نسخه موبایل
www.valiasr-aj .com
فرزندان حضرت زينب (س) در روز عاشورا
کد مطلب: 5962 تاریخ انتشار: 20 مرداد 1400 - 14:00 تعداد بازدید: 28071
يادداشت » عمومي
فرزندان حضرت زينب (س) در روز عاشورا

در روز عاشورا، وقتي نوبت به جوانان هاشمي رسيد. فرزندان زينب كبري (سلام الله عليها) نيز خود را آماده قتال كردند.

در تاريخ آمده عون و محمد فرزندان عبدالله بن جعفر بودند. اين دو برادر به ميدان آمده و هر يك جداگانه وفاداري خويش را تا مرز شهادت به امام زمانشان ابراز داشتند.
ابتدا محمد در حالي كه اينگونه رجز مي خواند وارد ميدان شد:
به خدا شكايت مي كنم از دشمنان قومي كه از كوردلي به هلاكت افتادند. نشانه هاي قرآني كه محكم و مبيّن بود، عوض كردند و كفر و طغيان را آشكار كردند.
جمعي از سپاه كوفه به دست او كشته شدند و سر انجام عامر بن نهشل تميمي، جناب محمد را به شهادت رساند.
بعد از شهادت محمد، عون بن عبدالله بن جعفر وارد ميدان شد و اين گونه رجز خواند:
اگر مرا نمي شناسيد، من پسر جعفر هستم كه از روي صدق شهيد شد و در بهشت نوراني با بالهاي سبز پرواز مي كند، اين شرافت براي من در محشر كافي است.
نوشته اند تا بيست تن را به درك واصل كرد، آنگاه به دست عبدالله بن قطنه طائي به شهادت رسيد.
منقول است حضرت زينب(سلام الله عليها) زماني كه هر يك از بني هاشم(ع) به شهادت مي رسيدند، به كمك سيد الشهدا (ع) براي تعزيت مي آمد، ولي هنگام شهادت اين دو بزرگوار پرده خيام را انداخت و از خيمه گاه خارج نشد.


حضرت زينب (سلام الله عليها) در اين موقع كه فرزندان دلبند خود را راهي قتال با دشمنان دين و قرآن مي كرد، حالتي دگرگون داشت. او عقيلة بني هاشم است. او نائبة الامام است. اصلاً او شريك كربلاي حسين (عليه السلام) است. نه بدين جهت كه بنابر نقل، فرزندان خود را با دست خود كفن پوش و فدية راه حسين (عليه السلام) كرده ، كه از لحظه اي كه از دامن زهراي مرضيه (سلام الله عليها) پاي به عرصه وجود گذاشته، ديده به ديدار حسين (عليه السلام) باز كرده است. براي همين است كه اهل دل، آفرينش او را براي كربلا معنا كرده اند.
مگر نه آنكه در زمان حضور در كوفه، در مجلس تفسير قرآن، وقتي آيه شريفة "كهيعص" را براي زنان كوفي تفسير مي كرد، اميرالمؤمنين (عليه السلام) به او فرمود:
اين عبارت "كهيعص" رمزي در مصيبت وارده بر شماست و كربلا را براي آن مخدّره ترسيم كرد.
بسياري مي گويند: زينب كبري (سلام الله عليها)، دو فرزند خود را مهياي نبرد كرد و به آنها تعليم داد كه اگر با امتناع آن حضرت مواجه شديد - كما اينكه آن مظلوم حتي غلام سياه را از قتال بر حذر مي داشت - دائي خود را به مادرش فاطمه (سلام الله عليها) قسم دهيد تا اجازه ميدان رفتن بگيريد.
پس از اين مراحل ابتدا محمد بن عبدالله بن جعفر به ميدان آمد و اين رجز را سر داد:
اشكوا إلي اللهِ منََ العدوانِ
قِتل قومٍ في الوري عميانِ
قَد تركوا معالِمَ القُرآنِ
و مُحكمَ التَنزيلِ و التِّبيانِ
وَ اَظهروا الكُفرَ مَعَ الطُّغيانِ
" به خداوند شكايت مي كنم از دشمني دشمنان، قوم ستمگري كه كوركورانه به جنگ با ما برخاسته اند . نشانه هاي قرآني را كه محكم و مبيّن و آشكار كننده كفر و طغيان است راترك كردند"
و پس از نبردي نمايان، به شهادت رسيد.
پس از او، برادرش عون بن عبدالله جعفر راهي نبرد شد و خود را اينگونه معرفي كرد:
اِن تُنكروني فَانا بنُ جعفرٍ
شهيدُ صِدقٍ في الجنانِ الازهر
يطيرُ فيها بجناحٍ اَخضرٍ
كَفي بِهذا شَرَفاً في المحشرِ
"اگر مرا نمي شناسيد من فرزند جعفر هستم كه از سر صدق به شهادت رسيد و در بهشت نوراني با بال هاي سبز پرواز مي كند. براي من از حيث شرافت در محشر همين كافي است."
و او نيز، فدايي راه حضرت حسين (عليه السلام) شد.

بارگاه

شهداي كربلا، در پايين پاي حضرت حسين (عليه السلام) مدفونند و به احتمال قوي اين دو دلداده نيز در همانجا پروانه شمع محفل حائر حسيني هستند. البته در 12 كيلومتري كربلا بارگاهي كوچك منصوب به عون ابن عبدالله وجود دارد كه ملجأ زائرين است. برخي را عقيده بر اين است كه اين مرقد يكي از نوادگان امام مجتبي (عليه السلام) به نام عون مي باشد.

***اشعار دو طفلان حضرت زينب (س)***
گيرم كه رد كني دل ما را خدا كه هست

باشد محل نده قسم مرتضي كه هست
وقتي قسم به معجر زينب قبول نيست
چادر نماز حضرت خير النسا كه هست
يك گوشه مي نشينم و حرفي نمي زنم
بيرون مكن مرا تو از اين خانه جا كه هست
از درد گريه تكيه نده سر به نيزه ات
زينب نمرده شانه دارالشفا كه هست
قربانيان خواهر خود را قبول كن
گيرم كه نيست اكبر تو طفل ما كه هست
گفتي كه زن جهاد ندارد برو برو
لفظ«برو»چه داشت برادر؟بيا كه هست
خون را بيا به دست دو قرباني ام بكش
تو خون مكش به دست عزيزم حنا كه هست
گفتي مجال خدمتشان بعد از اين دهم
از سر مرا تو باز مكن كربلا كه هست
گفتي كه بي تو سر نكنم خوب! نمي كنم
بعد از تو راه كوفه و شام بلا كه هست
***محمد سهرابي***

اي فداي دل منوّرتان
اي به قربان چشم كوثرتان
واي بر حال جبرئيل او را
گر برانيد روزي از درتان
اي سليمان موري آمده است
تا مشرف شود به محضرتان
من كيم دوره گرد چشمانت
زينبم من همان كبوترتان
كودكانم چه ارزشي دارند؟
جان عالم تصدق سرتان
كرده ام يا اخا دو آئينه
نذر چشم علي اصغرتان
ظهر ديدي چگونه خوش بودند
در صفوف نماز آخرتان
به اميدي بزرگشان كردم
تا به دستم شوند پرپرتان
گر بگويي بمير مي ميرند
دست بر سينه اند و نوكرتان
پاي تفسير شيرشان دادم
پاي تفسير گريه آورتان
پاي تفسير سوره مريم
سور زخمهاي پيكرتان
تا كه راضي شوي و اذن دهي
پر بگيرند در برابرتان
يادشان داده ام قسم بدهند
بر ضريح كبود مادرتان
بگذار اينكه ذبحشان سازم
پاي رگهاي سرخ حنجرتان
***علي اكبر لطيفيان***


Share
1 | محمدعلي برزنوني | Bosnia and Herzegovina - Mostar | 13:00 - 17 آبان 1392 |
1
 
