برنامه امام منصور – 16 06 1402 (قسمت بیست و یک)

عنوان برنامه: ویژه ایام عزاداری حضرت سید الشهداء (علیه السلام)

کلیدواژه: اربعین؛ زیارت؛ امام حسین (علیه السلام)؛ شط فرات؛ کربلا؛ معرفت به امام؛ عزاداری؛ مشتری‌های امام؛ آداب الصلاة؛ تیر خدا!

استاد: حضرت آیت الله حسینی قزوینی

مجری: آقای محمد تقی غضبانی

مجری:

«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِه‏ مُحَمَّد وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم‏»

سلام خدا بر حضرت حسین ابن علی، سلام خدا بر حسین و کربلای حسین، سلام خدا بر مهدی منتقم خون ریخته ابا عبد الله الحسین و سلام بر حضرت مهدی صاحب عزای ابا عبد الله الحسین!

خدمت شما بینندگان عزیز از شبکه جهانی حضرت ولی عصر با برنامه «مع امام منصور» سلام عرض می‌کنم، این آخرین برنامه از این سلسله برنامه ها هست که به مناسبت اربعین تقدیم حضور شما می شد. در خدمت ریاست محترم شبکه و مؤسسه حضرت ولی عصر حضرت آیت الله «حسینی قزوینی» هستیم کسی که بسیاری از کارشناسانی که در شبکه های مذهبی خدمت می کنند تربیت ایشان هستند و همه وامدار حضرت استاد هستند.

در واقع استاد، میزبان ما هستند رسانه ای می گوییم استاد مهمان ما هستند سلام علیکم و رحمة الله عزاداری هایتان قبول باشد.

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

سلام علیکم و رحمة الله و برکاته

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِه،‏ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مِيثَاقَ اللَّهِ الَّذِي أَخَذَهُ وَ وَكَّدَهُ- ِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ دَلِيلَ إِرَادَتِه‏، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِي ضَمِنَه‏، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا صَاحِبَ الْمَرْأَى وَ الْمَسْمَع‏ فَمَا شَيْ‏ءٌ مِنَّا إِلَّا وَ أَنْتُمْ لَهُ السَّبَبُ وَ إِلَيْهِ السَّبِيل. السَّلَامُ عَلَيْكَ یَا مَنْ بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاءُ

خدمت بینندگان عزیز و گرامی خالصانه ترین سلامم را تقدیم می کنم موفقیت روز افزون برای همه عزیزان از خدای منان خواهانم!

طبق برنامه همیشگی مان طلیعه عرائض مان را با یادی از صدیقه طاهره (سلام الله علیها) آغاز می کنیم

طرفدار علی بودم که بین آن همه دشمن * نشد جز شعله آتش در آن جا کس طرفدارم

گهی در خانه گه بین در و دیوار و گه کوچه * خدا داند چه آمد بر سرم کشتند صد بارم

دلم بهر علی می سوخت چون قنفذ مرا می زد* نگاه غربت او بیشتر می داد آزارم

نگفتم راز خود با هیچ کس اما خدا داند * نمی آید به هم از درد یک شب چشم بیمارم!

(وَسَيعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَي مُنْقَلَبٍ ينْقَلِبُونَ)

مجری:

ممنون از این که برنامه را با نام حضرت زهرا (سلام الله علیها) عطر آگین کردید و دل های ما را فاطمی کردید ان شاء الله که هر چه سریع تر آقا امام عصر تشریف بیاورند همیشه حق به حق دار برسد همان گونه که حقش هست باید برسد.

استاد! شب های جمعه با برنامه «اخلاق علوی و سیره مهدوی (سلام الله علیهم اجمعین)» در خدمت شما بودیم اما امشب چون ویژه برنامه در خصوص اربعین هست دوست داشتیم که در این خصوص بین این دو موضوع تلفیقی بفرمایید همایش بزرگ اربعین که دیروز بود شاید بیش از بیست روز این همایش در «کربلای معلیٰ» برگزار شد!

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيم‏، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَبِهِ نَسْتَعين وَهُوَ خَيرُ نَاصِرٍ وَ مُعِينْ الْحَمْدُلِلَّه ‏وَ الصَّلَاةِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَعلَیٰ آلِهِ آل الله لَا سِيَّمَا علَیٰ مَوْلانَا بَقِيَّةَ اللَّه‏ وَ الّلعنُ الدّائمُ‏ علَیٰ أَعْدائِهِمْ أعداءَ الله إلىٰ يَوم لِقَاءَ اللّه، وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ، حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ، نِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ

در رابطه با حضرت سید الشهداء قبلاً اشاره کردیم انبیاء (علیهم السلام) از حضرت آدم تا حضرت عیسی (سلام الله علیهم اجمعین) همه و همه در مدارک اهل سنت و شیعه برای سید الشهداء گریه کردند.

از جمله کسانی که برای امام حسین قبل از شهادتش گریه کرد امیر المؤمنین بود. یکی از اخلاق علوی همان بحث گرامی داشت مراسم عزاداری امام حسین و گریه بر امام حسین هست.

