خديجه اولين بانويي است كه اسلام آورده است. در همان زماني كه پيامبر گرامي از اذيت و آزار و دشواريها رنج مي برد، آنجا كسي بود كه از بار اندوه و غمهاي او مي كاست و موجب مي شد غمها و اندوه هاي خويش را به فراموشي سپارد. او خديجه همان زن با ايمان بود، همان زن گرانقدري كه ياور و شريك محمد بود.
خديجه (س) از حاميان راستين رسالت بود، اموال وي در واقع كليد شكست محاصره اقتصادي پيامبر و يارانش بود. او مواد مصرفي را چندين برابر قيمت واقعي مي خريد تا اينكه سالهاي محاصره اقتصادي با سلامت و رهايي امت سپري و حيله قريش با شكست و ناكامي مواجه شد.
حضرت خديجه داراي سيره اي بود كه بواسطه آن از همه زنان متمايز شده بود، به همين جهت در دوره جاهليت به طاهره معروف بود و همين لقب براي شرف و افتخار او كافي است.
سال دهم بعثت پيامبر انساني را از دست داد كه عاليترين نمونه وفا و فداكاري و جامعترين بيانگر راستي بود. خديجه نمونه بارز زن مسلماني است كه براي عقيده و رسالتش پيكار كرد.
پيغمبر(ص) او را در حجون دفن كرد و سال وفات او عام الاحزان (سال اندوه ها) ناميده شد، خديجه به هنگام وفات 65 سال داشت.
با تشکر شهره شادمهري