حجت الاسلام عابدي حمله به خانه بنت رسول الله(صلي اله عليه وآله) براي گرفتن بيعت از ساكنان آن را مسئله اي مشهور در منابع شيعه و سني خوانده و تصريح مي كند: آتش زده شدن خانه حضرت فاطمه(سلام الله عليها) چنان معروف و مشهور بوده كه وقتي عبدالله بن زبير بر شهر مكه مسلط شد، اعلام كرد: هر كس با من بيعت نكند خانه او را آتش مي زنم، آن گونه كه خانه فاطمه را آتش زدند.
به گزارش «شيعه نيوز»، حجت الاسلام والمسلمين دكتر احمد عابدي رئيس دانشگاه علوم و معارف قرآن كريم طي يادداشتي كه در پايگاه اطلاع رساني خويش قرار داده است، به مسئله چگونگي حمله به خانه حضرت زهرا(سلام الله عليها) پرداخته است كه در پي مي آيد:
خانه اميرالمؤمنين عليه السلام و فاطمه زهرا سلام الله عليها تنها خانه اي بود كه يك درب به داخل مسجد النبي(صلي اله عليه وآله) و يك درب به بيرون داشت.(و سدّ الابواب الّا بابه)
اين خانه چند بار مورد تعدّي و حرمت شكني قرار گرفت، عبدالملك مروان اين خانه را تخريب كرد (مناقب ابن شهر آشوب، جلد 2، صفحه 211) و در موقع اخذ بيعت براي خلافت خليفه اول و براي تثبيت موقعيت او اين خانه مورد هجوم واقع شده و به آتش كشيده شد.
مسعودي در «اثبات الوصية» صفحه 123 گويد: فهجموا عليه و اُحرقوا بابه.
آتش زده شدن خانه حضرت فاطمه(سلام الله عليها) چنان معروف و مشهور بوده كه وقتي عبدالله بن زبير بر شهر مكه مسلط شد، اعلام كرد: هر كس با من بيعت نكند خانه او را آتش مي زنم، آن گونه كه خانه فاطمه را آتش زدند و سپس حسن بن محمد بن حنفيه كه بيعت نكرده بود را دستگير و زنداني كرد و خانه او را آتش زد و بني هاشم را در شعب جمع كرده و مي خواست آن ها را زنده زنده در آتش بسوزاند.(مروج الذهب، جلد 3، صفحه 77)
اين هم يك نوعي آزادي و دموكراسي است كه اول بر حكومت مسلط شوند و سپس شروع به بيعت گرفتن كرده و هر كس مخالف باشد، بايد خانه او را آتش زده و اهل خانه نيز در آتش سوزانده شوند! در شهر مدينه تمام مردم انصار- كه اكثريت شهر بودند- و بخش عمده اي از مهاجر طرفدار حضرت علي(عليه السلام) بودند، اينان كه اكثريت را تشكيل مي دادند مخالف بيعت با خليفه اول بودند و چون حكومت آنان مشروعيت الهي نداشت سعي كردند مشروعيت مردمي را با تهديد و تطميع دست و پا كنند.
كسي كه بعداً خودش خليفه شد به درب منزل حضرت علي(عليه السلام) آمد - در حالي كه حضرت علي(عليه السلام)، حضرت فاطمه(سلام الله عليها)، حسن(عليه السلام) و حسين(عليه السلام) و طلحه و زبير و عده اي از بزرگان قبايل مهاجر و انصار داخل منزل بودند و از بيعت خودداري مي كردند- و گفت: يا براي بيعت با ابوبكر بيرون مي آييد و يا آنكه خانه را با اهل آن به آتش مي كشم، زبير شمشير خود را برهنه كرد و از منزل بيرون آمد ولي مهاجمان به خانه، او را سنگ باران كرده و سپس او را دستگير كردند.(تاريخ طبري، جلد 2، صفحه 443).
و اين گونه مخالفان را سركوب كردند. آنان كه طرفدار مشروعيت الهي و خواهان اجراي دستورات رسول خدا(صلي الله عليه وآله) بودند مورد تهديد و آتش زده شدن خانه و فرزندان شدند و نوع جديدي از دموكراسي پايه ريزي شد كه امروزه نيز شبيه آن در كشور بحرين و عربستان مشاهده مي شود.
اسامي مهاجمان به خانه حضرت زهرا(سلام الله عليها)
1- خليفه اول، وي موقع مرگ خود از اين تهاجم اظهار تأسف مي كرد، بنابراين معلوم مي شود به دستور او انجام شده است.(شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، جلد 6، صفحه 51).
2- خليفه دوم (تاريخ طبري، جلد 2، صفحه 433 و كنزالعمال جلد 5، صفحه 651).
3- اسيد بن حضير ( الامامة و السياسه جلد 1، صفحه 11) نام وي را برخي اسيد بن حصين گفته اند. (احقاق الحق، جلد 2، صفحه 370).
4- سلمة بن سلامة (شرح نهج البلاغه، جلد 6 ، صفحه 47)
5- ثابت بن قيس خزرجي (همان مدرك)
6- خالد بن وليد (همان مدرك).
7- محمد بن مسلمة (همان مدرك، صفحه 48).
8- بشير بن سعد (احتجاج، جلد 1، صفحه 414 و اختصاص مفيد، صفحه 185).
9- مغيرة بن شعبه (همان مدرك).
10- ابوعبيدة بن جراح (اختصاص مفيد، صفحه 185)
11- سالم مولي ابي حذيفه (همان مدرك)
12- معاذ بن جبل (الوافي بالوفيات، جلد 6 صفحه 17. ملل و نحل، جلد 1 صفحه 5. الامامة و السياسة، جلد 1 صفحه 12).
13- قنفذ (همان مدرك)
14- عثمان (اختصاص مفيد، صفحات 184 و 187)
15- عبدالرحمن بن عوف (شرح نهج البلاغه، جلد 6، صفحه 68. البدايه و النهايه، جلد 5 ، صفحه 250. سير اعلام النبلاء، صفحه 26)
16- زياد بن لبيد (شرح نهج البلاغه، جلد 6، صفحه 68)
17- معاويه بن ابي سفيان (وقعه صفين، صفحه 163)
18- عمروبن عاص (همان مدرك).
19- زيد بن اسلم (احقاق الحق، جلد 2، صفحه 370).
اينان كساني هستند كه نام خود را بر پيشاني تاريخ به عنوان «مهاجمان و آتش زنندگان به خانه وحي» ثبت كردند.
و اما برخي از كساني كه داخل منزل بودند عبارتند از:
1- حضرت علي(عليه السلام)
2- حضرت فاطمه زهرا (سلام الله عليها)
3- امام حسن(عليه السلام)
4- امام حسين(عليه السلام)
5- زبير (تاريخ طبري، جلد 2، صفحه 443)
6- طلحه (همان مدرك)
7- ثابت بن قيس (شرح نهج البلاغه، جلد2، صفحه 50)
8- سعد بن ابي وقاص (همان مدرك)
9- مقداد (همان مدرك)
10- سلمان (كتاب سليم، جلد 2 ، صفحه 580).
11- ابوذر (همان مدرك)
12- عباس بن عبدالمطلب (الامامة و السياسة، جلد 1، صفحه 11)
13- اكثر بني هاشم، ابن ابي الحديد يك مرتبه گفته جمهور هاشميين و سادات داخل خانه بودند (شرح نهج البلاغه، جلد 6 ، صفحه 48) و يك مرتبه گفته مردمي از بني هاشم داخل خانه بودند(شرح نهج البلاغه، جلد 2، صفحه 56).
به هرحال جاي اين سؤال باقي است كه حكومتي كه مشروعيتي نداشت و هنوز عده زيادي با آن بيعت نكرده بودند، چگونه حق داشت خانه وحي را به آتش كشد، انسان هاي بي گناه بلكه معصوم را بكشد و عده اي را تهديد و مورد شكنجه و ضرب و شتم قرار دهد؟ و چگونه عده اي اين گونه حكومتي را جانشين حكومت رسول خدا(صلي الله عليه وآله) مي دانند؟ اميرالمؤمنين عليه السلام خليفه و جانشين حكومت رسول خدا است كه مي گويد: اگر همه دنيا را به من بدهند در برابر آنكه به مورچه اي ستم كنم هرگز نخواهم پذيرفت.
اَللّهُُمَّ العَن اوَّل ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد . وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلي ذالِک . ان شاءالله ظهور صاحب اختيارمان حضرت حجت ابن الحسن المهدي ارواحنا له الفدا بسيار نزديک است . هنگاميکه پشت به ديوار کعبه کند و نداي انا المهدي را سر دهد ، خواهيم ديد که چگونه لرزه بر اندام عُمريان و دوست داران آنها مي افتد. ما منتظر منتقم آل الله هستيم. اي جماعت عُمري شما هم منتظر باشيد چون انتقامي سخت از آنانکه راضي به اعمال ننگين عُمر هستند در پيش است. واي به حالتان . آخرت را که راه گريزي نيست. دنيا هم که ظهور مهدي را به خود خواهد ديد. پس شما به کجا فرار خواهيد کرد؟ اَينَ المَفَر؟
