامبر صلی الله علیه و آله را دیدند، اسلام اوردند.

بله در حکومت پیامبر صلی الله علیه و اله کسی حق ندارد مشرک و یا کافر باشد.

این شخص باید یا مسلمان شود و یا از مملکت اسلامی خارج شود.
ما نگتفیم که هدایت فقط مخصوص اهل کتاب است.

شما حرفی که ما نزده ایم را به ما نسبت می دهید و بعد بر اساس آن حکم می کنید و اشکال می گیرید.

اتفاقا ما گفتیم که انبیاء فرستاده شدند تا با بت پرستی و شرک مقابله کنند و این مقابله به معنی جنگ نیست همیشه، ابتدا انبیاء کار فرهنگی می کنند و حجت را بر آن ها تمام می کنند و اگر آن ها زیر بار نرفتند آن وقت اگر آن پیامبر اجازه و شرایط درگیری با کفار و مشرکین را داشته باشد، وارد فاز جدیدی از مقابله می گردد.

موفق و موید باشید

گروه پاسخ به شبهات

موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

Ali

٠٠:٣٦ - ١٨ مهر ١٤٠٣

پاسخ نظر

لطفا پاسخ این مطلب را علمی بدید. میگه فرار عمر عقلانی بوده

این جنگ‌ها، فرار یا عقب‌نشینی به دلیل شرایط خاص نبرد، استراتژی نظامی یا اضطرار در مواجهه با خطرات ناگهانی بود، اما این وقایع در تاریخ به‌عنوان فرار از نبرد مطرح شده‌اند. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که در موارد دیگر، عمر به عنوان یک جنگجو و فرمانده شجاع شناخته می‌شود و نقش مهمی در فتوحات اسلامی ایفا کرد.

پاسخ:

با سلام

با بخش دوم این مطلب شروع کنیم.

در کجا از عمر به عنوان یک جنجگو و فرمانده شجاع یاد شده است؟

در کدام یک از فتوحات اسلامی عمر نقش داشته است به عنوان فرمانده لشکر که در میدان حضور داشته باشد؟

این که شما می گویید عقب نشینی استراتژی نظامی است، به فرض که این را بپذیریم، کدام یک از فرارهای عمر استراتژی نظامی بوده است؟

مگر استراتژی نظامی را فرمانده لشکر تعیین نمی کند؟ چطور می شود که فرمانده دستور حمله می دهد؛ اما یک سرباز صفر قائل با استراتژی نظامی می شود و به بالای کوه عقب نشینی یا بهتر بالا نشینی می کند؟

این که در کتب اهل سنت به صراحت آمده است که در جنگ خیبر عمر فرار می کند و بعد از شکست عمر لشکریان را متهم به ترس می کند و لشکریان عمر را متهم به ترس می کنند.

این جمله که این فرارها استراتژی است، بیشتر انسان را به یاد کسانی می اندازد که از سوسک می ترسند و می گویند چندشان می شود.

اگر قرار بود دستور به عقب نشینی در جنگی داده شود؛ اولا باید فرمانده لشکر چنین دستوری دهد و ثانیا بعد از آمدن دستور نه دیگران انسان را سرزنش می کنند و نه خداوند.

موفق و موید باشید

گروه پاسخ به شبهات

موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

[1] [2]

قبلی