با سلام

دوست گرامي

شما که عزاداري و مولويد را بدعت مي دانيد اصلا به منابع خودتان نگاه کرديد که ببيند آيا اين بدعت است يا سنت؟!! شما که دم از سنت ميزنيد چطور در عمل مخالفت مي کنيد از يک طرف مي گوييد مهم پيروي از قران وسنت است از طرف ديگر در سنت، عزاداري به صورت فراوان از پيامبر (ص) و زنان پيامبر و ديگران نقل شده است آيا اين حرف شما تناقض نيست مگر اينکه بگوييم از سنت خودتان خبر نداريد

فقال رسول اللّه صلّي الله عليه و آله وسلّم: علي مثل جعفر فلتبك البواكي.
پيامبر فرمود: گريه كنندگان بايد بر همانند جعفر گريه كنند.
الاستيعاب، ج 1، ص 313 ـ أسد الغابه، ج 1، ص 241 ـ الاصابه، ج2، ص 238 ـ الكامل في التاريخ، ج2، ص 420.

پس از درگذشت حضرت عبدالمطلب، رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلّم بر جد عزيزش گريست؛ ام ايمن مي گويد:
انا رايت رسول اللَّه يمشي تحت سريره و هو يبكي
من پيامبر را ديدم كه در زير جنازه عبدالمطلب راه مي رفت و مي گريست.
تذكره الخواص، ص 7.

زنان پيامبر اولين طراحان سينه زني بودند
روی أحمد بإسناده عن يحيى بن عَبَّادِ بن عبد اللَّهِ بن الزُّبَيْرِ عن أبيه عَبَّادٍ قال سمعت عَائِشَةَ تَقُولُ مَاتَ رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بين سحري وَنَحْرِى وفي دولتي لم أَظْلِمْ فيه أحد فَمِنْ سَفَهي وَحَدَاثَةِ سني ان رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قُبِضَ وهو في حَجْري ثُمَّ وَضَعْتُ رَأْسَهُ على وِسَادَةٍ وَقُمْتُ أَلْتَدِمُ مع النِّسَاءِ واضرب وجهي.

. . . عايشه مي گويد : ( زماني كه پيامبر خدا از دنيا رفت ) من به همراه بقيه زنان پيامبر سينه مي زديم و من به صورتم مي زدم .
مسند أحمد بن حنبل ج 6 ص 274

الباني گويد:

وإسناده حسن
إرواء الغليل - محمد ناصر الألباني - ج 7 ص 86

مگر ابولهب بخاطر خوشالي در ولادت پيامبر از عذابش تخفيف داده نشده است
و آقاي ابن كثير سلفي در ادامه اين روايت مي گويد :
وذكر السهيلي وغيره إن الرائي له هو أخوه العباس وكان ذلك بعد سنة من وفاة أبي لهب بعد وقعة بدر وفيه أن أبا لهب قال للعباس انه ليخفف علي في مثل يوم الاثنين قالوا لانه لما بشرته ثويبة بميلاد ابن أخيه محمد بن عبدالله أعتقها من ساعته فجوزي بذلك لذلك
البداية والنهاية ج 2 ص 273، اسم المؤلف: إسماعيل بن عمر بن كثير القرشي أبو الفداء الوفاة: 774 ، دار النشر : مكتبة المعارف - بيروت
با اين وجود اين سنت است يا بدعت ؟!!

حال مسلمان واقعي کيست؟!!
http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=4927
موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

باسلام

دوست گرامي

اولا: شما که به صدر برخي از روايت احمد درباره عزاداري عايشه تمسک مي کنيد آيا مي توانند بپذيريد که عايشه داراي چنين اوصافي بوده است او کم عقل و بي سواد سفيه بوده است درحالي اهل سنت خيلي از مسائل فقهي و غيره را از روايات عايشه مي گيرند!! با توجه به اينکه روايت دارند ثلث دينتان را از عايشه بگيريد در حقيقت اگر کسي به «فَمِن سَفَهي وحداثة سنّي » استدلال کند بيشتر به ضرر خودش است تا به نفع!
همچنين اگر در روايت دقت شود چنين آمده است که زنان ديگر که صحابه بودند با عايشه بر سر و صورت زدند «وقمتُ ألتدم مع النساء وأضرب وجهي» آيا کسي قبول مي کند که کار آن زنان نيز از روي سفاهت بوده است؟!! بر فرض که بگويند کار عايشه سفيهانه بوده است او کار خود را چنين دانسته است اما ساير زنان را که نگفته است کار آنها سفيهانه بوده است؟! اگر کار عايشه را قبول نمي کنند پس فعل زنان صحابه را چکار مي کنند که در مرگ پيامبر سينه زدند ؟؟
ثانيا: مي گوييد عزاداري بيش از سه روز جايز نيست و در اين ايام نيز بايد لباس مشکي نپوشيد خوب اگر چنين است چرا پيامبر (ص) دستور به سياه پوشي زنان در شهادت جعفر طيار داد
اين قطعه تاريخى نيز در منابع مهم اهل سنت با دو مضمون نقل شده است.
مضمون اول : «البسي ثوب الحداد»
احمد حنبل در مسند خود مى‌نويسد :
عن أَسْمَاءَ بِنْتِ عُمَيْسٍ قالت لَمَّا اصيب جَعْفَرٌ أَتَانَا النبي صلى الله عليه وسلم فقال أمى ‌البسي ثَوْبَ الْحِدَادِ ثَلاَثاً ثُمَّ اصنعي ما شِئْتِ.
اسماء‌ بنت عميس مى‌گويد:‌ هنگا مى‌كه جعفر به شهادت رسيد، رسول خدا صلى الله عليه وآله به من فرمود:‌ مادر من! سه روز جامه عزا در بر كند پس از آن هرچه خواستى انجام بده.
أحمد بن حنبل أبو عبدالله الشيباني، (متوفاي241) ‌مسند، ج 6، ص438 ح 27508 ، ناشر: مؤسسة قرطبة مصر.
ابن منظور در اين باره مى‌گويد:
والحِدادُ: ثياب المآتم السُّود. والحادُّ والمُحِدُّ من النساء: التي تترك الزينة و الطيب؛ وقال ابن دريد: هي المرأَة التي تترك الزينة والطيب بعد زوجها للعدة. حَدَّتْ تَحِدُّ وتَحُدُّ حدّاً وحِداداً، وهو تَسَلُّبُها على زوجها.
حداد لباس سياه ماتم است . حاد و محد زنانى است كه آرايش و استعمال بوى خوش را ترك مى‌كند. ابن دريد گفته است: حاد و محد زنى است كه آرايش و بوى خوش را بعد از فوت شوهر به خاطر عده ترك مى‌كند. حدت،‌تحد و حداد لباس سياه در بر كردن زن در فراق شوهر است.
ابن منظور الأفريقي المصري، محمد بن مكرم الوفاة: 711 ، لسان العرب ج 3 ، ص143، دار النشر: دار صادر- بيروت، الطبعة: الأولى.

احمد بن حنبل در فضائل الصحابة از ابى رزين روايت مى‌كند كه امام حسن مجتبى (ع) بعد از شهادت اميرمومنان ، در حالى‌كه عمامه‌اى سياه بر سر داشتند ، براى مردم سخنرانى كردند :
حدثنا عبد الله قال حدثني أبي نا وكيع عن شريك عن عاصم عن أبي رزين قال خطبنا الحسن بن علي بعد وفاة علي وعليه عمامة سوداء فقال لقد فارقكم رجل لم يسبقه الأولون بعلم ولا يدركه الآخرون.
ابى زرين مى‌گويد: بعد از در گذشت علي، (پسرش) حسن در حالى‌كه عمامه سياه برسر داشت براى ما خطبه خواند. و فرمود: مردى از ميان شما رفت كه از نظر مقام علمى كسى [جز رسول خدا] بر او پيشى نگرفت و بعد از او نيز همانند او نخواهد بود.
الشيباني، ابوعبد الله أحمد بن حنبل (متوفاي241هـ)، فضائل الصحابة، ج 2، ص600، تحقيق د. وصي الله محمد عباس، ناشر: مؤسسة الرسالة - بيروت، الطبعة: الأولى، 1403هـ – 1983م.
طبق گفته شما پس پيامبر کار بدعتي را انجام دادند؟!!

اما اينکه مي گوييد اهل بيت بيش از سه روز عزداري نکرده و سالگرد نگرفته اند باز اين قضاوت عجولانه و بي اطلاعي شما را مي رساند اگر در منابع دقت مي کرديد مي ديديد که در روايت هست كه امام باقر (عليه السلام) قبل از شهادت، به فرزندشان امام صادق (عليه السلام) وصيت كردند، ده سال در «مني» برايشان عزاداري برپا نمايند و براي مصارف آن از جمله براي نوحه خوان، مقداري پولي را معين كردند. متن روايت به نقل مرحوم كليني با سندش اين است

عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ يُونُسَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ قَالَ لِي أَبِي يَا جَعْفَرُ أَوْقِفْ لِي مِنْ مَالِي كَذَا وَ كَذَا لِنَوَادِبَ تَنْدُبُنِي عَشْرَ سِنِينَ بِمِنًي أَيَّامَ مِنًي.
يونس بن يعقوب از امام صادق عليه السلام نقل مي كند كه آن حضرت فرمود: پدرم به من فرمود: اي جعفر! از مال من فلان مبلغ را وقف كن تا نوحه سرايان در ايام حج در مني به مدت ده سال برايم نوحه سرائي كنند.
الكليني الرازي، أبو جعفر محمد بن يعقوب بن إسحاق (متوفاي328 هـ)، الأصول من الكافي، ج 5 ، ص 117، ح1 ، باب كسب النائحة، ناشر: اسلاميه ، تهران ، الطبعة الثانية،1362 هـ

حال طبق نظر شما نعوذا بالله امام نمي دانستند که عزادري بيش از يک سال بدعت است؟!!!

با اين بيان آيا بهتر نيست مقداري در اين مباحث دقت کنيد تا گرفتار قضاوت عجولانه نشوديد!!

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات