نسخه موبایل
www.valiasr-aj .com
در زمان غیبت، مردم چگونه از امام زمان خود بهره مند می‌شوند؟
کد مطلب: 13084 تاریخ انتشار: 03 اسفند 1402 - 13:40 تعداد بازدید: 21149
پرسش و پاسخ » مهدويت
جدید
در زمان غیبت، مردم چگونه از امام زمان خود بهره مند می‌شوند؟

فهرست مطالب

پاسخ:

تشبیه امام زمان صلوات الله علیه به خورشید پشت ابر:

امام زمان صلوات الله علیه امان أهل زمین:

وساطت در فیض:

عبادت خدا به واسطه امام:

احتجاج خدا بر خلق به وسیله امام غائب:

پاسخ:

غيبت به معنی عدم وجود و فقدان نيست؛‌ بلکه امام غائب صلوات الله علیه در بین مردم هستند؛ اما کسی ایشان را نمی‌شناسد؛ کما این که در روایات چنین آمده است:

قال أبو عبد الله عليه السلام إن في صاحب هذا الامر سنن من الأنبياء عليهم السلام... وأما سنة من يوسف فالستر يجعل الله بينه وبين الخلق حجابا يرونه ولا يعرفونه

كمال الدين وتمام النعمة - الشيخ الصدوق - ص 350 و 351

امام صادق عليه السلام فرمود: در صاحب اين امر سنت‌هايي از پيامبران است … و سنتي كه از يوسف عليه السلام دارد، مستور بودن است، خداوند بين او و مردم حجابي قرار مي‌دهد؛ به طوري كه او را مي‌بينند ولي نمي‌شناسند.

حضرت در شرايط غيبت نيز همانند شرايط حضور از حوادث جامعه آگاه است و نسبت به كليه امور اشراف كامل دارد و تا جايي كه با فلسفه غيبت منافات نداشته باشد به اذن الهي به رتق و فتق امور مي پردازد و این هیچ منافاتی با امامت ایشان ندارد؛ کما این که بسیاری از انبیاء هم این غیبت را داشته‌اند، در حالی که مقام نبوت خود را هم دارا بودند:

1. حضرت موسی علی نبینا و آله و علیه السلام زمانی که به کوه طور رفتند و در میان قوم خود نبودند.

2. حضرت یونس علی نبینا و آله و علیه السلام زمانی که در شکم ماهی بودند.

3. خضر نبی که سال‌ها زنده است و در غیبت به سر می‌برند.

4. حضرت ادریس هم کما کان در غیبت به سر می‌برند.

در رابطه با فواید چنین امامی، در روایات مطالبی آمده است که در ادامه به آن می‌پردازیم:

تشبیه امام زمان صلوات الله علیه به خورشید پشت ابر:

در برخی روایات تشبیه بسیار دقیق و زیبایی در رابطه با غیبت امام زمان صلوات الله علیه آمده است که با دقت در این تشبیه می‌توان به فوائد بسیاری از امام غائب دست یافت.

در کتاب کمال الدین شیخ صدوق در رابطه با چگونگی انتفاع مردم از امام غائب روایتی از پیامبر صلی الله علیه و آله آمده است:

قال جابر فقلت له يا رسول الله فهل يقع لشيعته الانتفاع به في غيبته؟ فقال عليه السلام أي والذي بعثني بالنبوة إنهم يستضيئون بنوره وينتفعون بولايته في غيبته كانتفاع الناس بالشمس وإن تجللها سحاب

كمال الدين وتمام النعمة - الشيخ الصدوق - ص 253

جابر می‌گوید که به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله عرضه داشتم: وجود امام زمان صلوات الله علیه در عصر غیبت چه فایده‌ای دارد؟ حضرت فرمودند: به خداوندی که مرا به پیامبری مبعوث فرموده است، مردم از وجود آن امام غایب منفعت می‌برند و از نور ولایتش در طول غیبتش بهره می‌گیرند؛ چنانچه از آفتاب پشت ابر استفاده می‌کنند.

در جای دیگر همین کتاب آمده است:

قال سليمان فقلت للصادق عليه السلام فكيف ينتفع الناس بالحجة الغائب المستور؟ قال كما ينتفعون بالشمس إذا سترها السحاب

كمال الدين وتمام النعمة - الشيخ الصدوق - ص 207

سلیمان می‌گوید: به امام صادق علیه السلام عرضه داشتم: مردم چگونه از حجت غائب مستور نفع می‌برند، حضرت فرمود: همان طوری که از خورشیدی که ابر او را پوشانده است نفع می‌برند، از حجت غائب مستور هم نفع می‌برند.

در روایت دیگری هم خود وجود نازنین حضرت ولی عصر صلوات الله علیه در توقیع شریف‌شان می‌فرمایند:

وأما وجه الانتفاع بي في غيبتي فكالانتفاع بالشمس إذا غيبتها عن الابصار السحاب

كمال الدين وتمام النعمة - الشيخ الصدوق - ص 253

همانگونه که مردم از خورشید پشت ابر بهره‌مند می‌شوند، از من در زمان غیبتم بهره می‌برند.

وقتی خورشید در پشت ابر قرار می‌گیرد، آن نوربخشی خود را دارد و گیاهان با همان مقدار از نور می‌توانند رشد کنند و مردم هم راه خود را می‌توانند با آن پیدا کنند؛‌ برخلاف ظلمت و تاریکی شب که اگر روشنایی نباشد احتمال خطا رفتن و گمراه شدن بسیار زیاد است؛‌ لذا امام زمان صلوات الله علیه هم با این که در غیبت به سر می‌برند مردم را هدایت می‌کنند و سبب رشد معنوی آن‌ها می‌شوند و مسیر هدایت و ضلالت را برای مردم تبیین می‌کنند.

انکار وجود امام زمان صلوات الله علیه در عصر غیبت مانند انکار خورشید پشت ابر است.