در میان اهل سنت آقای «ابن ابی شیبه – متوفای 235» استاد «بخاری» در کتاب «مصنف»، جلد 21، صفحه 146 روایتی را از «عبد الله ابن یحیی حضرمی» از پدرشان نقل می کند می گوید در سفری در «جنگ صفین» در محضر حضرت امیر (سلام الله علیه) بودیم تا حضرت به روبروی «نینوا» یا «کربلاء» رسید ندا سر داد یعنی با صدای بلند فرمود

«مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ، قَالَ حَدَّثَنِي شُرَحْبِيلُ بْنُ مُدْرِكٍ الْجُعْفِيُّ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ يَحْيَى الْحَضْرَمِيِّ، عَنْ أَبِيهِ، أَنَّهُ سَافَرَ مَعَ عَلِيٍّ , وَكَانَ صَاحِبَ مَطْهَرَتِهِ حَتَّى حَاذَى نِينَوَى وَهُوَ مُنْطَلِقٌ إِلَى صِفِّينَ فَنَادَى: صَبْرًا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ , صَبْرًا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ , فَقُلْتُ: مَاذَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ , قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَعَيْنَاهُ تَفِيضَانِ , قَالَ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ , مَا لِعَيْنَيْكَ تَفِيضَانِ؟ أَغْضَبَكَ أَحَدٌ؟ قَالَ: «قَامَ مِنْ عِنْدِي جِبْرِيلُ فَأَخْبَرَنِي أَنَّ الْحُسَيْنَ يُقْتَلُ بِشَطِّ الْفُرَاتِ , فَلَمْ أَمْلِكْ عَيْنَيَّ أَنْ فَاضَتَا»

الكتاب المصنف في الأحاديث والآثار؛ اسم المؤلف: أبو بكر عبد الله بن محمد بن أبي شيبة الكوفي الوفاة: 235، دار النشر: مكتبة الرشد - الرياض - 1409، الطبعة: الأولى، تحقيق: كمال يوسف الحوت، ج7، ص478، 37367

«صَبْرًا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ , صَبْرًا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ , فَقُلْتُ: مَاذَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ»؛ راوی می گوید عرض کردم یا علی جان، مراد از ابا عبد الله چه کسی است؟

امیر المؤمنین فرمود وارد محضر پیغمبر اکرم شدم دیدم از دو چشمان حضرت اشک می ریزد عرض کردم آقا جان «مَا لِعَيْنَيْكَ تَفِيضَان‏»؛ چرا از چشمانت اشک می ریزد؟ «أَغْضَبَكَ أَحَدٌ»؛ آیا کسی شما را به غضب آورد و رنجانده است؟

رسول اکرم الان جبرئیل این جا بود به من خبر داد که حسین من در کنار شریعه «فرات» مظلومانه به شهادت می رسد، وقتی شهادت حسین را به من داد بی اختیار از چشمانم اشک ریخت.

این روایت را «ذهبی» در کتاب «تاریخ الإسلام»، جلد 5، صفحه 102 آورده است. از «شعبی» هم آورد امیر المؤمنین در روبروی یا کنار «شط فرات» یادی از امام حسین کرد محزون شدند و اصحابی که با او به طرف «صفین» می رفتند محزون شدند.

آقای «ابن حزم اندلسی – متوفای 807» در «مجمع الزوائد»، جلد 9، صفحه 187 این روایت را آورده است.

«وَعَنْ نُجَيٍّ الْحَضْرَمِيِّ أَنَّهُ سَارَ مَعَ عَلِيٍّ - رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ - وَكَانَ صَاحِبَ مُطْهَرَتِهِ، فَلَمَّا حَاذَى نِينَوَى وَهُوَ مُنْطَلِقٌ إِلَى صِفِّينَ، فَنَادَى عَلِيٌّ: اصْبِرْ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، اصْبِرْ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ بِشَطِّ الْفُرَاتِ. قُلْتُ: وَمَا ذَاكَ؟ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى النَّبِيِّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - ذَاتَ يَوْمٍ، وَإِذَا عَيْنَاهُ تَذْرِفَانِ، قُلْتُ: يَا نَبِيَّ اللَّهِ، أَغْضَبَكَ أَحَدٌ؟ مَا شَأْنُ عَيْنَيْكَ تَفِيضَانِ؟ قَالَ: " بَلْ قَامَ مِنْ عِنْدِي جِبْرِيلُ - عَلَيْهِ السَّلَامُ - قَبْلُ، فَحَدَّثَنِي أَنَّ الْحُسَيْنَ يُقْتَلُ بِشَطِّ الْفُرَاتِ ". قَالَ: فَقَالَ: " هَلْ لَكَ أَنْ أُشِمَّكَ مِنْ تُرْبَتِهِ؟ ". قُلْتُ: نَعَمْ. قَالَ: فَمَدَّ يَدَهُ، فَقَبَضَ قَبْضَةً مِنْ تُرَابٍ، فَأَعْطَانِيهَا، فَلَمْ أَمْلِكْ عَيْنَيَّ أَنْ فَاضَتَا»

مجمع الزوائد ومنبع الفوائد؛ اسم المؤلف: علي بن أبي بكر الهيثمي الوفاة: 807، دار النشر: دار الريان للتراث/‏دار الكتاب العربي - القاهرة , بيروت – 1407، ج9، ص187، ح15112

ایشان اضافه کرده رسول اکرم فرمودند جبرئیل آیا می شود من خاکی که حسینم در آن جا به شهادت می رسد ببینم؟ جبرئیل مشتی از خاک «کربلاء» را به من داد «فَلَمْ أَمْلِكْ عَيْنَيَّ أَنْ فَاضَتَا»؛ چشمانم بی اختیار اشک ریخت.

 «هیثمی» می گوید «احمد ابن حنبل، ابو یعلاء، بزّار، طبرانی» نقل کردند و رجالش هم ثقه است یعنی سند معتبر است؛ پس اخلاق علوی، اقتضاء می کند ما برای سید الشهداء آن چه که از دست مان بر می آید اشک ریختن برای امام حسین، جان دادن برای امام حسین، زندگی را فدای امام حسین کردن به نظرم با همدیگر تناسبی ندارد، «أين التراب و ربّ الأرباب‏»

ولذا اگر در حد توان مان فقط می خواهیم ارادت مان را به آقا امام حسین اظهار کنیم مثل پیره زنی که حضرت یوسف را برای فروش آورده بودند قیمت های نجومی برای یوسف معین کرده بودند. پیره زن کلافی رشته بود آورد گفت من هم می خواهم یوسف را بخرم گفتند قیمت یوسف به اندازه وزنش طلا و جواهرات است شما نمی توانید.

گفت می دانم یوسف را به من نمی دهند خواستم با این کلاف، ارادتم را به یوسف اظهار کنم، وقتی خواستند مشتری های یوسف را بشمارند گفتند صد نفر بود من هم صد و یکمین نفرشان باشم. هزار نفر بود هزار و یکمین نفرش من باشم.

دوستان عزیز این را با تمام وجود داریم می گوییم در محضر آقا ولی عصر (ارواحنا فداه) گریه کردن ها، بی تابی ها، هزینه کردن ها برای امام حسین در برابر مصائب شدیدی که خود حضرت ولی عصر می فرماید:

«فَلَأَنْدُبَنَّكَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً، وَ لَأَبْكِيَنَّ عَلَيْكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما»

حسین جان صبح و شب برای تو گریه می کنم اشکم تمام شود به جای اشک، خون می ریزم!

المزار الكبير (لابن المشهدي)؛ نویسنده: ابن مشهدى، محمد بن جعفر، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، محقق/ مصحح: قيومى اصفهانى، ص501

با این حال گریه کردن هایمان حتی همایش اربعین مان همه و همه از این باب است که می خواهیم ارادت مان را به آقا امام حسین اظهار کنیم. مشتری های امام حسین را خواستند بشمارند آدم ابو البشر، حضرت نوح، حضرت موسی، حضرت عیسی، رسول اکرم، امیر المؤمنین و صدیقه طاهره مشتری او هستند.

آن وقت این گریه ها و اظهار ارادت ما فقط آمار مشتری های امام حسین را بالا می بریم خودشان هم با لطف و کرم شان به ما نگاه می کنند.

 در رابطه با تناسبش با سیره مهدوی قبلاً هم عرض کردیم جناب «حائری» در «الزام الناصب» می گوید وقتی حضرت ولی عصر ظهور می کند بین رکن و مقام نداء سر می دهد یکی از نداهایش این است:

«أَلا یا أهْلَ الْعالَمِ اَنَّ جَدّیَ الْحُسَیْن قَتَلوهُ عَطْشاناً سَحَقُوهُ عُدْوَانَا طَرَحُوهُ عُرْيَانا؛ ألا يا أهل العالم إنّ جدّي الحسين عليه السّلام سحقوه عدوانا»

إلزام الناصب في إثبات الحجة الغائب عجّل الله تعالى فرجه الشريف؛ ‏نويسنده: يزدى حايرى، على‏ (تاريخ وفات مؤلف: 1323 ق‏)، محقق / مصحح: عاشور، على‏، ناشر: مؤسسة الأعلمى‏، لبنان بیروت: 1422ق، ج2، ص223

جدم حسین را عطشان شهید کردند. بدنش را بی غسل و کفن در بیابان ها رها کردند. بدن مطهرش را زیر سم اسب ها پایمال کردند.

 آقا ولی عصر می خواهد این نداء را سر دهد «إن جدّي الحسين قتلوه عطشان» اقتضایش این است که تمام مردم دنیا دارد «یا أهل العالم» نمی گوید «یا ایها المسلمون، یا ایها الشیعة»، یا اهل عالم، جد من را عطشان شهید کردند.

قبل از ظهور مسئله امام حسین به حدی باید باشد تمام مردم عالم نام امام حسین را شنیده باشند مظلومیت امام حسین را هم شنیده باشند. عطشان شهید شدنش، زیر سم اسب ها پایمال شدنش را شنیده باشند حضرت وقتی می آید ندا سر می دهد این ندا به اهل عالم می رسد همه از جا بر می خیزند و تکان می خورند. همان حسینی که شنیده بودیم الان فرزندش تشریف آورده است.

 ولذا این همایش ها بویژه همایش بزرگ اربعین شاید از بیست و چهار میلیون جمعیت بیشتر بود فقط خارج از «عراق» نزدیک به پنج، شش میلیون جمعیت امسال در اربعین شرکت کردند.

 بعضی ها به همایش اربعین نمی روند کسی را هم نمی فرستند تشویق هم نمی کنند؛ ولی گوشه ای می نشینند حرف های می زنند خیلی تأسف می خورم در فضای مجازی قطعاً بینندگان مان هم ملاحظه کردند.

 نقل شده است جناب آقای «موسوی تبریزی»، «دبیر مجمع محققین و مدرسین» البته مجمع از خود خوانده، این‌ها مورد تأیید حوزه و مراجع هم نیست. ایشان می گوید خرج کردن بودجه های هنگفت برای اربعین در شرایطی که مردم گرسنه هستند حرام است.

جناب «موسوی» بزرگوار! اگر دروغ بود ایشان باید تکذیب می کردند ندیدم تکذیب کرده باشند روز اربعین محضر یکی از مراجع بودیم ایشان هم بود حواسم نبود از ایشان سوال کنم این چه حرفی است می زنید، فرزند و پیغمبر و این طور حرف های نادرست و بی اساس!

 بودجه های که از دولت اصلاحات و اتباع اصلاحات گرفتید خرج خودتان و مجمع تان کردید آن جا به فکرها گرسنه نبودید.

سوالی از ایشان و امثال ایشان دارم یا آقای ‌«عبد الحمید» و ... یک سری حرف های نا درستی زدند این خرج ها چنین و چنان است.

 «حج» واجب را می گوییم واجب است مردم می روند برای عمره در طول سال چقدر هزینه می کنند؟ بعضی از افراد هستند می گویند بیست و چندمین بار است می رویم آن جا چرا دادتان در نمی آید و سوزش نمی گیرید؟

نمی گویید این پول های که به «عربستان سعودی» می برید خرج می کنید شاید ده ها برابر هزینه ای است که در اربعین مصرف می شود آن جا یک مرتبه شما نگفتید این پولی که برای چندمین بار به سفر عمره می روید این ها را برای فقرا خرج کنید چرا آن جا هیچ نگفتید؟

آماری دیدم در «ایران» سالیانه برای ‌آرایش هزینه می شود هزینه خیلی سرسام آور شاید به اندازه بودجه یک یا دو سال جمهوری اسلامی برای وسایل آرایش خارجی فقط هزینه می کنند که با بودجه های دولتی وارد کشور می شود.

یا هزینه ای که برای سفر به «آنتالیا» و جاهای دیگر می شود ده ها برابر هزینه اربعین است چرا آن جا ساکت هستید؟ به امام حسین می رسید امام حسین به حق مادرش زهرا گردن شما را بشکند و کمرتان را بزند هر کسی به هر عبارتی و به هر لفظی بخواهد در برابر امام حسین حرف بزند خدا کمرش را بشکند و دهانش را خرد کند.

 یقیناً این طوری است با امام حسین نمی شود بازی کرد هر کس با امام حسین بازی کرد شکست خورده است.

در «شبکه اینترنشنال» حماقت تا چه اندازه؟ حماقت حد و حسابی دارد می گوید جمعیتی که آن جا رفتند «جمهوری اسلامی» از کشورهای همسایه مثل «ترکیه، افغانستان، گرجستان» جمع کرد آن جا برده مردم ایران نیستند.

مجری:

وقتی سمت شیطان می روند مغزهای شان شستشو می شود

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

بله واقعا:

(وَإِنَّ الشَّياطِينَ لَيوحُونَ إِلَى أَوْلِيائِهِمْ)

و شياطين به دوستان خود مطالبی مخفيانه القا می ‌کنند

سوره انعام (6): آیه 121

مصداق اتمش این ها هستند. می خواستم استودیو بفرستم پخش کنند دیدم برای این ها وقت گرفته بشود حیف است. می گویند کسانی که برای اربعین می روند مال «ایران» نیست برای همسایه های ایران است که «جمهوری اسلامی» این ها را جمع می کند به این سفر می آورد.

 چند نکته خدمت تان عرض می کنم دوستان کلیپ ها را ببینند، بچه های «عراقی» کلیپی پخش کردند بچه های کوچک بعد از ماه صفر پولی که از پدر، مادر و فامیل گیر می آورند در قلک می ریزند اربعین این پول ها را برای امام حسین مصرف می کنند.

بی انصافی نیست بچه «عراقی» این قدر عشق دارد در طول سال برای امام حسین پول جمع می کند آن وقت کسی در «ایران» سنی یا شیعه به این شکل حرف می زنند.

یا این کلیپ را ملاحظه بفرمایید بچه های کوچک دستمال کاغذی به دست‌شان گرفتند و با چه عشقی دستمال کاغذی را به زائرین می دهند. وقتی این صحنه ها را می بینند باید بمیرند مرگ هم برای شان کم است. باید آتشی از آسمان بیاید اَلو بگیرند.

 امسال حماسه های آفریدند شخص معلولی که دو دست ندارد، این‌ها با این وضع برای زیارت اربعین می روند؛ آن وقت آقایی در خطبه های نماز جمعه و ... یک سری لاطا و عیلاتی مطرح کند یک عالم حوزوی این چنین مطرح کند.

 درد آورترین چیز دیروز در فضای مجازی منتشر شد عراقی‌ها با گریه موکب ها را جمع می کنند که ایام اربعین دارد تمام می شود خدمت به زواران امام حسین دارد تمام می شود. آن عرب و شیعه «عراقی» این طور هِق هِق دارند گریه می کنند بعضی افراد دلداری شان می دهند زنده بمانیم ان شاء الله سال آینده!

