2024 March 29 - جمعه 10 فروردين 1403
آيا شيعيان، ديگر فرقه هاي اسلامي را كافر مي دانند؟
کد مطلب: ٥١٢٩ تاریخ انتشار: ٢٧ آذر ١٣٨٨ تعداد بازدید: 18403
پرسش و پاسخ » عقائد شيعه
آيا شيعيان، ديگر فرقه هاي اسلامي را كافر مي دانند؟

مقدمه

عثمان الخميس، تئوريسين معاصر وهابي و از ليدرهاي اصلي آن ها، در سال گذشته در نماز جمعه كويت سخنراني كرد و در آن اتهامات بسياري را عليه شيعه مطرح نمود. ما در همان زمان پاسخ شبهات او را داديم و استاد قزويني نيز در مدرسه فيضيه چندين جلسه از سخنراني هاي خود را به اين شبهات اختصاص دادند.

از آن جايي كه شبهات مطرح شده در سخنراني عثمان الخميس، اهميت بسياري دارد و از مهمترين شبهات وهابيت عليه شيعه به حساب مي آيد، تصميم گرفتيم كه تك تك اين شبهات را به صورت پرسش و پاسخ نيز در سايت قرار داده تا خوانندگان هميشگي سايت بهره برداري بهتر و بيشتري ببرند.

طرح شبهه

يكي از اتهامات عثمان الخميس در اين سخنراني، اين بود كه شيعيان فقط خود را مسلمان و ديگر فرقه هاي اسلامي را كافر مي دانند. وي مي گويد:

المسألة الثالثة: القول بكفر من عدا الشيعة:

كل من عدا الشيعة فهو كافر بل لم يتوقف الأمر علي ذلك بل كل من عدا الشيعة كافر وولد زنا... .

3. ويروي الكليني في الكافي عن الرضا أنه قال: ليس علي ملة الإسلام غيرنا وغير شيعتنا، وهذا في الجزء الأول من الكافي 233.

تمام مردم غير از شيعيان كافرند، بلكه از اين هم فراتر رفته و گفتند: غير از شيعه همه كافر و ولد الزنا هستند...كليني در كتاب كافي از امام رضا نقل مي كند كه فرمود: به جز ما و شيعيان ما هيچ كس ديگري پايبند شريعت اسلام نيست.

اصل روايت

عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ الْمُهْتَدِي عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جُنْدَبٍ أَنَّهُ كَتَبَ إِلَيْهِ الرِّضَا (عليه السلام) أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مُحَمَّداً (صلي الله عليه وآله) كَانَ أَمِينَ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ فَلَمَّا قُبِضَ (صلي الله عليه وآله) كُنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ وَرَثَتَهُ فَنَحْنُ أُمَنَاءُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ عِنْدَنَا عِلْمُ الْبَلَايَا وَالْمَنَايَا وَأَنْسَابُ الْعَرَبِ وَمَوْلِدُ الْإِسْلَامِ وَإِنَّا لَنَعْرِفُ الرَّجُلَ إِذَا رَأَيْنَاهُ بِحَقِيقَةِ الْإِيمَانِ وَحَقِيقَةِ النِّفَاقِ وَإِنَّ شِيعَتَنَا لَمَكْتُوبُونَ بِأَسْمَائِهِمْ وَأَسْمَاءِ آبَائِهِمْ أَخَذَ اللَّهُ عَلَيْنَا وَعَلَيْهِمُ الْمِيثَاقَ يَرِدُونَ مَوْرِدَنَا وَيَدْخُلُونَ مَدْخَلَنَا لَيْسَ عَلَي مِلَّةِ الْإِسْلَامِ غَيْرُنَا وَغَيْرُهُم ْ نَحْنُ النُّجَبَاءُ النُّجَاةُ وَنَحْنُ أَفْرَاطُ الْأَنْبِيَاءِ وَنَحْنُ أَبْنَاءُ الْأَوْصِيَاءِ وَنَحْنُ الْمَخْصُوصُونَ فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَنَحْنُ أَوْلَي النَّاسِ بِكِتَابِ اللَّهِ وَنَحْنُ أَوْلَي النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ (صلي الله عليه وآله) وَنَحْنُ الَّذِينَ شَرَعَ اللَّهُ لَنَا دِينَهُ... .

از عبد اللَّه جندب روايت شده كه حضرت رضا عليه السلام در نامه اي به او نوشت: اما بعد همانا محمد صلّي اللَّه عليه و آله امين خدا بود در ميان خلقش و چون آن حضرت صلّي اللَّه عليه و آله در گذشت، ما خانواده وارث او شديم؛ پس ما هستيم امين خدا در زمين، دانش فتنه ها و مصائب و مردن ها و نژاد عرب و تولد اسلام نزد ما است. و چون هر كسي را به بينيم مي شناسيم كه او حقيقتا مؤمن است يا منافق. نام شيعيان ما و نام پدرانشان، نزد ما ثبت است، خدا از ما و آن ها پيمان گرفته است كه به هر راهي كه رفتيم آن ها هم وارد شوند و در هر جا در آئيم، در آيند، جز ما و ايشان كسي در كيش اسلام نيست .

مائيم نجيب و رستگار، و مائيم بازماندگان پيغمبران، و مائيم فرزندان اوصياء، و ما در كتاب خداي عز و جل مورد عنايت قرار گرفته ايم، و ما به قرآن سزاوارتريم تا مردم ديگر، و ما به پيغمبر نزديك تريم تا مردم ديگر، و خدا دينش را براي ما مقرر داشته... .

الكليني الرازي، أبي جعفر محمد بن يعقوب بن إسحاق (متوفاي328 هـ)، الأصول من الكافي، ج 1، ص 223 - 224، ناشر: اسلاميه ، تهران ، الطبعة الثانية،1362 هـ.ش.

نقد و بررسي

اين روايت از نظر سندي مشكلي ندارد و مطالبي كه در آن مطرح شده با اعتقادات شيعه همخواني دارد؛ اما از اين روايت به صورت قطعي نمي توان استفاده كرد كه شيعيان ديگر فرقه هاي اسلامي را كافر مي دانند.

معيارها در اسلام و مسلماني

اولاً: مراد از «اسلام» در اين روايت، همان اسلام كاملي است كه همراه با ولايت امير مؤمنان عليه السلام باشد؛ چنانچه خداوند بعد از اعلام ولايت امير مؤمنان عليه السلام در روز غدير، اسلام همراه با ولايت را اسلام كامل و دين مورد رضايت خود اعلام فرموده است:

الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمْ الاِْسْلاَمَ. المائدة/3.

امروز، دين شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آيين (جاودان) شما پذيرفتم

خطيب بغدادي با سند صحيح از ابو هريره نقل مي كند كه اين آيه در روز عيد غدير و پس از معرفي علي عليه السلام براي خلافت نازل شده است:

لما أخذ النبي (صلي الله عليه وسلم) بيد علي بن أبي طالب، فقال: ألست ولي المؤمنين، قالوا: بلي يا رسول الله، قال: من كنت مولاه فعلي مولاه، فقال عمر بن الخطاب: بخ بخ لك يا بن أبي طالب، أصبحت مولاي ومولي كل مسلم، فأنزل الله: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ».

رسول خدا دست علي را گرفت و فرمود: آيا من سر پرست مؤمنان نيستم؟ گفتند: آري، چنين است اي رسول خدا، فرمود: هر كس من مولا و سرپرست اويم علي مولاي اوست، عمر فرياد زد: تبريك، تبريك، اي پسر ابوطالب، تو اكنون مولاي من و هر مسلمان هستي، پس خداوند اين آيه را نازل فرمود: امروز دين را بر شما كامل نمودم.

الخطيب البغدادي، أحمد بن علي أبو بكر (متوفاي 463هـ)، تاريخ بغداد، ج 8، ص 289، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

از آن جائي كه بحث شأن نزول آيه اكمال و ابلاغ را در مقاله دلالت حديث غدير به صورت كامل بررسي و صحت سند احاديث آن را مطرح و بيان كرده ايم، از اين رو، از طرح دوباره آن خودداري مي كنيم.

از ديدگاه شيعه، هر فردي كه به وحدانيت خداوند و رسالت نبي مكرم اسلام صلي الله عليه وآله شهادت دهد، مسلمان است و احكام اسلامي بر او جاري مي شود. علماي شيعه نيز در كتاب هاي فقهي به اين مطلب تصريح كرده و فتوا به پاك بودن چنين فردي داده اند، كه به دو نمونه اشاره مي كنيم.

شيخ انصاري رضوان الله تعالي عليه در اين باره مي نويسد:

المشهور طهارة المخالف لأهل الحق عدا الفرق الآتية منهم للأصل وأدلة طهارة المسلمين من النص والاجماع بعد ملاحظة ما دل علي اسلامهم في الظاهر بناء علي تحديد الاسلام المقابل للايمان الذي هو مناط الطهارة دون المرادف له بما عليه الناس من الشهادتين والتزام الصلاة والصيام والحج والزكاة وغير ذلك كما لا يخفي علي المتتبع باب الفرق بين الايمان والاسلام من أصول الكافي هذا مضافا إلي السيرة القطعية المستمرة من زمن حدوث هذا المذهب إلي يومنا هذا من الأئمة صلوات الله عليهم وأصحابهم ومن جميع المؤمنين من المباشرة لهم ومساورتهم والاكل من ذبايحهم وأطعمتهم ومزاوجتهم... .

مشهور از فقهاء گفته اند مسلمانان مخالف مكتب اهل بيت غير از يك فرقه آنان پاك هستند، و دليل آن جريان اصل طهارت و دلائلي مانند: نص و اجماع است كه پس از اثبات ظاهري مسلمان بودن حكم طهارت جاري مي شود، البته بنا بر اين كه اسلام را مفهومي در برابر ايمان بدانيم نه مرادف با آن، يعني اسلام عبارت باشد از اظهار شهادتين و التزام به اقامه نماز و روزه و حج و زكات و غير اينها كه هر محققي با مراجعه به باب فرق بين ايمان و كفر از كتاب اصول كافي با حقيقت اين دو مفهوم آشنا مي شود، علاوه بر اين مطالب، از آغاز پيدايش مذهب اهل بيت عليهم السلام سيره و روش امامان و پيروان آنان بر هم نشيني و رفت و آمد و استفاده از خوراكي ها و غذاهاي آنان و پيوند زناشوئي با ديگر مسلمانان بوده است.

الأنصاري، الشيخ مرتضي (متوفاي1282هـ)، كتاب الطهارة (ط.ق)، ج 2 ص 351، ناشر: مؤسسة آل البيت عليهم السلام للطباعة والنشر.

شهيد صدر اعلي الله مقامه نيز در اين باره مي نويسد :

وكل انسان أعلن الشهادتين (الشهادة لله بالتوحيد وللنبي محمد (ص) بالرسالة) فهو مسلم عمليا وطاهر حتي ولو علم بأنه غير منطو في قلبه علي الايمان بمدلول الشهادتين ما دام هو نفسه قد أعلن الشهادتين ولم يعلن بعد ذلك تكذيبه لهما، أو اعتقادات دينية أخري تتعارض معها بصورة صريحة لا تقبل التأويل، وكل من ولد عن أبوين مسلمين فهو مسلم عمليا وطاهر ما لم يعلن تكذيبه للشهادتين.

هر انساني كه شهادتين يعني اعتراف به توحيد و رسالت پيامبر اكرم را ابراز نمايد مسلمان است و پاك، اگر چه بدانيم كه در قلب و درون او از آثار ايمان خبري نيست؛ ولي اين اعتقادش را اظهار مي كند و بر خلاف آن چيزي نمي گويد. و نيز هر كس كه از پدر و مادر مسلماني زاده شود او نيز مسلمان و پاك است تا زماني كه خلاف آن را اظهار نمايد.

الصدر، السيد محمد باقر (شهادت 1400هـ)، الفتاوي الواضحة، ص 221، ناشر: مطبعة الآداب ـ النجف الأشرف.

ثانياً: در منابع اهل سنت نيز رواياتي وجود دارد كه مردم با ترك ولايت امير مؤمنان عليه السلام كافر شده اند.

ابن مردويه اصفهاني مي نويسد:

عن أبي هارون العبدي، قال: كنت أري رأي الخوارج لا رأي لي غيره، حتي جلست إلي أبي سعيد الخدري فسمعته يقول: أمر الناس بخمس فعملوا بأربع وتركوا واحدة، فقال له رجل: يا أبا سعيد، ما هذه الأربع التي عملوا بها؟ قال: الصلاة، والزكاة، والحج، والصوم - صوم شهر رمضان - قال: فما الواحدة التي تركوها؟ قال: ولاية علي بن أبي طالب. قال: وإنها مفترضة معهن؟ قال: نعم. قال: فقد كفر الناس ! ! قال: فما ذنبي!

ابوهارون عبدي مي گويد: من عقيده اي غير از اعتقادات خوارج نداشتم، تا آن كه در مجلس ابو سعيد خدري نشسته بودم و از او شنيدم كه مي گفت: مردم به پنج امر سفارش شدند كه به چهار برنامه عمل كردند؛ ولي يكي را كنار زدند، شخصي پرسيد: آنچه بدان عمل كردند چه بود؟ گفت: نماز، زكات، حج، روزه، پرسيد: پس آنچه بدان عمل نكردند چه بود؟ گفت: ولايت و رهبري علي بن ابي طالب، پرسيد: مگر اين هم مانند آن چهار واجب ديگر بر مردم واجب بود؟ گفت: آري، آن مرد گفت: پس در اين صورت كافر شدند، ابو سعيد گفت: گناه من چيست؟

الأصفهاني، أبي بكر أحمد بن موسي ابن مردويه (متوفاي410هـ)، مناقب علي بن أبي طالب (ع) وما نزل من القرآن في علي (ع)، ص 72.

كدام فرقه اهل نجات است؟

ثالثاً: اين مسأله از ضروريات هر مذهبي است كه فقط خودشان را مسلمان واقعي، هدايت شده، داراي مذهب حق و فرقه ناجيه، و بقيه را گمراه و اهل آتش مي دانند كه البته اساس تشكيل و تأسيس فرقه هاي مختلف اسلامي هم بر همين مبنا است؛ چرا كه اعتراف به حقانيت مذهب مخالف، در حقيقت انكار حقانيت مذهب خود به حساب مي آيد.

و از سويي اين مبنا و فكر در حقيقت منبعث از روايت «افتراق امت» است كه در ميان شيعه و سني متواتر و قطعي است. بر اساس اين روايت، از بين هتفاد و سه فرقه اسلامي، فقط يك فرقه ناجيه، و بقيه اهل آتش هستند.

در طول تاريخ، هر فرقه اي از فرقه هاي اسلامي ادعا كرده اند كه آن فرقه ناجيه، مذهب مورد قبول آن ها است و آن ها هستند كه بر سنت رسول خدا و اصحاب او باقي، و غير از خودشان همگي فرقه ضاله و اهل آتش هستند. اين عقيده مشترك تمامي فرقه هاي اسلامي است و تنها مربوط به شيعه نيست.

روايات بسياري در اين زمينه در صحاح اهل سنت وجود دارد كه به دو روايت اشاره مي كنيم

ابن ماجه قزويني مي نويسد:

حدثنا هِشَامُ بن عَمَّارٍ ثنا الْوَلِيدُ بن مُسْلِمٍ ثنا أبو عَمْرٍو ثنا قَتَادَةُ عن أَنَسِ بن مَالِكٍ قال قال رسول اللَّهِ صلي الله عليه وسلم إِنَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ افْتَرَقَتْ علي إِحْدَي وَسَبْعِينَ فِرْقَةً وَإِنَّ أُمَّتِي سَتَفْتَرِقُ علي ثِنْتَيْنِ وَسَبْعِينَ فِرْقَةً كُلُّهَا في النَّارِ إلا وَاحِدَةً وهي الْجَمَاعَةُ.

انس بن مالك مي گويد: رسول خدا فرمود: بني اسرائيل هفتادو يك فرقه شدند، و بزودي امت من به هفتادو دو فرقه منشعب خواهند شد، همه فرقه ها اهل آتش خواهند بود غير از يك فرقه و آن فرقه ناجيه، جماعت هستند.

القزويني، محمد بن يزيد ابوعبدالله (متوفاي275هـ)، سنن ابن ماجه، ج 2، ص 1322، ح3993، تحقيق محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار الفكر - بيروت.

محمد ناصر الباني بعد از اين روايت مي گويد:

حديث صحيح ورجاله ثقات علي ضعف في هشام بن عمار لكنه قد توبع كما يأتي والحديث أخرجه ابن ماجه بإسناد المصنف هذا وصححه البوصيري

والحديث صحيح قطعا لأن له ست طرق أخري عن أنس وشواهد عن جمع من الصحابة وقد استقصي المصنف رحمه الله الكثير منها كما يأتي ومضي قبله من حديث عوف ابن مالك وقد خرجته في الصحيحة من حديث أبي هريرة من حديث معاوية وسيذكرهما المصنف

وقد ضل بعض الهلكي من متعصبة الحنفية في ميله إلي تضعيف هذا الحديث مع كثرة طرقه لمخالفته هوي في نفسه وقد رددت عليه في المصدر المذكور آنفا فليراجعه من شاء.

اين حديث صحيح و راويان آن ثقه مي باشند؛ مگر هشام بن عمار، سپس مي گويد: قطعا اين حديث صحيح است؛ زيرا با شش طريق روايت شده است، اگر چه بعضي از متعصبان حنفي خواسته اند آن را تضعيف كنند كه اين هم نشات گرفته از هواهاي نفساني است.

ألباني، محمد ناصر (متوفاي1420هـ)، ظلال الجنة، ج 1، ص 27، ناشر: المكتب الإسلامي - بيروت، الطبعة: الثالثة - 1413هـ ـ 1993م.

ترمذي مي نويسد:

حدثنا مَحْمُودُ بن غَيْلَانَ حدثنا أبو دَاوُدَ الْحَفَرِيُّ عن سُفْيَانَ الثَّوْرِيِّ عن عبد الرحمن بن زِيَادٍ الْأَفْرِيقِيِّ عن عبد اللَّهِ بن يَزِيدَ عن عبد اللَّهِ بن عَمْرٍو قال قال رسول اللَّهِ صلي الله عليه وسلم لَيَأْتِيَنَّ علي أُمَّتِي ما أتي علي بَنِي إِسْرَائِيلَ حَذْوَ النَّعْلِ بِالنَّعْلِ حتي إن كان منهم من أتي أُمَّهُ عَلَانِيَةً لَكَانَ في أُمَّتِي من يَصْنَعُ ذلك وَإِنَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ تَفَرَّقَتْ علي ثِنْتَيْنِ وَسَبْعِينَ مِلَّةً وَتَفْتَرِقُ أُمَّتِي علي ثَلَاثٍ وَسَبْعِينَ مِلَّةً كلهم في النَّارِ إلا مِلَّةً وَاحِدَةً قالوا وَمَنْ هِيَ يا رَسُولَ اللَّهِ قال ما أنا عليه وَأَصْحَابِي.

عبد الله بن عمر از رسول خدا نقل كرده است كه فرمود: سرگذشت بني اسرائيل در باره امت من تكرار خواهد شد، بني اسرائيل هفتادو دو فرقه شدند و امت من هفتادو سه فرقه خواهند شد، تمام فرقه ها اهل آتش خواهند بود مگر يك فرقه، سؤال شد: آن كدام فرقه است؟ فرمود: آنان كه بر روش من و ياران من باقي باشند.

الترمذي السلمي، محمد بن عيسي ابوعيسي (متوفاي 279هـ)، سنن الترمذي، ج 5، ص 26، ح2641، تحقيق: أحمد محمد شاكر وآخرون، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت.

با توجه به فرقه هاي متعددي كه در ميان اهل سنت وجود دارد، حال سؤال اين جا است كه اين فرقه ناجيه، كدام فرقه است؟ اشاعره، معتزله، ماترديه و... .

روشن است كه جمله «ما أنا عليه وأصحابي» از اضافات اهل سنت است؛ چرا كه ممكن نيست رسول خدا صلي الله عليه وآله امتش را امر به محال نمايد؛ زيرا صحابه خود دچار اختلافات شديدي شدند و حتي يكديگر را مستحق قتل دانسته و بايكديگر جنگيده اند.

حال امت اسلامي به عمل كداميك از اصحاب رسول خدا اقتدا كنند؟

به عثمان يا قاتلان او كه از برترين اصحاب رسول خدا صلي الله عليه وآله بودند؟

در صف ياران معاويه و شام (فئة باغية) باشند يا در صف ياران امير مؤمنان عليه السلام؟

به اصحاب جمل اقتدا كنند يا به امير مؤمنان عليه السلام؟ به عمل أبو الغاديه كه به قول ابن تيميه از سابقون الأولون است، تمسك كنند يا به عمل عمار ياسر؟

فرقه ناجيه از ديدگاه علماي اهل سنت

علماي اهل سنت نيز در تعريف فرقه ناجيه، دچار اختلافات شديدي شده اند، برخي اشاعره و اهل حديث را فرقه ناجيه دانسته اند و برخي ماترديه را. برخي اهل قياس (حنفي ها) را فرقه ضاله دانسته اند و برخي اشاعره و... را. در ذيل به چند نمونه اشاره مي شود.

فقط اشاعره، فرقه ناجيه هستند

قاضي عضد الدين ايجي، از بزرگان اهل سنت مي گويد:

وأمّا الفرقة المستثناة الذين قال فيهم: هم الذين علي ما أنا عليه وأصحابي، فهم الأشاعرة والسلف من المحدّثين وأهل السنّة والجماعة، ومذهبهم خال من بدع هؤلاء.

فرقه نجات يافته كه در سخن رسول خدا آمده است و فرمود: آنچه كه من و يارانم بر آنيم، اينان اشاعره و محدثان سلف و اهل سنت و جماعت هستند كه مذهبشان از بدعت ها به دور است.

الإيجي، عضد الدين (متوفاي756هـ)، كتاب المواقف، ج 3 ص 718، تحقيق: عبد الرحمن عميرة، ناشر: دار الجيل، لبنان، بيروت، الطبعة: الأولي، 1417هـ، 1997م.

ماترديه، فرقه ناجيه هستند

أبو سعيد خادمي در دفاع از ماترديه مي گويد:

قَالَ الْعَلَّامَةُ الْعَضُدُ: الْفِرْقَةُ النَّاجِيَةُ وَهُمْ الْأَشَاعِرَةُ لَعَلَّ مُرَادَهُ إمَّا تَغْلِيبَ أَوْ عُمُومَ مَجَازٍ أَوْ ادِّعَاءَ اتِّحَادِهِمْ مَعَ الْمَاتُرِيدِيَّةِ الَّذِينَ تَابَعُوا فِي الْأُصُولِ كَالْحَنَفِيَّةِ إلَي عَلَمِ الْهُدَي الشَّيْخِ أَبِي مَنْصُورٍ الْمَاتُرِيدِيِّ وَجْهُ كَوْنِهِمْ فِرْقَةً نَاجِيَةً الْتِزَامُهُمْ كَمَالَ مُتَابَعَةِ النَّبِيِّ صَلَّي اللَّهُ تَعَالَي عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَصْحَابِهِ فِي مُعْتَقَدَاتِهِمْ بِلَا تَجَاوُزٍ عَنْ ظَاهِرِ نَصٍّ بِلَا ضَرُورَةٍ وَلَا اسْتِرْسَالٍ إلَي عَقْلٍ خِلَافًا لِمُخَالِفِيهِمْ كَمَا ذَكَرَهُ الْعَلَّامَةُ الدَّوَانِيُّ.

عَضُد الدين ايجي مي گويد: فرقه ناجيه اشاعره است، شايد مقصود او از اين سخن يا به نحو غلبه؛ يعني اكثر اشاعره و يا از باب عموم مجاز باشد و يا از اين جهت كه اعتقاداتشان با ماتُريديه يكسان است كه در اصول مانند ابو حنيفه از ابو منصور ماتُريدي پيروي مي كنند، و علت اينكه اينان را فرقه ناجيه دانسته است به جهت تبعيت كامل از رسول خدا و اصحاب در اعتقادات و بدون تجاوز از ظاهر نصوص؛ مگر به قدر ضرورت و يا ارجاع به عقل بر خلاف مخالفينشان است.

الخادمي، أبو سعيد محمد بن محمد (متوفاي1156هـ)، بريقة محمودية، ج 1، ص 388.

فقط پيروان احمد بن حنبل، فرقه ناجيه هستند

سفاريني، يكي ديگر از علماي اهل سنت در باره فرقه ناجيه مي نويسد:

أهل السنة والجماعة ثلاث فرق: الأثرية وإمامهم أحمد بن حنبل، والأشعرية وإمامهم أبو الحسن الأشعري، والماتريدية وإمامهم أبو منصور الماتريدي.

اهل سنت و جماعت سه فرقه هستند: اثريه كه امامشان احمد حنبل است و اشعريه كه امامشان ابوالحسن اشعري است و ماتُريديه كه امامشان ابومنصور ماتُريدي است.

و در ادامه مي گويد:

قال بعض العلماء: هم يعني الفرقة الناجية أهل الحديث: يعني الأثرية، والأشعرية والماتريدية.

بعضي از دانشمندان گفته اند: فرقه ناجيه اهل حديث هستند؛ يعني اثريه و اشاعره و ماتُريديه.

و در پايان مي گويد:

أنّ قول النبي صلي اللّه عليه وآله وسلم: «إلا فرقة واحدة » ينافي التعدّد، فالفرقة الناجية هم الأثريّة فقط، أتباع أحمد بن حنبل، دون الأشعريّة والماتريدية.

اما فرمايش رسول خدا كه فرمود: يك فرقه اهل نجات است، با تعدد فرقه ها منافات دارد؛ بنابراين فرقه ناجيه يكي بيش نيست و آن اثريه پيروان احمد حنبل مي باشند، نه اشاعره و ماتُريديه.

السفاريني الحنبلي، شمس الدين محمد بن أحمد بن سالم (متوفاي 1188هـ)، لوامع الأنوار البهيّة، ج1، ص73 ـ 76.

فقط اهل حديث، فرقه ناجيه هستند

از ميان ديگر فرقه هاي اسلامي، اهل حديث تلاش بيشتري كرده اند تا خود را فرقه ناجيه جلوه داده و ديگران را فرقه هالكه معرفي كنند.

أبو مظفر سمعاني مي نويسد:

أن الله تعالي أبي أن يكون الحق والعقيدة الصحيحة إلا مع أهل الحديث والآثار لأنهم أخذوا دينهم وعقائدهم خلفا عن سلف وقرنا عن قرن إلي أن انتهوا إلي التابعين وأخذه التابعون عن أصحاب رسول الله صلي الله عليه وسلم وأخذه أصحاب رسول الله صلي الله عليه وسلم عن رسول الله صلي الله عليه وسلم ولا طريق إلي معرفة ما دعا إليه رسول الله صلي الله عليه وسلم الناس من الدين المستقيم والصراط القويم إلا هذا الطريق الذي سلكه أصحاب الحديث

وأما سائر الفرق فطلبوا الدين لا بطريقه لأنهم رجعوا إلي معقولهم وخواطرهم وآرائهم فطلبوا الدين من قبله فإذا سمعوا شيئا من الكتاب والسنة عرضوه علي معيار عقولهم فإن استقام قبلوه وإن لم يستقم في ميزان عقولهم ردوه فإن اضطروا إلي قبوله حرفوه بالتأويلات البعيدة والمعاني المستنكرة فحادوا عن الحق وزاغوا عنه ونبذوا الدين وراء ظهورهم وجعلوا السنة تحت أقدامهم تعالي الله عما يصفون...

أو ما سمعت أن المعتزلة مع اجتماعهم في هذا اللقب يكفر البغداديون منهم البصريين والبصريون منهم البغداديون ويكفر أصحاب أبي علي الجبائي ابنه أبا هاشم وأصحاب أبي هاشم يكفرون أباه أبا علي.

خداوند متعال اراده نفرموده؛ مگر آن كه مذهب و عقيده حق و صحيح فقط نزد اهل حديث باشد؛ زيرا آنان دين و اعتقاداتشان را نسل به نسل ازتابعان و آنان از اصحاب رسول خدا و اصحاب از رسول خدا گرفته اند؛ بنابراين راهي براي رسيدن به دين صحيح و راه مستقيم و استوار وجود ندارد؛ مگر راهي كه اصحاب حديث مي روند.

ولي فرقه هاي ديگر، دين را با روش هاي ديگري مانند مراجعه به عقل و آراء و ذهنيات خودشان تعريف و تفسير مي كنند، كتاب و سنت را با معيارهاي عقلي مي سنجند كه اگر موافق بود مي پذيرند و اگر مخالف بود رد مي كنند و اگر مجبور به پذيرش آن باشند بازهم با تفسير و تأويل غير مناسب و دور از حقيقت آن را تحريف مي كنند؛ از اين رو، از جاده حق منحرف شده و از حقيقت دين فاصله گرفته و سنت را نابود كرده اند، وبه همين جهت است كه مي بينيد معتزله با اينكه تحت يك نام و مذهب جمع شده اند؛ ولي يكديگر را تكفير مي كنند، معتزله بغداد اهل بصره را و معتزله بصره بغدادي را تكفير مي كند، طرفداران ابوعلي جبائي فرزندش ابوهاشم را تكفير مي كنند و طرفداران ابوهاشم پدرش ابوعلي را.

السمعاني، ابوالمظفر منصور بن محمد بن عبد الجبار (متوفاي489هـ)، الانتصار لأصحاب الحديث، ج 1، ص 44، تحقيق: محمد بن حسين بن حسن الجيزاني، ناشر: مكتبة أضواء المنار - السعودية، الطبعة: الأولي، 1417هـ - 1996م.

و براي اين كه ثابت كنند كه فرقه ناجيه فقط آن ها هستند، دست به داستان سرائي زده و با جعل قصه هاي عوام فريب از خواب نما شدن و تشرف به محضر رسول خدا استفاده مي كنند و مي گويند رسول خدا را در خواب ديده ايم و تأييد آن حضرت را نيز دريافت كرده ايم !!!.

خطيب بغدادي در اين باره مي نويسد:

حدثني محمد بن أبي الحسن قال أخبرني أبوالقاسم بن سختويه قال سمعت أباالعباس أحمد بن منصورالحافظ بصور يقول سمعت أبا الحسن محمد بن عبدالله بن بشر بفسا يقول رأيت النبي صلي الله عليه وسلم في المنام فقلت من الفرقة الناجية من ثلاث وسبعين فرقة قال أنتم يا أصحاب الحديث

محمد بن عبد الله بن بشر مي گويد: رسول خدا را در عالم خواب ديدم، سؤال كردم فرقه ناجيه از بين هفتادو سه فرقه كيست؟ فرمود: شما اي اصحاب حديث!!!.

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، شرف أصحاب الحديث، ج 1، ص 25، تحقيق: د. محمد سعيد خطي اوغلي، ناشر: دار إحياء السنة النبوية - أنقرة.

ابن فاخر اصفهاني مي نويسد:

حدثنا محمد بن عبيد الله بن بشر الفسوي، قال: رأيت رسول الله في المنام في مسجد عندنا بفسا جالس (لنا؟) في المحراب، فبركت بين يديه وبيدي محبرة، فقلت: يا رسول الله، من الفرقة الناجية من الثلاث والسبعين فرقة من أمتك؟ قال: أنتم يا أصحاب الحديث.

محمد بن عبيد الله بشر فسوي گفته است: پيامبر را در عالم خواب در مسجدي در شهر فسا ديدم كه در محراب نشسته بود، مقابلش زانو زدم و گفتم: فرقه ناجيه از بين فرقه هاي امتت كدام يك است؟ فرمود: شما اي اصحاب حديث!!!!.

السمري الاصبهاني، معمر بن عبد الواحد بن رجاء بن عبد الواحد بن محمد بن الفاخر (متوفاي564هـ)، مجلس ابن فاخر الأصبهاني، ج 1، ص 480، تحقيق: نبيل سعد الدين جرار، ناشر: مكتبة البشائر الاسلامية - لبنان / بيروت، الطبعة: الأولي، 1422هـ - 2001م.

طبيعي است كه وقتي كسي نتواند دليلي براي حقانيت مذهب خود ارائه كند، دنبال خواب، فال و... مي رود.

زيديه، فرقه ناجيه هستند

فرقه زيديه نيز ادعا مي كنند كه فرقه ناجيه آن ها هستند و در اين باره كتاب هايي نيز نوشته اند.

حاجي خليفه مي نويسد:

وصنف أحمد بن يحيي المرتضي مختصرا سماه الملل والنحل أيضا علي مذهب الزيدية وذكر فيه ان الفرقة الناجية هي الزيدية.

احمد بن يحيي كتابي مختصر به نام ملل و نحل در مذهب زيديه نوشته است و در آن زيديه را فرقه ناجيه معرفي مي كند.

القسطنطيني الرومي الحنفي، مصطفي بن عبدالله (معروف به حاجي خليفه) (متوفاي1067هـ)، كشف الظنون عن أسامي الكتب والفنون، ج 2، ص 1821، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1413 - 1992.

اهل قياس (پيروان ابوحنيفه) اهل آتش هستند

روايات صحيح السندي در كتاب هاي اهل سنت يافت مي شود مبني بر اين كه كساني كه قياس را يكي از منابع فقهي خود مي دانند، فرقه هالكه و اهل آتش هستند.

حاكم نيشابوري مي نويسد:

أخبرنا محمد بن المؤمل بن الحسن ثنا الفضل بن محمد بن المسيب ثنا نعيم بن حماد ثنا عيسي بن يونس عن جرير بن عثمان عن عبد الرحمن بن جبير بن نفير عن أبيه عن عوف بن مالك رضي الله عنه قال قال رسول الله صلي الله عليه وسلم ستفترق أمتي علي بضع وسبعين فرقة أعظمها فرقة قوم يقيسون الأمور برأيهم فيحرمون الحلال ويحللون الحرام هذا حديث صحيح علي شرط الشيخين ولم يخرجاه.

عوف بن مالك به نقل از رسول خدا مي گويد: رسول خدا فرمود: به زودي امت من به هفتاد و چند فرقه خواهند رسيد كه بزرگترين آنان گروهي هستند كه امور دين را با آراء خودشان مقايسه مي كنند، حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال مي كنند.

اين حديث بنا به شرائط شيخين صحيح است اگر چه آن را نياورده اند.

الحاكم النيسابوري، محمد بن عبدالله ابوعبدالله (متوفاي 405 هـ)، المستدرك علي الصحيحين، ج 4، ص 477، ح8325، تحقيق: مصطفي عبد القادر عطا، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت الطبعة: الأولي، 1411هـ - 1990م.

طبراني در معجم كبير مي نويسد:

حدثنا يحيي بن عُثْمَانَ بن صَالِحٍ ثنا نُعَيْمُ بن حَمَّادٍ ثنا عِيسَي بن يُونُسَ عن حَرِيزِ بن عُثْمَانَ عن عبد الرحمن بن جُبَيْرِ بن نُفَيْرٍ عن أبيه عن عَوْفِ بن مَالِكٍ عَنِ النبي صلي اللَّهُ عليه وسلم قال تَفْتَرِقُ أُمَّتِي علي بِضْعٍ وَسَبْعِينَ فِرْقَةً أَعْظَمُهَا فِتْنَةً علي أُمَّتِي قَوْمٌ يَقِيسُونَ الأُمُورَ بِرَأْيِهِمْ فَيُحِلُّونَ الْحَرَامَ وَيُحَرِّمُونَ الْحَلالَ.

عوف بن مالك از رسول خدا نقل كرده است كه فرمود: امت من به هفتاد و چند فرقه خواهند رسيد كه بزرگ ترين آنان گروهي هستند كه امور دين را با آراء خودشان مقايسه مي كنند، حلال را حرام و حرام را حلال مي كنند.

الطبراني، سليمان بن أحمد بن أيوب ابوالقاسم (متوفاي360هـ)، المعجم الكبير، ج 18، ص 50، تحقيق: حمدي بن عبدالمجيد السلفي، ناشر: مكتبة الزهراء - الموصل، الطبعة: الثانية، 1404هـ - 1983م.

هيثمي بعد از نقل اين روايت مي گويد :

رواه الطبراني في الكبير والبزار ورجاله رجال الصحيح.

اين روايت را طبراني و بزّار نقل كرده اند و راويان آن راويان صحيح بخاري هستند.

الهيثمي، ابوالحسن علي بن أبي بكر (متوفاي 807 هـ)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج 1، ص 179، ناشر: دار الريان للتراث/ دار الكتاب العربي - القاهرة، بيروت - 1407هـ.

در اين حديث در حقيقت تمام مذاهب و فرقه هاي فعلي اهل سنت زير سؤال رفته اند، چرا كه اكثر اهل سنت، اهل قياس هستند، و قياس و استحسان يكي از مهمترين منابع استنباط احكام شرعي در فقه آنان به شمار مي رود.

نتيجه آن كه، هر فرقه اي از فرقه هاي اسلامي، خود را مسلمان واقعي، فرقه نجات يافته و تابع واقعي رسول خدا صلي الله عليه وآله مي داند كه البته شيعه هم از اين قاعده كلي خارج نيست. آري، تنها فرقي كه شيعه دارد اين است كه براي اثبات حقانيت خويش و فرقه ناجيه بودن به خواب و رؤيا متوسل نمي شود؛ بلكه با استفاده از ده ها دليل و مدرك كه در منابع فرقه هاي ديگر وجود دارد، ثبات و استواري ملاك هاي عقيدتي خويش را به اثبات مي رساند.

اگر تكفير بد است پس چرا شما... .

عثمان الخميس، شيعه را تكفير مي كند

عثمان الخميس كه امروز ليدر و ايدئولوگ وهابيت به شمار مي رود در اول سخنراني اش در نماز جمعه كويت، عقيده تكفير را به شيعه نسبت مي دهد؛ ولي در آخر سخنراني، خود، شيعه را به شدت تكفير مي كند و حتي تمام عقائد شيعه را الهام گرفته از يهود و نصاري مي داند. اكنون به قسمتهائي از سخنان عثمان الخميس در تكفير شيعه توجه نمائيد:

ألا تتفقون معي أن من يدين بهذه الأشياء ومن يقول هذا القول أنه ليس من المسلمين، ألا يحق لنا بعد هذا أن نقول أن من دان بهذه الأمور [عقائد الشيعة ] أنه غير مسلم، لأن هذه الأمور ليست من دين الإسلام وأنه لا يحق لنا أن نقول مذهب الشيعة بل نقول دين الشيعة.

الذي يدين بهذا [مذهب الشيعة ] لا يقال عنه مسلم؛ بل هذا دين آخر غير الإسلام لا نعرفه أبدا...

من يعتقد هذا الاعتقاد لا شك أنه ليس من دين الله تبارك وتعالي في شئ.

وقال الإمام أحمد أيضا: وليست الرافضة من الإسلام في شيء.

، كتاب السنة للإمام أحمد بن صفحة82

وقال أبو حامد المقدسي لا يمضي علي ذي بصيرة من المسلمين أن أكثر ما قدمناه في الباب قبله من تكفير هذه الطائفة الرافضة علي اختلاف أصنافها كفر صريح وعناء مع جهل قبيح لا يتوقف الواقف عليه من تكفيرهم والحكم عليهم بالمروق من دين الإسلام.هذا قاله في رسالة له في الرد علي الرافضة صفحة 200

وقال الإمام الشوكاني:إن أصل دعوة الروافض كياد الدين ومخالفة الإسلام وبهذا يتبين أن كل رافض خبيث يصير كافر بتكفيره لصحابي واحد فكيف بمن يكفر كل الصحابة واستثني أفرادا يسيره. هذا قاله في نثر الجوهر علي حديث أبي ذر.

وقال الألوسي، ذهب معظم علماء ما وراء النهر إلي كفر الاثني عشرية قاله في كتاب منهج السلامة

وقال ابن باز: الرافضة الذين يسمون الإمامية والجعفرية والخمينية اليوم كفار خارجون عن ملة الإسلام.

آيا با من هم صدا نمي شويد كه هر كس چنين اعتقاداتي داشته باشد مسلمان نيست، و آيا حق نداريم به شيعيان بگوئيم كه شما غير مسلمانيد؛ زيرا اين عقائد از اسلام نيست و بهتر است بگوئيم دين شيعه نه مذهب شيعه؛ چون اين دين غير از اسلام است، احمد حنبل گفته است: شيعه جائي در اسلام ندارد.

مقدسي گفته است: بر انسان هاي آگاه پوشيده نيست كه شيعيان با همه طوايفشان در ناداني و كفر صريح به سر مي برند و اينان از دين اسلام خارج مي باشند.

شوكاني گفته است: اساس تبليغات شيعه نابودي دين و مخالفت با اسلام است؛ پس اگر هر شيعه اي يك نفر از اصحاب پيامبر را كافر بداند خود او كافر است، حال چگونه است آنكه همه اصحاب را كافر مي داند؛ مگر تعدادي اندك از ايشان را؟

آلوسي گفته است: بزرگان از دانشمندان ما وراء النهر، اثنا عشري ها را كافر دانسته اند.

بن باز گفته است: شيعيان كه به اماميه و جعفري معروف و امروز به طرفداران خميني مشهور هستند اينان كافر و از امت اسلامي خارج هستند.

بنابراين از جناب عثمان الخميس مي پرسيم كه اگر تكفير ديگر مذاهب اسلامي، كار درستي نيست، چرا شما اين كار را مرتكب شده ايد و اگر كار درستي است، چرا به شيعيان ايراد مي گيريد.

نمونه هائي از تكفير شيعيان توسط اهل سنت:

در ميان مذاهب اسلامي، مذهب اثنا عشري، بيشتر از ديگر مذاهب آماج تكفير دانشمندان اهل سنت قرار گرفته است. علاوه بر تكفير هايي كه از زبان عثمان الخميس نقل شد، مطالب بسياري در اين زمينه در كتاب هاي اهل سنت وجود دارد كه به چند نمونه اشاره مي كنيم:

محمد امين مشهور به ابن عابدين، از فقهاي مشهور احناف است كه اهل سنت جنوب ايران ارادت خاصي نسبت به ايشان دارند. وي در كتاب تنقيح الفتاوي الحامديه، فتواي مشهور عبد الله افندي را در باره تكفير و جواز قتل شيعيان اين گونه نقل مي كند:

وَرَأَيْت فِي مَجْمُوعَةِ شَيْخِ الْإِسْلَامِ عَبْدِ اللَّهِ أَفَنْدِي حَفِظَهُ اللَّهُ الْمَلِكُ السَّلَامُ حِينَ زَارَنِي فِي الْجُنَيْنَةِ وَقْتَ قُدُومِهِ مِنْ الْمَدِينَةِ الْمُنَوَّرَةِ عَلَي مُنَوِّرِهَا أَفْضَلُ الصَّلَاةِ وَأَتَمُّ السَّلَامِ سَنَةَ 1146 مَا صُورَتُهُ مَا قَوْلُكُمْ - دَامَ فَضْلُكُمْ وَرَضِيَ اللَّهُ عَنْكُمْ وَنَفَعَ الْمُسْلِمِينَ بِعُلُومِكُمْ - فِي سَبَبِ وُجُوبِ مُقَاتَلَةِ الرَّوَافِضِ وَجَوَازِ قَتْلِهِمْ هُوَ الْبَغْيُ عَلَي السُّلْطَانِ أَوْ الْكُفْرِ، إذَا قُلْتُمْ بِالثَّانِي فَمَا سَبَبُ كُفْرِهِمْ وَإِذَا أَثْبَتُّمْ سَبَبَ كُفْرِهِمْ فَهَلْ تُقْبَلُ تَوْبَتُهُمْ وَإِسْلَامُهُمْ كَالْمُرْتَدِّ أَوْ لَا تُقْبَلُ كَسَابِّ النَّبِيِّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَلْ لَا بُدَّ مِنْ قَتْلِهِمْ.

وَإِذَا قُلْتُمْ بِالثَّانِي فَهَلْ يُقْتَلُونَ حَدًّا أَوْ كُفْرًا وَهَلْ يَجُوزُ تَرْكُهُمْ عَلَي مَا هُمْ عَلَيْهِ بِإِعْطَاءِ الْجِزْيَةِ أَوْ بِالْأَمَانِ الْمُؤَقَّتِ أَوْ بِالْأَمَانِ الْمُؤَبَّدِ أَمْ لَا وَهَلْ يَجُوزُ اسْتِرْقَاقُ نِسَائِهِمْ وَذَرَارِيِهِمْ أَفْتُونَا مَأْجُورِينَ أَثَابَكُمْ اللَّهُ تَعَالَي الْجَنَّةَ.

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ اعْلَمْ أَسْعَدَك اللَّهُ أَنَّ هَؤُلَاءِ الْكَفَرَةَ وَالْبُغَاةَ الْفَجَرَةَ جَمَعُوا بَيْنَ أَصْنَافِ الْكُفْرِ وَالْبَغْيِ وَالْعِنَادِ وَأَنْوَاعِ الْفِسْقِ وَالزَّنْدَقَةِ وَالْإِلْحَادِ وَمَنْ تَوَقَّفَ فِي كُفْرِهِمْ وَإِلْحَادِهِمْ وَوُجُوبِ قِتَالِهِمْ وَجَوَازِقَتْلِهِمْ فَهُوَ كَافِرٌ مِثْلُهُمْ وَسَبَبُ وُجُوبِ مُقَاتَلَتِهِمْ وَجَوَازِ قَتْلِهِمْ الْبَغْيُ وَالْكُفْرُ مَعًا...

فَيَجِبُ قَتْلُ هَؤُلَاءِ الْأَشْرَارِ الْكُفَّارِ تَابُوا أَوْ لَمْ يَتُوبُوا لِأَنَّهُمْ إنْ تَابُوا وَأَسْلَمُوا قُتِلُوا حَدًّا عَلَي الْمَشْهُورِ وَأُجْرِيَ عَلَيْهِمْ بَعْدَ الْقَتْلِ أَحْكَامُ الْمُسْلِمِينَ وَإِنْ بَقُوا عَلَي كُفْرِهِمْ وَعِنَادِهِمْ قُتِلُوا كُفْرًا وَأُجْرِيَ عَلَيْهِمْ بَعْدَ الْقَتْلِ أَحْكَامُ الْمُشْرِكِينَ وَلَا يَجُوزُ تَرْكُهُمْ عَلَيْهِ بِإِعْطَاءِ الْجِزْيَةِ وَلَا بِأَمَانٍ مُؤَقَّتٍ وَلَا بِأَمَانٍ مُؤَبَّدٍ نَصَّ عَلَيْهِ قَاضِي خَانْ فِي فَتَاوِيهِ.

وَيَجُوزُ اسْتِرْقَاقُ نِسَائِهِمْ لِأَنَّ اسْتِرْقَاقَ الْمُرْتَدَّةِ بَعْدَمَا لَحِقَتْ بِدَارِ الْحَرْبِ جَائِزٌ وَكُلُّ مَوْضِعٍ خَرَجَ عَنْ وِلَايَةِ الْإِمَامِ الْحَقِّ فَهُوَ بِمَنْزِلَةِ دَارِ الْحَرْبِ وَيَجُوزُ اسْتِرْقَاقُ ذَرَارِيِّهِمْ تَبَعًا لِأُمَّهَاتِهِمْ لِأَنَّ الْوَلَدَ يَتْبَعُ الْأُمَّ فِي الِاسْتِرْقَاقِ.

در مجموعه اي از رساله هاي شيخ الإسلام عبدالله افندي در سال 1146، پس از مراجعتش از مدينه منوره اينگونه ديدم كه سؤال شده بود: نظر شما در كشتن شيعيان، به خاطر خروج آنان بر حاكم اسلامي و يا كفر آنان چيست؟ اگر به سبب كفر باشد علت كفر آنان چيست؟ و در صورت اثبات كفر اگر توبه كردند، آيا توبه و اسلام آنان مانند مرتد پذيرفه مي شود، يا مانند كسي كه پيامبر را سبّ كند، پذيرفه نمي شود و بايد كشته شوند؟

و اگر كافر هستند آيا حدّ قتل جاري مي شود يا كفر؟ و آيا جائز است از آنان جزيه گرفته شود و باقي باشند و زنانشان به بردگي گرفته شوند؟

در پاسخ مي نويسد: اين كافران ستمگر و جنايتكار، بين همه انواع كفر و ستمگري و فسق و بي ديني جمع كرده اند، كسي كه در كفر و شرك و بي ديني و قتل آنان شك داشته باشد خود او كافر است... !!!

كشتن اين كفار (شيعيان) واجب است، توبه كنند يا نكنند؛ چون اگر توبه كنند و مسلمان شوند بايد حد بر آنان جاري شود و حد آن كشتن است و بعد از قتل حكم مسلمان را دارند، و اگر توبه نكنند كشته مي شوند و احكام كفار جاري مي شود و ماندن آنان با گرفتن جزيه جائز نيست، و زنانشان بايد به كنيزي گرفته شوند و فرزندان آنان نيز همين حكم را دارند؛ چون فرزند تابع مادر است

ابن عابدين، محمد أمين بن عمر (متوفاي1252هـ)، تنقيح الفتاوي الحامدية، ج 2 ص 175ـ 178، طبق برنامه الجامع الكبير.

و در حاشيه اي كه بر درّ المختار دارد، مي نويسد:

وفي الفتح عن الخلاصة ومن أنكر خلافة الصديق أو عمر فهو كافر ا ه

كسي كه خلافت ابوبكر يا عمر را انكار كند كافر است.

ابن عابدين، محمد أمين بن عمر (متوفاي1252هـ)، حاشية رد المختار علي الدر المختار شرح تنوير الأبصار فقه أبو حنيفة، ج 1 ص 561، ناشر: دار الفكر للطباعة والنشر. - بيروت. - 1421هـ - 2000م.

تقي الدين سبكي مي نويسد:

ورأيت في المحيط من كتب الحنفية عن محمد لا تجوز الصلاة خلف الرافضة ثم قال لأنهم أنكروا خلافة أبي بكر وقد أجمعت الصحابة علي خلافته.

وفي الخلاصة من كتبهم في الأصل ثم قال وإن أنكر خلافة الصديق فهو كافر

وفي الفتاوي البديعية من كتب الحنفية من أنكر إمامة أبي بكر الصديق رضي الله عنه فهو كافر وقال بعضهم هو مبتدع والصحيح أنه كافر.

در كتاب محيط از كتاب هاي حنفي ها ديدم نوشته بود: نماز پشت سر شيعه جائز نيست؛ زيرا خلافت ابوبكر را كه صحابه بر آن اجماع دارند انكار مي كنند.

و در كتاب خلاصه از كتاب هاي حنفي ها آمده است: منكر خلافت ابوبكر كافر است.

و در كتاب فتاواي بديعيه آمده است: كسي كه امامت و رهبري ابوبكر را انكار كند كافر است، بعضي گفته اند: بدعت گذار است؛ ولي اعتقاد صحيح آن است كه چنين شخصي كافر است.

و در ادامه مي نويسد:

الأمر الرابع النقول عن العلماء فمذهب أبي حنيفة أن من أنكر خلافة الصديق رضي الله عنه فهو كافر وكذلك من أنكر خلافة عمر بن الخطاب رضي الله عنه ومنهم من لم يحك في ذلك خلافا وقال الصحيح أنه كافر والمسألة مذكورة في كتبهم في الغاية للسروجي وفي الفتاوي الظهيرية والبديعية وفي الأصل لمحمد بن الحسن والظاهر أنهم أخذوا ذلك عن إمامهم أبي حنيفة رضي الله عنه

موضوع چهارم نقل سخنان دانشمندان است: مذهب ابوحنيفه اين است كه منكر خلافت ابوبكر همچنين خلافت عمر كافر است، برخي گفته اند: در كفر چنين شخصي هيچ اختلافي نيست. اين مساله در كتاب هائي مانند: الغايه سروجي و فتاواي ظهيريه و بديعيه و در اصل محمد بن حسن موجود است كه در حقيقت آن را از پيشوايشان ابوحنيفه گرفته اند.

السبكي، أبو نصر تاج الدين عبد الوهاب بن علي بن عبد الكافي (متوفاي 771هـ)، فتاوي السبكي، ج 2 ص 576 ـ 587، دار النشر: دار المعرفة - لبنان/ بيروت.

كمال الدين سيواسي در شرح فتح القدير مي نويسد:

وفي الروافض أن من فضل عليا علي الثلاثة فمبتدع وإن أنكر خلافة الصديق أو عمر رضي الله عنهما فهو كافر

در بين شيعيان هر كس علي را بر سه خليفه مقدم بداند بدعت گذار است، و اگر خلافت ابوبكر و عمر را انكار نمايد كافر است.

السيواسي، كمال الدين محمد بن عبد الواحد (متوفاي681هـ)، شرح فتح القدير، ج 1 ص 350، دار النشر: دار الفكر، الطبعة: الثانية، بيروت.

أبو سعيد خادمي مي نويسد:

( وَفِي الظَّهِيرِيَّةِ ) لِظَهِيرِ الدِّينِ الْمَرْغِينَانِيِّ ( وَمَنْ أَنْكَرَ إمَامَةَ أَبِي بَكْرٍ الصِّدِّيقِ ) رَضِيَ اللَّهُ تَعَالَي عَنْهُ ( فَهُوَ كَافِرٌ فِي الصَّحِيحِ )... ( وَكَذَلِكَ مَنْ أَنْكَرَ خِلَافَةَ عُمَرَ فِي أَصَحِّ الْأَقْوَالِ ).

ظهير الدين مرغيناني در كتاب الظهيريه مي نويسد: بنا بر قول صحيح منكر امامت ابوبكر كافر است، همچنين بنا بر صحيح ترين قول منكر خلافت عمر نيز كافر است.

الخادمي، أبو سعيد محمد بن محمد الوفاة: 1156هـ)، بريقة محمودية، ج 2 ص 104، طبق برنامه نرم افزاري الجامع الكبير.

ابن نجيم حنفي مي نويسد:

وَالرَّافِضِيُّ إنْ فَضَّلَ عَلِيًّا علي غَيْرِهِ فَهُوَ مُبْتَدِعٌ وَإِنْ أَنْكَرَ خِلَافَةَ الصِّدِّيقِ فَهُوَ كَافِرٌ

شيعه اگر علي را بر سه خليفه مقدم بداند بدعت گذار است، و اگر خلافت ابوبكر و عمر را انكار كند كافر است.

ابن نجيم الحنفي، زين الدين (متوفاي970هـ)، البحر الرائق شرح كنز الدقائق، ج 1 ص 370، دار النشر: دار المعرفة - بيروت، الطبعة: الثانية.

ابن حجر هيثمي مي نويسد :

فمذهب أبي حنيفة رضي الله عنه أن من أنكر خلافة الصديق أو عمر فهو كافر علي خلاف حكاه بعضهم وقال الصحيح أنه كافر والمسألة مذكورة في كتبهم في الغاية للسروجي والفتاوي الظهيرية والأصل لمحمد بن الحسن وفي الفتاوي البديعية فإنه قسم الرافضة إلي كفار وغيرهم وذكر الخلاف في بعض طوائفهم وفيمن أنكر إمامة أبي بكر وزعم ان الصحيح أنه يكفر.

مذهب ابوحنيفه اين است كه: منكر خلافت ابوبكر يا عمر كافر است؛ هر چند كه برخي از آن ها نظر ديگري دارند؛ ولي نظر صحيح اين است كه منكر خلافت ابوبكر وعمر كافر است. اين مطلب در كتاب هاي الغاية سروجي، فتاواي ظهيريه، الأصل محمد بن الحسن و فتاواي بديعيه آمده است. ابوحنيفه شيعه را تقسيم كرده است به كافر و غير كافر، برخي از فرقه هاي شيعه را كافر و برخي را كافر ندانسته است؛ ولي نظر صحيح اين است كه منكر خلافت ابوبكر كافر است.

الهيثمي، ابوالعباس أحمد بن محمد بن علي ابن حجر (متوفاي973هـ، الصواعق المحرقة علي أهل الرفض والضلال والزندقة، ج 1 ص 138، تحقيق عبد الرحمن بن عبد الله التركي - كامل محمد الخراط، ناشر: مؤسسة الرسالة - لبنان، الطبعة: الأولي، 1417هـ - 1997م.

عبد الرحمن كليبولي در مجمع الأنهر مي نويسد:

قال المرغيناني تجوز الصلاة خلف صاحب هوي إلا أنه لا تجوز خلف الرافضي والجهني والقدري والمشبهة ومن يقول بخلق القرآن والرافضي إن فضل عليا فهو مبتدع وإن أنكر خلافة الصديق فهو كافر.

مرغيناني گفته است: نماز پشت سر هر كسي كه هواي نفس داشته باشد جائز است؛ ولي پشت سر شيعه، جهني، قدري و مشبّهه و كسي كه قرآن را مخلوق بداند جائز نيست، و شيعه اگر علي را برتر بداند بدعت گذار است و اگر خلافت ابوبكر را انكار نمايد كافر است.

الكليبولي، عبد الرحمن بن محمد بن سليمان المدعو بشيخي زاده (متوفاي 1078هـ)، مجمع الأنهر في شرح ملتقي الأبحر، ج 1 ص 163، تحقيق: خرح آياته وأحاديثه خليل عمران المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولي، 1419هـ - 1998م.

شيخ نظام و گروهي از علماي حنفي هند در الفتاوي الهنديه مي نويسند:

من أَنْكَرَ إمَامَةَ أبي بَكْرٍ الصِّدِّيقِ رضي اللَّهُ عنه فَهُوَ كَافِرٌ وَعَلَي قَوْلِ بَعْضِهِمْ هو مُبْتَدِعٌ وَلَيْسَ بِكَافِرٍ وَالصَّحِيحُ أَنَّهُ كَافِرٌ وَكَذَلِكَ من أَنْكَرَ خِلَافَةَ عُمَرَ رضي اللَّهُ عنه في أَصَحِّ الْأَقْوَالِ كَذَا في الظَّهِيرِيَّةِ.

كسي كه امامت ابوبكر را انكار نمايد كافر است، برخي قائل هستند كه بدعت گذار است نه كافر؛ ولي قول صحيح آن است كه كافر است، همچنين اگر كسي خلافت عمر را انكار نمايد بنا بر صحيح ترين اقوال كافر است.

الشيخ نظام وجماعة من علماء الهند، الفتاوي الهندية في مذهب الإمام الأعظم أبي حنيفة النعمان، ج 2 ص 264، ناشر: دار الفكر - 1411هـ - 1991م.