امام زمان صلوات الله علیه امان أهل زمین:

وجود امام زمان صلوات الله علیه دارای برکات زیادی است و اگر امام در روی کره خاکی نبود نوع انسان منقرض می‌گشت؛ در کتاب کمال الدین شیخ صدوق از امام صادق علیه السلام به نقل از پدرشان و ایشان از امام سجاد علیه السلام آمده است:

ونحن أمان لأهل الأرض كما أن النجوم أمان لأهل السماء ونحن الذين بنا يمسك الله السماء أن تقع على الأرض إلا بإذنه وبنا يمسك الأرض أن تميد بأهلها... ولولا ما في الأرض منا لساخت بأهلها

كمال الدين وتمام النعمة - الشيخ الصدوق - ص 207

ما أمان اهل زمین هستیم؛ همان طوری که ستارگان امان اهل آسمان هستند و ما کسانی هستیم که به واسطه ما خداوند آسمان را نگه می‌دارد تا روی زمین نیوفتد؛ مگر به اذن خداوند و به واسطه ما است که زمین اهلش را فرو نمی‌برد... و اگر یکی از ما ائمه روی زمین نباشیم زمین تمام اهلش را به کام خود فرو می‌برد.

در روایت دیگری از زبان خود حضرت ولی عصر صلوات الله علیه آمده است:

وإني لأمان لأهل الأرض كما أن النجوم أمان لأهل السماء

كمال الدين وتمام النعمة - الشيخ الصدوق - ص 485

همانا من سبب آرامش و امنیت مردم روی زمین هستم؛ چنانچه ستارگان امان اهل آسمان هستند.

طبق اين احادیث، ائمه علیهم السلام، علاوه بر نقش تشريعى، نقش تكوينى دارند و در صورت غيبت، به فرض که نقش تشریعی آن‌ها در پس غیبت قرار بگیرد، به نقش تكوينى خود عمل مى‌كنند و وجودشان باعث استمرار حيات و زندگى می‌شود.

وساطت در فیض:

امام واسطه فیض الهی است و او است که رابط میان عالم مادی و ربوبی است.

امام صادق علیه السلام در روایتی به نقل از امام سجاد صلوات الله علیه می‌فرماید:

وبنا ينزل الغيث وتنشر الرحمة وتخرج بركات الأرض

كمال الدين وتمام النعمة - الشيخ الصدوق - ص 207

به واسطه ما باران نازل می‌شود و رحمت منتشر می‌شود و برکات زمین از آن خارج می‌شود.

در توقیع شریفی که از ناحیه حضرت صادر شده است نیز چنین آمده است:

إنا غير مهملين لمراعاتكم ولا ناسين لذكركم ولولا ذلك لنزل بكم اللاواء واصطلمكم الأعداء

المزار - الشيخ المفيد - ص 8

همانا ما از رعايت حـال شما كوتاهى نمى‌كنيم و شما را از ياد نمى‌‏بريم، در غير اين صورت سختي‌ها و گرفتاري‌ها برشما فرو مى‌‏آيد و دشمنان شما را ريشه‏ كن كرده و از بين مى‏برند.

در زیارت جامعه کبیره که با سند صحیح نقل شده هم آمده است:

بكم فتح الله وبكم يختم وبكم ينزل الغيث... وبكم ينفس الهم ويكشف الضر

من لا يحضره الفقيه - الشيخ الصدوق - ج 2 ص 615

آغاز و پایان کلیه امور (خلقت)‌ به واسطه شما صورت می‌گیرد و به واسطه شما باران نازل می‌شود و به واسطه شما غم و اندوه و مشکلات ما برطرف می‌‌شود.

عبادت خدا به واسطه امام:

شناخت درست و صحیح خداوند به واسطه امام زمان صلوات الله علیه است و اگر او نباشد خداوند به صورت کامل شناخته نمی‌شود و در نتیجه عبادت نمی‌شود و رابطه بین عالم مادی و دستگاه آفرینش قطع می‌شود؛ همان طور که امام صادق علیه السلام می‌فرماید:

ولم تخل الأرض منذ خلق الله آدم من حجة الله فيها ظاهر مشهور أو غائب مستور ولا تخلوا إلى أن تقوم الساعة من حجة الله فيها ولولا ذلك لم يعبد الله

كمال الدين وتمام النعمة - الشيخ الصدوق - ص 207

از زمانی که خداوند آدم را خلق کرد زمین از حجت خدا خالی نبوده است که این حجت الهی یا ظاهر و مشهور بوده است و غائب و مستور و همچنین زمین تا قیامت از حجت خدا خالی نخواهد شد و اگر چنین نباشد هیچگاه خدا عبادت نمی‌شود.

و در روایت دیگری در کتاب کافی آمده است:

عن بريد العجلي قال : سمعت أبا جعفر عليه السلام يقول : بنا عبد الله ، وبنا عرف الله ، وبنا وحد الله تبارك وتعالى ...

برید عجلی می‌گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم که می‌فرمود: به واسطه ما خدا پرستش می شود و به واسطه ما خدا شناخته می‌شود و به واسطه ما یگانگی خداوند اثبات می‌شود...

الكافي - الشيخ الكليني - ج 1 ص 145

احتجاج خدا بر خلق به وسیله امام غائب:

امامان چه ظاهر باشند چه غایب، خود حجت‌های خداوند بر روی زمین و براهین آشکار الهی هستند. یکی از فواید امام این است که خدا به وسیله امام و خلیفه خود در زمین بر مردم احتجاج می‌کند؛ امیرالمؤمنین علیه السلام می‌فرماید:

اللهم لا تخلو الأرض من قائم لله بحجة إما ظاهرا مشهورا أو خائفا مغمورا لئلا تبطل حجج الله وبيناته

نهج البلاغة - خطب الإمام علي ( ع ) - ج 4 ص 37

پروردگارا روی زمین هیچ گاه از حجت‌های تو خالی نمی‌ماند، حجت‌هایی که گاهی مرئی و آشکار و گاهی از بیم مردم پنهان است تا دلایل و بینات الهی باطل و نابود نشود.

اگر برخی فواید وجود داشته باشد که در اثر غیبت امام صلوات الله علیه، مردم از آن محروم باشند؛ مقصر خود مردم هستند و می‌بایست با ایجاد آمادگی لازم، شرایط را برای ظهور آن حضرت فراهم نمایند؛‌ لذا خواجه نصیرالدین طوسی در کتاب خود می‌فرماید:

ووجوده لطف وتصرفه آخر وعدمه منا

كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد ( قسم الإلهيات ) ( تحقيق السبحاني ) - العلامة الحلي - ص 184

وجود امام زمان صلوات الله علیه لطف است و تصرفات حضرت در عالم لطف دیگری است و غیبت امام زمان صلوات الله علیه از ناحیه مردم است.