 
1
پاسخ نظر
يک غزل مصيبت به ياد کربلا و زينب سلام الله عليها
عمري ست ما به يادِ شما گريه مي کنيم/ با چشم و دل، به پايِ عزا گريه مي کنيم
عمري ست در مسيرِ بلا صف کشيده ايم/ عاشق صفت به دشتِ ولا گريه مي کنيم
عمري ست نينوايِ شما، سازِ سوزِ ماست/ با داغِ کربلا و بلا گريه مي کنيم
عمري ست ما به نامِ شما، لب گَزيده ايم/ با يادِ چوب و تشت و خطا گريه مي کنيم
هر شب به هيأتيم و عزادار گشته ايم/ با جمعِ سينه زن، همه جا گريه مي کنيم
در غربتيم و شهر به ما تنگ گشته است/ آرام و بي صدا به خدا گريه مي کنيم
ما را نصيب نيست که شيون به پا کنيم / در هيأتت به زمزمه ها گريه مي کنيم
ما را ببين که در غمِ تو نوحه گر شديم/ از دل بپرس اين که چرا گريه مي کنيم
يک شب چه مي شود که به ما هم نظر کني/ در جمعِ کوچکيم و جدا گريه مي کنيم
شرمنده ايم، قافله از شهر کوچ کرد/ هر شب به يادِ آن شهدا گريه مي کنيم
هر جا که روضه اي ست به يادِ عزايتان/ با ذکر و يادِ کرببلا گريه مي کنيم
بي شک دوباره فاجعه تکرار مي شود / هر وقت روضه اي ست، وَ يا گريه مي کنيم
با شير، گريه هايِ مادرمان را سرشته اند/ با يادِ «مادر»ي ست که ما گريه مي کنيم
دل، زارِ زينب است و محرّم رسيده است/ بي بي! به يادِ عونِ شما گريه مي کنيم
زينب! تو اذن دادي و ما روضه خوان شديم/ با شعرِ شيخ روضه سرا گريه مي کنيم
محمدعلي برزنوني، سارايوو، پنج شنبه سوم محرم 1435، ساعت 12:20
چند توضيح: اين چند بيت به اين خاطر گفته شده است که در اين جا، عزاداري امام حسين عليه السلام با نوعي ممنوعيت روبرو است و تلاش هاي وهابيان در اين جا نيز اثرگذار شده است و اين ها که خودشان محبّ اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام هستند، و اتفاقاً در روز عاشورا به پيروي از سنت کهن ايرانيان نوعي آش خاص مي دهند که شبيه آش شله قلمکار خودمان است، اما به عزاداري امام حسين عليه السلام با نگاه ترديد و حتي امنيتي نگاه مي کنند! ما در هيأت آرام گريه مي کنيم و بلند هم سينه نمي زنيم و يا حسين بلند نمي گوييم! قربان مظلوميت ابا عبدالله.
- متأسفانه برخي روضه خواني را شبيه نقالي مي دانند که روضه خوان با نوعي روايت گري آن هم مصنوعي شبيه بازيگران، روضه خواني مي کند. اما اين هرگز درست نيست. روضه خواني هم با اذن خود صاحب عزا صورت مي گيرد و هم به تعبير برخي بزرگان، تو گويي دوباره حادثه رخ مي دهد. هم از اين روست که در برخي جاها، در روز عاشورا، خون بيرون مي زند.
- اگر چشم دل باز شود، در اين لحظات و شب ها و روزها و مخصوصاً روز عاشورا، صداي حزن آلود مادري پهلوشکسته شينده مي شود که مي گويد: غريب مادر حسين....
2 | ali khooshechin | | 02:50 - 30 آبان 1392 |
1
 
 
0
پاسخ نظر
Assalamu alaika ya Zainab!
3 | عباس جعفري فراهاني | | 15:39 - 02 آذر 1392 |
0
 
 
1
پاسخ نظر
با سلام هر دو طفل از فرزندان حضرت زينب (س) نيستند؟ فقط يکي از آنها هست و ديگري از خانم ديگري هست.
4 | سيد رضوي | | 12:13 - 15 آذر 1392 |
1
 
 
0
پاسخ نظر
سلام عليکم: سِن اين دو پسر را جاي نوشتہ اند کہ چند سالشان بودہ؟ بنظر مي رسد کہ شايد بزرگتر از آنيکہ مي گويند باشند۔ البتہ دليلي ھم نيست کہ بچہ نباشند۔ لطفا راھنمائي فرمائيد۔ والسلام

پاسخ:
با سلام

دوست گرامي

در خصوص سن دقيق طفلان مسلم در منابع چيزي پيدا نکرديم ولي از اين که به آن دو کلمه غلام اطلاق شده چنين به دست مي آيد که ده يا دوازده ساله بودند

