سبط بن جوزی عالم مشهور اهل سنت می نویسد:
إنما سمی الباقر من کثرة سجوده بقر السجود جبهته ... قال الجوهری فی ((الصحاح)) التبقر: التوسع فی العلم ؛ همانا محمد ین علی علیهماالسلام به دلیل سجده های طولانی، پیشانی اش شکافته شده و یا بدان جهت که شکافنده علوم بوده، باقر نامیده شده است.
تذکرة الخواص لسبط ابن الجوزی، ص 336
اما یک نکته مهم؛ با وجود چنین توصیفی که از امام محمد باقر علیه السلام بیان شده و عظمت علمی حضرت برای همگان آشکار شده و دوست و دشمن از دریای خروشان علم حضرتش متنعم شده اند، لایق امامت و سرپرستی و زعامت امت هستند؟ یا عده ای دیگر که با اذعان به جهلشان، امتی را گرفتار نادانی و جهالت و سیاه‌روزی کرده اند؟ عمر بن خطاب درباره علم و دانش خود می گوید: «کل الناس أفقه من عمر؛ تمامى مردم از عمر داناترند»
مسند الفاروق لابن کثیر ج 2، ص 573.