آدم این صحنه‌ها را می‌بیند قلبش کباب می‌شود، آن وقت یک عده این طور با مقدسات دینی بازی کنند مخصوصاً امسال عزیزان اهل سنت ما در «کردستان» با همایش اربعینی و موکب های که راه انداختند، یا در استان «گرگان» موکب راه انداختند واقعا این‌ها حماسه آفریدند.

 امام حسین مال شیعه یا سنی نیست مال جمیع بشریت است، شیعه، سنی، مسلمان، مسیحی و یهودی باشد همه و همه وقت حوادث «کربلاء» را می شنوند جگرشان کباب می شود، حاضر هستند تمام زندگی شان را در طبق اخلاص بگذارند تقدیم آقا امام حسین کنند.

خواستم مقداری این مباحث را مطرح کنیم عزیزان ببیند در کنار عشق بازی با امام حسین، ارادت به امام حسین هیچ واژه ای نمی تواند آن را بیان کند.

 بنده خدایی که دو دستش را از دست داده از کتف قطع است با این وضع آمده تا جزء زائرین امام حسین (علیه السلام) باشد کسانی دیگر غذا و آب به دهانش می گذارند تا غذایی بخورد توان پیاده روی در این راهپیمایی را داشته باشد.

این‌ها با این ارادت، با این عشق و صفا چنین می‌کنند و یک سری هم این چنین حرف‌ها می‌زنند!!

این نکته را هم عرض کنم مگر دولت چقدر هزینه کرده، آمار بدهند؟ ببینیم هزینه ای که دولت انجام داد در برابر هزینه های که خود مردم انجام دادند چقدر است؟ پول بلیط هواپیما را زائرین دادند پول ماشین تا مرز را زائرین دادند، از مرز تا نجف زائرین دادند برگشتنی زائرین دادند. غذا را مردم می دهند. چه دردتان هست می گویید این همه بودجه را خرج آن جا نکنید خرج فقراء کنید؟

مجری:

یک دوره ای خودشان قدرت به دست گرفته بودند هزینه های هنگفتی برای روزنامه هایشان می شد. آن وقت چرا این حرف ها را نزدند، فقراء آن موقع کجا بودند؟

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

بله، مثالی که زدم در سفر عمره سالیانه چقدر هزینه می شود؟ مردمی که هزینه میلیونی انجام می دهند و در «عربستان» هزینه ها و سوغاتی که می خرند و به جیب «وهابی»ها می رود و همین پول ها را علیه شیعه خرج می کنند همین پول ها را برای کشتن شیعه و سنی به «داعش» می دهند.

آن جا یک نفر صدایش در نمی آید شما به «عربستان» می روید پول های که آن جا می دهید به جیب «وهابی»ها می رود نتیجه اش این که، این پول به جیب داعشی‌ها می رود. و داعش مسلمان، یهودی و مسیحی را دارند قتل عام می کنند آن جا صدای هیچ کس در نمی آید!

مجری:

خیلی ممنونم استاد، استفاده کردیم یک میان برنامه ای ببینیم و ان شاء الله بر گردیم از محضر حضرتعالی استفاده کنیم

(میان برنامه)

مجری:

«السَّلَامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَيْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِين‏»

سلام مجدد،‌ بینندگان عزیز با برنامه «مع امام منصور» همچنان در خدمت شما هستیم، و از محضر حضرت آيت الله دکتر حسینی قزوینی بهره مند می‌ّشویم.

استاد! در برنامه گذشته اشاره ای داشتید به آیاتی که در مورد جهنمیان هست خیلی زیبا مقام «حُداث الحسین» را برای مان تعبیر کردند که این ها را با زور و کشان کشان، به خاطر همنشینی با ابا عبد الله الحسین (علیه السلام) به بهشت می برند.

این آیات وقتی در کنار هم ذکر می شود چه پیامی برای ما دارد؟

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

حضرت «امام (رضوان الله تعالی علیه)» تعبیری دارد ایشان به صراحت می فرمایند من معتقد هستم تاکنون تفسیر قرآن با نمونه ای که هست نوشته نشده است.

 «آداب الصلاة»، صفحه 212 ایشان می گوید به عقیده نویسنده تاکنون تفسیری برای کتاب خدا نوشته نشده است. به طور کلی معنی تفسیر کتاب آن است که شرح مقاصد آن کتاب را بنمایند و نظر مهم به آن، بیان منظور صاحب کتاب باشد.

اصلاً هدف خدای عالم از این آیات چیست؟ آیات بهشت، آیات جهنم، آیات مربوط به اولیاء الله، آیات مربوط به اعداء الله؛ خدای عالم خواست برای این ها داستان بنویسد، مثل کتاب های داستانی یا تاریخ است برای ما بیان کند، یا نه هدف خدای عالم از این آیات یک هدف خیلی بالاتر است.

بعد ایشان اضافه می فرمایند کتاب شریف به شهادت خدای تعالی، کتاب هدایت و تعلیم است و نور طریق انسانیت است باید مفسر در هر قصه از قصص آن بلکه از هر آیه از آیات آن جهت اهتداء به عالم غیبت و حدیث، راهنمایی به طُرق سعادت و سلوک طریق معرفت انسانی را به متعلم بفهماند.