هبة الله لالكائي در كتاب اعتقاد اهل السنة مي نويسد :

سمعت الدوري يقول سمعت أحمد بن يونس يقول إنا لا نأكل ذبيحة رجل رافضي فإنه عندي مرتد.

از احمد بن يونس نقل شده است كه گفت: ما گوشت حيوانات ذبح شده به وسيله شيعه را نمي خوريم؛ چون او نزد من مرتد است.

اللالكائي، هبة الله بن الحسن بن منصور أبو القاسم (متوفاي418هـ)، شرح أصول اعتقاد أهل السنة والجماعة من الكتاب والسنة وإجماع الصحابة، ج 8 ص 1459، تحقيق: د. أحمد سعد حمدان، دار النشر: دار طيبة - الرياض - 1402هـ.

ابن تيميه حراني كه در دشمني با اهل بيت عليهم السلام و پيروان آن حضرت مشهور است، در باره شيعيان مي گويد:

والرافضة شرّ الطوائف المنتسبين إلي القبلة.

رافضه (شيعيان) بدترين طائفه اي است كه به كعبه و قبله منسوب است.

ابن تيميه الحراني، أحمد عبد الحليم ابوالعباس (متوفاي 728 هـ)، كتب ورسائل وفتاوي شيخ الإسلام ابن تيمية، ج 28 ص 638، تحقيق: عبد الرحمن بن محمد بن قاسم العاصمي النجدي، ناشر: مكتبة ابن تيمية، الطبعة: الثانية.

ابوعبد الله مقدسي و ابوالحسن مرداوي مي نويسند:

وَذَكَرَ ابن حَامِدٍ في أُصُولِهِ كُفْرَ الْخَوَارِجِ وَالرَّافِضَةِ وَالْقَدَرِيَّةِ وَالْمُرْجِئَةِ وَمَنْ لم يُكَفِّرْ من كَفَّرْنَاهُ فُسِّقَ وَهُجِرَ.

ابن حامد در كتاب اصولش كافر بودن خوارج و شيعيان و قدريه و مرجئه را ذكر مي كند. سپس مي نويسد: كسي كه تكفير شده هاي توسط ما را كافر نداند، فاسق است و بايد ترك و از جامعه طرد شود.

المقدسي، محمد بن مفلح أبو عبد الله (متوفاي762هـ)، الفروع وتصحيح الفروع، ج 6 ص 155، تحقيق: أبو الزهراء حازم القاضي، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1418هـ؛

المرداوي، علي بن سليمان أبو الحسن (متوفاي885هـ)، الإنصاف في معرفة الراجح من الخلاف علي مذهب الإمام أحمد بن حنبل، ج 10 ص 324، تحقيق: محمد حامد الفقي، دار النشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت.

دشمني هاي اهل سنت با پيروان اهل بيت عليهم السلام فقط به تكفير خلاصه نمي شود؛ بلكه در طول تاريخ با تكيه بر همين فتواها، شيعيان بسياري از دم تيغ زورمداران سني گذشته و اموال بسياري غارت شده است كه در اين جا فقط به يك نمونه اشاره مي كنيم.

ابن كثير دمشقي و أبو الفداء و ابن اثير جزري در حوادث سال 407هـ مي نويسند:

وفي هذه السنة قتلت الشيعة الذين ببلاد إفريقية ونهبت أموالهم ولم يترك منهم إلا من لا يعرف وفيها كان ابتداء دولة العلوليين ببلاد الأندلس وليها علي بن حمود بن أبي العيس العلوي

در اين سال( 407هـ) در قاره آفريقا شيعيان به قتل رسيدند و اموالشان به تاراج رفت و كسي از آنان باقي نماند، و اين حركت در آغاز حكومت علوليين در سرزمين آندلس كه حاكم آن علي بن حمود بن ابو عيس علوي بود اتفاق افتاد.

ابن كثير الدمشقي، إسماعيل بن عمر القرشي ابوالفداء، البداية والنهاية، ج 12 ص 5، ناشر: مكتبة المعارف - بيروت؛

أبو الفداء عماد الدين إسماعيل بن علي (متوفاي732هـ)، المختصر في أخبار البشر، ج 1 ص 250، طبق برنامه الجامع الكبير؛

الجزري، عز الدين بن الأثير أبي الحسن علي بن محمد (متوفاي630هـ)، الكامل في التاريخ، ج 8 ص 114، تحقيق عبد الله القاضي، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة الثانية، 1415هـ.

اهل سنت و تكفير همديگر

به جناب عثمان الخميس ! و همفكران او مي گوييم: اين سخنان كه از زبان شما و ائمه اربعه شما شنيده مي شود، فقط در حق شيعه گفته نشده؛ بلكه تمامي فرقه هاي اهل سنت در طول تاريخ همديگر را تكفير كرده و حتي در زمان قدرت از همديگر طلب جزيه كرده اند. شما نه تنها با شيعيان؛ بلكه با يگديگر نيز مشكلات اساساسي داريد. پشنهاد مي كنيم كه در قدم نخست مشكلات خودتان را با بقيه مذاهب اهل سنت حل كنيد، سپس سراغ ديگران برويد.

نمونه هائي از تكفير هاي اهل سنت نسبت به همديگر

هر كس حنبلي نيست، كافر است

شمس الدين ذهبي در تاريخ الإسلام و سير اعلام النبلاء و همچنين ابن رجب حنبلي در ذيل طبقات الحنابله مي نويسند:

أحمد بن الحسين بن محمد. المحدث الأمام أبو حاتم بن خاموش الرازي البزاز. من علماء السنة... وحكاية شيخ الإسلام الأنصاري معه مشهورة. وقوله: مَن لم يكن حنبلياً فليس بمسلم.

داستان شيخ الاسلام انصاري با احمد بن حسين بن محمد مشهور است كه گفت: هر كس حنبلي نباشد مسلمان نيست.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج 29، ص 303، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمري، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولي، 1407هـ - 1987م؛

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، سير أعلام النبلاء، ج 17، ص 625، تحقيق: شعيب الأرناؤوط، محمد نعيم العرقسوسي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ؛

إبن رجب الحنبلي، عبد الرحمن بن أحمد (متوفاي795هـ)، ذيل طبقات الحنابلة، ج 1، ص 20، طبق برنامه الجامع الكبير.

طرفداران احمد بن حنبل كافر هستند

ابن اثير جزري مي نويسد :

ذكر الفتنة ببغداد بين الشافعية والحنابلة

ورد إلي بغداد هذه السنة الشريف أبو القاسم البكري المغربي الواعظ وكان أشعري المذهب وكان قد قصد نظام الملك فأحبه ومال إليه وسيره إلي بغداد وأجري عليه الجراية الوافرة فوعظ بالمدرسة النظامية وكان يذكر الحنابلة ويعيبهم ويقول ( وما كفر سليما ولكن الشياطين كفروا ) والله ما كفر أحمد ولكن أصحابه كفروا.

فتنه ها و آشوبهاي شافعيها و حنبليها در بغداد:

ابوالقاسم بكري مغربي كه اشعري مذهب بود وارد بغداد شد و قصد ديدار نظام الملك را داشت كه به او گرايش پيدا كرد و محبت فراواني نمود، در مدرسه نظاميه مجلس وعظ و سخنراني راه انداخت و از حنبلي ها بد مي گفت و معايب آنان را بازگو مي كرد، و مي گفت: احمد حنبل كافر نيست؛ ولي پيروان او كافر هستند.

الجزري، عز الدين بن الأثير أبي الحسن علي بن محمد (متوفاي630هـ)، الكامل في التاريخ، ج 8، ص 428، تحقيق عبد الله القاضي، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة الثانية، 1415هـ.

و نويري در همين زمينه مي نويسد :

وفي سنة خمس وسبعين كانت الفتنة بين الطائفيين، وسببها أنه ورد إلي بغداد الشريف أبو القاسم البكري المقرئ الواعظ وكان أشعريّ المذهب، وكان قد قصد نظام الملك فأحبّه ومال إليه وسيّره إلي بغداد، وأحري عليه الجراية الوافرة. وكان يعِظ بالمدرسة النظامية، ويذكر الحنابلة ويعيبهم ويقول ' وما كفر سُليمان ولكن الشياطين كفروا ' وما كفر أحمد ولكن أصحابه كفروا ثم قصد يوماً دار قاضي القضاة أبي عبد الله الدامغاني فجري بينه وبين قومٍ من الحنابلة مشاجرة أدّت إلي الفتنة.

در سال 75هـ. آشوب بين دو گروه در گرفت و علت آن حضور ابوالقاسم بكري واعظ اشعري مذهب بود كه قصد ديدار نظام الملك را داشت كه به او گرايش پيدا كرد و محبت فراواني نمود، در مدرسه نظاميه مجلس وعظ و سخنراني راه انداخت و از حنبلي ها بد مي گفت و معايب آنان را بازگو مي كرد، و مي گفت: احمد حنبل كافر نيست؛ ولي پيروان او كافر شدند، سپس به ديدار قاضي القضات ابو عبد الله دامغاني رفت كه بين او و گروهي از حنبلي ها گفتگوي تندي صورت گرفت كه نتيجه آن آشوب و فتنه بود.

النويري، شهاب الدين أحمد بن عبد الوهاب (متوفاي733هـ)، نهاية الأرب في فنون الأدب، ج 23، ص 141، تحقيق مفيد قمحية وجماعة، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1424هـ - 2004م.

ابن خلكان در باره دشمني اشاعره با حنابله و كشتاري كه بين آنان اتفاق افتاده مي نويسد:

وكان ولده [أبو القاسم القشيري] أبو نصر عبد الرحيم إماما كبيرا أشبه أباه في علومه... وجري له مع الحنابلة خصام بسبب الإعتقاد لأنه تعصب للأشاعرة وانتهي الأمر إلي فتنة قتل فيها جماعة من الفريقين.

ابونصر عبد الرحيم، پسر ابوالقاسم قشيري كه پيشواي بزرگي بود و در دانش نيز مانند پدرش بود، بين او كه فردي اشعري مذهب و متعصب بود و حنبلي ها خصومت و دشمني به جهت اعتقاداتشان بالا گرفت كه در نتيجه افراد زيادي از طرفين كشته شدند.

إبن خلكان، ابوالعباس شمس الدين أحمد بن محمد بن أبي بكر (متوفاي681هـ)، وفيات الأعيان و انباء أبناء الزمان، ج 3، ص 208، تحقيق احسان عباس، ناشر: دار الثقافة - لبنان؛

اليافعي، ابومحمد عبد الله بن أسعد بن علي بن سليمان (متوفاي768هـ)، مرآة الجنان وعبرة اليقظان، ج 3، ص 210، ناشر: دار الكتاب الإسلامي - القاهرة - 1413هـ - 1993م؛

العكري الحنبلي، عبد الحي بن أحمد بن محمد (متوفاي 1089هـ)، شذرات الذهب في أخبار من ذهب، ج 3، ص 322، تحقيق: عبد القادر الأرنؤوط، محمود الأرناؤوط، ناشر: دار بن كثير - دمشق، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

عكري حنبلي در ترجمه ابوبكر بكري مي نويسد :

البكري أبو بكر المقرئ الواعظ من دعاة الأشعرية وفد علي نظام الملك بخراسان فنفق عليه وكتب له سجلا أن يجلس بجوامع بغداد فقدم وجلس ووعظ ونال من الحنابلة سبا وتكفيرا ونالوا منه.

ابوبكر واعظ از مبلغان اشعري بود، به ديدار نظام الملك شتافت و از وي مال فراواني دريافت كرد و نامه اي نوشت تا در دانشگاه هاي بغداد سخنراني كند؛ ولي از طرف حنبلي ها دشنام ها شنيد و تكفير شد.

العكري الحنبلي، عبد الحي بن أحمد بن محمد (متوفاي 1089هـ)، شذرات الذهب في أخبار من ذهب، ج 3، ص 353، تحقيق: عبد القادر الأرنؤوط، محمود الأرناؤوط، ناشر: دار بن كثير - دمشق، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

نويري در ترجمه عز الدين سلمي شافعي (متوفاي 660هـ) مي نويسد:

فأنه [مظفر الدين موسي ابن الملك العادل] كان قد عزر جماعة من أعيان الحنابلة المبتدعة تعزيرا بليغا رادعا وبدع بهم وأهانهم.

مظفر الدين موسي گروهي از چهره هاي سرشناس حنبلي را شلاق زد و به آنان اهانت فراواني نمود.

النويري، شهاب الدين أحمد بن عبد الوهاب (متوفاي733هـ)، نهاية الأرب في فنون الأدب، ج 30، ص 41، تحقيق مفيد قمحية وجماعة، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1424هـ - 2004م.

تغيير مذهب ممنوع

محمد بن اسماعيل صنعاني به نقل از ملا علي قاري مي نويسد:

اشتهر بين الحنفية أن الحنفي إذا انتقل إلي مذهب الشافعي يعزر وإذا كان بالعكس فإنه يخلع عليه.

در بين حنفي ها مشهور است كه اگر حنفي مذهب به مذهب شافعي گرايش پيدا كند، تعزير مي شود؛ ولي اگر عكس آن اتفاق افتاد پاداش مي گيرد.

الصنعاني، محمد بن إسماعيل (متوفاي1182هـ)، إرشاد النقاد إلي تيسير الاجتهاد، ج 1، ص 147، تحقيق: صلاح الدين مقبول أحمد، ناشر: الدار السلفية - الكويت، الطبعة: الأولي، 1405هـ.

حنبلي ها، شافعي ها را سبّ و لعن مي كردند

ابن عساكر شافعي مي نويسد:

إن جماعة من الحشوية والأوباش الرعاع المتوسمين بالحنبلية أظهروا ببغداد من البدع الفضيعة والمخازي الشنيعة ما لم يتسمح به ملحد فضلاً عن موحد... وتناهوا في قذف الأئمة الماضين وثلب أهل الحق وعصابة الدين، ولعنهم في الجوامع والمشاهد، والمحافل والمساجد، والأسواق والطرقات، والخلوة والجماعات، ثم غرهم الطمع والإهمال ومدهم في طغيانهم الغي والضلال، إلي الطعن فيمن يعتضد به أئمة الهدي وهو للشريعة العروة الوثقي، وجعلوا أفعاله الدينية معاصي دنية، وترقوا من ذلك إلي القدح في الشافعي رحمة الله عليه وأصحابه.

گروهي از حنبلي هاي لا ابالي در شهر بغداد اعمال ناشايست و بدعت هايي به وجود آوردند كه هيچ انسان بي ديني انجام نمي دهد؛ چه رسد به افراد خدا پرست...

اينان بزرگان و پيشوايان دين را در حضور مردم و به صورت علني و در محافل و مساجد و كوچه و بازار مورد تهمت و لعن و نفرين قرار دادند، وحتي تا آن جا به اين گمراهي ادامه دادند كه اعمال شايسته بزرگان دين را معصيت و نافرماني خواندند و به شخصيت بزرگي مانند شافعي تاختند.

ابن عساكر الدمشقي الشافعي، أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله،(متوفاي571هـ)، تبيين كذب المفتري، ص310، دار الكتاب العربي ـ بيروت.

گرفتن جزيه از حنابله

شمس الدين ذهبي در ترجمه ابوحامد طوسي مي نويسد:

وأبو حامد البروي الطوسي الفقيه الشافعي محمد بن محمد تلميذ تلميذ محمد بن يحيي وصاحب التعليقة المشهورة في الخلاف كان إليه المنتهي في معرفة الكلام والنظر والبلاغة والجدل بارعا في معرفة مذهب الأشعري قدم بغداد وشغب علي الحنابلة أهدوا له مع امرأة صحن حلو مسمومة وقيل إن البروي قال لو كان لي أمر لوضعت علي الحنابلة الجزية.

ابوحامد بروي طوسي، فقيه شافعي، شاگرد شاگرد محمد بن يحيي و داراي تعليقه مشهور در مسائل خلافي، كسي كه دانش كلام و مناظره و بلاغت به او منتهي مي شد و در مذهب اشعري بسيار آگاه بود، وارد بغداد شد و فتنه و آشوبي عليه حنبلي ها بر پا كرد، حنبلي ها طبقي از حلواي مسموم همراه يك زن نزد وي فرستادند، از وي نقل شده است كه گفت: اگر قدرت داشتم بر حنبلي ها جزيه وضع مي كردم.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان ابوعبد الله (متوفاي 748 هـ)، العبر في خبر من غبر، ج 4، ص 200، تحقيق: د. صلاح الدين المنجد، ناشر: مطبعة حكومة الكويت - الكويت، الطبعة: الثاني، 1984؛

العكري الحنبلي، عبد الحي بن أحمد بن محمد (متوفاي 1089هـ)، شذرات الذهب في أخبار من ذهب، ج 4، ص 224، تحقيق: عبد القادر الأرنؤوط، محمود الأرناؤوط، ناشر: دار بن كثير - دمشق، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

گرفتن جزيه از شافعي ها

ابوالفداء السوداني در تاج التراجم مي نويسد:

محمد بن موسي بن عبد الله البلاشاغوني التركي تفقه ببغداد وقدم دمشق وولي بها القضاء ومات في جمادي الآخرة سنة ست وخمسمائة وكان يقول لو كان لي أمر لأخذت الجزية من الشافعية.

محمد بن موسي بن عبد الله بلاشاغوني تركي، فقه را در بغداد آموخت و به دمشق رفت و در آنجا عهده دار منصب قضا شد، وي گفته است: اگر قدرت داشتم از شافعي ها جزيه مي گرفتم.

السوداني، أبو الفداء زين الدين قاسم بن قطلوبغا (متوفاي879هـ)، تاج التراجم في طبقات الحنفية، ج 1، ص 350، تحقيق: محمد خير رمضان يوسف، ناشر: دار القلم - دمشق / سوريا، الطبعة: الأولي، 1413هـ- 1992م.

همين مطلب را ذهبي در ميزان الإعتدال، ابوالفداء قرشي در الجواهر المضية و محمد بن اسماعيل صنعاني در طبقات الحنفية نقل كرده اند.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، ميزان الاعتدال في نقد الرجال، ج 6، ص 350، تحقيق: الشيخ علي محمد معوض والشيخ عادل أحمد عبدالموجود، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1995م؛

القرشي، عبد القادر بن أبي الوفاء محمد بن أبي الوفاء أبو محمد (متوفاي775هـ)، الجواهر المضية في طبقات الحنفية، ج 2، ص 136، ناشر: مير محمد كتب خانه - كراچي؛

الصنعاني، محمد بن إسماعيل (متوفاي1182هـ)، إرشاد النقاد إلي تيسير الاجتهاد، ج 1، ص 23، تحقيق: صلاح الدين مقبول أحمد، ناشر: الدار السلفية - الكويت، الطبعة: الأولي، 1405هـ.

جدا شدن مساجد شافعي ها از حنفيها

محمد بن اسماعيل صنعاني در ارشاد النقاد مي نويسد:

لقد وصل الخلاف إلي أن منع بعض الفقهاء الأحناف تزوج الحنفي من المرأة الشافعية ثم صدرت فتوي من فقيه آخر ملقب بمفتي الثقلين فأجاز تزوج الحنفي بالشافعية وعلل ذلك بقوله تنزيلا لها منزلة أهل الكتاب وقال العلامة رشيد رضا وقد بلغ من إيذاء بعض المتعصبين لبعض في طرابلس الشام في آخر القرن الماضي أن ذهب بعض شيوخ الشافعية إلي المفتي وهو رئيس العلماء وقال له اقسم المساجد بيننا وبين الحنفية فإنا فلانا من فقهائهم يعدنا كأهل الذمة بما أذاع في هذه الأيام من خلافهم في تزوج الرجل الحنفي بالمرأة الشافعية وقول بعضهم لا يصح لأنها تشك في إيمانها يعني أن الشافعية وغيرهم يجوزون أن يقول المسلم أنا مؤمن إن شاء الله وقول آخرين بل يصح نكاحها قياسا علي الذمية

اختلاف بين حنفي ها و شافعي ها آن قدر اوج گرفت كه بعضي از فقيهان حنفي ازدواج با شافعي ها را حرام كردند، فقيهي ديگر ازدواج را جائز دانست با اين توجيه كه آنان را مانند اهل كتاب تلقي كرد، رشيد رضا مي نويسد: اذيت و آزارها به حدي رسيده بود كه بعضي از بزرگان شافعي نزد مفتي اعظم رفته و تقاضا كردند تا مساجد بين شافعي ها و حنفي ها تقسيم شود؛ زيرا فقهاي آنان مانند اهل ذمه رفتار مي كنند، ازدواج حنفي با شافعي را جائز نمي دانند و... .

الصنعاني، محمد بن إسماعيل (متوفاي1182هـ)، إرشاد النقاد إلي تيسير الاجتهاد، ج 1، ص 20، تحقيق: صلاح الدين مقبول أحمد، ناشر: الدار السلفية - الكويت، الطبعة: الأولي، 1405هـ.

حنابله، مسجد ضرار بنا كردند

تنوخي بصري مي نويسد :

الحنابلة يبنون مسجداً ضراراً. أخبرني جماعة من البغداديين: إن الحنابلة بنوا مسجداً ضراراً، وجعلوه سبباً للفتن والبلاء. فتظلم منه إلي علي بن عيسي، فوقع في ظهر القصة. أحق بناء بهدم، وتعفية رسم، بناء أسس علي غير تقوي من الله، فليلحق بقواعده، إن شاء الله تعالي.

گروهي از بغدادي ها نقل كرده اند: حنبلي ها مسجدي ساختند كه به وسيله شافعي ها مسجد ضرار نام گرفت؛ زيرا مركز اختلاف و حمله و هجوم به شافعي ها شده بود، مخالفان اين مسجد به علي بن عيسي شكايت كردند، وي پشت ورقه نوشت: سزاوارترين ساختماني است كه بايد نابود و آثارش از بين برود؛ زيرا اساس آن بر غير تقوا است، پس بايد با خاك يكسان شود.

التنوخي البصري، ابوعلي المحسن بن علي بن محمد بن أبي الفهم (متوفاي 384هـ)، نشوار المحاضرة وأخبار المذاكرة، ج 1، ص 330، تحقيق: مصطفي حسين عبد الهادي، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة: الأولي، 1424هـ-2004م.

منكر «مسح بر خفين» كافر است

ابوحنيفه، رئيس و مؤسّس مذهب حنفي اعتقاد داشته است كه اگر كسي جواز مسح بر خفين را انكار نمايد، كافر است؛ چرا كه روايات مسح بر خفين نزديك به متواتر است.

امير بادشاه از علماي قرن دهم اهل سنت در اين باره مي نويسد:

قال أبو حنيفة: من أنكر المسح علي الخفين يخاف عليه الكفر، فإنه ورد فيه من الأخبار ما يشبه المتواتر.

ابوحنيفه گفته است: هركس جواز مسح بر خفين را انكار نمايد، ترس كافر شدنش را دارم؛ چرا كه روايات نزديك به متواتر در باره آن وارد شده است

أمير بادشاه، محمد أمين (متوفاي972هـ) ، تيسير التحرير ، ج 3 ص 38 ، ناشر : دار الفكر - بيروت .

فخر الدين زيعلي در تبيين الحقائق مي نويسد:

رُوِيَ عن أبي حَنِيفَةَ رَحِمَهُ اللَّهُ أَنَّهُ قال ما قُلْت بِالْمَسْحِ حتي وَرَدَتْ فيه آثَارٌ أَضْوَأُ من الشَّمْسِ حتي قال من أَنْكَرَ الْمَسْحَ علي الْخُفَّيْنِ يُخَافُ عليه الْكُفْرُ وَقِيلَ علي قِيَاسِ قَوْلِ أبي يُوسُفَ يُكَفَّرُ جَاحِدُهُ لِأَنَّ الْمَشْهُورَ عِنْدَهُ بِمَنْزِلَةِ الْمُتَوَاتِرِ

مسح بر كفش را فتوا ندادم؛ مگر بدليل وجود دلائل و شواهدي كه از نور خورشيد واضح تر بودند، واز او نقل است كه گفت: هر كس مسح بر كفش را انكار نمايد ترس كافر شدنش را دارم، و يا اينكه با مقايسه اين فتوا با نظريه ابو يوسف كه گفته است: منكر آن تكفير مي شود؛ زيرا حديث و فتواي مشهور، نزد وي به منزله متواتر است.

الزيلعي الحنفي ، فخر الدين عثمان بن علي الوفاة: 743هـ) ، تبين الحقائق شرح كنز الدقائق ، ج 1 ص 45 ، اسم المؤلف: دار النشر : دار الكتب الإسلامي ـ القاهرة ، 1313هـ.

تقي الدين التميمي الداري مي نويسد:

والتاسعة: نقر بأن المسح علي الخفين واجب للمقيم يوماً وليلة، وللمسافر ثلاثة أيام ولياليها؛ لأن الحديث ورد هكذا، فمن أنكر فإنه يُخشي عليه الكفر، لأنه قريب من الخبر المتواتر.

اعتقاد دارم كه مسح بر كفش براي غير مسافر يك شبانه روز و براي مسافر سه شبانه روز واجب است؛ چون در حديث وارد شده است، و اگر كسي آن را انكار كند ترس از كافر شدن وي مي رود؛ زيرا خبر موجود در باره اين حكم نزديك به خبر متواتر است.

التميمي الداري الغزي ، تقي الدين بن عبد القادر الوفاة:1010هـ) الطبقات السنية في تراجم الحنفية ، ج 1 ص 50 .

جالب اين است كه قضيه مسح بر خفين حتي در ميان خود اهل سنت نيز مخالفاني دارد.

فخر رازي، مفسر مشهور اهل سنت به نقل عائشه و ابن عباس مي نويسد:

فعن عائشة رضي الله عنها أنها قالت: لأن تقطع قدماي أحب إليّ من أن أمسح علي الخفين، وعن ابن عباس رضي الله عنهما أنه قال: لأن أمسح علي جلد حمار أحبّ إلي من أن أمسح علي الخفين.

عائشه گفته است: پاهايم قطع شود بهتر از اين است كه بر كفش مسح كنم، از ابن عباس نقل است كه گفت: بر پوست الاغ مسح نمايم بهتر از مسح بر كفش است.

الرازي الشافعي، فخر الدين محمد بن عمر التميمي (متوفاي604هـ)، التفسير الكبير أو مفاتيح الغيب، ج 11، ص 129، ناشر: دار الكتب العلمية- بيروت، الطبعة: الأولي، 1421هـ - 2000م.

تكفير ابوحنيفه و پيروان او از سوي ديگر فرقه هاي اهل سنت

از ميان ائمه اربعه اهل سنت ، ابوحنيفه نعمان بن ثابت مؤسس مذهب حنفي، بيشتر از ديگران آماج حملات ديگر فرقه ها و دانشمندان اهل سنت قرار گرفته است؛ تا جائي كه او را صريحا تكفير كرده و از سران فرقه مرجئه به حساب آورده اند. گاهي چنان فحش و ناسزا نصيب او كرده اند كه حتي در باره سرسخت ترين دشمنان رسول خدا صلي الله عليه وآله نيز چنين فحاشي هائي ديده نشده است.

البته قصد اهانت به ابوحنيفه و پيروان او را نداريم و اين گونه مطالب را نه تأييد مي كنيم و نه تكذيب، فقط به افرادي همچون عثمان الخميس و ديگرهم فكران او كه شيعه را فرقه تكفيري معرفي مي كنند مي خواهيم بگوييم كه شما در قدم نخست تكليف خودتان را روشن كنيد و بعد سراغ كتاب ها و روايات شيعيان برويد.

وقتي در مذهب شما به يكي از برترين دانشمندان اهل سنت و يكي از ائمه اربعه شما چنين جسارت هايي مي شود، چرا به خاطر روايتي كه حتي بر مقصود و منظور شما صراحت ندارد، بر شيعيان خرده مي گيريد؟

ابوحنيفه، يا ابوجيفه

حُميدي، استاد بخاري و نخستين راوي در سلسه اسناد بخاري است. وي از ابوحنيفه به «أبو جيفة» تعبير مي كند.

حدثنا حنبل بن إسحاق قال سمعت الحميدي يقول لأبي حنيفة إذا كناه أبو جيفة لا يكني عن ذاك ويظهره في المسجد الحرام في حلقته والناس حوله.

حنبل بن اسحاق مي گويد: از حُميدي شنيدم كه در مسجد الحرام و در حضور مردم وقتي كه مي خواست از ابو حنيفه نام ببرد به جاي ابو حنيفه مي گفت ابو جيفه.

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 432، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

حماد بن سلمه نيز از بزرگان اهل سنت و از روات بخاري و مسلم است، وي نيز از ابوحنيفه با عنوان «أبو جيفة» ياد مي كرده است.

عن إسحاق بن عيسي قال سألت حماد بن سلمة عن أبي حنيفة قال ذاك أبو جيفة سد الله عز وجل به الأرض.

اسحاق بن عيسي مي گويد: از حماد بن سلمه در باره ابو حنيفه پرسيدم گفت: او ابوجيفه است.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 211، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

اجماع علماي اهل سنت بر گمراهي ابوحنيفه

حدثنا محمد بن علي بن مخلد الوراق لفظا قال في كتابي عن أبي بكر محمد بن عبد الله بن صالح الأسدي الفقيه المالكي قال سمعت أبا بكر بن أبي داود السجستاني يوما وهو يقول لأصحابه ما تقولون في مسألة اتفق عليها مالك وأصحابه والشافعي وأصحابه والأوزاعي وأصحابه والحسن بن صالح وأصحابه وسفيان الثوري وأصحابه وأحمد بن حنبل وأصحابه فقالوا له يا أبا بكر لا تكون مسألة أصح من هذه فقال هؤلاء كلهم اتفقوا علي تضليل أبي حنيفة.

ابوبكر سجستاني از طرفدارانش پرسيد: نظر شما در باره مسأله اي كه مالك و شافعي و اوزاعي و حسن بن صالح و سفيان ثوري و احمد حنبل و طرفداران آنان در آن اتفاق داشته باشند چيست؟ گفتند: مساله اي صحيح تر از اين وجود نخواهد داشت، گفت: همه اين بزرگان و يارانشان بر گمراهي ابوحنيفه اتفاق دارند.

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 394، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

كفر ابوحنيفه و توبه دادن وي

حدثني أبي رحمه الله قال سمعت ابن عيينة يقول استتيب أبو حنيفة مرتين إسناده صحيح.

عبد الله پسر احمد حنبل از پدرش نقل كرده است كه گفت: از ابن عيينه شنيدم كه ابوحنيفه را دو بار توبه دادند، اسناد حديث صحيح است.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 227، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

311 حدثني إبراهيم بن سعيد الطبري قال سمعت معاذ بن معاذ يقول سمعت سفيان الثوري يقول استتيب أبو حنيفة من الكفر مرتين رجاله ثقات.

معاذ بن معاذ مي گويد: از سفيان ثوري شنيدم كه مي گفت: ابوحنيفه را دو بار از كفر توبه دادند، راويان اين نقل ثقه هستند.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 203، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ؛

الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاي277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج 3، ص 96، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م.

فممن طعن عليه وجرحه أبو عبدالله محمد بن اسماعيل البخاري فقال في كتابه في الضعفاء والمتروكين أبو حنيفة النعمان بن ثابت الكوفي قال نعيم بن حماد نا يحيي بن سعيد ومعاذ بن معاذ سمعا سفيان الثوري يقول قيل استتيب أبو حنيفة من الكفر مرتين وقال نعيم عن الفزاري كنت عند سفيان بن عيينة فجاء نعي ابي حنيفة فقال لعنه الله كان يهدم الاسلام.

از كساني كه بر ابوحنيفه عيب گرفته و او را سرزنش كرده اند محمد بن اسماعيل بخاري است، وي در كتاب ضعفاء و متروكين از سفيان ثوري نقل كرده است: ابوحنيفه چون كافر شده بود دو بار او را توبه دادند، سپس مي نويسد: نُعَيم از فزاري نقل مي كند كه گفت: نزد سفيان بن عيينه بودم كه خبر مرگ ابوحنيفه را آوردند، گفت: خدا او را لعنت كند، اسلام را نابود كرد.

النمري القرطبي، ابوعمر يوسف بن عبد الله بن عبد البر (متوفاي 463هـ)، الانتقاء في فضائل الثلاثة الأئمة الفقهاء مالك والشافعي وأبي حنيفة رضي الله عنهم، ج 1، ص 149، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

267 حدثني أبو بكر بن خلاد الباهلي قال سمعت يحيي بن سعيد يقول حدثنا سفيان قال استتاب أصحاب أبي حنيفة أبا حنيفة مرتين إسناده صحيح.

سفيان گفته است: ياران ابوحنيفه دو بار او را وادار به توبه كردند. سند اين نقل صحيح است.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 185، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

269 حدثني أبو الفضل الخراساني نا سلمة بن شبيب نا الفريابي سمعت سفيان الثوري يقول استتيب أبو حنيفة من كلام الزنادقة مرارا رجاله ثقات.

چندين دفعه ابوحنيفه را به جهت سخنان خارج از دين وادار به توبه كردند. راويان اين نقل ثقه هستند.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 185، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

307 حدثني أحمد بن إبراهيم الدورقي ثنا هيثم بن جميل قال قلت لشريك بن عبدالله استتيب أبو حنيفة قال علم ذلك العواتق في خدورهن رجاله ثقات.

هيثم بن جميل مي گويد: از شريك بن عبد الله سؤال كردم: آيا ابوحنيفه را وادار به توبه كردند؟ گفت: كنيزان آزاد شده آن را مي دانند. راويان اين سند ثقه هستند.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 199، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ؛

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 389، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

حدثنا يحيي بن آدم حدثنا شريك وحسن بن صالح انهما شهدا أبا حنيفة وقد استتيب من الزندقة مرتين.

شريك و حسن بن صالح شهادت داده اند كه ابوحنيفه را دو بار وادار به توبه كردند.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 210، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ؛

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 391، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت؛

الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاي277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج 3، ص 97، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م.

تأسيس مذهب حنفي براي از بين بردن آثار رسول خدا (ص)

308 حدثني أبو الفضل الخراساني ثنا أبو نعيم قال كان شريك سيء الرأي جداً في أبي حنيفة وأصحابه ويقول مذهبهم رد الأثر عن رسول الله صلي الله عليه وسلم رجاله ثقات.

ابو الفضل خراساني از ابونعيم نقل مي كند كه گفت: شريك نظرش در باره ابوحنيفه بسيار بد بود و مي گفت: تأسيس مذهب ابوحنيفه براي زدودن آثار رسول خدا بود.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 203، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

فرزندي شوم تر، شرورتر و پر ضررتر از أبوحنيفه در اسلام متولد نشده است:

احمد بن يحيي بلاذري در انساب الأشراف مي نويسد:

وذكروا عن جرير الضبي عن ثعلبة عن سفيان أنه قال: ما ولد في الإسلام مولود أشأم علي هذه الأمة من أبي حنيفة.

از سفيان نقل شده است كه گفت: در اسلام فردي بدتر از ابوحنيفه بدنيا نيامده است.

البلاذري، أحمد بن يحيي بن جابر (متوفاي279هـ)، أنساب الأشراف، ج 4، ص 49، طبق برنامه الجامع الكبير.

حدثنا نعيم بن حماد ثنا إبراهيم بن محمد الفزاري قال كنا عند سفيان الثوري إذ جاءه نعي أبي حنيفة فقال الحمد لله الذي أراح المسلمين منه لقد كان ينقض عري الإسلام عروة عروة ما ولد في الإسلام مولود أشأم علي الإسلام منه

محمد فزاري مي گويد: نزد سفيان ثوري بوديم كه خبر مرگ ابوحنيفه را آوردند گفت: خدا را شكر، مسلمانان از دستش راحت شدند، ريسمان محكم اسلام را تكه تكه كرد، در اسلام بد تر از او كسي به دنيا نيامده است.

الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاي277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج 3، ص 96، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م؛

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 399، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

312 حدثني إبراهيم بن سعيد ثنا محمد بن مصعب سمعت الاوزاعي يقول ما ولد في الاسلام مولود أشأم عليهم من أبي حنيفة رجاله ثقات.

محمد بن مصعب مي گويد: از اوزاعي شنيدم كه مي گفت: در اسلام فردي بدتر از ابوحنيفه به دنيا نيامده است.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 203، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

أخبرنا أحمد، أخبرنا محمد، حدثنا أبو الحسن الدِّيبَاجِيّ، حدثنا جعفر بن محمد الصَّاِئغُ، حدثنا إبراهيم بن سعيد، حدثنا أبو تَوْبَة، وأبو صالح، قالا: سمعنا أبا إسحاق الفَزَارِيَّ قال: سمعتُ سُفْيَانَ والأَوْزَاعِيَّ يقولانِ: «مَا وُلِدَ فِي الإِسْلامِ مَوْلُودٍ هُوَ أَشْأمُ علي هذه الأمة من أبي حنيفة».

ابواسحاق فزاري مي گويد: از سفيان و اوزاعي شنيدم كه مي گفتند: در امت اسلام فرزندي بدتر از ابوحنيفه به دنيا نيامده است.

الصيرفي الحنبلي، أبو الحسيني المبارك بن عبد الجبار الطيوري بن عبد الله (متوفاي500هـ)، الطيوريات من انتخاب الشيخ أبي طاهر السلفي، ج 11، ص 975، تحقيق: دسمان يحيي معالي، عباس صخر الحسن، ناشر: أضواب السلف - الرياض / السعودية، الطبعة: الأولي، 1425هـ -2004م.

3589 حدثني الحسن بن عبد العزيز الجروي الجذامي قال سمعت أبا حفص عمرو بن أبي سلمة التنيسي قال سمعت الأوزاعي يقول ما ولد في الإسلام مولود أضر علي الإسلام من أبي حنيفة وأبي مسلم صاحب.

اوزاعي گفته است: فرزندي در اسلام زاده نشده است كه به اندازه ابوحنيفه به اسلام ضرر زده باشد

الشيباني، أحمد بن حنبل ابوعبدالله (متوفاي241هـ)، العلل ومعرفة الرجال، ج 2، ص 546، تحقيق: وصي الله بن محمد عباس، ناشر: المكتب الإسلامي، دار الخاني - بيروت، الرياض، الطبعة: الأولي، 1408 - 1988.

حدثني محمد بن أبي عمر قال قال سفيان ما ولد في الإسلام مولود أضر علي أهل الإسلام من أبي حنيفة

از سفيان نقل شده است كه گفت: فرزندي در اسلام زاده نشده است كه به اندازه ابوحنيفه به اسلام ضرر زده باشد

الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاي277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج 3، ص 95، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م؛

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 4، ص 209، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت؛

أبو زرعة الدمشقي، عبد الرحمن بن عمرو بن عبد الله بن صفوان النصري (متوفاي281هـ)، تاريخ أبي زرعة الدمشقي، ج 1، ص 65، طبق برنامه الجامع الكبير.

حدثنا إسحاق بن إبراهيم الحنيني قال قال مالك ما ولد في الإسلام مولود أضر علي أهل الإسلام من أبي حنيفة

مالك گفته است: فرزندي در اسلام زاده نشده است كه به اندازه ابوحنيفه به اسلام ضرر زده باشد

الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاي277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج 3، ص 99، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م.

وقال نعيم عن الفزاري كنت عند سفيان بن عيينة فجاء نعي ابي حنيفة فقال لعنه الله كان يهدم الاسلام عروة عروة وما ولد في الاسلام مولود اشرّ منه هذا ما ذكره البخاري.

بخاري نقل كرده است: وقتي كه سفيان بن عيينه خبر مرگ ابوحنيفه را شنيد گفت: خدا او را لعنت كند ريسمان محكم اسلام را دريد، كسي بدتر از او در اسلام بدنيا نيامد.

النمري القرطبي، ابوعمر يوسف بن عبد الله بن عبد البر (متوفاي 463هـ)، الانتقاء في فضائل الثلاثة الأئمة الفقهاء مالك والشافعي وأبي حنيفة رضي الله عنهم، ج 1، ص 149، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

روي عن مالك رحمه الله أنه قال في أبي حنيفة نحو ما ذكر سفيان أنه شر مولود ولد في الاسلام وأنه لو خرج علي هذه الامة بالسيف كان أهون.

مالك در باره ابوحنيفه گفته است: او بدترين فرد در اسلام است، اگر با شمشير عليه امت قيام مي كرد بهتر از عقائد وي بود.

النمري القرطبي، ابوعمر يوسف بن عبد الله بن عبد البر (متوفاي 463هـ)، الانتقاء في فضائل الثلاثة الأئمة الفقهاء مالك والشافعي وأبي حنيفة رضي الله عنهم، ج 1، ص 150، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت

248 حدثني الحسن بن عبد العزيز الجروي ثنا أبو حفص التنيسي عن الأوزاعي قال ما ولد في الإسلام مولد أشرّ من أبي حنيفة وأبي مسلم وما أحب أنه وقع في نفسي أني خير من أحد منهما وأن لي الدنيا وما فيها رجاله ثقات.

در اسلام كسي بدتر از ابوحنيفه و ابومسلم به دنيا نيامده است، اگر تمام دنيا مال من باشد دوست ندارم كه به ذهن من خطور كند كه من از آنان بهترم. رجال اين نقل ثقه هستند.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 187، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

حدثنا أحمد بن يونس قال سمعت نعيما يقول قال سفيان ما وضع في الإسلام من الشر ما وضع أبو حنيفة إلا فلان قال لرجل صلب.

بدتر از آنچه ابوحنيفه در اسلام قرار داد وجود ندارد.

الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاي277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج 3، ص 95، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م.

ابوحنيفه، سردمدار فرقه مرجئه

مرجئه، از فرقه هاي انحرافي است و معتقد بودند كه ايمان (اعتقاد قلبي و اقرار زباني) براي نجات و رستگاري انسان كفايت مي كند و هيچ گناهي به ايمان انسان ضرر نمي رساند؛ همانطور كه هيچ طاعتي براي كافر سودي ندارد.

از آن جايي كه اين ديدگاه، خطر بزرگي براي اخلاق بشري محسوب مي شود و سبب ترويج فساد و بي بند و باري در ميان جوامع بشري است و نيز مي توانست ابزار مناسبي در دست تبهكاران و جنايت كاران براي توجيه اعمالشان باشد، با موضع گيري تند اهل بيت عليهم السلام و علماي اهل سنت مواجه شد.

در كتاب هاي اهل سنت روايات بسياري در تكفير آن ها وارد شده است كه به چند روايت اشاره مي كنيم.

محمد بن اسماعيل بخاري در تاريخ كبير خود مي نويسد:

عن بن عباس عن النبي صلي الله عليه وسلم قال صنفان ليس لهما في الإسلام سهم القدرية والمرجئة.

ابن عباس از رسول خدا نقل مي كند كه فرمود: دو گروه هستند كه در اسلام سهمي ندارند يكي قدريه و ديگري مرجئه.

البخاري الجعفي، محمد بن إسماعيل ابوعبدالله (متوفاي256هـ)، التاريخ الكبير، ج 4، ص 133، تحقيق: السيد هاشم الندوي، ناشر: دار الفكر.

و ابن قتيبه دينوري مي نويسد:

عن بن عباس قال سمعت رسول الله صلي الله عليه وسلم يقول:... صنفان من أمتي لا تنالهم شفاعتي لعنوا علي لسان سبعين نبيا المرجئة والقدرية.

دو گروه از امت به شفاعت من نمي رسند، آنان نفرين شده هفتاد پيامبرند، مرجئه و قدريه.

الدينوري، ابومحمد عبد الله بن مسلم ابن قتيبة (متوفاي276هـ)، تأويل مختلف الحديث، ج 1، ص 81، تحقيق: محمد زهري النجار، ناشر: دار الجيل - بيروت - 1393هـ - 1972م

و هيثمي در مجمع الزوائد مي نويسد:

وعن أنس بن مالك قال قال رسول الله صلي الله عليه وسلم صِنْفَان مِنْ أُمَّتِي لاَيَرِدَان عَلَيَّ الحَوْضَ وَلاَ يَدْخُلاَنِ الجَنَّةِ الْقَدْرِيَّةُ وَالمُرْجِئَةُ رواه الطبراني في الأوسط ورجاله رجال الصحيح غير هرون بن موسي الفروي وهو ثقة.

دو گروه از امت نزد حوض بر من وارد نمي شوند و داخل بهشت نيز نمي شوند: قدريه و مرجئه. راويان اين سند، راويان صحيح بخاري هستند؛ غير از هارون بن موسي فروي كه او هم مورد اعتماد است.

الهيثمي، ابوالحسن علي بن أبي بكر (متوفاي 807 هـ)، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج 7، ص 207، ناشر: دار الريان للتراث/ دار الكتاب العربي - القاهرة، بيروت - 1407هـ.

در برخي از منابع اهل سنت از مرجئه به يهود امت اسلامي تعبير شده است.

ازدي بصري مي نويسد:

جابر بن زيد قال المرجئة يهود أهل القبلة لأنهم يعدون أهل المعصية الجنة وقالوا لن تمسنا النار إلا أياما معدودة كما قالت اليهود والنصاري.

جابر بن زيد گفته است: مرجئه، يهود اهل قبله هستند؛ زيرا آنان به گنهكاران وعده بهشت را مي دهند و مي گويند: چند روزي بيش آتش ما را نوازش نخواهد داد؛ همانگونه كه يهود و نصارا گفته اند.

الأزدي البصري، الربيع بن حبيب بن عمر، الجامع الصحيح مسند الإمام الربيع بن حبيب، ج 1، ص 365، ح944، تحقيق: محمد إدريس , عاشور بن يوسف، ناشر: دار الحكمة , مكتبة الاستقامة - بيروت، سلطنة عمان، الطبعة: الأولي، 1415هـ.

و ابن شاهين مي نويسد:

عن المغيرة بن عتيبة، عن سعيد بن جبير قال: المرجئة يهود القبلة.

از سعيد بن جبير نقل شده است كه گفت: فرقه مرجئه يهوديان اهل قبله هستند.

أبو حفص عمر بن أحمد بن شاهين الوفاة: 385 هـ، الكتاب اللطيف لشرح مذاهب أهل السنة ومعرفة شرائع الدين والتمسك بالسنن، ج 1، ص 76، اسم المؤلف: تحقيق: عبد الله بن محمد البصيري، ناشر: مكتبة الغرباء الأثرية - المدينة المنورة / السعودية، الطبعة: الأولي، 1416هـ.

البته قصد ما در اين جا معرفي و نقد عقائد مرجئه نيست و دوستان مي توانند به كتاب هاي تفصيلي در اين باره مراجعه بفرمايند.

ابوحنيفه، مؤسس مذهب حنفيه كه امروزه حد اقل نصف اهل سنت از پيروان او محسوب مي شوند، از كساني است كه دانشمندان اهل سنت او را جزء اين فرقه و حتي از مبلغان آن دانسته اند، به چند روايت در اين باره اشاره مي كنيم:

386 حدثني أبو الفضل نا إبراهيم بن شماس نا أبو عبد الرحمن المقريء قال كان والله أبو حنيفة مرجئا ودعاني إلي الارجاء فأبيت عليه رجاله ثقات.

ابو عبد الرحمان مقريء مي گويد: به خدا سوگند ابو حنيفه عقيده مرجئه را داشت و چندين دفعه مرا نيز به قبول آن فراخواند؛ ولي نپذيرفتم. رجال سند ثقه هستند.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 223، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

402 حدثني أبو الفضل ثنا يحيي بن معين قال كان أبو حنيفة مرجئا وكان من الدعاة ولم يكن في الحديث بشيء وصاحبه أبو يوسف ليس به بأس رجاله ثقات.

يحي بن معين گفته است: ابوحنيفه طرفدار مرجئه و از مبلغان آن بود و به حديث بي توجه بود؛ ولي دوستش ابويوسف چنين نبود. رجال سند ثقه هستند.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 223، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

حدثنا عبدالله بن محمد بن عمر قال سمعت أبا مسهر يقول كان أبو حنيفة رأس المرجئة.

ابو حنيفه از سران مرجئه بود.

ابن الجوزي، ابوالفرج عبد الرحمن بن علي بن محمد (متوفاي 597 هـ)، المنتظم في تاريخ الملوك والأمم، ج 8، ص 133، ناشر: دار صادر - بيروت، الطبعة: الأولي، 1358.

368 حدثني محمد بن هارون أبو نشيط حدثني أبو صالح يعني الفرا قال سمعت أبا اسحاق الفزاري يقول كان أبو حنيفة مرجئا يري السيف إسناده حسن.

ابوحنيفه معتقد به مرجئه بود و اعتقاد داشت كه بايد عليه حاكمان شمشير كشيد. سند اين روايت «حسن» است.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 227، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

حدثنا عبيد الله بن معاذ حدثني محمد بن معاذ قال سمعت سعيد بن مسلم قال قلت لأبي يوسف أكان أبو حنيفة جهميا قال نعم قلت أكان مرجئا قال نعم.

سعيد بن مسلم مي گويد: به ابويوسف گفتم: آيا ابوحنيفه طرفدار مذهب جهميه بود؟ گفت: آري، پرسيدم: آيا طرفدار مرجئه بود؟ گفت: آري.

الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاي277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج 3، ص 95، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م؛

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 381، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

حدثني عبد الرحمن قال سمعت علي بن المديني قال قال لي بشر بن أبي الأزهر النيسابوري رأيت في المنام جنازة عليها ثوب أسود وحولها قسيسون فقلت جنازة من هذه فقالوا جنازة أبي حنيفة فحدثت بها أبا يوسف فقال لا تحدث به أحدا.

بشر بن ابو الازهر نيشابوري مي گويد: جنازه اي را در عالم خواب ديدم كه پارچه سياهي روي او انداخته اند و كشيش ها اطراف او هستند، پرسيدم: جنازه كيست؟ گفتند: ابوحنيفه، داستان را براي ابويوسف نقل كردم، گفت: براي هيچ كس آن را نقل نكن.

الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاي277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج 3، ص 96، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م.

231 حدثني محمود بن غيلان ثنا محمد بن سعيد بن مسلم عن أبيه قال سألت أبا يوسف وهو بجرجان عن أبي حنيفة فقال وما تصنع به مات جهميا.

سعيد بن مسلم از پدرش نقل مي كند كه گفت: از ابويوسف در باره ابو حنيفه پرسيدم، گفت: به او چكار داري، بر عقيده جهميه مرد.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 181، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

عن سعيد بن ( مسلم ) قال: قلت لأبي يوسف أكان أبو حنيفة جهميا قال: نعم.

از ابويوسف پرسيدم: آيا ابوحنيفه طرفدار مذهب جهميه بود؟ گفت: آري.

أبو حفص عمر بن أحمد بن شاهين الوفاة: 385 هـ، الكتاب اللطيف لشرح مذاهب أهل السنة ومعرفة شرائع الدين والتمسك بالسنن، ج 1، ص 90، تحقيق: عبد الله بن محمد البصيري، ناشر: مكتبة الغرباء الأثرية - المدينة المنورة / السعودية، الطبعة: الأولي، 1416هـ.

تكفير صريح ابوحنيفه در كلمات دانشمندان اهل سنت

341 حدثني محمد بن عبد العزيز بن أبي رزمة قال سمعت أبي يقول كنا عند حماد بن سلمة فذكروا مسألة فقيل أبو حنيفة يقول بها فقال هذا والله قول ذاك المارق إسناده صحيح.

نزد حماد بن سلمه در باره مساله اي گفتگو بود، گفته شد: ابوحنيفه چنين گفته است، گفت: به خدا سوگند اين سخن متعلق به اين خارج شده از دين است. سند اين روايت صحيح است.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 199، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

عن سليم المقريء عن سفيان الثوري قال سمعت حمادا يقول ألا تعجب من أبي حنيفة يقول القرآن مخلوق قل له يا كافر يا زنديق.

سفيان ثوري مي گويد: از حماد شنيدم كه مي گفت: آيا از ابوحنيفه تعجب نمي كني كه مي گويد قرآن مخلوق است؟ به او بگو اي كافر، اي زنديق!!!.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 185، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

292 حدثني منصور بن أبي مزاحم سمعت مالك بن أنس ذكر أبا حنيفة فذكره بكلام سوء وقال كاد الدين وقال من كاد الدين فليس من الدين رجاله ثقات.

مالك بن انس از ابوحنيفه به زشتي ياد كرد و گفت: او با دين جنگيد و كسي كه با دين بجنگد از دين خارج است.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 197، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

سمعت منصور بن أبي مزاحم يقول سمعت مالكا يقول إن أبا حنيفة كاد الدين ومن كاد الدين فليس له دين.

ترجمه آن مانند سابق است.

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 422، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

حدثني علي بن عثمان بن نفيل حدثنا أبو مسهر حدثنا يحيي بن حمزة وسعيد يسمع أن أبا حنيفة قال لو أن رجلا عبد هذه النعل يتقرب بها إلي الله لم أر بذلك بأسا فقال سعيد هذا الكفر صراحا.

يحيي بن حمزه اين سخن را از ابوحنيفه نقل كرد كه: هر كس اين كفش را پرستش كند تا به خدا نزديك شود من در آن ايرادي نمي بينم، سعيد چون اين سخن را شنيد گفت: اين كفر روشن و صريح است.

الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاي277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج 3، ص 96، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م.

قبه اي از آتش بر قبر ابوحنيفه

حدثني هارون بن سفيان حدثني عرزة الخراساني حدثنا الفضل بن موسي السيناني قال سمعت سفيان الثوري يقول ضرب الله عز وجل علي قبر أبي حنيفة طاقا من النار.

سفيان ثوري گفته است: خداوند بر قبر ابوحنيفه گنبد و سقفي از آتش قرار داده است.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 197، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

جري تر از ابوحنيفه بر خداوند، ديده نشده است

357 حدثني محمد بن علي الوراق نا إبراهيم بن بشار ثنا سفيان قال ما رأيت أحدا اجرأ علي الله من أبي حنيفة.

سفيان گفته است: از ابوحنيفه كسي را جري تر بر خدا نديدم.

الطبري، أبي جعفر محمد بن جرير (متوفاي310)، المنتخب من ذيل المذيل، ج 1، ص 139؛

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 215، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ؛

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 412، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

شهري كه در آن نام ابوحنيفه برده مي شود، سزاوار سكونت نيست

حدثني أبو معمر عن الوليد بن مسلم قال قال لي مالك بن أنس ايذكر أبو حنيفة ببلدكم قلت نعم قال ما ينبغي لبلدكم أن يسكن.

وليد بن مسلم مي گويد: مالك بن انس به من گفت: آيا در شهر شما نامي از ابوحنيفه برده مي شود؟ گفتم: آري، گفت: چنين شهري سزاوار سكونت نيست.

الشيباني، أحمد بن حنبل ابوعبدالله (متوفاي241هـ)، العلل ومعرفة الرجال، ج 2، ص 547، تحقيق: وصي الله بن محمد عباس، ناشر: المكتب الإسلامي، دار الخاني - بيروت، الرياض، الطبعة: الأولي، 1408 - 1988؛

الصيداوي، محمد بن أحمد بن جميع أبو الحسين (متوفاي402هـ)، معجم الشيوخ، ج 1، ص 241، تحقيق: د. عمر عبد السلام تدمري، ناشر: مؤسسة الرسالة , دار الإيمان - بيروت، طرابلس، الطبعة: الأولي، 1405هـ؛

الأصبهاني، ابونعيم أحمد بن عبد الله (متوفاي430هـ)، حلية الأولياء وطبقات الأصفياء، ج 6، ص 325، ناشر: دار الكتاب العربي - بيروت، الطبعة: الرابعة، 1405هـ؛

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 421، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

لعن أبو حنيفه

ثنا منصور بن سلمة الخزاعي قال سمعت حماد بن سلمة يلعن أبا حنيفة قال أبو سلمة وكان شعبة يلعن أبا حنيفة إسناده صحيح.

سلمه خزاعي مي گويد: شنيدم كه حماد بن سلمه و شعبه ابوحنيفه را لعن مي كردند. سند صحيح است.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 211، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

تبعيد و اخراج ابوحنيفه از كوفه

384 حدثني أبو الفضل نا سفيان بن وكيع عن أبيه قال لما تكلم أبو حنيفة في الارجاء وخاصم فيه قال سفيان الثوري ينبغي أن ينفي من الكوفة أو يخرج منها إسناده حسن.

ابوحنيفه وقتي كه در كوفه عقيده اش را راجع به مرجئه مطرح كرد سفيان ثوري گفت: بايد از كوفه تبعيد يا اخراج شود. سند صحيح است.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 222، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

شراب فروش، از حنفي بهتر است

حدثنا منصور بن أبي مزاحم قال سمعت شريكا يقول لأن يكون في كل ربع من أرباع الكوفة خمار خير من أن يكون فيه من يقول برأي أبي حنيفة.

شريك مي گفت: اگر در چهار گوشه شهر كوفه شراب فروشي باشد، بهتر است از اين كه در آن طرفدار عقيده ابوحنيفه باشد.

الشيباني، أحمد بن حنبل ابوعبدالله (متوفاي241هـ)، العلل ومعرفة الرجال، ج 2، ص 547، تحقيق: وصي الله بن محمد عباس، ناشر: المكتب الإسلامي، دار الخاني - بيروت، الرياض، الطبعة: الأولي، 1408 - 1988؛

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 203، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ؛

الجوهري البغدادي، علي بن الجعد بن عبيد ابوالحسن (متوفاي230هـ) مسند ابن الجعد، ج 1، ص 353، تحقيق: عامر أحمد حيدر، ناشر: مؤسسة نادر - بيروت، الطبعة: الأولي، 1410هـ - 1990م؛

الفسوي، أبو يوسف يعقوب بن سفيان (متوفاي277هـ)، المعرفة والتاريخ، ج 3، ص 98، تحقيق: خليل المنصور، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1419هـ- 1999م؛

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 417، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

ارزش سخن ابوحنيفه

حدثنا عبد الله بن أحمد بن حنبل حدثنا مهني بن يحيي قال سمعت أحمد بن حنبل يقول ما قول أبي حنيفة والبعر عندي إلا سواء

احمد حنبل مي گفت: سخن ابوحنيفه و سرگين شتر نزد من يكي است.