بر اساس قاعده لطف، وجود امام علیه السلام در هر عصر و زمانى، لازم و ضرورى است؛ امّا نحوه حضور امام عليه السلام بستگى به اوضاع و احوال جامعه انسانى دارد؛ اگر شرايط لازم براى حضور امام مهيّا باشد، امام در ميان جامعه، حضورى آشكار خواهد داشت؛ ولى اگر چنين شرايطى آماده نبود، امام عليه السلام مستور خواهد شد.

خداوند با قراردادن حضرت صاحب الزمان صلوات الله علیه به عنوان خلیفة الله، لطف خود را انجام داده است و امام زمان صلوات الله علیه با پذیرش این مسؤلیت لطف دیگری در حق ما کرده است؛‌ اما این که ایشان غائب هستند از ناحیه مردم است.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر

عجل الله تعالی فرجه الشریف



مطالب مرتبط:
آيا امام عسكري (ع) بدون فرزند از دنيا رفته است؟آيا ميراث امام عسكري (ع) بين برادر و مادر آن حضرت تقسيم شد؟
Share
1 | سید مرتضی | Iran - Tehran | 15:32 - 16 دي 1398 |
2
 
 
2
پاسخ نظر
خیلی عالی بود
2 | اسماعیل | Iran - Tehran | 20:05 - 25 بهمن 1398 |
2
 
 
3
پاسخ نظر
سلام
چطور می شود برادران اهل سنت خلفای اول خود (ابوبکر -عمر -عثمان) را خودشان تعیین کردند ولی خلیفه و امام آخر خود بنا به اعتقاد خودشان(مهدی)آخر الزمان را خدا تعیین می کند و منتظر تولد و ظهورش از جانب حق هستند و خودشان نمی توانند مثل خلفای اول خلیفه آخر را خودشان معرفی کنند چون اگر می توانستند این کار را انجام می دادند اولی ها را مردم --و--امام آخر را خدا تعیین می کند(متناقض)
نظر شیعه:
12امام معصوم از جانب حق به سفارش رسول خدا معرفی شده اند و هیچ کس در انتخاب آنها دخالتی نداردو منتظر ظهور امام دوازدهم(هر وقت خدا بخواهد)هستیم
3 | ح | Germany - Bad Muenstereifel | 11:03 - 21 دي 1401 |
0
 
 
0
پاسخ نظر
باسلام . درخواستی داشتم اینکه شما بزرگواران حدیث ذیل را که در کتاب معانی الاخبار آمده به لحاظ سندی بررسی فرموده و معنی آن را نیز تفسیر و تبیین نمایید چرا که برخی فرازهای حدیث بسیار سنگین است :
أَبِی رَحِمَهُ اَللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ‌ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَیُّوبَ‌ عَنْ أَبَانِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ‌ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ‌ یَقُولُ‌: إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ خَلْقاً خَلَقَهُمْ مِنْ نُورِهِ وَ رَحْمَةً مِنْ رَحْمَتِهِ لِرَحْمَتِهِ فَهُمْ عَیْنُ اَللَّهِ اَلنَّاظِرَةُ وَ أُذُنُهُ اَلسَّامِعَةُ وَ لِسَانُهُ اَلنَّاطِقُ فِی خَلْقِهِ بِإِذْنِهِ وَ أُمَنَاؤُهُ عَلَى مَا أَنْزَلَ مِنْ عُذْرٍ أَوْ نُذْرٍ أَوْ حُجَّةٍ فَبِهِمْ یَمْحُو اَللَّهُ اَلسَّیِّئَاتِ وَ بِهِمْ یَدْفَعُ اَلضَّیْمَ‌ وَ بِهِمْ یُنْزِلُ اَلرَّحْمَةَ وَ بِهِمْ یُحْیِی مَیِّتاً وَ یُمِیتُ حَیّاً وَ بِهِمْ یَبْتَلِی خَلْقَهُ وَ بِهِمْ یَقْضِی فِی خَلْقِهِ قَضِیَّةً قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ مَنْ هَؤُلاَءِ قَالَ اَلْأَوْصِیَاءُ‌.

پاسخ:
 با سلام
سند این روایت صحیح است.
این روایت همان مقام خلافت اللهی و وساطت در فیض است.
در این مقام هرچه از جانب خداوند به خلق می رسد از کانال و طریق خلیفه الله می رسد و این خلیفه الله واسطه بین خداوند و خلق هستند که مصداق آن اوصیاء پیامبر صلی الله علیه و آله هستند که 12 امام می باشند.
موفق و موید باشید
گروه پاسخ به شبهات
موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
4 | ح | Germany - Bad Muenstereifel | 11:31 - 21 دي 1401 |
0
 
 
0
پاسخ نظر
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد
عجایبی از شب و روز جمعه که شاید تاکنون نمی دانستیم
آدمی را امید ، آرزو ، گرفتاریها ، حاجات و تنگی ها احاطه نموده است و این است که گاه برای تحقق آمال و رهایی از گرفتاریها به هر دستاویزی چنگ می زند اما مشاهده می گردد که ناکام از تمامی تلاش ها ، تغییری در اوضاع رخ نداده است . اما با بررسی برخی از متون ، واکاوی در صحت و سقم برخی از مطالب است که کورسویی از امید در وی زنده می شود و به خود می گوید شاید این راهکار ، همانی باشد که سالها به دنبال آن بودم اینبار فرق میکند ، اینبار مواردی را می شنوم که جایی بازگو نشده و تاکنون اطلاعی از آن نداشتم شاید این گمشده تمام سالهای من باشد. این گمشده در مخلص کلام ، جمعه است .
در مقدمه این مطلب بنا دارم بر اصلی تکیه کنم که مهم است ، اینکه در فرهنگ غنی اسلام بالغ بر ده ها هزار روایت نقل شده است ، تشخیص سره از ناسره ، درستی و نادرستی مطالب و روایات کار آسانی نیست و خود به یک تخصص و امری دشوار تبدیل شده و شاخه ای از علوم را به خود اختصاص داده است . و صد افسوس که چرا این موارد آنگونه که استحقاق آن را داشت بیان نشد .
بنا دارم برایتان از جمعه و برخی اعمال آن بگویم با این توضیح که در مدح جمعه و اعمال وارده بر آن روایاتی نقل شده غافل از آنکه بدانیم اینها صحیح هستند یا خیر ، امروز ناشنیدنی هایی از آن برایتان نقل می کنم که یک گروه از کارشناسان خبره در صحت و سقم آن کنکاش فراوان نموده اند و به صحت آن اقرار کرده اند و در میان آنها حتی یک حدیث ضعیف یا غیر موثق دیده نمی شد همه معتبر و قابل اطمینان و برگرفته از کتاب وسائل الشیعه می باشد ، اگر رزق و روزی شما تنگ است ، اگر گرفتارید ، اگر از بیماری خلاص نمی شوید ، اگر دنبال همسر مناسب هستید ، اگر قصد توبه و آمرزش گناهان را دارید ، اگر خواهان آن هستید تا با انجام یک ذکر و صلوات مخصوص کوتاه به اندازه کل انسان ها در آن روز و به اندازه هفتاد حج ثواب به شما تعلق گیرد ، اگر خواهان رحمتهای الهی هستید همه و همه را در جمعه جستجو و مطالبه نمایید ، سخن را اطاله نمی دهم و بیش از این معطلتان نمی گذارم بگذارید بروم سر اصل مطلب :
1- قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَيُنَادِي كُلَّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ ، مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مِنْ أَوَّلِ اللَّيْلِ إِلَى آخِرِهِ أَ لاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ يَدْعُونِي لآِخِرَتِهِ وَ دُنْيَاهُ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَأُجِيبَهُ أَ لاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ يَتُوبُ إِلَيَّ مِنْ ذُنُوبِهِ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَأَتُوبَ عَلَيْهِ أَ لاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ قَدْ قَتَّرْتُ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَسْأَلَنِي الزِّيَادَةَ فِي رِزْقِهِ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَأَزِيدَهُ وَ أُوَسِّعَ عَلَيْهِ أَ لاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ سَقِيمٌ يَسْأَلُنِي أَنْ أَشْفِيَهُ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَأُعَافِيَهُ أَ لاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ مَحْبُوسٌ مَغْمُومٌ يَسْأَلُنِي أَنْ أُطْلِقَهُ مِنْ حَبْسِهِ (قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَأُطْلِقَهُ مِنْ حَبْسِهِ) وَ أُخَلِّيَ سَرْبَهُ أَ لاَ عَبْدٌ مُؤْمِنٌ مَظْلُومٌ يَسْأَلُنِي أَنْ آخُذَ لَهُ بِظُلاَمَتِهِ قَبْلَ طُلُوعِ الْفَجْرِ فَأَنْتَصِرَ لَهُ وَ آخُذَهُ لَهُ بِظُلاَمَتِهِ قَالَ فَمَا يَزَالُ يُنَادِي بِهَذَا حَتَّى يَطْلُعَ الْفَجْرُ.
امام باقر(عليه السّلام)فرموده است،خداوند در هر شب جمعه از اول تا آخر شب ندا مى‌دهد:«آيا بندۀ مؤمنى هست كه پيش از طلوع سپيده براى نيازهاى دنيا و آخرت خود مرا فرا خواند و حاجتش را برآورم‌؟آيا بندۀ مؤمنى هست كه پيش از سپيده توبه كند و توبه‌اش را بپذيرم‌؟آيا بندۀ مؤمنى هست كه روزى او بر او سخت و دشوار شده باشد و پيش از سپيده از من طلب افزونى كند تا بر روزيش بيفزايم و گشايش دهم‌؟ آيا بندۀ مؤمن بيمار و دردمندى هست كه پيش از سپيده‌دم مرا فرا خواند و شفايش دهم‌؟آيا بندۀ مؤمن زندانى و گرفتارى هست كه پيش از سپيده دم،خلاص خود را مسألت كند و او را رهايى بخشم‌؟آيا بندۀ مؤمن ستم ديده‌يى هست كه پيش از سپيده دم از من دادخواهى كند و او را يارى دهم و انتقامش را بگيرم‌؟»و اين ندا دادن همچنان تا طلوع سپيده ادامه دارد .
2- به نقل از کتاب امالی شیخ صدوق : وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ أَلْفَ نَفْخَةٍ مِنْ رَحْمَتِهِ يُعْطِي كُلَّ عَبْدٍ مِنْهَا مَا يَشَاءُ فَمَنْ قَرَأَ « إِنّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ » بَعْدَ الْعَصْرِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ مِائَةَ مَرَّةٍ وَهَبَ اللَّهُ لَهُ تِلْكَ الْأَلْفَ وَ مِثْلَهَا. امام کاظم علیه السلام می فرمایند : خداوند در روز جمعه هزارنسیم رحمت دارد كه به هر بنده‏اى هر چه می خواهد عطا می کند و هر كه بعد از عصر روز جمعه ، صد بار إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ (احتمالا منظور تمام سوره قدر باشد) بخواند خدا آن هزار نسیم رحمت و مانند آن را به او می بخشد.
با عنایت به اینکه در این روایت وقت قرائت این سوره بعد از عصر آمده بهتر است یک ساعت قبل از غروب آفتاب خوانده شود تا یقین پیدا کند که در همان وقتی که بر آن تاکید شده است سوره را قرائت کرده است .
3- قَدْ رَوَى أَبُو بَصِيرٍ أَيْضاً عَنْ أَحَدِهِمَا عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ قَالَ: «إِنَّ الْعَبْدَ الْمُؤْمِنَ يَسْأَلُ اللَّهَ الْحَاجَةَ فَيُؤَخِّرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ قَضَاءَ حَاجَتِهِ الَّتِي سَأَلَ إِلَى يَوْمِ الْجُمُعَةِ » .
و ابو بصير از يكى از آن دو امام (امام محمّد باقر يا امام جعفر صادق عليهما السّلام) روايت كرده كه فرمود: همانا بندۀ مؤمن گاه از خداوند جلّ‌ جلاله حاجتى ميطلبد، و خداوند برآوردن حاجتش را كه درخواست نموده تا روز جمعه به تأخير مياندازد
4- غسل مستحبی روز جمعه : آنقدر روایات با اسانید صحیح در خصوص غسل مستحبی روز جمعه آمده که از بیان آن خودداری می نماییم .
5- یازده رکعت نماز شب : با توجه به حدیث شماره یک ، عرض شدکه خداوند متعال عنایت خاصی در برآورده شدن حاجات و رفع گرفتاری ها در شب جمعه دارد ، چه بهتر که حاجات در قنوت نماز شب به خصوص قنوت یک رکعت نماز وتر ذکر گردد در همین راستا نظر شما را به این حدیث جلب می نمایم : مَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ كُرْدُوسٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فِي حَدِيثٍ قَالَ: مَنْ قَامَ مِنْ آخِرِ اللَّيْلِ فَذَكَرَ اللَّهَ تَنَاثَرَتْ عَنْهُ خَطَايَاهُ فَإِنْ قَامَ مِنْ آخِرِ اللَّيْلِ فَتَطَهَّرَ وَ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ وَ حَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ وَ صَلَّى عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ، لَمْ يَسْأَلِ اللَّهَ شَيْئاً إِلاَّ أَعْطَاهُ إِمَّا أَنْ يُعْطِيَهُ الَّذِي يَسْأَلُهُ بِعَيْنِهِ وَ إِمَّا أَنْ يَدَّخِرَ لَهُ مَا هُوَ خَيْرٌ لَهُ مِنْهُ.
محمّد بن كردوس گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود:
هرکس در آخر شب برخيزد و وضو سازد و دو ركعت نماز گزارد و خدا را حمد گويد و او را ستايش نمايد و بر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله درود فرستد، هرچه از خداوند درخواست كند به او عطا كند، كه يا همان را به او عطا مى‌كند، يا اين‌كه براى او آن‌چه را كه برايش از آن بهتر است، ذخيره مى‌كند.
6- کوتاه کردن ناخن ها و سبیل ها در روز جمعه که آثار شگفت انگیزی در بردارد از جمله باعث ازدیاد رزق و روزی می شود در اینخصوص چند روایت با سند معتبر و صحیح نقل می کنم :
الف : مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: تَقْلِيمُ الْأَظْفَارِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ ، يُؤْمِنُ مِنَ الْجُذَامِ وَ الْجُنُونِ وَ الْبَرَصِ وَ الْعَمَى فَإِنْ لَمْ تَحْتَجْ فَحُكَّهَا حَكّا :
هشام بن سالم از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: كوتاه كردن ناخنها در روز جمعه شخص را از بيمارى جذام و ديوانگى و پيسى و كورى در امان ميدارد و اگر چندان بلند نبود كه احتياج بگرفتن آن داشته باشى آنها را حکاکی کن به اصطلاح کمی سوهان بکش و بتراش
ب- وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي يَعْفُورٍ : أَنَّهُ قَالَ لِلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يُقَالُ مَا اسْتُنْزِلَ الرِّزْقُ بِشَيْءٍ مِثْلِ التَّعْقِيبِ فِيمَا بَيْنَ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَى طُلُوعِ الشَّمْسِ فَقَالَ أَجَلْ وَ لَكِنْ أُخْبِرُكَ بِخَيْرٍ مِنْ ذَلِكَ أَخْذِ الشَّارِبِ وَ تَقْلِيمِ الْأَظْفَارِ يَوْمَ الْجُمُعَة
عبد اللّه بن ابي يعفور بامام صادق عليه السّلام عرضكرد: فدايت گردم مشهور است كه هيچ چيز در فرود آمدن روزى بسوى بنده همانند ذكر و دعا در تعقيب نماز صبح در فاصلۀ اذان صبح تا طلوع آفتاب نيست، آن حضرت فرمود: آرى درست است اما من تو را از چيزى بهتر از آن که در افزایش روزى تاثیرگذار است آگاه ميكنم و آن گرفتن شارب (موى پشت لب و باصطلاح سبیلت) و كوتاه كردن ناخنها در روز جمعه است
((به نظر بنده حقیر اگر فردی بتواند در روز جمعه صبح زود بیدار شود و نماز صبح روز جمعه را اول وقت بخواند و سپس در جایگاه نماز خود بنشیند و به تعقیبات نماز ، دعا و ذکر مشغول شود تا طلوع آفتاب (در اینخصوص روایات بسیاری وارد شده ) و پس از طلوع آفتاب به کوتاه کردن ناخن ها و سبیل ها مشغول شود تا از آثار فراوان رزق و روزی بهره مند شود بسیار عالی می باشد))
ج - وَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ طَلْحَةَ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : تَقْلِيمُ الْأَظْفَارِ وَ قَصُّ الشَّارِبِ وَ غَسْلُ الرَّأْسِ بِالْخِطْمِيِّ كُلَّ جُمُعَةٍ ، يَنْفِي الْفَقْرَ وَ يَزِيدُ فِي الرِّزْق :
محمّد بن طلحه گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود:
گرفتن ناخن‌ها، چيدن سبيل و شستن سر با گياه ختمى در هر جمعه، فقر را دور مى‌كند و رزق و روزى را مى‌افزايد.
7 – صلوات بر محمد و آل محمد : احادیث در خصوص صلوات بر محمد و آل محمد و فضیلت و ثواب و آثار صلوات در روز جمعه بسیار زیاد است و در این بحث گنجایش بیان آن وجود ندارد که همه روایات را بیان نمایم . در روایات آمده افضل اعمال روز جمعه صلوات است اما در چه ساعاتی از روز جمعه و به چه تعداد صلوات بفرستیم که به ثواب و آثار عظیم آن نائل آییم تنها به ذکر چند روایت معتبر بسنده میکنم :
الف : وَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَكِّلِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ يَزِيدَ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ قَالَ فِي يَوْمِ الْجُمُعَةِ مِائَةَ مَرَّةٍ ، رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ ، قَضَى اللَّهُ لَهُ مِائَةَ حَاجَةٍ ثَلاَثُونَ مِنْهَا لِلدُّنْيا
معاوية بن عمّار گويد : امام صادق عليه السّلام فرمود : هر كس در روز جمعه صد بار « رَبِّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ »بگويد:خداوند يك صد حاجت او را برآورد که سى حاجت از آنها براى دنياست
ب- مُحَمَّدُ بْنُ إِدْرِيسَ فِي آخِرِ اَلسَّرَائِرِ نَقْلاً مِنْ كِتَابِ اَلْجَامِعِ لِأَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: الصَّلاَةُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، فِيمَا بَيْنَ الظُّهْرِ وَ الْعَصْرِ تَعْدِلُ سَبْعِينَ حَجَّةً وَ مَنْ قَالَ بَعْدَ الْعَصْرِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ ، اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، الْأَوْصِيَاءِ الْمَرْضِيِّينَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ بَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ وَ السَّلاَمُ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ ، كَانَ لَهُ مِثْلُ ثَوَابِ عَمَلِ الثَّقَلَيْنِ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ.
ابو بصير گفت شنيدم از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام كه مى ‏فرمود صلوات بر محمد و آل محمد در ما بين ظهر و عصر روز جمعه معادل هفتاد حج است است (به نظر بنده حقیر بعد از نماز ظهر در وقت فضیلت نماز ظهر بخوانید تا به ثواب آن نائل گردید) و كسى كه بگويد بعد از عصر روز جمعه (به نظر بنده حقیر یک ساعت قبل از غروب آفتاب)‏ ((اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، الْأَوْصِيَاءِ الْمَرْضِيِّينَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ بَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ وَ السَّلاَمُ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ )) براى او مثل ثواب اعمال کل انسان ها و اجنه در آن روز خواهد بود .
8- قرائت سوره کهف در شب جمعه و سوره الرحمن بعد از نماز صبح روز جمعه : - بَابُ مَا يُسْتَحَبُّ أَنْ يُقْرَأَ مِنَ السُّوَرِ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ وَ يَوْمَهَا 9711-1- مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى الْخَرَّازِ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: يُسْتَحَبُّ أَنْ (تَقْرَأَ فِي دُبُرِ) الْغَدَاةِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ اَلرَّحْمَنَ ، ثُمَّ تَقُولَ كُلَّمَا قُلْتَ فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ ، قُلْتَ لاَ بِشَيْءٍ مِنْ آلاَئِكَ رَبِّ أُكَذِّبُ . وَ عَنْهُ عَنْ أَيُّوبَ بْنِ نُوحٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : مَنْ قَرَأَ سُورَةَ اَلْكَهْفِ فِي كُلِّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ ، كَانَتْ كَفَّارَةً لَهُ لِمَا بَيْنَ اَلْجُمُعَةِ إِلَى اَلْجُمُعَةِ . وَ رَوَاهُ اَلْمُفِيدُ فِي اَلْمُقْنِعَةِ مُرْسَلاً وَ كَذَا الَّذِي قَبْلَهُ. مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مَهْزِيَارَ : مِثْلَهُ وَ كَذَا الَّذِي قَبْلَهُ
امام صادق علیه السلام : مستحب است که در تعقیب نماز صبح روز جمعه سوره الرحمن را بخواند و هرجا که به آیه ((فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ)) میرسد دنباله آن بگوید ((لاَ بِشَيْءٍ مِنْ آلاَئِكَ رَبِّ أُكَذِّبُ)) و همچنین ایشان می فرمایند هرکس در هر شب جمعه سوره کهف را قرائت کند کفاره گناهان او بین دو جمعه خواهد بود
9- بدیهی است اشتغال و گرفتاری های روزمره اجازه نمی دهید که انسان در همه اوقات و ایام به عبادت بپردازد یا اعمالی را که در قبال آنها ثواب های عظیم و برآورده شدن حاجات وعده داده شده بجا آورد . مومن باید زرنگ باشد حال که نمی تواند در طول هفته اعمال خاصی که توسط اهل بیت علیهم السلام نقل شده است انجام دهد آنها را در شب و روز جمعه انجام دهد چراکه در روایات بسیار نقل شده که برآورده شدن حاجات گاهی اوقات تا روز جمعه به تاخیر می افتد و هم ثواب و اجر اعمال اگر در روز جمعه بجا آورده شود مضاعف و بیشتر میشود و هم دعا در شب و روز جمعه به اجابت نزدیک تر است تا سایر ایام لذا برخی اعمالی که ثواب های عظیم برای آنها نقل شده یا وعده اجابت دعا داده شده و اختصاص به شب و روز جمعه ندارد نقل میکنیم (از طریق روایتهای صحیح و معتبر) و هدف ما از نقل این اعمال در مقاله روز جمعه این است که حال که این اعمال با چنین خواص عظیمی نقل شده است و ما وقت نداریم در طول هفته بجا آوریم پس چه بهتر که این اعمال در شب و روز جمعه بجا آورده شود تا هم ثواب آن چند برابر شود و هم احتمال اجابت دعا بیشتر گردد :
الف : نماز جعفر طیار علیه السلام (که هرچند اختصاص به شب و روز خاصی ندارد و در همه اوقات خوانده می شود اما خواندن آن در جمعه تاکید بیشتری شده است) :
محَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ يَحْيَى الْحَلَبِيِّ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَةَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِجَعْفَرٍ يَا جَعْفَرُ أَ لاَ أَمْنَحُكَ أَ لاَ أُعْطِيكَ أَ لاَ أَحْبُوكَ فَقَالَ لَهُ جَعْفَرٌ بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ ، قَالَ فَظَنَّ النَّاسُ أَنَّهُ يُعْطِيهِ ذَهَباً أَوْ فِضَّةً فَتَشَرَّفَ النَّاسُ لِذَلِكَ فَقَالَ لَهُ إِنِّي أُعْطِيكَ شَيْئاً إِنْ أَنْتَ صَنَعْتَهُ فِي كُلِّ يَوْمٍ كَانَ خَيْراً لَكَ مِنَ الدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا وَ إِنْ صَنَعْتَهُ بَيْنَ يَوْمَيْنِ غَفَرَ اللَّهُ لَكَ مَا بَيْنَهُمَا أَوْ كُلَّ جُمْعَةٍ ، أَوْ كُلَّ شَهْرٍ أَوْ كُلَّ سَنَةٍ غَفَرَ لَكَ مَا بَيْنَهُمَا تُصَلِّي أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ تَبْتَدِئُ فَتَقْرَأُ وَ تَقُولُ إِذَا فَرَغْتَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ ، تَقُولُ ذَلِكَ خَمْسَ عَشْرَةَ مَرَّةً بَعْدَ الْقِرَاءَةِ فَإِذَا رَكَعْتَ قُلْتَهُ عَشْرَ مَرَّاتٍ فَإِذَا رَفَعْتَ رَأْسَكَ مِنَ الرُّكُوعِ قُلْتَهُ عَشْرَ مَرَّاتٍ فَإِذَا سَجَدْتَ قُلْتَهُ عَشْرَ مَرَّاتٍ فَإِذَا رَفَعْتَ رَأْسَكَ مِنَ السُّجُودِ فَقُلْ بَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ عَشْرَ مَرَّاتٍ فَإِذَا سَجَدْتَ الثَّانِيَةَ فَقُلْ عَشْرَ مَرَّاتٍ فَإِذَا رَفَعْتَ رَأْسَكَ مِنَ السَّجْدَةِ الثَّانِيَةِ قُلْتَ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ أَنْتَ قَاعِدٌ قَبْلَ أَنْ تَقُومَ فَذَلِكَ خَمْسٌ وَ سَبْعُونَ تَسْبِيحَةً فِي كُلِّ رَكْعَةٍ ثَلاَثُ مِائَةِ تَسْبِيحَةٍ فِي أَرْبَعِ رَكَعَاتٍ أَلْفٌ وَ مِائَتَا تَسْبِيحَةٍ وَ تَهْلِيلَةٍ وَ تَكْبِيرَةٍ وَ تَحْمِيدَةٍ إِنْ شِئْتَ صَلَّيْتَهَا بِالنَّهَارِ وَ إِنْ شِئْتَ صَلَّيْتَهَا بِاللَّيْلِ
ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود:
رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله به جعفر بن ابى طالب عليه السّلام فرمود: اى جعفر! آيا چيزى به تو عطا نكنم‌؟ آيا عطيه‌اى به تو ندهم‌؟ آيا چيزى به تو نبخشم‌؟
جعفر به آن حضرت عرض كرد: بلى، اى رسول خدا!
مردم گمان كردند آن حضرت مى‌خواهد طلا، يا نقره به او عطا كند، به‌همين دليل براى تماشاى آن گرد آمدند.
پيامبر صلّى اللّه عليه و اله فرمود: من چيزى را به تو مى‌بخشم كه اگر هر روز آن را انجام دهى، براى تو از دنيا و آن‌چه در آن است، بهتر خواهد بود، و اگر آن را هردو روز يك‌بار انجام دهى، هر گناهى بين اين دو عمل مرتكب شده‌اى، بخشيده خواهد شد، و اگر در هر جمعه، يا در هر ماه و يا در هر سال يك‌بار اين نماز را بخوانى هر گناهى ميان آن‌ها مرتكب شده‌اى آمرزيده خواهد شد.

نماز بدين‌گونه است كه چهار ركعت نماز مى‌گزارى. پس از پايان قرائت (در روایات متعدد بعد از حمد سوره های مختلفی ذکر شده که در یکی از روایات معتبر در هر رکعت بعد از حمد سوره توحید و کافرون ذکر شده است)، پانزده مرتبه مى‌گويى:«سبحان اللّه و الحمد للّه و لا إله إلاّ اللّه و اللّه أكبر». اين ذكر را در ركوع ده مرتبه، هنگامى كه سر از ركوع برمى‌دارى ده مرتبه. به هنگام سجده ده مرتبه، هنگامى كه سر از سجده برداشتى در ميان دو سجده ده مرتبه، و در سجدۀ دوم ده مرتبه و چون سر از سجده برداشتى در حالى‌كه نشسته‌اى پيش از آن‌كه برخيزى ده مرتبه بخوان.
پس در هر ركعت، هفتاد و پنج تسبيح و در چهار ركعت سيصد تسبيح مى‌شود كه مجموع تسبيح، تهليل، تكبير و تحميد هزار و دويست مى‌شود و چنان‌چه بخواهى مى‌توانى اين چهار ركعت نماز را در روز بخوانى، يا اگر بخواهى مى‌توانى آن را در شب به جا آورى.
در روایتس امام كاظم عليه السّلام فرمود:
اگر گناه او به اندازۀ ريگ‌هاى انباشته و متراكم باشد، خداوند همه را مى‌آمرزد.
آن‌گاه حضرتش به من نگاه كرد و فرمود: آن پاداش فقط‍‌ براى تو و دوستان تو (يعنى خاص‌ شيعيان) است.
شایان ذکر است باید پس از هر دو رکعت تشهد و سلام را بخواند