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات
5 | علي اصغر بهراميان ويكتا بهراميان | | 13:54 - 05 دي 1392 |
0
 
 
1
پاسخ نظر
سلام بر قلب صبور زينب کبري
سلام بر جدش
پدرش
مادرش
برادرانش و فرزندانش
6 | حمیدرضا | | 15:25 - 02 آبان 1396 |
0
 
 
0
پاسخ نظر
با سلام. و وقت به خیر
جدیدا شبهه ای انداخته اند که حضرت زینب فرزندی نداشته که در کربلا شهید شود.
و یه سوال اینکه آیا هردو فرزند عبدالله بن جعفر از فرزندان حضرت زینب سلام الله علیها بوده اند که در کربلا کشته شده اند یا از دیگر زنان عبدالله بوده اند؟

لطفا پاسخ دهید
با تشکر

پاسخ:
با سلام
دوست گرامی
در تعداد و نام فرزندان عبدالله بن جعفر از حضرت زینب(س) اختلاف ‌ وجود دارد که این موضوع چیز طبیعی است. اما چیزی که مورد اتفاق است این می باشد که دو فرزند عبدالله بن جعفر به نام‌های «عون» و «محمد» در کربلا به شهادت رسیدند.که بر طبق منابع نام مادر «عون»، حضرت زینب(س) بود که برخی با نام «عون اکبر» از او یاد می‌کنند؛ چون عبدالله بن جعفر از جمانه نیز فرزندی با نام عون داشت که از او به «عون اصغر»(کوچک) یاد شده است که وی در کربلا شهید نشد و طبق برخی از منابع تاریخی دیگر(که به آن اشاره شد)؛ نام مادر «محمد» نیز حضرت زینب(س) بوده است.
طبرسی نام فرزندان حضرت زینب را چنین می نوسید
أَمَّا زَيْنَبُ الْكُبْرَى بِنْتُ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَتَزَوَّجَهَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وُلِدَ لَهُ مِنْهَا عَلِيٌّ وَ جَعْفَرٌ وَ عَوْنٌ‏ الْأَكْبَرُ وَ أُمُّ كُلْثُومٍ أَوْلَادُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ وَ قَدْ رَوَتْ زَيْنَبُ عَنْ أُمِّهَا فَاطِمَةَ ع أَخْبَاراً.
طبرسى، إعلام الورى بأعلام الهدى (ط - القديمة) ؛ النص ؛ ص204
شیخ مفید نیز اسامی کسانی که در کنار امام حسین علیه السلام شهید شدند را ذکر و عون را نیز از جمله آنان می نویسد:
تسمية من‏ شهد مع‏ الحسين بن علي ع بكربلاء
الْعَبَّاسُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ هُوَ السَّقَّاءُ قَتَلَهُ حَكَمُ [حَكِيمُ‏] بْنُ الطُّفَيْلِ وَ أُمُّ الْعَبَّاسِ أُمُّ الْبَنِينَ بِنْتُ حِزَامِ بْنِ خَالِدِ بْنِ رَبِيعَةَ بْنِ الْوَحِيدِ بْنِ عَامِرٍ وَ جَعْفَرُ بْنُ عَلِيٍّ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع وَ أُمُّهُمَا أُمُّ الْبَنِينَ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ وَ أُمُّهُ أُمُّ وَلَدٍ وَ أَبُو بَكْرِ بْنُ عَلِيٍّ وَ أُمُّهُ لَيْلَى بِنْتُ مَسْعُودٍ وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ أُمُّهُ لَيْلَى بِنْتُ أَبِي مُرَّةَ بْنِ عُرْوَةَ بْنِ مَسْعُودٍ
وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ أُمُّهُ الرَّبَابُ بِنْتُ إِمْرَءِ الْقَيْسِ بْنِ عَدِيٍّ وَ عَوْنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنِ مُسْلِمِ بْنِ عَقِيلِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي سَعِيدِ بْنِ عَقِيلِ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يَقْطُرَ رَضِيعُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ سُلَيْمَانُ مَوْلَى الْحُسَيْنِ وَ مُنْجِحٌ مَوْلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ
مفيد، الإختصاص، النص، ص: 83
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات
   
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :