پرشورترين مراسم عزاداري در روز عاشورا در كربلاي معلي، ورود دسته عزاداري طويريج به اين شهر است.
طويريج اسم قديمي شهرستان هنديه واقع در نزديكي كربلاست كه در عصر روز عاشورا ميليون ها عزادار از آن منطقه، هروله كنان و بر سر و سينه زنان براي يادآوري حادثه عاشورا به سمت مرقد حسيني حركت مي كنند.
گفته مي شود اهالي اين روستا در زمان واقعه كربلا مي خواسته اند به ياري امام حسين(ع)حسين بروند، اما به موقع نرسيده اند. از آن سال به بعد، ديگر شيعيان عراق هم به آن روستا مي روند و از آنجا تا كربلا را مي دوند.
منطقه طويريج هم اكنون از بخش مركزي كربلاي معلي 22 كيلومتر شرقي فاصله دارد و زائران از همه مناطق در آن گرد آمده و مستقر مي شوند، سپس نماز ظهر را مي خوانند و بعد از نماز، هروله كنان به طرف قبر امام حسين(ع) مي شتابند تا هنگامه شهيد شدن امام حسين عليه السلام را زنده كنند، هنگامه اي را كه يك ساعت پس از اذان ظهر، امام حسين در ميدان جنگ تنها باقي ماند و فرياد زد: «هل من ناصر ينصرني».
اين عزاداران آن لحظه را تصور مي كنند و در حالي كه مي دوند، پيش مي آيند و يكصدا فرياد مي زنند: «لبيك يا حسين»، «لبيك يا داعي الله»، «اگر ما آن زمان نبوديم تا هنگام استغاثه ات تو را ياري كنيم اكنون ياري كنندگان تواييم» و شعارهاي متعدد خود را ادامه مي دهند. مهم ترين اين شعارها و بيشترين آنها فرياد «وا حسيناه» است كه تعبيري از كلام خواهر امام حسين زينب بنت علي بن ابيطالب عليها السلام پس از شهادت امام حسين(ع) است.
طويريج اسم قديمي شهرستان هنديه واقع در نزديكي كربلاست كه در عصر روز عاشورا ميليون ها عزادار از آن منطقه، هروله كنان و بر سر و سينه زنان براي يادآوري حادثه عاشورا به سمت مرقد حسيني حركت مي كنند.
گفته مي شود اهالي اين روستا در زمان واقعه كربلا مي خواسته اند به ياري امام حسين(ع)حسين بروند، اما به موقع نرسيده اند. از آن سال به بعد، ديگر شيعيان عراق هم به آن روستا مي روند و از آنجا تا كربلا را مي دوند.
منطقه طويريج هم اكنون از بخش مركزي كربلاي معلي 22 كيلومتر شرقي فاصله دارد و زائران از همه مناطق در آن گرد آمده و مستقر مي شوند، سپس نماز ظهر را مي خوانند و بعد از نماز، هروله كنان به طرف قبر امام حسين(ع) مي شتابند تا هنگامه شهيد شدن امام حسين عليه السلام را زنده كنند، هنگامه اي را كه يك ساعت پس از اذان ظهر، امام حسين در ميدان جنگ تنها باقي ماند و فرياد زد: «هل من ناصر ينصرني».
اين عزاداران آن لحظه را تصور مي كنند و در حالي كه مي دوند، پيش مي آيند و يكصدا فرياد مي زنند: «لبيك يا حسين»، «لبيك يا داعي الله»، «اگر ما آن زمان نبوديم تا هنگام استغاثه ات تو را ياري كنيم اكنون ياري كنندگان تواييم» و شعارهاي متعدد خود را ادامه مي دهند. مهم ترين اين شعارها و بيشترين آنها فرياد «وا حسيناه» است كه تعبيري از كلام خواهر امام حسين زينب بنت علي بن ابيطالب عليها السلام پس از شهادت امام حسين(ع) است.
منبع خبر: ابنا
کور شوند همه تکفيري ها
