باسلام

دوست گرامي؛ آيت الله مكارم شيرازي ذيل اين آيه مي فرمايند:

از آنجا كه انسان، كارهاى مهم را با دو دست انجام مى‏ دهد، و به كار گرفتن دو دست، نشانه نهايت توجه و علاقه انسان به چيزى است، ذكر اين تعبير در آيه فوق، كنايه از عنايت مخصوص پروردگار و اعمال قدرت مطلقه‏ اش در آفرينش انسان است. (تفسير نمونه ذيل آيه 75 سوره ص)

اگر قرار باشد از اين تثنيه آوردن، ظاهري بودن آن را نتيجه بگيريم با آياتي مانند «ليس كمثله شي» و «لم يكن له كفوا احد» و... مخالفت صريح خواهد داشت و از طرفي آياتي مانند «اصنع الفلك باعيننا»(هود37 و مومنون27) را چگونه بايد تفسير كرد چون چشم را به صورت جمع به خداوند نسبت داده است و اقل جمع هم سه است پس با توجه به سخنان اين نويسنده بايد براي خداوند چشمان ظاهري فراوان دانست! در حالي كه در آيه ديگر مي فرمايد: «لتصنع علي عيني»(طه39) و چشم خود را تنها يكي مي داند!.

احاديثي مانند خطبه اول نهج البلاغه و... هم دال بر اين اند كه خداوند جشم ندارد و الا داراي جسم خواهد بود و در نتيجه نيازمند به غير خواهد بود و اين باطل است.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)