آیه ای که دارم می خوانم آیه مربوط به حضرت موسی، مربوط به فرعون، مربوط به ابراهیم، مربوط به نمرود، مربوط به رسول اکرم و مربوط به «قریش» خدای عالم چه هدفی دارد؟

(فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يتَفَكَّرُونَ)

اين داستانها را (برای آنها) بازگو کن، شايد بينديشند (و بيدار شوند)!

سوره اعراف (7): آیه 176

قرآن به صراحت دارد می گوید این قصه ها را بگو مردم به فکر و اندیشه بیافتند. خدای عالم وقتی «نمرود» با آن عظمت، دبدبه و کبکبه را می خواهد نابود کند پشه کوچکی را می فرستد به دماغش می رود مغزش را می خورد به درک واصل می شود.

تو هر چه باشی از فرعون بالاتر نیستی این که هر غیبتی می کنی، دروغ می گویی، حرف نا حق می زنی، نسبت به دیگران بی احترامی می کنی، بیت المال را اختلاس می کنی و چه و چه می کنی.

حالا شما صاحب قدرت شدی این چنین مطلبی را مطرح می کنید خدای عالم، همان خدایی است که «نمرود» را به این شکل مجازات کرد. فرعون را ادعای خدایی می کند از خدا خودش را بالاتر می داند

(فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى)

و گفت: «من پروردگار برتر شما هستم!»

سوره نازعات (79): آیه 24

آنی که حضرت موسی می گوید آن را قبول ندارد می گوید من رب اعلای شما هستم. خدای عالم او را داخل «رود نیل» غرق می کند همه لشکریان را آب می برد و نابود می شوند ماهی ها و حیوانات درون آب می خورند ولی:

(فَالْيوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيةً وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ عَنْ آياتِنَا لَغَافِلُونَ)

ولی امروز، بدنت را (از آب) نجات می ‌دهيم، تا عبرتی برای آيندگان باشی! و بسياری از مردم، از آيات ما غافلند!

سوره یونس (10): آیه 92

فرعون، بدنت را نجات دادیم تا برای آیندگان عبرت باشی!

 حضرت «امام» خیلی تأکید دارد قضیه حضرت موسی (علیه السلام) و فرعون را خدا این قدر در قرآن تکرار کرده است. شاید بالای بیست بار قضیه فرعون و حضرت موسی تکرار شده است.

من گمان نمی کنم در طول تاریخ خدای عالم به اندازه حضرت موسی که برای «بنی اسرائیل» معجزات و کرامات نشان داد برای احدی نشان داده باشد.

ولی این آدم های بی انصاف بعد از این که دیدند این ها نجات پیدا کردند «رود نیل» مثل یخ بسته شد راه باز شد «بنی اسرائیل» به آن طرف رود رفتند فرعون و سپاهیانش وارد شدند همین که آن جا رفتند

(قَالُوا يا مُوسَى اجْعَلْ لَنَا إِلَهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ)

(در اين هنگام، بنی اسرائيل) به موسی گفتند: «تو هم برای ما معبودی قرار ده، همان‌ گونه که آنها معبودان (و خدايانی) دارند!» گفت: شما جمعيتی جاهل و نادان هستيد!

سوره اعراف (7): آیه 138

یا موسی این ها بت دارند شما هم برای ما بتی درست کنید بپرستیم. چقدر بی انصاف هستند برای شان از آسمان، غذاهای آسمانی و ... می آمد می گویند غذاهای آسمانی نمی خواهیم بگو برای مان پیاز، سیب زمینی و از این چیزها بیاورد.

یکی از روشن فکران می گوید این آیه دلالت می کند پیاز خیلی خاصیت دارد، قوم حضرت موسی از خدا خواستند که پیاز به جای مائده آسمانی برای شان بیاید.

خدای عالم دارد مذمت می کند این ها آدم های بی عقل و بی شعوری هستند مائده آسمانی را کنار گذاشتند می گویند برای ما پیاز، خیار و ... بده خدا دارد مذمت می کند این آقا می گوید پیاز و خیار و سیب خواص دارد، بعد شروع می کند خواص این ها را مطرح می کند. نمی دانیم این آقا کجا بزرگ شدند و درس خواندند!

آدم نمی داند به عقل این ها بخندد آن های که دنبال رو این ها هستند آدم به این ها بخندد. یک نکته زیبایی وجود دارد وقتی قوم موسی، موسی را اذیت کردند همه از اطرافش پراکنده شدند بهانه های آوردند. حضرت موسی جمله ای گفت

(قَالَ كَلَّا إِنَّ مَعِي رَبِّي سَيهْدِينِ)

(موسی) گفت: «چنين نيست! يقينا پروردگارم با من است، به زودی مرا هدايت خواهد کرد!»

سوره شعراء (26): آیه 62

خدا با من است پیام خیلی زیبایی است «مقام معظم رهبری» در سخنرانی هایش وقتی گزارش می دهند «آمریکا، داعش، عربستان و اروپا» و ... چنین کردند ایشان گفت خدا با ماست بعد (إِنَّ مَعِي رَبِّي) را از حضرت موسی ایشان قرائت کردند.

مشکل مان این است که خدا شناس نیستیم بی پرده بگویم ما یک نوع بت پرست هستیم ولی بتی که در ذهن مان از خدا درست کردیم این را داریم می پرستیم. آن خدایی که (فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ) است آن خدایی که: (فَأَينَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ)

(وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَينَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ)

مشرق و مغرب، از آن خداست! و به هر سو رو کنيد، خدا آنجاست! خداوند بی ‌نياز و داناست!

سوره بقره (2): آیه 115

آن خدایی که:

(فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيءٍ وَإِلَيهِ تُرْجَعُونَ)

پس منزه است خداوندی که مالکيت و حاکميت همه چيز در دست اوست؛ و شما را به سوی او باز می ‌گردانند!

سوره یس (36): آیه 83

آن خدایی که:

(اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيءٍ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيءٍ وَكِيلٌ)

خداوند آفريدگار همه چيز است و حافظ و ناظر بر همه اشيا است.

سوره زمر (39): آیه 62

است، آن را ما هنوز نشناختیم چیزی که در ذهن مان درست کردیم داریم می پرستیم. به تعبیر «علامه طباطبایی» وقتی که انسان وارد برزخ می شود می بیند تمام عبادت های که در دنیا داشت همه: (هَبَاءً مَنْثُوراً) شد.

(وَقَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَنْثُوراً)

و ما به سراغ اعمالي که انجام داده‌اند مي‌رويم، و همه را همچون ذرات غبار پراکنده در هوا قرار مي‌دهيم!

سوره فرقان (25): آیه 23

شد قرآن هم می گوید:

(وَمَا يؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَهُمْ مُشْرِكُونَ)

و بيشتر آنها که مدعی ايمان به خدا هستند، مشرکند!

سوره یوسف (12): آیه 106

اکثر مؤمنین در شرک گرفتار هستند. مادامی که به این نتیجه نرسیم «لا مؤثر في الوجود إلّا اللَّه‏»؛ اخلاق علوی، سیره مهدوی پیامش این است به یقین برسیم در عالم هستی تنها کسی که تأثیر گذار است خدا است.

 «إنَ اللَّهَ مَعِي‏» نه با فرعون و ... تمام دنیا برود خدا با من است حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) در یکی از توقیعات می گوید تمام دنیا و مردمانش از خدا بر گردند ذره ای در اعتقاد منِ حضرت مهدی تأثیر نمی گذارد چون می دانم خدا با من است.

باید تلاش کنیم فقط خودمان را در این عالم صاحب تأثیر ندانیم. مادامی که احساس کنم این منم که عالم هستم. منم که حرف می زنم. منم که بر می خیزیم. منم که حرکت می کنم. خیلی بی پرده بگویم مادامی که من من ها در ما هست گرفتار شرک هستیم.

 آیه شریفه: (وَمَا رَمَيتَ إِذْ رَمَيتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى)

(فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَيتَ إِذْ رَمَيتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى)

و اين تو نبودی (ای پيامبر که خاک و سنگ به صورت آنها) انداختی؛ بلکه خدا انداخت!

سوره انفال (8): آیه 17

اگر درباره این آیه «تفسیر المیزان، تفسیر نمونه» و تفسیرهای دیگر را ببینیم حتی تفاسیری که خود «امام» آن تفاسیر را قبول ندارد.

 (وَمَا رَمَيتَ إِذْ رَمَيتَ) در «آداب الصلاة» در چند جا «امام» (وَمَا رَمَيتَ إِذْ رَمَيتَ) مطرح کردند و نکته خیلی ظریفی هست. در صفحه 242 «آداب الصلاة» شان (وَمَا رَمَيتَ إِذْ رَمَيتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى) یعنی چه؟

پیغمبر آن وقتی که تو تیر انداختی تو نیانداختی خدا انداخت یعنی چه؟ یعنی هم تو انداختی هم تو نیانداختی این معما نیست؟ می خواهد بگوید آن وقتی که تو تیر انداختی به حول و قوه الهی و «ارادة الله» انداختی در حقیقت خدا انداخت.

 مرحوم آیت العظمی «خویی» مثال زیبایی می زند می گوید کسی که تمام بدنش فلج شده و توانایی حرکت ندارد. این آدم را به دستگاه برق وصل می کنند شروع به حرکت می کند یک دفعه تصور می کند من هستم دارم حرکت می کنم.

 درست است حرکت می کنی ولی تو حرکت نمی کنی این برق تو را به حرکت در آورده است. این مثال، مثال عوامانه و خوبی است اگر این برق را یک لحظه قطع کنند از حرکت می افتی (اگر آنی کند نازی فرو ریزند قالب ها)

یک لحظه ارادة الله از عالم برداشته شود نه تنها عالم از کار می افتد اصلاً این عالم نابود می شود. نه منی، نه مائی و نه عالمی وجود دارد مثل این که آن برق را یک لحظه قطع کنند این آقا اصلاً نمی تواند حرکت کند.

 (وَمَا رَمَيتَ إِذْ رَمَيتَ) تو که داری راه می روی، تو راه نمی روی برق دارد تو را راه می برد (وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى) خدا تیر انداخت تو نیانداختی.

همین آیه برای ما ملاک می شود بیش از این نه (فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ) مقداری پیچیده هست ولی (وَمَا رَمَيتَ إِذْ رَمَيتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى) یک دنیا توحید در آن است. معنای توحید و موحد بودن این نیست معتقد به یگانگی خدا باشیم قطعاً هیچ مسلمانی به چند خدایی نیست.

