یکی از شبهاتی که وهابیت خبیث، مسلمانان را متهم به شرک و بدعت می کند، ساختن بنا و قبّه بر قبور اولیای الهی است

رک: عبد العزیز بن محمد بن علی العبد اللطیف، دعاوى المناوئین لدعوة الشیخ محمد ین عبد الوهاب عرض و نقد، ج1، ص: 370 ، از سایت: الدرر السنیة

این در حالی است که ساخت بنا بر قبور صحابه و اولیای الهی امری رایج و مرسوم نزد سلف صالح و سیره متشرعه بوده است. بنا به گزارشات تاریخی، آل عباس _ که در نزد اهل سنت از اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله  هستند_ در زمان حاکمیت خود بر دنیای اسلام، بارگاه و قبه بسیار بزرگی را بر روی قبر جدشان عباس ساختند. ذهبی این امر را چنین گزارش می کند:

«وعلَى قَبْرِهِ الیَوْمَ قُبَّةٌ عَظِیْمَةٌ مِنْ بِنَاءِ خُلَفَاءِ آلِ العَبَّاسِ»

«و بر روی قبر عباس عموی رسول خدا صلی الله علیه و آله امروز بارگاه بسیار عظیم و باشکوهی است که خلفای بنی عباس آن را ساخته اند»

ذهبی، محمد بن احمد، سیر أعلام النبلاء، ج3، ص: 81 ، موسسة الرسالة، 23 جلدی

به تصویر سند در زیر مراجعه کنید

آیا فرزندان صحابه از حرمت ساخت گنبد و بارگاه بر قبور صحابه و اولیای الهی خبر نداشتند؟ آیا صدها سال همه خلفای بنی عباس مشرک و بدعت گزار بوده اند؟ بر فرض ممنوعیت ساخت بنا بر قبور، چرا در طول صدها سال تا زمان ابن تیمیه، هیچ عالمی کوچک ترین اعتراضی به آن نکرد و در صدد تخریب قبور بقیع بر نیامد؟