باسلام

دوست گرامي؛ اولاً؛ كتب حديثي ما تحقيق و بررسي سندي شده است. شما خبر نداريد مانند آيت الله شبيري زنجاني و مرحوم مجلسي و... ثانياً؛ كتب حديثي رسالتي دارند غير از كتب رجالي و ديدگاههاي علماي رجالي در جرح و تعديل متفاوت است. احترام به ديدگاههاي مختلف، عدم تعمد بر يك نظر خاص و علم كردن آن است. ثالثاً؛ معمولاً اين كتب محل مراجعه علماست و آنها هم از رجال و درايه باخبرند لذا مشكلي عمده اي در صورت ترك اين عمل نمي افتد.

اگر ما دنبال تصحيح سند اين روايت هستيم براي پذيرش شماست نه خودمان، چون براي ما از كتب خودمان قطعي است كه ابوبكر چنين كاري كرده است حال فرقي نمي كند او در آخر عمر به اين حقيقت اقرار بكند يا نكند. ثانياً آنچه در مورد «اقرار» در علم «قضا» ثابت شده «اقرار عليه خود» است نه «اقرار به نفع خود»، چون در آن صورت «ادعا» نام دارد و اقرار نخواهد بود و ادعا هم براي اثبات نياز به بينه و دليل دارد. در اين حديث هم آنچه عليه اوست پذيرفته است و آنچه ادعاست مال خودش ما نمي خواهيم،بطور مثال اگر كسي در محكمه بگويد پول فلاني را خورده ام ولي فلاني هم اينقدر از مال مرا برداشته است قاضي اقرار او را مي پذيرد ولي ادعاي او را در مورد ديگري، اگر شاهد و بينه نياورد قبول نمي كند هرچند كه هر دو را با هم و در يك جمله بگويد. اينجا هم همانطور است. مضاف بر اينكه روايت غدير به تواتر ثابت است و با اين روايت رد نمي شود.

اما سند روايت، اولاً؛ اسناد متفاوتي دارد چنانكه در متن به آن اشاره شد گويا شما آن را نشنيده گرفته ايد. ثانياً وثاقت علوان ثابت شده است. انتقادي بر دلايل ما داريد عالمانه و با دليل و مدرك ارائه دهيد. ثالثاً منكر الحديث به معناي «روايات او را قابل قبول نمي دانم» يا «دروغگو» نيست بلكه به اين معناست كه برخي روايات او روايات خاص است كه از ديگري نشنيده ايم. چنانكه عقيلي دقيقا همين عبارت را در مورد او مي گويد و اين شاهد صحت اين معناست. ثالثاً هر منكرالحديثي ضعيف نيست چنانكه بيانش گذشت. بنابراين دروغگويي شما بيشتر از علوان در اين عبارات ظاهر است.

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

(1)