«مسیحی» ها حرف های چرندی می زنند کاری با آن ها نداریم. مسلمانی پیدا نمی کنیم معتقد به دو خدا باشد می گوید ما یک خدا را می پرستیم. موحد بودن یعنی رسیدن به این که در عالم هستی «ليس في الدّار غيره ديار؛ لا مؤثر في الوجود الا اللَّه‏»

«امام (رضوان الله تعالی علیه)» وقتی تسبیحات اربعه را توضیح می دهد نکته زیبایی دارد ایشان می گوید «سبحان الله»، «سبحان الله» یعنی خدایا تو منزه از هرگونه توصیفی هستی یعنی هر چه بخواهیم وصف تو بگوییم اینی که به ذهن ما می آید از کمالات برای تو در نظر می گیریم.

همان روایت امام صادق (سلام الله علیه)، مورچه بخواهد خدا را توصیف کند می گوید خدا شاخ دارد چون شاخ از دیدگاه مورچه بالاترین درجه کمال است.

بعد حضرت می فرماید توصیف مؤمنین در مورد خدا به همین شکل است یک سری چیزهایی از نظر خودشان کمال است می خواهند خدا را توصیف کنند می گویند خدایا تو قدرت، علم و حی لا یتناهی داری؛ آن جا یتناهی و لا یتناهی کار نمی کند

(هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيءٍ عَلِيمٌ)

اول و آخر و پيدا و پنهان اوست؛ و او به هر چيز داناست.

سوره حدید (57): آیه 3

همه چیز اوست ظاهر، باطن، اول و آخر اوست اصلاً‌ اولی و آخریتی در آن جا نیست این برای فهم ما هست.

 دوستان عزیز، «امام» می گوید «سبحان الله» یعنی خدا منزه از تحلیل و تقلیل من است. این که من «لا اله الا الله، والحمد لله» می گویم «سُبحانَ اللَّهِ وَ الْحُمْدُ لِلَّهِ، وَ لا الهَ الاَّ اللَّهُ»؛ خدایا منزهی تو از این «لا اله الا الله» و «الحمد لله» گفتن من چون «لا اله الا الله» می گویم یک چیزی در ذهنم آوردم آن را نقل می کنم.

 «الحمد لله» می گویم همه کمالات مختص خدا است کمالاتی که به ذهن من می‌رسد می گوید «سُبحان الله» ما از تقدیس خدا از تحلیل و تحمید است و بعد می گوید «لا اله الا الله» یعنی «لا مؤثر في الوجود الا اللَّه‏»

در جهان هستی هیچ تأثیر گذاری غیر از خدا نیست یکی از اولیاء الله می گوید اگر می خواهی بدانی موحد هستی یا نه؟

در دنیا فقط ارادة حاکم است اگر در کوچه ای تنگ و ظلمانی، ده نفر چاقو به دست حمله کردند اگر چنان چه قلبت به قدری محکم بود یقین کردی اگر خدای عالم اراده نکند آن ها هیچ ضرری به تو نمی زنند این موحد می شود. «لا مؤثر في الوجود الا اللَّه‏»

دوباره می گوید «الله اکبر» خدایا این که گفتم منزه از تحلیل و تقدیس من هستی «لا مؤثر في الوجود الا اللَّه‏» تمام کمالات مال توست این بر مبنای تصورات و برداشت خودم بود، تو «الله اکبر مِنْ أن یوصف» خدایا تو خیلی بزرگ تر از آن هستی که وصف می شوی این معنای توحید هست.

 این معنای این است:

«عَرَفُوا اللَّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِه‏‏»‏

الفتوح؛ نويسنده: أحمد بن أعثم الكوفي (وفات: 314)، تحقيق: علي شيري ( ماجستر في التاريخ الإسلامي)، ناشر: دار الأضواء للطباعة والنشر والتوزيع، 1411ق، ج2، ص320

ویژگی های حضرت مهدی «عَرَفُوا اللَّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِه‏» خدا را به آن گونه ای که شایسته است می شناسند معنایش است.

مجری:

پس معنی «معَ إمامٌ منصور» مشخص می شود

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

یعنی در کنار حضرت با ویژگی های حضرت، مرتبه اول در مرتبه توحید و خداشناسی است.

مجری:

خیلی متشکر متأسفانه وقت مان به پایان رسید این قدر کلام شیرین است دوست داشتیم بیش از این در خدمت شما باشیم ان شاء الله در جلسات بعد بیشتر استفاده خواهیم کرد.

عزیزان بیننده برای شما آرزوی توفیق روز افزون و قبولی طاعات، عبادات را دارم ان شاءالله که برنامه‌های شبکه حضرت ولی عصر مورد پسند تان باشد ما را از دعای خیرتان فراموش نکنید، نظرات، سوالات و انتقادات خودتان را از طریق راههای ارتباطی با ما در میان بگذارید.

در آخر برنامه تقدیم می کنیم خدمت آقا ولی عصر:

طالب جنت شدم نه از بهر ناز و نعمتش * آرزو دارم ببینم آب می نوشد حسین!

اللهم عجل لولیک الفرج؛ خدا نگهدار!