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 439، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

ابوحنيفه، و مقايسه ايمان ابوبكر و ابليس

371 وحدثني إبراهيم بن سعيد نا أبو توبة عن أبي إسحاق الفزاري قال كان أبو حنيفة يقول إيمان إبليس وإيمان أبي بكر الصديق رضي الله عنه واحد قال أبو بكر يا رب وقال إبليس يا رب إسناده صحيح

ابوحنيفه مي گفت: ايمان ابليس و ابوبكر يك اندازه است، چون ابليس مي گفت: اي خدا، ابوبكر هم مي گفت: اي خدا. سند صحيح است.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 215، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ؛

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 376، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت؛

ابن الجوزي، ابوالفرج عبد الرحمن بن علي بن محمد (متوفاي 597 هـ)، المنتظم في تاريخ الملوك والأمم، ج 8، ص 133، ناشر: دار صادر - بيروت، الطبعة: الأولي، 1358.

ابوحنيفه و مقايسه سخن عمر با سخن شيطان

حدثنا إسحاق بن منصور أخبرنا عبد الصمد عن أبيه قال ذكر لأبي حنيفة قول النبي صلي الله عليه وسلم أفطر الحاجم والمحجوم فقال هذا سجع وذكر له قضاء من قضاء عمر أو من قول عمر في الولاء فقال هذا قول شيطان.

اين سخن پيامبر را كه حجامت كننده و حجامت شونده، روزه شان را افطار مي كنند، براي ابوحنيفه نقل شد گفت: اين شعر است، همچنين يكي از قضاوت هاي عمر يا سخنان او را در باره ولاء بيان كردند گفت: اين سخن شيطان است.

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 403 ـ 404، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

حدثنا أبو معمر عبد الله بن عمرو بن أبي الحجاج حدثنا عبد الوارث قال كنت بمكة وبها أبو حنيفة فأتيته وعنده نفر فسأله رجل عن مسألة فأجاب فيها فقال له الرجل فما رواية عن عمر بن الخطاب قال ذاك قول شيطان قال فسبحت فقال لي رجل أتعجب فقد جاءه رجل قبل هذا فسأله عن مسألة فأجابه قال فما رواية رويت عن رسول الله صلي الله عليه وسلم أفطر الحاجم والمحجوم فقال هذا سجع فقلت في نفسي هذا مجلس لا أعود فيه أبدا.

عبد الوارث مي گويد: در شهر مكه نزد ابوحنيفه رفتم، عده اي ديگر نيز حضور داشتند شخصي مسأله اي پرسيد، پاسخ داد، سپس پرسيد: نقل سخن از عمر چگونه است؟ گفت: سخنان شيطان است، ناراحت شدم و تسبيح خدا را گفتم، آن مرد از من پرسيد: آيا از پاسخ ابوحنيفه تعجب كردي؟ مردي لحظاتي قبل آمد و مسأله اي مطرح كرد و پاسخ شنيد، سپس پرسيد: اين روايت پيامبر كه حجامت كننده و حجامت شونده هر دو روزه شان را افطار مي كنند، چيست؟ گفت: اين شعر است، به خودم گفتم: به چنين مجلسي هيچ وقت نخواهم آمد.

البغدادي، أحمد بن علي ابوبكر الخطيب (متوفاي463هـ)، تاريخ بغداد، ج 13، ص 404، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت.

حدثني أبو الفضل نا مسلم بن إبراهيم نا عبد الوارث بن سعيد نا سعيد قال جلست إلي أبي حنيفة بمكة فذكر شيئا فقال له رجل روي عمر بن الخطاب رضي الله عنه كذا وكذا قال أبو حنيفة ذاك قول الشيطان وقال له آخر أليس يروي عن رسول الله صلي الله عليه وسلم أفطر الحاجم والمحجوم فقال هذا سجع فغضبت وقلت ان هذا مجلس لا أعود إليه ومضيت وتركته.

شخصي به نام سعيد نقل مي كند: در مكه نزد ابوحنيفه بودم، مسأله اي مطرح شد، يك نفر گفت: عمر چنين و چنان گفته است، ابوحنيفه گفت: اين سخن شيطان است، فرد ديگري گفت: آيا از رسول خدا روايت نشده كه فرمود: حجامت كننده و حجامت شونده افطار مي كنند؟ گفت: اين شعر است، ناراحت شدم و گفتم: اين مجلسي است كه هيچ وقت به آن بر نمي گردم.

الشيباني، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ)، السنة، ج 1، ص 227، تحقيق: د. محمد سعيد سالم القحطاني، ناشر: دار ابن القيم - الدمام، الطبعة: الأولي، 1406هـ.

تكفير محمد بن ادريس شافعي

محمد بن ادريس شافعي، نيز از كساني است كه از تكفير ديگر فرقه هاي اهل سنت در امان نمانده است و حتي ضرر او را براي امت اسلامي از ضرر ابليس نيز بيشتر دانسته اند.

حاكم نيشابوري مي نويسد :

حدثنا أحمد بن عبيد الله قال حدثنا عبيد الله بن معدان الازدي عن أنس قال قال رسول الله صلي الله عليه وسلم يكون في أمتي رجل يقال له محمد بن ادريس أضر علي أمتي من أبليس ويكون في أمتي رجل يقال له أبو حنيفة هو سراج أ متي.

انس از رسول خدا نقل مي كند كه فرمود: در امت من مردي به نام محمد بن ادريس خواهد بود كه ضرر او از شيطان بيشتر است، و مردي به نام ابوحنيفه خواهد آمد كه او چراغ امت من است.

النيسابوري، محمد بن عبدالله ابوعبدالله الحاكم (متوفاي405 هـ)، المدخل إلي كتاب الإكليل، ج 1، ص 56، تحقيق: د. فؤاد عبد المنعم أحمد، ناشر: دار الدعوة - الاسكندرية؛

النيسابوري، محمد بن عبدالله ابوعبدالله الحاكم (متوفاي405 هـ)، المدخل إلي الصحيح، ج 1، ص 216، تحقيق: د. ربيع هادي عمير المدخلي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: الأولي، 1404هـ.

نمونه هائي از درگيري و كشت و كشتار ميان اهل سنت

اختلاف و نزاع بين اهل سنت فقط به تكفير يكديگر ختم نمي شود؛ بلكه اين تكفيرها سبب كشت و كشتار فراواني شده است كه به چند نمونه اشاره مي كنيم:

جنگ حنابله با شافعي ها در بغداد (323هـ):

ابن اثير جزري در باره جنگ حنابله با شافعي ها در بغداد مي نويسد:

ثم دخلت سنة ثلاث وعشرين وثلاثمائة... ذكر فتنة الحنابلة ببغداد. وفيها عظم أمر الحنابلة وقويت شوكتهم... وزاد شرهم وفتنتهم واستظهروا بالعميان الذين كان يأوون المساجد وكانوا إذا مر بهم شافعي المذهب أغروا به العميان فيضربونه بعصيهم حتي يكاد يموت.

سال 323 هـ فرا رسيد...در اين سال حنبلي ها صاحب قدرت و شوكت بودند... فتنه و شرّ آنان بالا گرفته و هر شافعي مذهبي را كه مي ديدند مورد ضرب و شتم قرار مي دادند بگونه اي كه در آستانه مرگ قرار مي گرفت.

الجزري، عز الدين بن الأثير أبي الحسن علي بن محمد (متوفاي630هـ) الكامل في التاريخ، ج 7، ص 113 ـ 114، تحقيق عبد الله القاضي، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة الثانية، 1415هـ.

جنگ حنفي ها با شافعي ها در اصفهان (600هـ)

ياقوت حموي در باره جنگ و كشتاري كه بين شافعي ها و حنفي ها در اصفهان رخ داده است مي نويسد:

وقَدْ فَشَا الخرَابُ في هذا الوَقْتِ وقَبْلَه في نَواحِيها، لِكَثْرَةِ الفِتَنِ والتّعَصُّبِ بَيْنَ الشّافِعِيّة والحَنَفِيَّة، والحُرُوبِ المُتَّصِلَةِ بَيْنَ الحزْبَيْنِ، فكُلَّمَا ظَهَرَتْ طائِفَةٌ نَهَبَتْ مَحَلَّةَ الأُخْرَي وأَحْرَقَتها، وخَرَّبَتْها، لا يِأْخُذُهم في ذلِكَ إِلٌّ ولا ذِمَّة.

در اصفهان و اطران آن خرابي ها به جهت جنگ و آشوب بين دو گروه حنفي و شافعي بيداد مي كرد، هر گروهي كه در محله اي قدرت مي گرفت محله ديگري را به آتش مي كشيد و غارت مي كرد.

الحموي، ابوعبد الله ياقوت بن عبد الله (متوفاي 626هـ)، معجم البلدان، ج 1، ص 209، ناشر: دار الفكر - بيروت.

جنگ حنفي ها و شافعي ها در ري:

حموي در باره جنگ هاي حنفي ها و شافعي ها در ري مي نويسد:

وقعت العصبية بين الحنفية والشافعية ووقعت بينهم حروب كان الظفر في جميعها للشافعية هذا مع قلة عدد الشافعية إلا أن الله نصرهم عليهم وكان أهل الرستاق وهم حنفية يجيئون إلي البلد بالسلاح الشاك ويساعدون أهل نحلتهم.

جنگ بين حنفي ها و شافعي ها در شهر ري اتفاق افتاد كه با وجود تعداد اندك شافعي ها پيروزي با آنان بود، روستا نشينان مسلحانه براي كمك به هم مسلكانشان به شهر مي آمدند.

الحموي، ابوعبد الله ياقوت بن عبد الله (متوفاي 626هـ)، معجم البلدان، ج 3، ص 117، ناشر: دار الفكر - بيروت.

جنگ شافعي ها و حنابله در بغداد (447هـ)

ثم دخلت سنة سبع وأربعين وأربعمائة... في هذه السنة وقعت الفتنة بين الفقهاء الشافعية والحنابلة ببغداد ومقدم الحنابلة أبو علي بن الفراء وابن التميمي وتبعهم من العامة الجم الغفير وأنكروا الجهر ببسم الله الرحمن الرحيم ومنعوا من الترجيع في الأذان والقنوت في الفجر ووصلوا إلي ديوان الخليفة ولم ينفصل حال وأتي الحنابلة إلي مسجد بباب الشعير فنهوا إمامه عن الجهر بالبسملة فأخرج مصحفا وقال أزيلوها من المصحف حتي لا أتلوها.

سال 447 فرا رسيد...در اين سال در شهر بغداد آشوب و اختلاف بين فقهاء شافعي و حنبلي شروع شد، سر دسته حنبلي ها ابوعلي بن فراء و ابن تميمي بودند و مردمان بسياري آنان را همراهي و تبعيت مي كردند، اينان خواندن بسم الله الرحمن الرحيم با صداي بلند و در اذان ترجيع (گردش صدا در حنجره) صدا و قنوت در نماز صبح را انكار و با آن مخالف بودند، قضيه به ديوان خلافت كشيده شد؛ ولي نتيجه اي نبخشيد، حنبلي ها به مسجدي در باب الشعير آمده و امام جماعتش را از جهر به بسم الله منع كردند، وي قرآن را آورد و گفت: بسم الله الرحمن الرحيم را از قرآن برداريد تا آن را نخوانم.

الجزري، عز الدين بن الأثير أبي الحسن علي بن محمد (متوفاي630هـ)، الكامل في التاريخ، ج 8 ص 325، تحقيق عبد الله القاضي، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت، الطبعة الثانية، 1415هـ.

جنگ حنابله با نظاميه در بغداد (470هـ):

ثم دخلت سنة سبعين وأربعمائة... وفي شوال منها وقعت فتنة بين الحنابلة وبين فقهاء النظامية وحمي لكل من الفريقين طائفة من العوام وقتل بينهم نحو من عشرين قتيلا وجرح آخرون ثم سكنت الفتنة.

سپس سال 470 فرا رسيد... در ماه شوال فتنه و آشوب بين حنبلي ها و فقيهان نظاميه و طرفداران اين دو در گرفت كه در نتيجه بيست نفر كشته و تعدادي ديگر مجروح شدند.

القرشي الدمشقي، إسماعيل بن عمر بن كثير ابوالفداء (متوفاي774هـ)، البداية والنهاية، ج 12 ص 117، ناشر: مكتبة المعارف - بيروت.

كشت و كشتار به خاطر تفسير يك آيه:

ذكر الفتنة في تفسير آية

وهاجت ببغداد فتنة كبري بسبب قوله: عسي أن يبعثك ربك مقاماً محموداً، فقالت الحنابلة: معناه يقعده الله علي عرشه كما فسره مجاهد.

وقال غيرهم من العلماء: بل هي الشفاعة العظمي كما صح في الحديث. ودام الخصام والشتم واقتتلوا، حتي قتل جماعة كبيرة.

فتنه و آشوبي بزرگ در باره اين آيه: «عسي ربك ان يبعثك مقاما محمودا» در شهر بغداد اتفاق افتاد، حنبلي ها مي گفتند: معناي آن اين است كه خداوند حضرت رسول (ص) را بر عرشش مي نشاند، ديگران مي گفتند مقصود شفاعت بزرگ پيامبر است، آتش دشمني و اختلاف همچنان زبانه مي كشيد تا آنكه جمعيت زيادي كشته شدند.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج 23 ص 319، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمري، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولي، 1407هـ - 1987م.

جنگ حنابله و اشاعره در بغداد (447هـ)

ثم دخلت سنة سبع وأربعين وأربعمائة... واتصلت الفتن بين أهل باب الطاق وسوق يحيي اتصالاً مسرفاً وركب صاحب الشرطة والأراك لإطفاء الفتنة فلم ينفع ذلك وانتقل القتال إلي باب البصرة وأهل الكرخ علي القنطرتين. ووقعت بين الحنابلة والأشاعرة فتنة عظيمة حتي تأخر الأشاعرة عن الجمعات خوفاً من الحنابلة.

سال 447 فرا رسيد...فتنه و آشوب به باب الطاق و بازار يحيي كشيده شد، رئيس پليس براي خاموش كردن فتنه شخصا اقدام كرد؛ ولي سودي نبخشيد و جنگ و درگيري به باب البصره و كرخ كشيده شد، آشوبي بزرگ بين حنبلي ها و اشعري ها در گرفت تا آنجا كه اشاعره از حضور در نماز جمعه از ترس حنبلي ها منصرف شدند.

ابن الجوزي، ابوالفرج عبد الرحمن بن علي بن محمد (متوفاي 597 هـ)، المنتظم في تاريخ الملوك والأمم، ج 15 ص 347، ناشر: دار صادر - بيروت، الطبعة: الأولي، 1358.

ثم دخلت سنة سبع وأربعين واربعمائة... وفيها وقعت الفتنة بين الأشاعرة والحنابلة فقوي جانب الحنابلة قوة عظيمة بحيث إنه كان ليس لأحد من الأشاعرة أن يشهد الجمعة ولا الجماعات.

سپس سال 447 از راه رسيد...در اين سال بين اشاعره و حنبلي ها جنگ و اختلاف شروع شد و چون حنبلي ها قوي تر بودند اشاعره قدرت حضور در نماز جمعه و جماعت را نداشتند.

ابن كثير الدمشقي، إسماعيل بن عمر القرشي ابوالفداء، البداية والنهاية، ج 12 ص 66، ناشر: مكتبة المعارف - بيروت.

جنگ اشاعره و حنابله در بغداد (467هـ)

الفتنة بين القشيري والحنابلة

وفيها قدم بغداد أبو نصر الأستاذ أبو القاسم القشيري فوعظ بالنظامية وبرباط شيخ الشيوخ. وجري له فتنة كبيرة مع الحنابلة لأنه تكلم علي مذهب الأشعري وحط عليهم. وكثر أتباعه والمتعصبون له فهاجت أحداث السنة وقصدوا نحو النظامية وقتلوا جماعة نعوذ بالله من الفتن

ابونصر، استاد قشيري وارد بغداد شد و در نظاميه به وعظ و سخنراني پرداخت، در شهر رباط استاد بزرگي حضور داشت كه پيرو مذهب شافعي بود و پيروان بيشماري داشت، آنان به طرف نظاميه حركت كردند و گروه زيادي را كشتند.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، تاريخ الإسلام ووفيات المشاهير والأعلام، ج 31 ص 34، تحقيق د. عمر عبد السلام تدمري، ناشر: دار الكتاب العربي - لبنان/ بيروت، الطبعة: الأولي، 1407هـ - 1987م.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان ابوعبد الله (متوفاي 748 هـ)، العبر في خبر من غبر، ج 3 ص 271، تحقيق: د. صلاح الدين المنجد، ناشر: مطبعة حكومة الكويت - الكويت، الطبعة: الثاني، 1984.

وكانت الفتنة الصعبة بين الحنبلية والقشيرية بسبب الإعتقاد وقتل بينهم جماعة وعظم البلاء وتشفت بهم الروافض وحاصر دمشق المصريون مرتين وعزل ابن جهير الوزير لشده من الحنابلة

آشوب بين حنبلي ها و قشيريه و جنگ اين دو بر سر مسائل اعتقادي بود كه جمعي كشته شدند و شيعيان شاد و مسرور شدند، مردم مصر شهر دمشق را دو بار محاصره كردند و ابن جهير را به خاطر سختگيري بر حنبلي ها عزل كردند.

الذهبي، شمس الدين محمد بن أحمد بن عثمان، (متوفاي748هـ)، سير أعلام النبلاء، ج 18 ص 319، تحقيق: شعيب الأرناؤوط، محمد نعيم العرقسوسي، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.

وفي شوال منها (467هـ) وقعت الفتنة بين الحنابلة والأشعرية وذلك أن ابن القشيري قدم بغداد فجلس يتكلم في النظامية وأخذ يذم الحنابلة وينسبهم إلي التجسيم وساعده أبو سعد الصوفي ومال معه الشيخ أبو إسحاق الشيرازي وكتب إلي نظام الملك يشكو إليه الحنابلة ويسأله المعونة عليهم وذهب جماعة إلي الشريف أبي جعفر بن أبي موسي شيخ الحنابلة وهو في مسجده فدافع عنه آخرون واقتتل الناس بسبب ذلك وقتل رجل خياط من سوق التبن وجرح آخرون وثارت الفتنة

در ماه شوال سال 467 هـ بين حنبلي ها و اشعري ها آشوب شعله ور شد، چون قشيري به بغداد آمده بود و در نظاميه سخن مي گفت و از حنبلي ها مذمت مي كرد و اعتقاد به جسم بودن خداوند را به آنان نسبت مي داد، وي حمايت ابوسعد صوفي و ابو اسحاق شيرازي را به دست آورد، سپس نامه اي به نظام الملك نوشت و از حنبلي ها شكايت و در خواست كمك نمود، گروهي به طرف مسجد حنبلي ها كه امام آن به نام ابوجعفر بن موسي بود حركت كردند كه در اين درگيري عده اي كشته شدند فتنه اي برپا شد.

القرشي الدمشقي، إسماعيل بن عمر بن كثير ابوالفداء (متوفاي774هـ)، البداية والنهاية، ج 12 ص 115، ناشر: مكتبة المعارف - بيروت.

أبو النصر القشيري رحمه الله. هو أبو نصر عبد الرحيم بن الاستاذ عبد الكريم القشيري صاحب الرسالة كان إمام الأئمة وحبر الامة... فكان الشيخ أبو إسحاق وغيره من الأئمة يحضرون مجلس وعظه وكان يعظ في النظامية ثم ذهب إلي الحج وعاد فأقام ببغداد سنة ثم حج ثانيا وعاد إليها وجري له مع الحنابلة وقائع وفتن وتعصب وقتل من الفريقين أناس كثير فأرسل إليه نظام الملك من أصفهان بالرجوع إلي وطنه لتسكين الفتنة فرجع إليها.

بين ابو نصر قشيري و طرفداران مذهب حنبلي حوادث و آشوب هائي به وقوع پيوست كه نتيجه آن كشته شدن تعدادي از مردم بود، نظام الملك از شهر اصفهان در نامه اي به وي دستور داد تا به وطنش باز گردد تا فتنه و آشوب خاموش شود.

الشيرازي، إبراهيم بن علي بن يوسف أبو إسحاق (متوفاي476هـ)، طبقات الفقهاء، ج 1 ص 251، تحقيق: خليل الميس، ناشر: دار القلم - بيروت.

جنگ اشاعره و حنابله در بغداد (470هـ)

ثم دخلت سنة سبعين وأربعمائة. فمن الحوادث فيها... وورد كتاب من النظام إلي أبي إسحاق الشيرازي في جواب بعض كتبه الصادرة إليه في معني الحنابلة... فتداول هذا الكلام بين الحنابلة وسروا به، وقووا معه، فلما كان يوم الثلاثاء ثاني شوال وهو يوم يسمي بفرح ساعة خرج من المدرسة متفقة يعرف بالاسكندراني، ومعه بعض من يؤثر الفتنة إلي سوق الثلاثاء، فتكلم بتكفير الحنابلة فرمي بآجرّه، فدخل إلي سوق المدرسة و استغاث بأهلها، فخرجوا معه إلي سوق الثلاثاء، ونهبوا بعض ما كان فيه، ووقع الشر، وغلب أهل سوق الثلاثاء بالعوام، ودخلوا سوق المدرسة فنهبوا القطعة التي تليهم منه، وقتلوا مريضاً وجدوه في غرفة، وخاف مؤيد الملك علي داره فأرسل إلي العميد أبي نصر يعلمه الحال، فأنقذ إليه الديلم والخراسانية فدفعوا العوام، وقتلوا النشاب بضعة عشر، وأنقذ من الديوان خدم لإطفاء الثائرة، ولحمل المقتولين إلي الديوان حتي شهدهم القضاة و الشهود، وكتبوا خطوطهم بذلك، وكان نساؤهم علي باب النوبي يلطمن، وكتب بذلك إلي النظام فجاءت مكاتبات منه بالجميل، ثم ثناها بضد ذلك.

سپس سال 470هـ آمد، از حوادث اين سال... رسيدن نامه اي از نظام الملك به ابواسحاق شيرازي در پاسخ نامه هاي وي در موضوع حنبلي ها بود، اين خبر در بين حنبلي ها در روز سه شنبه دوم شوال كه آن را روز سرور و خوشحالي ناميدند پخش شد، از طرفي شيرازي از مدرسه اسكندراني همراه كساني كه مؤثر در ايجاد فتنه و آشوب بودند به طرف بازار سوم حركت كرد و در آن جا از كفر و بيديني حنبلي ها سخن گفت، آجري به طرفش پرتاب كردند، وارد بازار شد و كمك خواست، مردم او را همراهي كردند و بعضي از بازار را غارت كردند، فتنه شديد تر شد، مردم عوام هجوم آورده و وارد بازار مدرسه شدند و آن را غارت كردند و يك فرد مريض را نيز كشتند، مؤيد الملك احساس وحشت كرد و شخصي را نزد ابونصر فرمانده فرستاد و قضيه را به وي گزارش نمود، وي گروهي از افراد ديلم و خراساني را فرستاد تا مردم را سركوب كنند، تعدادي كشته شدند، اجساد آنان را به ديوان منتقل كردند تا قضات و شهود ببينند، نامه هايي نوشته شد، زنان بر سر و صورتشان مي زدند، نامه اي به نظام الملك نوشته شد كه در پاسخ از وي تجليل كرده بود.

ابن الجوزي، ابوالفرج عبد الرحمن بن علي بن محمد (متوفاي 597 هـ)، المنتظم في تاريخ الملوك والأمم، ج 16 ص 191، ناشر: دار صادر - بيروت، الطبعة: الأولي، 1358.

نتيجه

اولاً: شيعيان، تمامي فرقه هاي اسلامي (غير از نواصب) را مسلمان مي دانند و همه احكام اسلامي؛ از جمله حرمت جان، مال و... را محترم مي شمارند؛ اما با استدلال به آيه 255 سوره مائده، اسلام كامل را فقط اسلامي مي دانند كه همراه با ولايت امير مؤمنان علي عليه السلام باشد؛

ثانياً: هر فرقه اي از فرقه هاي اسلامي، فقط مذهب خود را مذهب حق و فرقه ناجيه دانسته و بقيه فرقه ها را فرقه هالكه و اهل آتش مي دانند كه نمونه هائي از آن را از منابع اهل سنت نقل كرديم؛

ثالثاً: اهل سنت نه تنها ديگر فرقه هاي اسلامي را؛ بلكه حتي فرقه ها و نحله هاي خودشان را نيز تكفير كرده اند و خون يكديگر را مباح دانسته و از يكديگر طلب جزيه كرده اند.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

مؤسسه تحقيقاتي حضرت ولي عصر (عج)



Share
1 | ميلاد | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ١٢ خرداد ١٣٨٨ |
در زاهدان 6 نفر شيعه از جمله يك زن را زنده در آتش سوزاندند : فقط به جرم شيعه بودن . مسئولين به بهانه وحدت سكوت نمودند و همه با چشمهاي خود شاهد بودند كه قاتلين از داخل مسجد مكي زاهدان(مسجد اهل سنت) وارد موسسه مالي و اعتباري مهر شدند و 4 كارمند آن به همراه 2 مشتري را زنده به آتش كشيدند . آقاي دكتر قزويني سكوت شما و افرادي كه شيعه هميشه از آنها انتظار دارند خشم مردم را بيش از پيش نموده . در رسانه ها و صدا و سيما و حتي صدا و سيماي مركز استان نيز به بهانه وحدت اين فاجعه را مخفي نمودند. تشييع شهدا در مورخ 13/3/88 از درب مسجد جامع زاهدان

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
آيا سكوت نكردن به اين معني است كه مراجع دستور بدهند هر چه سني در منطقه است زنده زنده در آتش بسوزانند ؟
آيا شما احتمال نمي دهيد اين كار ها براي از بين بردن آرامش كشور ، آنهم در اين موقعيت حساس باشد ؟
بهترين راهنما براي ما سخنان مقام معظم رهبري است .
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
2 | رضا | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ١٢ خرداد ١٣٨٨ |
تو رو خدا به داد مردم شيعه زاهدان برسيد در اينجا مردم شيعه را زنده در آتش سوزانده اند ولي هيچ کس واکنشي نشان نمي دهد
3 | مجيد حقي | Iran - Ardabil | ١٢:٠٠ - ١٣ خرداد ١٣٨٨ |
اين هم وبلاگم تا با هم در ارتباط باشيم hagi.mihanblog.com
4 | مجيد حقي | Iran - Ardabil | ١٢:٠٠ - ١٣ خرداد ١٣٨٨ |
از تمامي دوستاني که اين سايت را دوست دارند خواهش مي کنم کمک کنيد تا با کمک هم مطالب اين سايت و هم چنين مطالب جديدتر را به صورت ماه نامه چاپ کنيم ودر اختيار همه قرار دهيم بنده اي ميل خود را در زير مي نويسم تا هرکس مايل باشد مقدمات را آماده کنيم و ماه نامه را به چاپ برسانيم
هر که دارد هوس کرب وبلا بسم الله
moride.makaram@yahoo.com
5 | اسد الله | United States - Cheyenne | ١٢:٠٠ - ١٥ خرداد ١٣٨٨ |
سلام عليکم. خطاب به برادر بسيار عزيز شيعه (( ميلاد )) جان. آقا ميلاد حرفات کاملا درسته اما شما اين وسط يه چيزيو در نظر نگرفتي!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! که اگه به قول برادران گرامي پاسخ به شبهات معني سکوت نکردن اون باشه. اون وقت که آرامش داخلي مملکت اسلامي شيعي ما به خطر ميفته . و ديگه از اين بد تر چي ميخوايي بشه؟ پس بهتره عاقلانه تصميم گرفت و هممون تابع دستورات مقام معظم رهبري هستيم و بس. اما اين دليل نيست که برادران انتظامي و سلحشوران پاسدار بي تفاوت بشينن و کاري نکن. که ميکنن الحمد للله. اما بايد وسيع تر و گسترده تر بشه . آ ره اين جاي بحث داره. که بايد ريشه ي وهابيت رو از بيخ و بن بکنن. يا علي.....
6 | علي مسكوني | Iran - Qazvin | ١٢:٠٠ - ١٦ خرداد ١٣٨٨ |
برادر عزيز اگر اينها يك جو فقط يك جو عقل داشتند .حق را از باطل تشخيص مي دادند.ديگران كه بويي از علم ‘تقوي, پاكي نبيرده بودند بر مظهر علم وتقوي وپاكي تر جيح نمي دادند.اگر اينها عقل داشتند ميزان الاعمال را كنار نمي زدند فردي را كه خودش مي گويد دخترهاي پس پرده از من دانا ترند را بر نمي گزيدند. دروازه علم پيامبررا 25 سال خانه نشين نمي كردند.حال تعجب مي كنيد چگونه خود را منفجر مي كنند وتعدادي بي گناه را شهيد مي نمايند؟ خداوند اينها را وادار مي كند كه با دست خود به جهنم بروند و باعث شوند تعدادي هم با مولايشان در بهشت محشور شوند
7 | علي مسكوني | Iran - Qazvin | ١٢:٠٠ - ١٦ خرداد ١٣٨٨ |
برادر عزيز اگر اينها يك جو فقط يك جو عقل داشتند .حق را از باطل تشخيص مي دادند.ديگران كه بويي از علم ‘تقوي, پاكي نبيرده بودند بر مظهر علم وتقوي وپاكي تر جيح نمي دادند.اگر اينها عقل داشتند ميزان الاعمال را كنار نمي زدند فردي را كه خودش مي گويد دخترهاي پس پرده از من دانا ترند را بر نمي گزيدند. دروازه علم پيامبررا 25 سال خانه نشين نمي كردند.حال تعجب مي كنيد چگونه خود را منفجر مي كنند وتعدادي بي گناه را شهيد مي نمايند؟ خداوند اينها را وادار مي كند كه با دست خود به جهنم بروند و باعث شوند تعدادي هم با مولايشان در بهشت محشور شوند
8 | سيد ذوالفقار | Iran - Mashhad | ١٢:٠٠ - ١٦ خرداد ١٣٨٨ |
سلام
من در اينجا فقط يك فرق كوچيك بين تربيت صحيح يك شيعه رو با يك سني مقايسه مي كنم !
در همين جريان بمب گذاري در زاهدان توسط ريگي ملعون:
سه پسر بچه كوچك در مسجد بر اثر بمب گذاري تكه تكه شدند فقط به جرم شيعه بودن و دوستدار اهل بيت بودن.اين است تربيت صحيح يك خانواده شيعه كه بچه هاشونو در اون سن به مسجد مي فرستند تا در سوگ سرور زنان عالم عزا داري كنند...

اما در تربيت مكتب سني, فرد 17 يا 18 ساله اي بنام (( عبدالخالق ملازهي)) نارنجك به خود مي بندد و خود را بين دوستداران اهل بيت (عليهم اسلام) منفجر مي كند !!!!!!!!!!!!!!!!!

الله اكبر
لعن الله علي قوم الظالمين
9 | محمدولي ايزانلو | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ١٦ خرداد ١٣٨٨ |
به نام خدا
خدايا اين چه فتنه اي بود كه وارد امت اسلامي شد؟؟!! مردم مسلمان ايران اعم از شيعه واهل تسنن در كنار هم با خوبي وخوشي زندگي ميكردند اما اين وهابي هاي خبيث از كجا به وجود آمدند ؟؟؟خدا لعنت كنه انگليس و آمريكا را كه اين فرقه نجس و خبيث را به وجود آوردند تا بين سني و شيعه اختلاف بيندازند وخودشان بيرون گود بشينند و به مسلمين بخندند ..همين قضيه اي كه الان در عراق به وجود آمده..كه هم شيعه و سني يكسره با هم درگير باشند واين خبائث به راحتي ثروت يك كشور بزرگ را به غارت ببرند...اينها چشم دارند كه اين برنامه را در ايران هم اجرا كنند.!!اما به كوري چشم آمريكا و انگليس و وهابي ها مردم شيعه و سني ايران بيدار هست و اينها آرزوي خودرا به گوووووووووررررررررررر ميبرند...انشاالله
10 | علي رضا | Iran - Marvdasht | ١٢:٠٠ - ١٨ خرداد ١٣٨٨ |
سلام من ميخواستم بدونم اين كه ميگن دكتر مرتضي راد مهر طلبه حوزه علميه قم بوده و سني شده راسته؟چون اهل سنت خاطرات شو در زندان اوين چاپ ميكنه ودر سايت هاي وابسته به خودش قرار مي ده

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
در ادرس ذيل مقداري در مورد او سخن گفته شده است :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=software&id=35
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
11 | ابراهيم | Iran - Shiraz | ١٢:٠٠ - ٠٨ تير ١٣٨٨ |
من ميدانم درد شما از چيست اين روايتها كه شما نقل ميكنيد توسط هركس چه خود راشيعه بداند چه سني فرق نميكند مهم كذب آن است چه آن شخص بزرگي بوده باشد چه كوچك يا راوي دروغگو باشد يا سند جعلي باشد با مراجعه به تاريخ دست همه شما رو ميشود تا قبل از دولت ملعون صفوي شيعه در ايران نه تقيه باز بوده ونه با برادران سني خود مشكلي داشته در نمازهاي جمعه در مساجد اهل سنت حاضر ميشدند و اين حقيقت را ميدانستند كه هيچ يك از قرق سني به جز’ خوارج با اهل بيت -حضرت علي (رض) و امام حسن وامام حسين رضي الله عنهما مشكلي ندارد در خطبه حضرات حسن و حسين امام خطاب ميشوند وآنها را شباب اهل جنت مي نامند ولي اين شيعيان جبل عامل لبنان - وحله و بخشي از عربستان بودند كه انصافا تحت ظلم حكام حنبلي مذهب قرار داشتند وپس از مهاجرت آنها در زمان صفويه بخصوص شاه طهماسب كينه چند صد ساله خود را بر سر اهل سنت بيچاره ايران خالي كردند تاجايي كه شيخ كركي گفت قبله مساجد ابران كه توسط سنيها ساخته شده است عمدا كج درست شده ولي شيعيان ايران ميدانستند كه آنهاكذابندوكينه توزومتاسفانه تا الان شما راه آنها را ادامه ميدهيد انشا’الله خدا شم ا ومارا به راه راست هدايت كند وغرض را از ما دوركند+++آنها گروهي بودندكه رفتند هر گناهي مرتكب شده باشند شما باآن مواخذه نميشويد++

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
1- هم اكنون نيز در ايران ، و ساير بلاد اسلامي ، شيعيان در مساجد اهل سنت حاضر شده و بسياري از مواقع با آنان نماز مي‌خوانند .
2- ما نيز بارها تاكيد كرده ايم كه عموم اهل سنت ، با اهل بيت عليهم السلام مشكلي ندارند و به عكس علاقه وافري به اهل بيت دارند ؛ اما آنان از آنچه خلفا و اتباع آنان بر سر اهل بيت عليهم السلام آورده‌‌‌اند بي خبرند ؛ مي‌توانيد در اين زمينه به آدرس ذيل مراجعه نماييد :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=1312
3- آنچه در اين مقاله آورده شده است ، سخنان بزرگان علماي اهل سنت است ؛ اگر شما آنان را متهم به دروغگويي مي‌كنيد ، اين نظر شخصي خود شما است و بايد ملتزم به عواقب آن نيز بشويد .
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
12 | سيد ذوالفقار | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٠٩ تير ١٣٨٨ |
با سلام و عرض ادب و احترام خدمت دوستان خوبم و اساتيد بزرگوارم در موسسه... در رابطه با نظر ابراهيمك دوست خوبم نمي دانم مشكل شما كجاست؟ ظاهرا جنابعالي تاريخ رو مطالعه نمي كنيد! به مدت تقريبا 700 سال سني ها در ايران حكومت مي كردند يعني بعد از دولت آل بويه و قبل از دولت مقتدر صفوي. در اين مدت طولاني 700 سال شيعيان در بدترين شرايط زندگي مي كردند.در دوران سلطنت شاه محمود غزنوي ملعون بود كه به شهر ري حمله كرد و تمامي ساكنين انجا را به جرم دوستي با اهل بيت به شهادت رساند ... دوست خوبم چيزي زا كه نمي داني نگو. اگر تاريخ را بخواني متوجه مي شوي چه بلايي بزرگان و فرمانداران اهل سنت بر سر شيعيان بيچاره اوردند... حال از شما سئوالي مي پرسم: تا به اكنون ديده اي شيعه اي كمربند انتحاري به خود ببندد و خود را در يك مسجد اهل سنت منفجر كند ؟؟؟؟!!!!!! ( اما عكسش به وفور در عراق و پاكستان ديده شده است) تا به اكنون ديده اي يك شيعه متعصب يك سني را تكفير كند؟؟؟(اما عكسش به وفور ديده شده است) بله دوست خوبم ! پيروان اميرالمومنين و اهل بيت ( سلام الله عليهم اجمعين) اين گونه اند ياعلي مدد
13 | علي مسكوني | Iran - Qazvin | ١٢:٠٠ - ٣٠ تير ١٣٨٨ |
سلام برهمه مسلمانان:بنده صميمانه از لحن مودبانه سيد ذوالفقار تشكر مي كنم.ثابت كرد كه واقعا"سيد است.
14 | مهدي | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ١٦ مرداد ١٣٨٨ |
با عرض سلام و خسته نباشيد و با عرض تبريک به مناسبت تولد امام زمانتان انشاءالله مهدي موعود مسلمانان ظهور خواهد کرد و جواب برادران شيعه و سني که باهم اختلاف دارند را خواهد داد شما که اينقدر از اختلاف بين فرقه هاي اهل سنت حرف زده ايد ايا در مورد فرقه هاي شيعه که در کتاب فرق الشيعه نوبختي تعداد انها امده مطالعه کرده ايد اگر پيامبر فرموده يک فرقه اهل نجات هستند و شما مي گوييد فرقه يا مذهب شيعه اهل نجات است ما مي گوييم مذهب اهل سنت اهل نجات است شما مي گوييد اهل سنت فرقه هاي زيادي دارند که طبق مقاله شما با هم اختلاف دارند ما در جواب مي گوييم شيعه هم فرقه هاي زيادي دارد که مسلما با هم اختلاف دارند چون يکي مي گويد 12 امام ديگري مي گويد 4 امام و... که خود نشانه اختلاف است پس کدام فرقه ناجيه است اگر بگوييد منظور شيعه 12 امامي است فرقه هاي ديگر شيعه مي گويند نه ما بر حقيم بنابر اين اگر مبنا اختلاف فرقه ها باشد شيعه هم نمي تواند بر حق باشد سوال دوم من : شما در اين مقاله فرموديد"":آرى، تنها فرقى كه شيعه دارد اين است كه براى اثبات حقانيت خويش و فرقه ناجيه بودن به خواب و رؤيا متوسل نمى‌شود؛ :"" جمله خيلي قشنگي است ولي چه مقدار حقيقت دارد اتفاقا ايرادي که بهاييها و وهابيت و اهل سنت از شيعه مي گيرند وحتي بعضي شيعيان از خودشان ايراد مي گيرند که چرا بايد حقايق شيعه را از کساني که در خواب ديده اند بفهميم مثلا بارها من از تلويزيون يا راديو و خود شما حتما شنيده اي که فلان آخوند گفته است فلان بيمار حضرت ابوالفضل يا امام زمان يا ... را در خواب ديد که شفا گرفت يا چيزي به او گفت يا يکي از دوستان مي گفت من در حرم امام رضا ديدم پشت يک کتاب نوشته بود امام رضا به خواب يکي از زوار امد و به او گفت به زنان بگو جوراب نازک نپوشند و ارايش نکنند من خودم با يکي از دوستانم که شيعه بود بحث مي کردم گفتم حقيقتا شما دليل محکمي نداريد گفت اگر ما دليل نداريم چرا شيعيان امامان خود را در خواب ميبينند و چرا خواب عمر نميبينند و موارد بسيار زياد ديگر البته من نميگويم که اين خوابها دروغ است نه من خواستم جواب شما را در مورد خواب داده باشم سوال سوم : شما در اين مقاله فرموده ايد"":بلكه(شيعيان) با استفاده از ده‌ها دليل و مدرك كه در منابع فرقه‌هاى ديگر وجود دارد، ثبات و استوارى ملاك‌هاى عقيدتى خويش را به اثبات مى‌رساند""" خدا پدرت بيامرزد شما وقتي نتوانيد از بهترين و کامل ترين و معصوم ترين کتاب يعني قران يک ايه واضح و روشن که صد در صد در مورد امامت حضرت علي باشد بياوريد انوقت کتب ديگر مذاهب چه ارزشي دارد بخدا قسم شما براي اثبات مذهب تشيع براي کسي يا خود شيعيان نياز به ساعتها سخنراني و کتابها و ... داريد ولي من خودم شنيده ام که علماء اهل سنت با يک جمله جواب ميدهند ميگويند اگر حضرت علي به امامت انتخاب شده بود چرا نص واضح و روشن وجود ندارد يا ايه صريح قران در اين مورد نمي باشد

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
1- آنچه ما گفته‌ايم اين است كه اهل سنت نمي‌توانند ادعا كنند كه همگي ما يك فرقه هستيم و همگي اهل نجات ! و ادعا نكرده‌ايم كه تمام كساني كه از شيعه 12 عشري منشعب شده‌اند اهل نجات هستند ! بهتر بود مقاله را با دقت بيشتري مي‌خوانديد !
2- ما دليل بر حقانيت خود را از كتب مذاهب مختلف ، و قرآن ارائه مي‌كنيم ! و نه ادعاي عدم اختلاف !
3- اينكه بعضي خواب‌ها واقعيت دارند ، و تحقق پيدا مي‌كنند ، شكي در آن نيست ؛ اما استدلال اصلي ما به اين خواب‌ها نيست ! آيا در اين مطلب اشكالي داريد ؟!
4- در مورد عدم ذكر نام ائمه در قرآن در آدرس ذيل به صورت مفصل بحث شده است :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=500
5- آيا نصي واضح‌تر از روايت غدير خم و نيز روايت «علي مني وانا منه وهو وليكم بعدي» مي‌خواهيد كه خود علماي اهل سنت اقرار كرده‌اند واضح ترين عبارت براي رساندن خلافت عبارت «وهو وليكم بعدي» است !!!
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=130
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=maghalat&id=134
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
15 | اسد الله | United States - Cheyenne | ١٢:٠٠ - ٢٠ مرداد ١٣٨٨ |
آقاي ابراهيمك
ديدي؟
برو يكم مطالعه كن . آره ديگه هرچي واستون ديكته كنن ميگين. بيچاره ها . ديگه فتوا ميدن : از اين بيشتر مطالعه نكنين كه كفر مياره.
اي بدبختا
16 | سيد علي | Iran - Qom | ١٢:٠٠ - ٢٠ شهریور ١٣٨٨ |
با سلام
آقا مهدي اگر ما نص صريح قرآن را نداريم اقلان غير مستقيم بر امامت اميرالمؤمنين عليه السلام صحه گذاشته شده است.
اگر در قرآن صريحا بر خلافت امير المؤمنين اشاره نشده به خاطر اون خليفه شماست كه يه وقت قرآن را هم مثل روايات پيامبر آتش نزند.
17 | عباس نوشمهر | Iran - Khorramshahr | ١٢:٠٠ - ٢١ شهریور ١٣٨٨ |
با سلام به آقا مهدي انشاالله خدا هدايتت كنه و از اين گمراهي مبين بيرون بياي.اميد است كه با مراجعه به قسمتي كه دوستان عزيز و مسئولان محترم سايت در آن جواب شبهات شما را داده اند پاسخ خود را دريافت كرده باشيد و با در نظر گرفتن انصاف به حق پي ببري و اين پاسخ ها براي شما مثل ياسين خوندن در گوش فلان نباشه. حالا سوال من از شما بلكه از تمام علماي اهل سنت اين است كه اگر ميگوييد چون نام اميرالمومنين حيدر كرار علي بن ابي طالب (ع) در قرآن نيامده پس او امام اول نيست و او حق نيست و حق خلافت با اولي و دومي وسومي است كجاي قرآن اسم اين سه نفر برده شده؟؟؟؟؟؟!!!!!!! حال آنكه چند آيه در قرآن كريم به نوشته علماي محترم اهل سنت و علماي عالي مقام مذهب حق تشيع در رابطه با اهلبيت مطهر رسوا خدا است از جمله آن آيه تطهير است . آيا پيامبر عزيز(ص) دلسوز تر از آن سه نفر نسبت به اسلام نبود؟ايا پيامبر عظيم الشان اسلام در روز غدير دين خود را كامل نكرد؟؟؟؟؟؟ اگر اين مطلب را قبول نداشته باشيد پس به پيامبر شك داريد و اعزاي شوراي سقيفه را دلسوز تر از پيامبر نسبت به امت اسلام ميدانيد كمي دست از تعصب برداريد و عاقلانه بينديشيد. شما كه دم از تاريخ ميزنيد خودتان بگوييد كه پيامبر در قبل از غدير خم چند بار حضرت علي (عليه السلام) را وصي و جانشين خود معرفي كرد؟ و مطلب ديگه اينكه: اگر اولي و دومي نسبت به امت اسلام دلسوز بودند چرا نسبت به يگانه دختر رسول اكرم دلسوز نبودند؟؟؟؟؟؟؟؟ مگر پيامبر نفرمود فاطمه(س) پاره تن من است هر كس او را شاد كند مرا شاد كرده و هركس اورا ناراحت كند مرا ناراحت كرده؟؟؟؟؟؟ آيا اين اولي و دومي نبودند كه 23 روز بعد از رحلت پيامبر اسلام(ص) بر در خانه او حمله كردند و فرزند او را در شكمش شهيد كردند؟؟؟؟؟؟؟ به نظر شما حضرت زهرا (س) از دست آن دو راضي بود؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چرا حق او و شوهرش را قصب كردند؟؟؟؟؟؟ پس اعضاي شورا دلسوز امت اسلام نبودند دلسوز خود و شكمهايشان بودند به قدري كه حضرت علي اميرالمومنين(ع) در مورد سومي فرمود:او دائم در راه آشپزخانه و مستراح سرگردان بود. آيا چنين كساني لايق خلافت اند يا آن كسي كه در ركوع انگشترش را انفاق ميكند؟؟؟
18 | emin | Azerbaijan - Baku | ١٢:٠٠ - ١٣ مهر ١٣٨٨ |
فالصحيح الحكم بطهارة جميع المخالفين للشيعة الاثنى عشرية واسلامهم ظاهرا بلا فرق في ذلك بين أهل الخلاف وبين غيرهم وان كان جميعهم في الحقيقة كافرين وهم الذين سميناهم بمسلم الدنيا وكافر الآخرة əl-Xoy "Kitab al-Tahara" 2/87
19 | مجيد م علي | United Arab Emirates - Dubai | ١٢:٠٠ - ٢٠ مهر ١٣٨٨ |
با سلام جناب لطيف ظاهر چيز زيادي كم نداشتند يعني يك كمي كم داشتند . مشكل شد نميدونم چه جوري شرح بدم يعني همه چي شون شبيه هم بود فقط يكي كم داشتند . نمي دونم متوجه شديد يا نه . بهتر از اينكه شروح را با حروف بنويسم بهتر از اعداد مثل بياورم : ببين اگر اون 1, 2, 3 = 0000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 علي= 10000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 يعني ميشود نعوذ بالله ميشود اينجوري قياس كرد. اما اگر قران ميخواني كه حتما ميخواني دوتا از چند صد ايه كه در مورد امير المومنين علي ( ص) برايت مينويسم : «إنما وليكم الله و رسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلوه و يؤتون الزكاه و هم راكعون» المائده ( 55 ) و« فَمَنْ حَاجَّکَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَأَبْناءَکُمْ وَنِساءَنا وَنِساءَکُمْ وَأَنْفُسَنا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَي الْکاذِبِينَ » آل عمران /61 .» متاسفانه از براي احترام بشما و تمامي برادران اهل سنت نميتوانم از اياتي را كه در حق 1,2,3 مثلي بزنم. اينهم يك هديه بدوستداران الصديق الاكبر و الفاروق الامه : . بسياري از علماي اهل سنت ؛ از جمله ابن ماجه قزويني در سننش كه يكي از صحاح سته اهل سنت به شمار مي‌‌آيد ، با سند صحيح نقل كرده‌: عَنْ عَبَّادِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ عَلِيٌّ أَنَا عَبْدُ اللَّهِ وَأَخُو رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَأَنَا الصِّدِّيقُ الْأَكْبَرُ لَا يَقُولُهَا بَعْدِي إِلَّا كَذَّابٌ صَلَّيْتُ قَبْلَ النَّاسِ بِسَبْعِ سِنِينَ . عباد بن عبد الله گويد : علي عليه السلام فرمود : من بنده خدا ، برادر رسول خدا و صديق اكبر هستم ، پس از من جز دروغگو كسي ديگر خود را «صديق» نخواهد خواند ، من هفت سال قبل از ديگران نماز مي‌خواندم . سنن ابن ماجة ، ج1 ، ص 44 ، و البداية والنهاية ، ج3 ، ص 26 و المستدرك ، حاكم نيشابوري ، ج3 ، ص 112 وتلخيص آن ، تأليف ذهبي در حاشيه همان صفحه ، و تاريخ طبري ، ج2 ، ص 56 ، والكامل ، ابن الاثير ، ج2 ، ص 57 و فرائد السمطين ، حمويني ، ج 1 ص 248 و الخصائص ، نسائي ، ص 46 با سندي كه تمام روات آن ثقه هستند ، و تذكرة الخواص ، ابن جوزي ، ص 108 و ده‌ها سند ديگر . 2 . ابن قتيبه دينوري در كتاب المعارف مي‌نويسد : عن معاذة بنت عبد الله العدوية سمعت علي بن أبي طالب على منبر البصرة وهو يقول أنا الصديق الأكبر آمنت قبل ان يؤمن أبو بكر وأسلمت قبل أن يسلم أبو بكر . معاذه دختر عبد الله ‌گويد كه از علي بن أبي طالب عليه السلام شنيدم كه بر بالاي منبر بصره مي‌فرمود : من صديق اكبر هستم ، ايمان آوردم قبل از آن كه ابوبكر ايمان بياورد ، اسلام آوردم قبل از آن كه ابوبكر اسلام بياورد . المعارف - ابن قتيبة - ص 169 و تهذيب الكمال - المزي - ج 12 - ص 18 – 19 و البداية والنهاية - ابن كثير - ج 7 - ص 370 و ... . 3 . ابن مردويه اصفهاني در مناقبش ؛ فخررازي ، آلوسي ، أبو حيان و جلال الدين سيوطي در تفسيرشان و نيز متقي هندي در كنز العمال ، مناوي در فيض القدير و ... نقل كرده‌اند كه پيامبر اسلام صلي الله عليه وآله وسلم فرمود : " الصديقون ثلاثة : حبيب النجار مؤمن آل ياسين ، وحزبيل مؤمن آل فرعون ، وعلي بن أبي طالب الثالث ، وهو أفضلهم . صديقان سه نفر هستند : حبيب نجار ، مؤمن آل ياسين ، حزقيل مؤمن آل فرعون ، و علي بن أبي طالب عليه اسلام كه او برتر از آن ها است مناقب علي بن أبي طالب (ع) وما نزل من القرآن في علي (ع) - أبي بكر أحمد بن موسى ابن مردويه الأصفهاني - ص 331 و الجامع الصغير - جلال الدين السيوطي - ج 2 - ص 115 و كنز العمال - المتقي الهندي - ج 11 - ص 601 و فيض القدير شرح الجامع الصغير - المناوي - ج 4 - ص 313 و تفسير الرازي - الرازي - ج 27 - ص 57 و تفسير البحر المحيط - أبي حيان الأندلسي - ج 7 - ص 442 و تفسير الآلوسي - الآلوسي - ج 16 - ص 145 و تاريخ مدينة دمشق - ابن عساكر - ج 42 - ص 43 و ج 42 - ص 313 و المناقب - الموفق الخوارزمي - ص 310 و ... در خانه اگر كس است , يك حرف بس است و انهم اين است : « من كنت مولاه فعلي مولاه » فقال ابوبكر و عمر و عثمان " بخ بخ يا أبا الحسن لقد أصبحت مولاي ومولى كل مولى.... " اخه حيف است ذكر خير هر چهار نفر نباشد . يا علي
20 | لطيف | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٠ مهر ١٣٨٨ |
سلام .اي مومن عبدالله .بنده هم از شما سوالي دارم .شما ميگين که مردم ان زمان به اشتباه با حضرت ابوبکر بيعت کردند.خواهش ميکنم ويژ گي يک انسان خوب رو بگين ؟و بگين که خلفاي 1 2 3 .چه کم داشتند از حضرت علي (رض) ؟اگه مردم نسبت به خليفه 1 اشتباه کردند پس حضرت علي که به قول شما معصوم بودند چرا اين اشتباه عظيم رو کردندکه با سکوتش هم امر و وظيفه اي که خدا بر عهده ايشان گذاشته بود رو به بدترين شکل ممکن انجام دهد؟البته من اين سوال ها رو از اين ادعا هاي شما ميپرسم.حضرت علي شير خداست پس به عنوان يکي از دوستداران ان حضرت از شما خواهش ميکنم که انقدر ان خضرت رو کوچک نکنيم .ممنون.

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
1- فرموده‌ايد كه خلفاي سه گانه چه چيزي از اميرمومنان كم داشتند !!! سخنان اميرمومنان را (در كتب اهل سنت) در مورد خلفا بخوانيد تا متوجه شويد :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=1312
2- فرموده‌ايد چرا حضرت علي با خلفا بيعت كردند ؟ بهتر است نگاهي به صحيح بخاري و مسلم بياندازيد تا ببينيد به گفته آنها جضرت تا بعد از شهادت (به قول آنها رحلت) فاطمه زهرا سلام الله عليها با ابوبكر و عمر بيعت نكردند ! اين نيز به خوبي جوابگوي سوال اول شما است كه لابد به نظر اميرمومنان ابوبكر ، از اميرمومنان چيزي كمتر داشته است !
3- طبق روايات شيعه ، و نيز نقل مسعودي ، اميرمومنان با ابوبكر بيعت نكردند ، بلكه «فمسح ابوبكر يده (علي) وهي مضمومة»
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
21 | momen abdullah | Malaysia - Kuala Lumpur | ١٢:٠٠ - ٢٠ مهر ١٣٨٨ |
جناب لطيف بنده از شما چند سوال دارم. اگر تمام مردم کره زمين به شما بگويند که دارويي را مصرف کنيد. ولي يک دانشمند که علم طبش از همه بالاتر است شما را منع کند. شما به سخن کدام عمل مي‌کنيد؟ اگر تمام مردم کره زمين به شما،در مقام يک قاضي، بگويند که فردي را بايد اعدام کرد. ولي بهترين متخصص پزشکي قانوني اعلان کند که آن فرد بي‌گناه است. شما به سخن کدام عمل مي‌کنيد؟ حال فرض کنيد يک محکوم به اعدام در پاي چوبه دار اعلان کند که من از همه شما دانشمند تر هستم و به تشخيص علم خود دست به فلان عمل زدم. آيا شما او را اعدام مي‌کنيد؟ شايد شما به او بگوييد که نه اشتباه کردي. تو عالم ترين نيستي. آن فرد هم جواب خواهد داد که نه! کل مردم اشتباه مي‌کنند. در آن صورت شما چه مي‌کنيد؟ آيا احتمال آن وجود ندارد که به جز يکي کل مردم اشتباه کنند؟ بگذاريد تاريخ را بررسي کنيم: کل مردم مي‌گفتند که عدم احترام سقراط به خدايان باعث مشکلات آتن است. سقراط گفت: نه. کل مردم مي‌گفتند که خورشيد به دور زمين مي‌چرخد. گاليله گفت: نه. تاريخ اوروپا مملو از مخالفت مردم با علوم جديد است. اصلا اکتشاف علمي اگر مخالف عقايد عوام نباشد که کشف ناميده نمي‌شود. شما تاريخ انبياء را نگاه کنيد. به جز عده قليل اکثريت مردم با آنها مخالفت مي‌کردند. از نوح و صالح و ابراهيم (عليهم السلام) گرفته تا شعيب و موسي و يحيي و عيسي (عليه السلام) انبيا الهي با مخالفت اکثريت مواجه بودند. «««««««« پس اين امر کاملا ممکن و طبيعي است که اکثريت اشتباه کنند »»»»»»»»»»»» خداوند در قرآن مي‌فرمايد: «إِفَلاَ تَخْشَوُاْ النَّاسَ وَاخْشَوْنِ وَلاَ تَشْتَرُواْ بِآيَاتِي ثَمَنًا قَلِيلاً وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ» «پس، از مردم نترسيد و از من بترسيد، و آيات مرا به بهاى ناچيزى مفروشيد؛ و كسانى كه به موجب آنچه خدا نازل كرده داورى نكرده‏اند، آنان خود كافرانند. » «وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ» «وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ» پس واجب است که حاکم بر مردم آگاه کامل بر آنچه خداوند بر محمد مصطفي (صلي الله عليه و آله) باشد. وگرنه به حکم قرآن او کافر و ظالم و فاسق است. ولي آنچه بر محمد مصطفي (صلي الله عليه و آله) نازل شده چه بود؟ آيا شما شکي داريد که تمامي علوم الهي بر قلب ايشان نازل شد؟ «و نزلنا عليک الکتب تبينا لکل شي‏ء و هدي و رحمة و بشري للمسلمين» آيا شما شک داريد که بر پيامبر علوم معنوي و فلسفي به طور کامل نازل شده بود؟ که علوم روانشناسي و پزشکي به طور کامل نازل شده بود؟ که علوم ژنتيک به طور کامل نازل شده بود؟ که علوم جانور شناسي و ميکروبيولوژي و گياه شناسي به طور کامل نازل شده بود؟ حال بنده از شما مي‌پرسم مردمي که نه مي‌دانستند باکتري چيست،‌نه مي‌دانستند سلول چيست،‌نه مي‌دانستند جو و اتمسفر چيست، نه مي‌دانستند صفحات تکتونيک چيست، نه به علوم الهي و معنوي واقف بودند، نه از قضاوت و حقوق سررشته اي داشتند >>>> چگونه مي‌توانستند براي مخزن علوم الهي، صاحب اسرار الهي، حکيم ترين مخلوقات، عالم ترين مخلوقات و دانشمند ترين انسان ها محمد مصطفي (صلي الله عليه و آله) جانشين تعيين کنند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ عليا ولي الله عليا حجة الله عليا وصي رسول الله
22 | لطيف | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٠ مهر ١٣٨٨ |
سلام.عمل هر انسان به خود شخص برميگردد نه به خانواده و مذهب او .مثال يک شيعه ميره دزدي يا ميره زنا يا دروغ ميگه .و بلعکس يه سني ميره زنا يا ميره دزدي.اين نميشه که شيعه دزد يا زنا کار و يا دروغ گو باشه و بلعکس .کمي بينديشم بعد زبانمان را 3 متر کنيم .ممنون
23 | لطيف | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٠ مهر ١٣٨٨ |
سلام .عزيزي که ميگويد که به داده مردم مظلوم و بي دفاع شيعه زاهدان برسند يعني چه منظوري داري.ميخواي 10 هزار سرباز بفرستم ان هم از نوع گلادياتور.خجالت بکش به تو هم ميگن مسلمان.عزيز من وقتي که ميان به مذهب و دينت در شهر و ديار اجداديت توهين ميکنن شما اي برادر چه انتظاري داري.مثال ميزنم.اگر من در تهران يا قم برم و بر خلافه مذهبشان شعار بدم فکر ميکني با من چه کنن ها؟زن دايي من شيعه هست زيارت قبور ميره سينه زني ميکنه اما کسي باهاش کاري نداره.
24 | لطيف | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٠ مهر ١٣٨٨ |
با عرض سلام خدمت دوستان .بنده سني هستم و شيعه.دوستدار همه کساني که در راه اسلام قدم برداشتند و شهيد شدند و....هستم.اما شخص پرست يا امام پرست يا خليفه پرست نيستم.اگر ممکنه به جايه اين که کي کي و کشت فلاني فلان کرد بشينين خوب فکر کنين و دشمن رو بشناسين که شما رو انچنين به جونه هم انداخته.اما اگر راست ميگن و دوست داشته باشين که حقانيت مذهب خود را به ديگري ثابت کنين اگه مرد هستين اگر ميتونين از قران مذهب خود را ثابت کنين نه با روايت هاي جعلي و ساختگي.ان گوي و اين ميدان.و در ضمن ان رو هم بگم که کسي که مسجد رو بمب گزاري ميکنه چه ميخواد مسجد شيعه باشه چه مسجد سني ان شخص به خانه خدا حمله کرده .با تشکر .
25 | momen abdullah | Malaysia - Kuala Lumpur | ١٢:٠٠ - ٢١ مهر ١٣٨٨ |
جناب لطيف
براي پاسخ به سوال شما همين يک آيه کافي است:
«يا أَيها الذينَ آمنوا اصبرُوا وَ صابرُوا وَ رابطوا وَ اتقوا اللّهَ لعلكمْ تفلحونَ»
« اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، صبر كنيد و ايستادگى ورزيد و مرزها را نگهبانى كنيد و از خدا پروا نماييد، اميد است كه رستگار شويد»
ان شاالله شما آنقدر علم داريد که فرق «اصبروا» و «صابروا» و معني «رابطوا» را بدانيد.

در کامنت قبلي بنده جواب شما را دادم.
فقط در ادامه آن بگويم که رسول اکرم (صلي الله عليه وآله) براي چه سه سال دين خود را مخفيانه تبليغ مي‌کردند؟ حضرت علي (عليه السلام) نيز دقيقا بهمان دليل سالها سکوت کردند.
وانگهي مي‌شود بفرماييد «امر و وظيفه» اي شما از آن برداشت داشته ايد چيست؟
نکند چون يهود که از مسيح انتظار ثروت و قدرت و برتري بر ديگر اقوام داشتند شما نيز وظيفه جانشين رسول اکرم (ص) را احداث کاخهايي همانند خلفاي ملعون بني اميه و بني عباس مي‌دانيد؟؟؟
اگر اينگونه مي‌انديشي بدان که اسلام تو اسلام کشورگشايي و زورمداري سه خليفه اول است.

امر و وظيفه حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) همان وظيفه اي بود که رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) در سفرشان به طائف عهده دار بودند.
اگر منطق و طرز تفکر شما را پذيرا باشيم بايد (نعوذ بالله) درباره محمد مصطفي (صلي الله عليه و آله) گفت:
«اگر ايشان به واقع ماموريت الهي داشتند پس چرا در طائف آن را به بدترين شکل ممکن ادا کردند؟؟»
نه. بنده خدا. همانگونه که رسول اکرم در آن سفر «امر و رظيفه» الهي را به بهترين صورت ممکنه ادا فرمودند و روح آن فرد نصاري را به سرمنزل مقصود رهنمود کردند حضرت امير نيز «امر و وظيفه» الهي را بهترين صورت ممکنه ادا کردند و ارواح طيبه شيعيان خود را به سرمنزل تکامل رساندند.
آن را که تو بايد مذمت کني کفار طائف و منافقين مدينه است نه حضرت محمد مصطفي و علي مرتضي (سلام الله عليهما).
**************************
جناب لطيف محققا و مشخصا شرط لازم مومن بودن طبق آيه شريفه:
«آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ»
ايمان به خدا و ملائکه و کتب و رسولان است.

منتهي نمي‌دانم بعضي چرا بدون ايمان به آيات کتاب خدا بازهم ادعاي ايمان دارند؟
مگر خداوند در قرآن نفرمود:
«يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللّهَ و أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ»
«انما وليكم الله و رسوله‏و الذين امنوا الذين يقيمون الصلوة و يؤتون الزكوة و هم‏راكعون»
«يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك وان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله يعصمك من الناس»
«وَ إِذِ ابْتَلي إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنّي جاعِلُكَ لِلنّاسِ إِمامًا قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظّالِمينَ»
پس چرا بعضي مي‌گويند که ولايت و امامت در قرآن ذکر نشده است؟؟؟
مگر شرط ايمان، ايمان به رسول خداوند (ص) نيست؟ پس چرا بعضي از فرمان او مبني بر جانشيني علي(عليه السلام) نافرماني کردند؟

راستي مگر خداوند نمي‌فرمايد:
«قُلْ آمَنّا بِاللّهِ و ما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ عَلي إِبْراهيمَ وَ إِسْدماعيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ و ما أُوتِيَ مُوسي وَ عيسي وَ النَّبِيُّونَ مِنْ رَبِّهِمْ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ»

کتبي که بر رسل پيشين نازل شد اکنون نزد کيست؟
آيا سه خليفه اول هيچ گاه ادعا کردند که بر مفاد آن کتب آگاه هستند؟
****************
جناب لطيف
گفتي که سه خليفه اول در زکات شرکت داشتند.
از اين سخن بيهوده تر و ياوه تر در تاريخ وجود ندارد.
سه خليفه عمل عبادي زکات را از ميان جامعه مسلمين پاک کردند و به جاي آن خراج اجباري را برقرار کردند.
کيست که از فساد مالي عميق و گسترده سه خليفه بي‌خبر باشد؟ براستي خرج کاخهاي معاويه ملعون از کجا تاميين مي‌شد؟ کيست که از بذل و بخشش هاي عثمان به مروان حکم ها بي‌خبر باشد؟
همين تبديل عمل الهي زکات به خراج شيطاني توسط ابوبکر يکي از مهمترين عوامل قدرت گرفتن جباران در ميان مسلمانان شد. به معناي واقعي کلام کمر اسلام را شکاند و از تکامل جامعه اسلامي و بشري جلوگيري کرد:
** بنيانگذار اولين و مهمترين عنصر حکومت جور و ديکتاتوري و اقتصاد حرام پرو در ميان مسلمانان : **
ابوبکر:
((به خدا قسم ! اگر اينان زكات سالانه اى را كه به پيغمبر مى دادند از من دريغ بدارند، به همين دليل با آنها جنگ خواهم كرد)).
ولى عمر - كه متوجه عواقب سوء اين تصميم بود - گفت : چگونه مى خواهى نبرد كنى با كسانى كه پيغمبر - صلّى اللّه عليه وآله - فرمود: مأ مور شده ام با مردم پيكار كنم تا معتقد شوند كه خدايى جز خداوند يكتا نيست و محمّد نيز فرستاده اوست ، و هر كس اعتراف كرد، مال خونش از طرف من مصون است مگر اينكه حق آن را ادا نكرده باشد و حساب آنها نيز با خداست ؟!
ولى ابوبكر سخن عمر را به هيچ گرفت و بلا درنگ گفت : به خدا قسم با كسى كه ميان نماز و زكات فرق مى گذارد، جنگ خواهم كرد؛ زيرا زكات حق مال است و پيغمبر - صلّى اللّه عليه وآله - فرمود: ((مگر حق آن را ادا نكرده باشد))

***** باني آزادي و آزادگي و حکومت پاسخگوي الهي و اقتصاد برکت آور *****
امير المومنين علي عليه السلام خطاب به مامور جمع آوري زکات:
«در حركت آى ، با پرهيزگارى و ترس از خداوندى كه يگانه است و او را شريكى نيست . زنهار ، مسلمانى را مترسانى و اگر خود نخواهد به سراغش مروى و بيش از آنچه حق خداوند است ، از او مستانى . چون به قبيله‏اى برسى بر سر آب آنها فرود آى و به خانه‏هايشان داخل مشو . آنگاه با آرامش و وقار به سوى ايشان رو تا به ميانشان برسى . سلامشان كن و تحيّت گوى و در سلام و تحيّت امساك منماى . سپس ، بگوى كه اى بندگان خدا ، ولىّ خدا و خليفه او مرا به نزد شما فرستاده تا سهمى را كه خدا در اموالتان دارد بستانم . آيا خدا را در اموالتان سهمى هست ، كه آن را به ولىّ خدا بپردازيد ؟ اگر كسى گفت : نه ، به سراغش مرو و اگر كسى گفت : آرى ، بى‏آنكه او را بترسانى يا تهديدش كنى ، يا بر او سخت گيرى ، يا به دشواريش افكنى ، به همراهش برو و آنچه از زر و سيم دهد ، بستان ....
(نهج البلاغه نامه بيست و پنج)

بار خدايا! انتقام من را از کسي که خراج به زور شمشير و زورگيري را در ميان مسلمانان رواج داد و اقتصاد دولتي فاسد را بنا نهاد، بگير.

عليا وليا الله
عليا حجة الله
عليا وصي رسول الله
26 | لطيف | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢١ مهر ١٣٨٨ |
نظر شما در مورد خلفاي 1.2.3 چيست ؟ کافر هستند يا مومن ؟
27 | مجيد م علي | United Arab Emirates - Dubai | ١٢:٠٠ - ٢١ مهر ١٣٨٨ |
با سلام جناب لطيف لطفاً مرا كمك كنيد خواهش ميكنم مرا كمك كنيد . لوسمحت يساعدني . Please Please I beg You Help me . شما فرموديد 1, 2, 3, 4 هر سه در راه خدا ,,,,,,,,, در تمامي جنگها به استسنا 1 يا دو موارد شركت داشتند : سوال اول : -------------- جناب شماره ( 1 ) چه كسي از كفار را در جنگ كشت ؟ جناب شماره ( 2 ) چه كسي از كفار را در جنگ كشت ؟ جناب شماره ( 3 ) چه كسي از كفار را در جنگ كشت ؟ البته جواب انرا در مورد حضرت علي ( ع ) خوب ميدانم . سوال دوم : -------------- جناب شماره ( 1 ) در چه جنگي زخمي شدند ؟ جناب شماره (2 ) در چه جنگي زخمي شدند ؟ جناب شماره ( 3) در چه جنگي زخمي شدند ؟ البته جواب انرا در مورد حضرت علي ( ع ) خوب ميدانم . اسم كتاب شماره صفحه انرا ذكر كنيد متشكر ميشوم . يا علي
28 | لطيف | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢١ مهر ١٣٨٨ |
سلام.اي مومن .خسته نباشيد.خواهش ميکنم سوال ساده من را ساده جواب بدين نميخواد انقدر پيچيده کنيد.ممنون.من جواب سوال خودم رو خودم ميدم.چون فکر ميکنم شما از واقعيت ها فرار ميکنيد.خلفا 1 2 3 4 .هر سه در راه خدا نماز .زکات.در تمامي جنگ.به استثنا 1 يا 2 مورد.در همه موارد شرکت داشتند.نه از اين شرکت هاي که امروز ه در ايران ما ميشه که اگه در نماز يا تظاهرات هاشرکت نکنن استخدامي نميدن.اين بزرگواران در راه خدا هر چه داشتند دادند .تا اين گونه دشمن ناراحت بشه که چرا اين خلفا 1 2 3 4 مسلمان شدند .اين جواب سوالم بود که شما ازش تفرقه رفتين.من از شما خواهش ميکنم يه سري به قران بزنين نه اين که از کتاب هاي ديگه کمک بگيرين.قران به صراحت ميگه که هر کس که به خدا ورسولان وفرشتگان وروز رستاخيز ايمان داشته باشد مسلمان وموحد ومومن وپيروز است ..و نه معتقد به امامت وولايت .؟در ضمن جواب سوال خودم رو نگرفتم .که گفته بودم اگه مردم نسبت به خليفه 1 اشتباه کردند پس حضرت علي که به قول شما معصوم بودند چرا اين اشتباه عظيم رو کردندکه با سکوتش هم امر و وظيفه اي که خدا بر عهده ايشان گذاشته بود رو به بدترين شکل ممکن انجام دهد؟ممنون .خواهشن جواب کوتاه و مفيد ي به بنده نا چيز بدين .باز هم ممنون
29 | مجيد م علي | United Arab Emirates - Dubai | ١٢:٠٠ - ٢١ مهر ١٣٨٨ |
با سلام
ابو ايوب انصارى صحابه پيامبر ( ص ) : از رسول اللّه ( ص ) شنيدم كه فرمود: «بر دين خدا گريه نكنيد اگر متولّيانش اهل بودند ، و آنگاه كه نااهلان برآن حكم راندند ،برايش بگرييد .»
. مستدرك حاكم ، ج 4 ، ص 560. اين حديث را حاكم و ذهبى هر دو صحيح مى دانند!

جناب لطيف ( نظر (0 2 ) ) فرموديد كه"""" ها؟زن دايي من شيعه هست زيارت قبور ميره سينه زني ميکنه اما کسي باهاش کاري نداره. " مگر بايد باهاش هم مخالفت كني بلاخره هر مذهبي كه داشته باشي چه شيعه باشي , چه سني و چه خداي ناكرده وهابي باشي كسي را كه به سنت حضرت محمد ( ص) عمل ميكند بايد باهاش همراهي كني , البته بنظر ميايد كه شيعه نباشي پس مدارك حديثي شيعيان را برايت نمي اورم ولي از علماي اهل سنت بايت مياورم كه بخواني و دفعه بعد كه اين بانوي محترم كاري مطابق سنت حضرت محمد ( ص ) انجام ميدهد حتما همراهيشون بكنيد .
چونكه نه تنها صواب دارد بلكه صوابش هم بخودتان برميگردد , ممكنه بگي كي گفته ؟؟؟؟
حضرت عالي فرموديد :( نظر (0 2 ) ) عمل هر انسان به خود شخص برميگردد نه به خانواده و مذهب او.

حالا اين چند حديث را بخوان تا ثابت شود كه ان بانوي محترمه كاري مخالف شرع و سنت حضرت نبي نميكنند .

1 ) بلال حبشى خود را روى قبر شريف پيامبر ( ص ) انداخت و بدن خود را به قبر ميساييد ؛ «فَجَعَلَ يَبْكي عِندَهُ وَ يُمَرِّغُ عَلَيهِ» . سير اعلام النبلاء ، ج 1 ، ص 358 ؛ اسدالغابه ، ج 1 ، ص 208.

2 ) اسامه بن زيد مى گويد : روزى فرزند دختر پيامبر درگذشت ، دختر غم ديده آن حضرت ، اين واقعه را به پدر خبر داد و از ايشان درخواست حضور نمود . رسول خدا ( ص ) نيز به همراه سعد بن عباده ، معاذ بن جبل ، ابى بن كعب ، زيد بن ثابت و جمعى از ياران به منزل دختر غم ديده خويش رفت ، پيامبر مهربان كودك را در بغل گرفت و بشدت گريست و اشكان مبارك سرازير گشت ؛ سعد با مشاهده گريه پيامبر ، با تعجب پرسيد :
چرا گريه مى كنيد؟!
رسول خدا ( ص ) در پاسخ چنين فرمود :
« رحمة يجعلها فى قلوب عباده ، انما يرحم اللَّه من عبادة الرحماء ؛ ترحم بر اين كودك است كه خداوند در دل بندگان خود رحمت قرار مى دهد ، و خداوند بندگان رحيم خود را مورد رحمت قرار مى دهد . » سنن النسائى ، ج 4 ، ص 22 ، صحيح بخارى ، ج 1، ص 223 .

3 ) روزى رسول خدا ( ص ) در تشييع جنازه يكى از مسلمانان حضور يافتند و عمر نيز به همراه ايشان حركت كرد . عمر تا صداى گريه زنان را شنيد برآشفت و آنان را از گريستن نهى كرد! رسول خدا ( ص ) رو به عمر كرده ، چنين فرمود : « يا عمر! دعهُنَّ ، فان العين دامعة و النفس مصابة و العهد قريب ؛ اى عمر! كارى به آنان نداشته باش ، بگذار بگريند ، همانا كه چشم گريان است و نفس مصيبت زده است و پيوند با تازه درگذشته بسيار نزديك . » مستدرك حاكم ، ج 1 ، ص 381 ؛ مسند احمد ، ج 2 ، ص 323 ، كنز العمال ، ج 15 ، ص

4 ) به گفته سعيد بن مسيب ، به هنگام فوت رسول گرامى اسلام ، شهر مكه از شدت ناله و گريه مردم به لرزه درآمد . « لما قبض النبى( ص ) ارتجت مكة بصوت » . اخبار مكة ، فاكهى ، ج 3 ، ص 80 .

6 ) عبداللَّه بن رواحه بر حمزة گريست و اشعارى را در رثاى او خواند . السيرة النبوية ، ج 3 ، ص 171 .
چون خبر مرگ نعمان بن مقرن را به عمر بن خطاب دادند ، او در سوگ وى دست بر سر گزارد و برايش گريه كرد . « عن أبى عثمان : اتيتُ عمر بنعى النعمان بن مقرن ، فجعل يده على راسه و جعل يبكى » . المصنف ابن أبى شيبة ، ج 3 ، ص 175 .

اما گفتي سينه زدن ببين ام المومنين عايشه چكار ميكرده !!!!
عايشه مى گويد : « پس از فوت رسول خدا ( ص ) برخواستم و ( در سوگ پيامبر ) به همراه ساير زنان بر صورت و سينه مى زديم . » « و قمتُ التدم ( اضرب صدرى ) مع النساء و اضرب وجهى ) . السيرة النبوية ، ج 4 ، ص 305 .

در نهايت ( نظر (19 ) ) اما شخص پرست يا امام پرست يا خليفه پرست نيستم ...... نه برادر هيچكس نبايد شخص پرست باشد بلكه بايد خدا پرست باشد . اما و يك اما بزرگ شما شخص پرست هستيد چونكه شيعه كسي لعنت ميفرستد كه حضرت رسول (ص ) او را لعنت كرده شما بطرف داري از ان شـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــخــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــص يـــــــــــــــــــــــــــــــا
اشــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاص بر ميخيزيد ايا مگر غير از انجام سنت حضرت محمد ( ص ) كار ديگري هم ميكنيم , يا كساني كه طبق ايات قران كريم لعن بر انها جايز شده است لعنت ميكنيم ايا اينهم خطاست يا كفره ؟؟؟؟

أنه قال جهزوا جيش أسامة لعن الله من تخلف عنه فقال قوم يجب علينا امتثال أمره واسامة قد برز من المدينة وقال قوم قد اشتد مرض النبي عليه الصلاة والسلام فلا تسع قلوبنا مفارقته والحالة هذه فنصبر حتى نبصر أي شىء يكون من أمره

الملل والنحل ، محمد بن عبد الكريم بن أبي بكر أحمد الشهرستاني (متوفي: 548هـ) ج 1 ، ص 23 ، ناشر : دار المعرفة - بيروت - 1404 ، تحقيق : محمد سيد كيلاني .

1 ) بسم الله الرحمن الرحيم
إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا الاحزاب 57
آنها كه خدا و پيامبرش را آزار مى‏دهند، خداوند آنان را از رحمت خود در دنيا و آخرت دور ساخته، و براى آنها عذاب خواركننده‏اى آماده كرده است. (57)

رسول خدا (ص) فرمودند : لشكر اسامه را تكميل کنيد ؛ خداوند لعنت کند کساني را که از حضور در اين لشکر امتناع مي کنند ؛ به همين سبب عده اي گفتند بر ما لازم است که از دستور رسول خدا (ص) اطاعت کرده و اسامه بيرون از مدينه است (ما نيز به او ملحق شويم) و عده اي گفتند : مريضي رسول خدا (ص) سخت شده است ؛ و ما طاقت نداريم که در اين حال از ايشان دور باشيم ؛ صبر مي کنيم تا ببينيم کار ايشان به کجا مي کشد !!!

حالا خودتان زحمت بكشيد برويد و ببيند اينها كي بودند ؟؟؟؟؟؟؟؟

يا علي




30 | momen abdullah | Malaysia - Kuala Lumpur | ١٢:٠٠ - ٢١ مهر ١٣٨٨ |
جناب لطيف خان در جواب شما بنده هم از شما خواهش مي‌کنم که «ويژيگيهاي يک يخچال خوب» را به من بگوييد. شايد شما از اين سوال تعجب کنيد. ولي آيا مي‌دانيد عدم پاسخ به اين سوال يکي از تهديد آمريزترين خطراتي را که بر بشر گذشت را باعث شد؟ اگر تا قبل از دهه هفتاد ميلادي اين سوال را از تمام دانشمندان کره زمين مي‌پرسيديد هيچ کدام حتي ذهنشان هم به اين موضوع نمي‌رسيد که گاز فرئون يخچال مي‌تواند باعث نابودي لايه اوزون شود. همين ندانستن آنها حداقل به سرطاني شدن عده کثيري در استراليا منجر شد. حال از شما خواهش مي‌کنم که «ويژيگيهاي يک داروي خوب» را به من بگوييد. پاسخ غلط تمام محققين کره زمين به اين پرسش باعث فاجعه کودکان ناقص الخلقه به دليل مصرف داروي تاليدومايد شد. چرا که محقيق که به زعم خود تمام موارد سميت زدايي اين دارو را بررسي کرده بودند از اثرات آن برروي جنين انسان بي خبر بودند. مي‌توان به راحتي گفت که بشر بسياري از علوم خود را از طريق کشتار و ناقص الخلقه کردن خود به دست آورده است. چه کسي مي‌دانست که اشعه ايکس سرطان زا است؟ تا دهه هشتاد ميلادي تمام کتب پزشکي و بيولوزي به طور قطع اعلان مي‌کردند که تنها ميکروب ها (باکتري و ويروسها و قارچها ) مي‌توانند عامل انتقال بيماري هاي عفوني باشند. ولي اين نظريه کاملا علمي باعث فاجعه جنون گاوي شد. چرا که عامل انتقال دهند اين بيماري عفوني نه يک ميکروب بلکه يک پروتئين بود. در ممکلت بريتانيا آنها استخوان گاو را تا دماي صد و سي درجه حرارت مي‌دادند. تمام ميکروب ها در اين دما نابود مي‌شوند. ولي آنها از وجود اين پروتئين بيماري زا بي‌خبر بودند. اين ها قطره اي از اقيانوس اشتباهات بشر در شناخت «ويژيگيهاي خوب» مواد و سيستمها و اعمال است که فاجعه پشت فاجعه براي بشريت آورده است و مي‌آورد. فقط در همين نکته دقت کنيد که چرا شما از مواد طبيعي خوشتان مي‌ايد. >>>>>> حال شما از من مي‌خواهيد ويژيگيهاي لازمه خليفه خدا را بگويم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ <<<<< هر وقت تمام علماي کره زمين توانستند ويژيگي هاي يک داروي خوب را بگويند سپس شايد بتوانيم بحث کينم که ويژيگهاي يک خليفه خوب براي خدا چيست. جناب لطيف. من به کل در کامنت قبلي توانايي بشر در انتخاب جانشين براي آخرين رسول خدا را نفي کردم بعد شما از من از ويژيگهاي يک خليفه سوال مي‌کنيد؟؟ مگر بنده جزو اکثريت نيستم؟ حناب لطيف. آيا هزار سال لجاجت بشر بر سر بي نيازي به دستور خداوند براي انتخاب خليفه بس نيست؟ هزار و چهار صد سال است که بشر از دستور خداوند اعلان بي نيازي کرده است. «تصميم» گرفته است که خودش خليفه را انتخاب کند. اين مصيبتي هم به آن مي‌گويند کره زمين نتيجه اش. آيا خلفاي اول تا سوم اصلا ادعا کردند که مفسر قرآن هستند؟ آيا ادعا کردند که حافظ قرآن هستند؟ آيا ادعاي دانستن علم بيولوژي کردند؟ آيا ادعاي دانستن علوم زمين شناسي کردند؟ آيا ادعا کردند که دانا به حکمتهاي الهي هستند؟ چند شاگرد ممتاز همچون سلمان (ره) تربيت کردند؟ چه کساني در محضرشان تلمذ علم مي‌کردند؟؟؟ مگر ممکن است که خداوند بزرگترين انقلاب علمي و عظيم ترين روشنگري تاريخ را آغاز کند و بعد راضي باشد که آن انقلاب در کنترل اشخاصي قرار بگيرد که حتي حافظ قرآن نيستند؟؟ گفته ايد که چرا حضرت علي(عليه السلام) سکوت کرد. آيا سخن مبارک ايشان در قلوب مردم آن زمان رسا تر بود از سخن خدا؟؟؟ آيا سخن مبارک ايشان در قلوب مردم آن زمان رسا تر بود از سخن رسول اکرم(صلي الله عليه و آله)؟؟ از مردماني که سخن خدا و سخن رسول اکرم(صلي الله عليه و آله) را به کناري زدند چه انتظاري مي‌رفت که سخن حضرت امير را وقعي نهند؟ مگر خدا و رسولش آن همه به خلافت حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) تاکيد نکردند؟ وقتي که مردمان از سخن خدا و سفارش رسول خدا(صلي الله عليه و آله) روي برگرداندند حضرت بايد با آنها چه مي‌کرد؟ قتال مي‌کرد؟ مگر شما از واقعه احد بي خبر هستيد؟ مگر پيامبر(صلي الله عليه و آله) ابتدا سفارش نفرمودند که در شهر بمانيد؟ ولي آنها اصرار کردند که به بيرون شهر برويم. مگر رسول خدا( صلي الله عليه و آله)سفارش به حفظ موضع در کوه نکردند؟ ولي آيا آن عده سخنان رسول اکرم(صلي الله عليه و آله) را زير پا نگذاشتند؟ براستي مسوول شهادت آن شهدا جز آن عده نافرمان بودند؟ اگر منطق شما را جاري کنيم بايد چنين گفت: ««« مگر خداوند به رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) آن ماموريت عظيم را واگذار نکرده بود؟ پس چرا (نعوذ بالله) ايشان ااشتباه کردند و به سخن مردم از شهر خارج شدند و حتي جان خودشان در خطر افتاد؟؟؟ »»»» براستي هيچ گاه انديشيده ايد که چرا ابراهيم (عليه السلام) به ميان ماه و ستاره پرستان رفت؟ چرا مدتي را در ميان آنها گذراند؟ آيا بايد از همان ابتدا با آنها جدال مي‌کرد؟ و يا با صبر و طريق احسن آنها را مجاب مي‌کرد؟ اصلا اگر شما مي‌خواهيد اينگونه ايراد بگيريد. از خداوند ايراد بگيريد که چرا عمر رسول اکرم (صلي الله عليه و آله) را چون عمر نوح (عليه السلام) طولاني نکرد تا مشکلات مسلمين به اين درجه از وخامت نرسد!!! ولي در ادامه سوالت که سه خليفه اول چه کمتر از مولي حضرت امير المومنين علي(عليه السلام) داشتند: شما يک خطبه، و فقط يک خطبه ، همانند خطبه‌اي که حضرت امير المومنين علي (عليه السلام) درباره خفاش فرموده اند بياور. بنده در جا، آنا، في الفور به مذهب شما مي‌آيم: http://www.imamalinet.net/per/nahj-al/tar/index.htm (خطبه صد و پنجاه وپنج) «حمد خداوندى را كه هر توصيفى ، از رسيدن به كنه معرفتش بازماند و عظمت او عقل فضول را دست رد به سينه زند . پس ، رسيدن به نهايت ملكوت او را راهى پديد نيامد . اوست ، پادشاه راستين ، كه هستى او آشكار است ، آشكارتر از هر چه چشمها توانند ديد . عقلها را نرسد كه براى او حدى معين كنند ، تا او به چيزى تشبيه شده باشد و اوهام نتوانند در حيطه توهّمش آرند تا همانندى براى او انگارند .» هزار و چهار صد سال قبل حضرت امير المومنين علي (عليه السلام) روش علمي تجربي را به مردمان براي چه آموزش مي‌داد؟ «خفاش را دو بال است نه چنان نازك و لطيف كه شكافته شوند و نه سخت و ضخيم كه سنگينى كنند» جناب لطيف در مقابل بنده حاضر هستم که تا هزار روز از فضايل حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) براي شما بگويم. عليا ولي الله عليا حجة الله عليا وصي رسول الله
31 | سعيد حسيني | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٢ مهر ١٣٨٨ |
لطيف جون
مي بينم که به وحشيگري هاي عمر لباس رزم و دلاوري پوشوندي
اما يک مسئله اصلي را فراموش کردي
يادت رفته پيامبر به اين دو نفر يعني ابوبکر و عمر پرچم اسلام را دادند تا براي همه مردمي مثل شما دلاوري و شجاعت آنان آشکار شود
و هر دو پرجم را انداخته و فرار کردند؟؟؟؟؟
چرا يه نگاهي به کتب خودت نمي اندازي؟؟؟
جالبتر اينکه همين بقول شما دلاوري (عمر) که بشکست پشت دليران عجم را وقتي پرچم را انداخت و فرار کرد
در حين فرار پيرزني عمر را ديد و به او گفت آيا پيامبر اسلام را رها کرده و فرار ميکني؟؟؟ عمر در پاسخ گفت فرار من خواست خداست اگر خدا اراده نميکرد من فرار نميکردم.
پيامبر پس از آن دو پرچم را بدست حضرت امير المومنين علي بن ابيطالب عليه السلام سپرد و آبروي اسلام با دلاوريهاي آن يگانه دلاور مظهر العجائب و قاهر العدو حفظ شد
جالب جالب جالبترش اينه که
همين بقول شما دلاور (عمر) که بشکست پشت دليران عجم را بدست يک اسير عجمي بنام حضرت ابولوءلوء به سزاي اعمال خود رسيد
يا قاهر العدو يا والي الولي يامظهر الجائب يا مرتضي علي
32 | سعيد حسيني | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٢ مهر ١٣٨٨ |
سلام عليکم جناب لطيف يادم رفت جواب سئوال قبلي تو را بدهم صرف نظر از اينکه سينه زني و عزاداري سنت باشد يا نه به شما ميگويم ما طبق نظر اهل بيت ع و پيامبر گرامي اسلام که بعد از شهادت عموي بزرگوارشان حضرت حمزه سيد الشهدا ع به زنها فرمود براي عموي من حمزه ع گريه و مويه کنيد براي آن بزرگواران عزاداري ميکنيم اما شما اگر دلتان خواست ميتوانيد روز قتل خلفايتان عمر ابوبکر و عثمان و يا معاويه بقول خودتان خوشحالي کرده و حتي رقص و پايکوبي هم بکنيد هر وقت شما و همکيشان شما روز قتل خلفاي شما در کنار قبر آنان خوشحالي کردند و به رقص و پايکوبي پرداختند بنده به شخصه حرف شما را قبول خواهم کرد. تکرار مکررات سئوالات شما خيلي جالب است يا واقعآ جوابهاي روشن گروه پاسخ به شبهات را نميخوانيد يا سواد خواندن نداريد يا قابليت فهم اين جوابها در شما ضعيف است يا اينکه نميخواهيد قبول کنيد و فقط جهت ايجاد شبهه آمده ايد به هر حال ما از جواب خسته نميشويم چون معتقديم عقيده ما پشتوانه الهي دارد و داراي منطق و تعقل هست شما هم اگر راست ميگوئيد جوابي قانع کننده و منطقي با سئولات ما بدهيد موفق باشيد
33 | لطيف | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٢ مهر ١٣٨٨ |
سلام .من خواهش ميکنم که با قران خود را ثابت کنيد .نه با روايت جعلي .ممنون .قران قران قران .اگه ميتونين امامت 12 گانه رو ثابت کنيد ؟ ممنون .

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
شما يا سني هستيد و يا شيعه ، اگر سني هستيد ، بايد روايات اهل سنت را قبول داشته باشيد و اگر قبول نداشته باشيد اهل سنت شما را كافر مي‌دانند ؛ همانطور كه شيعه را به خاطر ترك رواياتي كه اهل سنت ان را صحيح مي‌دانند ، كافر مي دانند !
اگر شيعه هستيد كه باز بايد روايات صحيحه شيعه را قبول داشته باشيد .
و حتي اگر تنها بخواهيد به قرآن استدلال كنيد باز بايد به اين آيه عمل كنيد كه «وما آتاكم الرسول فخذوه وما نهاكم عنه فانتهوا»
و روايتي كه در اين مقالات از كتب اهل سنت نقل كرديم ، طبق نظر اهل سنت جزو «ما آتاكم الرسول» است .
بهتر است به جاي اينكه از حقيقت ، با اين بهانه ها فرار كنيد ، حقيقت را بپذيريد .
اگر بنا است با قرآن ثابت شود ، شما با قران خلافت ابوبكر و عمر و عثمان را ثابت كنيد ! و...
اگر منظور شما اين است كه بپرسيد چرا نام ائمه شيعه در قرآن نيامده است ، بهتر است به آدرس ذيل مراجعه كنيد :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=500
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=1368
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
34 | لطيف | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٢ مهر ١٣٨٨ |
سلام .در جواب شما اي مومن عبدالله.اول که سعي کنيد کمي مودب باشيد.بعد هم دم همه مردم ان موقع گرم گرم که با انتخاب حضرت عمر به عنوان خليفه شما رو انقدر ناراحت کرده که.......بشکست عمر پشت دليران عجم را بشکست عمر پشت دليران عجم اين عربده به علي ز خلافت نيست کينه به عمر قديم است قديم است

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
در جواب شما تنها اين شعر را مي‌نويسيم :
فرخنده نموده است علي ماه رجب را ------ از اوج ادب ، درس بداده است ادب را
سني ز چه رو ، رو به سوي کعبه نمودي ------ داني که علي فخر بود خانه رب را ؟
داني که عمر از چه دهد داد خلافت ------- داني که ز او چون و چرا ، چيست سبب را
مي خواست تلافي أُحُد را بنمايد -------- بشکسته علي پشت دليران عرب را
تا زنده نمايد روشِ آلِ أبو لَهْب (وامرأته حمالة الحطب) کرده است درِ بيتِ علي ، جمع ، حطب را
در واقع بهتر است بگوييد كشتن برادر و دايي و پدر بزرگ معاويه و امثال او در يك جنگ بود كه آنها را اينقدر ناراحت كرد و بر آن داشت كه خلافت را از اميرمومنان علي عليه السلام بگيرند .
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
35 | لطيف | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٢ مهر ١٣٨٨ |
سلام.اولا که باز جوابم را درست نگرفتم که ايا حضرت علي بيعت کردند يا نه؟ جواب کوتاه لطفا.ممنون .سعي کنيم يکي يکي به موضوعات بپردازيم.

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
1- طبق مدارك تاريخي شيعه حضرت علي بيعت ننمودند ؛ بلكه آنچه صورت گرفت دست كشيدن ابوبكر روي دست اميرمومنان بود كه ظاهر بيعت پيدا كرد و از آن در بسياري از كتب به بيعت تعبير شده است .
2- در كتب اهل سنت (حتي ابن تيميه) آمده است كه بيعت با امام جائر در صورتي كه انسان بر جان خويش يا اصل دين ترس داشته باشد ، مي‌تواند تقيه كرده و با او بيعت كند !
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات

36 | لطيف | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٢ مهر ١٣٨٨ |
سلام .نظرتون در مورد خلفا پس اين بود که اونا منافق هستند يعني مسلمان نيستند .حالا من ميتونم ثابت کنم که اونها نه که مسلمان و مومن هستند بلکه 100000000000000000%بهشتي هستند .

پاسخ:
با سلام
دوست گرامي
آيا منافقين مسلمان نيستند ؟ بهتر است يكبار به كتب خود مراجعه كرده و احكام منافقين را بخوانيد ؛ تا بدانيد كه تمام احكام يك مسلمان بر منافق بار مي‌شود ؛ اصولا مسلمانان دو دسته‌اند «منافق» و «مومن» ! براي واضح‌تر شدن بحث ، مي‌گوييم : آيا همه مسلمانان مومن‌اند ؟ خير ؛ قطعا تعدادي از مسلمانان مومن نيستند ؛ و مومن نبودن همان منافق بودن است !
موفق باشيد
گروه پاسخ به شبهات
37 | مجيد م علي | United Arab Emirates - Dubai | ١٢:٠٠ - ٢٢ مهر ١٣٨٨ |
با سلام اين دفعه در جواب برادرم اقاي لطيف سوال ايشان را نمينويسم اما جوابش را ميدهم . سوال شما ؟؟؟؟ جواب بنده : از نظر دينداري و ايماني انسانها به سه گروه بزرگ تقسيم ميشوند : 1 ) مومن 2 ) كافر 3 ) منافق سوال بنده از شما منافق چرا ادعاي اسلام و مومن بودن ميكند ؟؟؟؟؟؟ ايا براي اين نيست كه سر بزنگاه به مسلمانان مومن ضرر بزند , پس مقام ومكان منافق بايد پستر از كافر باشد همانطور جاسوس پنهاني بدتر از دشمن ميباشد . نظر شما چيست . كي بهتر از امير المومنين اين را شرح بدهد خوب بخوانيد : «هنگامى كه امام (عليه السلام) بر منبر كوفه سخن مى‏گفت اشعث بن قيس به حضرت اعتراض كرد و گفت: اين سخن به ضررت تمام شد، امير المؤمنين (عليه السلام) نگاه خود را به او دوخت و فرمود:» تو از كجا مى‏دانى چه چيز به ضرر من و چه چيز به سود من است، لعنت خدا و لعنت همه لعنت كنندگان بر تو باد، اى متكبّر و متكبّر زاده و اى منافق پسر كافر. قسم به خدا كه تو يك بار قبل از اسلام و يك بار بعد از ظهور اسلام اسير شدى و در هيچيك مال و عنوان خانوادگى تو مانع اسارت تو نگشت. كسى كه كسان خود را به شمشير دلات كند و آنها را به مرگ سوق دهد بايد نزديكانش با او دشمنى ورزند و بيگانگان امينش ندانند. يا علي
38 | مجيد م علي | United Arab Emirates - Dubai | ١٢:٠٠ - ٢٢ مهر ١٣٨٨ |
با سلام سوال كرديد كه "" نظر شما در مورد خلفاي 1.2.3 چيست ؟ کافر هستند يا مومن ؟ "" سوال من از شما """ ايا عيسي مسيح ( ع ) پسر خداست ؟ سوال كرديد " از کي تا حالا سينه زني سنت بوده ما خبر نداريم ؟ سوال من از شما "" عايشه مى گويد : « پس از فوت رسول خدا ( ص ) برخواستم و ( در سوگ پيامبر ) به همراه ساير زنان بر صورت و سينه مى زديم . » « و قمتُ التدم ( اضرب صدرى ) مع النساء و اضرب وجهى ) . السيرة النبوية ، ج 4 ، ص 305 . اين يعني چي . وليكن و امـــــــــــــــــــا هرچي كه ايشون گفته اند بايد با چشم بسته قبول كنيد , البته من بعد از تحقيق در صحت گفته هاي شخص حرف او را قبول ميكنم حــــال هركس ميخواهد باشد اين حرف ايشان با اعمالشان كاملا منافات دارد.چقدر حضرت محمد ( ص ) حضرت علي ( ع ) و فاطمه الزهرا را اذيت كرد . ايا او نبود كه مانع مراسم تدفين نوه حضرت محمد ( ص ) حضرت امام حسن شد .. اما سوال كرديد كه : ؟هر کس که در راه خدا شهيد بشه ايا واقعا گريه داره يا جايه خوشحالي؟ بنظر ميرسد انچه را نوشته ام خوب نخواندي جناب لطيف . يك سوال : در مذهب اهل سنت كه شما به ان تمايل داريد سيد الشهدا كيست ؟؟؟؟؟؟؟ وقتي كه جواب داديد جواب سوال شما را ميدهم . در ضمن مگر از نظر شما جناب عمر و عثمان ( رض ) شهيد نشدند پس چرا در اين روز شما شادي نميكند , يا اگر بنده ( كه محال است ايكار را بكنم ) يك جعبه شيرني بردارم با ساز و دهل توي شهر شما بگردم بگويم اين جشن براي ,,,,,,,, است شما از ان شيريني ميخورد , حركات موئون ميكنيد يا نه . اين را هم جواب بدهيد خوشحال ميشوم . فرموديد كه : اگه مردم نسبت به خليفه 1 اشتباه کردند پس حضرت علي که به قول شما معصوم بودند چرا اين اشتباه عظيم رو کردند,,,,,,, سعي ميكنم با دوتا برهان اين موضوع را مطرح كنم : اوليش از ايات قران كريم . ============== وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِينَ لَيْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَقَالَ مُوسَى لأَخِيهِ هَارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَأَصْلِحْ وَلاَ تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ و ما با موسى، سى شب وعده گذاشتيم؛ سپس آن را با ده شب (ديگر) تكميل نموديم؛ به اين ترتيب، ميعاد پروردگارش (با او)، چهل شب تمام شد. و موسى به برادرش هارون «جانشين من در ميان قومم باش. و (آنها) را اصلاح كن! و از روش مفسدان، پيروى منما!» (142) ===========>>وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِن بَعْدِيَ أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ وَأَلْقَى الألْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُواْ يَقْتُلُونَنِي فَلاَ تُشْمِتْ بِيَ الأعْدَاء وَلاَ تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ و هنگامى كه موسى خشمگين و اندوهناك به سوى قوم خود بازگشت، گفت: «پس از من، بد جانشينانى برايم بوديد (و آيين مرا ضايع كرديد)! آيا درمورد فرمان پروردگارتان (و تمديد مدت ميعاد او)، عجله نموديد (و زود قضاوت كرديد؟!)» سپس الواح را افكند، و سر برادر خود را گرفت (و با عصبانيت) به سوى خود كشيد؛ او گفت: «فرزند مادرم! اين گروه، مرا در فشار گذاردند و ناتوان كردند؛ و نزديك بود مرا بكشند، پس كارى نكن كه دشمنان مرا شماتت كنند و مرا با گروه ستمكاران قرار مده!» (150) الآعراف ان شاء الله متوجه شده باشيد . اما دوميش از حرفها خودوموني ================= شما بهترين راننده اتوبوس و بنده بدترين راننده اتوبوس و شركت واحد شما را مامور ميكنند كه حتما و حتما شما بايداتوبوس را برانيد كه سالم به مدينه فاضله برويم . دقيقا قبل شروع سفر طبق عادت يك راننده بسيار ماهر گشتي دور اتوبوس ميزنيد و بالاخره اتوبوس را بازرسي ميكنيد تا سوار ميشويد ميبينيد من پشت فرمان نشسته و اتوبوس را حركت ميدهم و چند نفري هم سعي منع شما از توقف اتوبوس ميكنند . بعد از مدتي كه اتوبوس سرعت گرفت و 55 كيلومتر در ساعت بحركت افتاد ايا شما دوباره ميائيد و حمله ميكنيد كه اتوبوس را از من بگيريد يا صبر ميكنيدو با اينكه من اتوبوس را به در ديوار ميزنم سعي در راهنمائي من نميكنيد تا انرا بجائي برسانم كه ديگر از خستگي نتوانم انرا برانم , بعد شما انرا ميگيريد و با دوستدارانت را به راه ادامه ميدهيد تا مقصد برسانيد و من را با جماعتم را ترك كني . و اگر از تو پرسيدند كه چرا اجازه دادي مجيد م علي اتوبوس را برانند بگويي "" ترسيدم كه اگر از پشت فرمان بيرونش بكشمش كل اتوبوس و مسافرين از جاده منحرف شده و تمامي اتوبوس و امتش به نابودي بروند و اون چند راهنمائي كه كردم براي اين بود كه داشت اتوبوس را به قعر دره ميفرستاد وليكن انهائي كه با من بودنند و در طول راه از من پيروي كردند سالم بمقصد رساندم ؟ متوجه شديد يا نه . حالا از نهج البلاغه چند كلمه ميگم تا بهتر متوجه شويد چي گفتم از خطبه شقشقيه ===========>> آگاه باشيد به خدا سوگند كه پسر ابى قحافه لباس خلافت را پوشيد در حالى كه مى‏دانست خلافت جز بر قامت من سزاوار نبود و موقعيت من نسبت به خلافت مانند موقعيت سنگ آسياست. معارف الهى از سينه‏ام چون سيل سرازير است و هيچ مرغ بلند پروازى در پرواز به بلندى مقام من نمى رسد. ولى بناچار از آن چشم پوشيدم و كناره گرفتم و بر سر دو راه ماندم يا دست تنها به مبارزه بر خيزم و يا صبر كنم و از جنگ با كوردلان پرهيز نمايم. در اين صورت است كه سالخوردگان، فرتوت و ناتوان مى‏شوند و كودكان، پير مى‏گردند و ديندار تا ديدار با پروردگارش در رنج و مصيبت است. ديدم كه صبر كردن خردمندانه است. صبر كردم مانند كسى كه به چشمش خار رفته و در گلويش استخوانى مانده، مى‏ديدم كه ميراثم را به تاراج مى‏برند. بعد در نوشتنتان دقت كنيد . ما كي هستيم كه بخواهيم ايشان را معصوم بدانيم يا ندانيم در قران كريم نوشته خيلي هم با صراحت نوشته شده است . إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيراً (احزاب/33) حالا كه بنده بسوالات شما پاسخ دادم شما هم بسوالهاي بنده جواب بدهيد من را خوشحال خواهيد كرد . يا علي
39 | سعيد حسيني | Iran - Tehran | ١٢:٠٠ - ٢٢ مهر ١٣٨٨ |
سلام عليکم جناب لطيف هر چند که برادران و استادان بنده آقاي مجيد م علي و همچنين |آقاي مومن عبدالله عزيز و دوستان بزگوار پاسخ به شبهات بخوبي جواب شما را ميدهند اما بنده بطور اجمالي جوابي به شما ميدهم در ابتدا بقول خودتون در اشتباه ، خطا ، خيانت و توطئه و در نهايت کفر خليفه 1و2و3 هيچ شکي نيست نظر شما را جلب ميکنم به کلام عايشه که گفت اين پيرمرد خرفت (عثمان) کافر شده اورا بکشيد و جالب آنکه همان شخصي که به کفر خليفه سوم و کشتن او فتوا ميدهد خود در گروه خونخواهان همان خليفه در نقطه مقابل حضرت علي ع قرار ميگيرد که نياز به بررسي ونتيجه گيري دارد. البته اين فقط يک مورد از منابع خودتان بود اگر خواستيد خبر دهيد تا موراد ديگر را هم اعلام نمايم. در مورد اينکه ميگوئيد رسول خدا ص وظيفه اي بر عهده حضرت علي ع گذاشت صحيح است اما آن وظيفه سکوت در مقابل خلفاء خائن جهت پايداري و دوام دين خدا بود و در واقع علي ع که سردار بدر و خيبر و حنين بودند ترسي از اين شغالان روباه صفت گرگ خوي نداشتند اما بقول شما به وظيفه اي که پيامبر ص بر عهده اش گذارده بودند تن دادند و تحمل کردند تا مردم خود به اشتباه خود آنهم بصورت اعتقاد قلبي بر حقانيت علي ع پي ببرند که البته همين هم شد مردم بعد از گذشت 25 سال از ظلم و ستم خلفاي خائن به ستوه آمدند و بر عليه آنان شورش کردند و خليفه سوم را کشتند هر چند که معاويه و عايشه که آرزوي کشته شدن خليفه را داشتن از اين شورش کمال استفاده را کردند و همراه مردم خليفه3 را کشتند ولي خون همان خليفه را که خود قاتل و يا منتظر کشته شدنش بودند را از علي ع درخواست کردند. در ثاني پيامبر اکرم ص به جانشين بر حق خودشان که در غدير خم در حجة الوداع از مردم براي ايشان بيعت گرفت فرموده بودند که اگر تا چهل نفر از تو و حق تو حمايت و پشتيباني کردند، تو هم قيام کن و گرنه بايد براي بقاي دين مبين اسلام تحمل کني و حضرت علي ع نيز چنين کردند. براي اينکه هر کسي که به حضرت قول حمايت ميداد روز بعد خلف وعده ميکرد . جناب لطيف شما خودتان نوشتيد مردم اشتباه کردند و با خلفاي اشتباهي به اشتباه بيعت کردند، ما هم اين حرفتان را قبول داريم و در واقع همين اشتباه مردم و عدم حمايتشان از صاحب اصلي ولايت يعني حضرت علي ع باعث سکوت حضرت صرفآ براي بقاي دين و اجراي فرمايش پيامبر اکرم ص دين شد. در واقع سکوت حضرت از سکوت مسلمانان نشآت گرفت و گرنه حضرت سکوت نميکردند و اگر تعداد کساني که از حضرت حمايت ميکردند به چهل نفر ميرسيد حضرت بر عليه خلفاء قيام ميکردند. گذشته از تمام اين مسائل ايجاد محيط رعب و وحشت و خفقان هم توسط خلفاي شما زبانزد خاص و عام بود و کساني هم که خلف وعده ميکردند بخاطر ترس از خلفاء بود و از دست دادن موقعيت و جان خود ولو بخاطر اسلام برايشان سخت بود. مثلا يکي از کساني که در آن زمان با ابوبکر مخالفت ميکرد ( سعدبن عباده ) بود جالب است بدانيد که عمر و ابوکر فردي را اجير کردند که در تاريکي شب اورا با تير بزند و به قتل برساند و همين کار را هم کرد ولي در شايع کردند که سعد به تير غيب گرفتار شده و دليل اين به تير غيب گرفتار شدن هم چيزي جز مخالفت با ابوبکر نوبده است. لطفا نگاهي به کتب خودتان بيندازيد و ببينيد که از ترس عمر کسي جرآت سئوال پرسيدن از او را نداشت به غير از حضرت شجاع الدين ابولوءلوء که پاسخ بسيار مناسبي به آن شخص داد و عالمي را از شر او و افعال و افکار زشت و خائنانه و حيله گرانه اش نجات داد. در مورد اينکه نوشتي حضرت علي ع وظيفه اش را به بدترين شکل ممکن انجام داده بايد بگويم که از اين جکله شما ميزان تعقل و تفکر شما را ميشود سنجيد بخاطر اينکه حضرت عليرغم اينکه ميتوانست خود به تنهائي طومار پوسيده غاصبان خلافت را در هم پيچيده و به عمر کثيفشان خاتمه دهد اما اگر چنين ميشد خمد جنابعالي مي گفتيد حضرت علي ع هم براي خلافت جنگيد و تعداي از اصحاب پيامبر ص را به قتل رساند و کذا و کذا . . . اما حضرت با توجه به داشتن حق الهي در زمينه ولايت و خلافت و همچنين قدرت الهي براي باز پس گرفتن خلافت از اينکار به دستور پيامبر ص صرف نظر کرد و با اينکار اسلام را زنده نگاه داشت و مردانه صبر و تحمل پيشه کرد تا جائيکه همان خلفاي خائن همسر بزگوارش بزرگ بانوي اسلام حضرت فاطمه زهرا س را به شهادت رساندند اما حضرت همچنان صبر و تحمل پيشه کرد تا مردم خود متوجه اشتباه بزرگشون شدند و مشتاقانه به اعتقاد قلبي و ايمان به سراغ حضرت رفتند و براي خلافت بر حقش اصرار کردند. در واقع اين حرکت مردم که اصرار شديد در قبول ولايت علي ع را داشتند نشان ميدهد که بر خلاف نظر حضرتعالي سکوت حضرت بهترين شکل انجام همان وظيفه اي بود که پيامبر ص به عهده حضرت قرار داده بودند. جواب خيلي اجمالي هست بخاطر اينکه در حال سفر هستم اما اگر خواستيد اطلاع دهيد تا بطور کامل توضيح دهم هر چند که همين مقدار هم براي رسيدن به حقيقت به نظر من کافي است. علي لعنت الله علي القوم اظالمين والسلام علي عباد الله الصالحين علي ولي خدا و وصي رسول خدا و اين همان حجت بر حق خدا
40 | momen abdullah | Malaysia - Kuala Lumpur | ١٢:٠٠ - ٢٢ مهر ١٣٨٨ |
جناب لطيف از اينکه سوال خود را تکرار مي‌کنيد ما بسيار ممنون هستيم. چون به ما فرصتي مي‌دهيد که هربار پاسخي کوبنده تر از پاسخ قبل به شما ارائه کنيم. ولي از آن بيشتر از عدم پاسخگويي شما خرسند هستيم که هويدا کننده علت اصلي مخالفت محبين عايشه با تشيع است: بي‌سوادي. در پاسخ هاي قبلي اشاره کرديم که صبر در راه خدا و منتظر فرصت مناسب شدن سيره تمام انبياء الهي (عليه السلام) بوده است. چنانکه نمونه هايي از حضرت ابراهيم (عليه السلام) و پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) ذکر کرديم. همچنين بيان کرديم که عدم قتال حضرت علي(عليه السلام) نه اشتباه بلکه احسن الاعمال بوده است. متاسفانه شما قادر نيستيد علت اشتباه دانستن تصميم حضرت امير المومنين علي(عليه السلام) را بيان کنيد. بنده يکي از علل اشتباه دانستن عمل حضرت امير المومنين علي(عليه السلام) از جانب شما را بيان کردم و آن مشابهت افکار پيروان عمر با خوي سلطه طلبي يهود است. اگر به سيره انبياء الهي بنگريم نمونه هاي بسياري از صبر ايشان در برابر کفار را شاهد هستيم. چون مهلت دادن حضرت صالح(ع) به کفار در برابر قول آنها مبني برعدم تعرض به شتر از دل کوه برون آمد. و يا صبر حضرت يوسف (ع) در برابر ظلم حاکم مصر. اما از همه عبرت آموز تر قراد صلح حديبه است. که پيغمبر خدا محمد مصطفي (صلي الله عليه و آله) براي حفظ مصالح مسلمين آن را با کفار مکه امضا کرد. جالب است همانطور که امروزه پيروان عمر سکوت حضرت امير المومنين علي(عليه السلام) را به سخره مي‌گيرند عمر نيز به مخالفت با اين قرار داد پرداخت. ولي علت اصلي مخالفت او چه بود؟ چرا عمر اصرار مي‌کرد که پيامبر(صلي الله عليه و آله) با آن عده قليل در سفر به مکه پايفشاري کند؟ اين دقيقا همان علت است که حضرت امير المومنين علي(عليه السلام) با آگاهي از آن صلاح را در عدم قتال ديد. شما اگر امروزه در صحنه سياست بين الملل دقيق شويد خواهيد يافت که بيشترين خدمت را به قدرتهاي استکباري را عناصر تندرو انجام مي‌دهند. بسياري از عناصر تندرو مامور مستقيم سرويس هاي اطلاعاتي ابرقدرتها هستند. چراکه بهانه لازم را براي ايجاد آشوب و جنگ به دشمن مي‌دهند. قصد عمر از مخالفت با قرارداد صلح حديبه کشاندن پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) به يک معرکه نابرابر و سپس قتل او بوده است. دقيقا به همين دليل او قصد داشت با راه اندازي بلواي قدرت در مدينه شهر را به آشوب کشانده و سپس با بهره گيري از نيروهاي اموي کار اسلام را يکسره کند. ولي همچنان که حضرت محمد مصطفي (صلي الله عليه و آله) دست عمر را خواند و از ورود به معرکه خوددراي کرد حضرت امير المومنين علي(عليه السلام) نيز با عدم قتال خود از دادن بهانه به عمر خودداري کرد چرا که مي‌دانستند که عمر براي حفظ منافع شخصي خود از قربان کردن اسلام هيچ ابايي ندارد. مثال بارز رفتار عمر در جهان امروز صدام و ملاعمر بودند. اشخاصي که به سادگي حاضر شدند دو کشور اسلامي را فداي قدرت پوشالي خود کنند. عمر نيز با پيگيري سياست ها غلط و احمقانه کشور نوپاي اسلامي را در معرض سهمگين ترين خطرات از جانب قدرتهاي ايران و روم و حبشه قرار داد. از فايده عدم قتال حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) با عمر همين بس که در آن هنگامه خطر، زماني که آن جانشين خودخوانده عقل کل،چونان کودکي که بعد از دعوا با بچه هاي همسايه به پدرش پناه مي‌برد، ملتمسانه به درگاه او روي آورد و از او مدد جست، حضرت اميرالمومنين علي (عليه السلام) با ارائه بهترين استراتژي نظامي اسلام نوشکفته را نابودي نجات داد. جناب لطيف بنده علت تکرار سوال شما را مي‌دانم. علماي شما گفته اند که هرگاه با سحر کلام شيعه مواجه شديد به جاي تعقل و تفکر، يک سوال را چندين بار از آنها مدام بپرسيد تا آنها نتوانند به مسايل ديگر بپردازند. ولي الحمد الله خداوند به ما اين قدرت را داده است که هربار در جواب همان يک سوال شبه اي ديگر در امثال شما ايجاد کنيم. راستي اين عمر جانشين خودخوانده عقل کل وقتي به بلاد فتح شده سفر مي‌کرد با هيچ کدام از علماي آن ديار مباحثه اي و يا مناظره اي هم انجام داده است؟ نمي‌خواهيد که به ما بگوييد که خليفه عقل کل، خليفه حکيم ترين و داناترين مخلوقات، خليفه محمد مصطفي (صلي الله عليه و آله) از سواد کافي براي مناظره برخوردار نبوده است؟؟؟؟ عليا ولي الله عليا حجة الله عليا وصي رسول الله
  بعدی [1] [2] [3]  
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
  

آخرین مطالب
پربحث ترین ها
پربازدیدترین ها