ب- نماز توبه کنندگان :
مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ تَوَضَّأَ فَأَسْبَغَ الْوُضُوءَ وَ افْتَتَحَ الصَّلاَةَ فَصَلَّى أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ يَفْصِلُ بَيْنَهُنَّ بِتَسْلِيمَةٍ يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ ، وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ خَمْسِينَ مَرَّةً انْفَتَلَ حِينَ يَنْفَتِلُ وَ لَيْسَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ذَنْبٌ إِلاَّ غَفَرَهُ لَهُ.
امام صادق علیه السلام می فرمایند : هرکس وضو بگیرد و چهار رکعت نماز بخواند هر دو رکعت تشهد و سلام را بخواند در هر رکعت بعد از حمد پنجاه بار سوره توحید را بخواند هر گناهی که بین او و بین خداوند متعال بوده است آمرزیده خواهد شد

ج – برخی احادیث معتبر در خصوص فضیلت روز جمعه :
وَ عَنْهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ لِلْجُمُعَةِ حَقّاً وَ حُرْمَةً فَإِيَّاكَ أَنْ تُضَيِّعَ أَوْ تُقَصِّرَ فِي شَيْءٍ مِنْ عِبَادَةِ اللَّهِ وَ التَّقَرُّبِ إِلَيْهِ بِالْعَمَلِ الصَّالِحِ وَ تَرْكِ الْمَحَارِمِ كُلِّهَا فَإِنَّ اللَّهَ يُضَاعِفُ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَاتِ وَ يَرْفَعُ فِيهِ الدَّرَجَاتِ قَالَ وَ ذَكَرَ أَنَّ يَوْمَهُ مِثْلُ لَيْلَتِهِ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تُحْيِيَهُ بِالصَّلاَةِ وَ الدُّعَاءِ فَافْعَلْ فَإِنَّ رَبَّكَ يَنْزِلُ فِي أَوَّلِ لَيْلَةِ الْجُمُعَةِ ، إِلَى سَمَاءِ الدُّنْيَا يُضَاعِفُ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَاتِ وَ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ كَرِيم
ابان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود:
همانا براى جمعه، حقّ‌ و حرمتى است. پس، برحذر باش از اين‌كه آن را ضايع كنى، يا در چيزى از عبادت خداوند و تقرّب و نزديكى به او با عمل صالح و ترك همۀ گناهان، كوتاهى كنى؛ زيرا خداوند در اين روز، به پاداش اعمال مى‌افزايد، گناهان را محو و نابود مى‌كند و درجات را بالا مى‌برد.
راوى گويد: هم‌چنين حضرتش يادآورى فرمود: فضيلت روز جمعه، به‌سان شب آن است و اگر بتوانى شب آن را با نماز و دعا زنده دارى، چنين كن؛ زيرا كه مشيّت خداوندى در اوّل شب جمعه به آسمان دنيا فرود مى‌آيد و پاداش اعمال را مى‌افزايد، گناهان را در آن محو و نابود مى‌سازد و به راستى خداوند عطاكنندۀ فراگير كريم است.
وَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنِ اِبْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّ يَوْمَ الْجُمُعَةِ سَيِّدُ الْأَيَّامِ يُضَاعِفُ اللَّهُ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَاتِ وَ يَرْفَعُ فِيهِ الدَّرَجَاتِ وَ يَسْتَجِيبُ فِيهِ الدَّعَوَاتِ وَ تُكْشَفُ فِيهِ الْكُرُبَاتُ وَ تُقْضَى فِيهِ الْحَوَائِجُ الْعِظَامُ وَ هُوَ يَوْمُ الْمَزِيدِ لِلَّهِ فِيهِ عُتَقَاءُ وَ طُلَقَاءُ مِنَ النَّارِ مَا دَعَا بِهِ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ وَ عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ إِلاَّ كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يَجْعَلَهُ مِنْ عُتَقَائِهِ وَ طُلَقَائِهِ مِنَ النَّارِ فَإِنْ مَاتَ فِي يَوْمِهِ أَوْ لَيْلَتِهِ مَاتَ شَهِيداً وَ بُعِثَ آمِناً وَ مَا اسْتَخَفَّ أَحَدٌ بِحُرْمَتِهِ وَ ضَيَّعَ حَقَّهُ إِلاَّ كَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ يُصْلِيَهُ نَارَ جَهَنَّمَ إِلاَّ أَنْ يَتُوبَ.
رسول خدا صلی الله علیه و آله: قطعا روز جمعه سید روزهاست. خداوند در آن حسنات را چند برابر می کند و بدی ها را محو می کند و درجات را بالا می برد. و دعاها را در آن اجابت می کند، و اندوه را برطرف و حاجات بزرگ را اجابت می نماید، و نزد خدا آزادشدگان از آتش در آن بسیار هستند. و کسی نیست که در حالی که حق و حرمت آن را می داند، با آن خدا را بخواند، مگر آنکه حق خداوند باشد که او را از نجات یافتگان از آتش قرار دهد. و اگر در روز و یا شب آن بمیرد، شهید است، و ایمن مبعوث خواهد شد. و هیچ کس حرمت و حق آن را خوار نشمرد، مگر آنکه حق خداوند باشد که او را از اهل آتش قرار دهد، مگر آنکه توبه نماید.
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنِ اَلْمُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: مَنْ وَافَقَ مِنْكُمْ يَوْمَ الْجُمُعَةِ ، فَلاَ يَشْتَغِلَنَّ بِشَيْءٍ غَيْرِ الْعِبَادَةِ فَإِنَّ فِيهِ يُغْفَرُ لِلْعِبَادِ وَ تَنْزِلُ عَلَيْهِمُ الرَّحْمَةُ.
امام صادق علیه السلام می فرمایند : هرکس روز جمعه را درک کرد خود را به غیر از عبادت به چیز دیگری مشغول نکند چراکه در آن آمرزش بندگان و نزول رحمت الهی است
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنِ اَلْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: لَيْلَةُ الْجُمُعَةِ لَيْلَةٌ غَرَّاءُ وَ يَوْمُهَا يَوْمٌ أَزْهَرُ وَ مَنْ مَاتَ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ ، كُتِبَ لَهُ بَرَاءَةٌ مِنْ ضَغْطَةِ الْقَبْرِ وَ مَنْ مَاتَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ كُتِبَ لَهُ بَرَاءَةٌ مِنَ النَّارِ.
در بخشی از یک حدیث از امیرالمومنین علیه السلام نقل گردیده : هرکس در شب جمعه بمیرد از تنگی و فشار قبر در امان است و هرکس در روز جمعه بمیرد از آتش جهنم در امان است
وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فِي الرَّجُلِ يُرِيدُ أَنْ يَعْمَلَ شَيْئاً مِنَ الْخَيْرِ مِثْلَ الصَّدَقَةِ وَ الصَّوْمِ وَ نَحْوِ هَذَا قَالَ يُسْتَحَبُّ أَنْ يَكُونَ ذَلِكَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ ، فَإِنَّ الْعَمَلَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ يُضَاعَف
امام صادق علیه السلام فرمودند : اگر شخصی میخواهد عمل خیری مانند صدقه ، روزه و مانند آن را انجام دهد مستحب است که آن را در روز جمعه انجام دهد زیرا ثواب عمل در روز جمعه مضاعف می شود
نکته مهم و آخر :
أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ يَحُجُّ فَيَجْعَلُ حَجَّتَهُ وَ عُمْرَتَهُ أَوْ بَعْضَ طَوَافِهِ لِبَعْضِ أَهْلِهِ وَ هُوَ عَنْهُ غَائِبٌ بِبَلَدٍ آخَرَ قَالَ قُلْتُ فَيَنْقُصُ ذَلِكَ مِنْ أَجْرِهِ قَالَ لاَ هِيَ لَهُ وَ لِصَاحِبِهِ وَ لَهُ أَجْرٌ سِوَى ذَلِكَ بِمَا وَصَلَ قُلْتُ وَ هُوَ مَيِّتٌ هَلْ يَدْخُلُ ذَلِكَ عَلَيْهِ قَالَ نَعَمْ حَتَّى يَكُونُ مَسْخُوطاً عَلَيْهِ فَيُغْفَرُ لَهُ أَوْ يَكُونُ مُضَيَّقاً عَلَيْهِ فَيُوَسَّعُ عَلَيْهِ قُلْتُ فَيَعْلَمُ هُوَ فِي مَكَانِهِ أَنَّ عَمَلَ ذَلِكَ لَحِقَهُ قَالَ نَعَمْ قُلْتُ وَ إِنْ كَانَ نَاصِباً يَنْفَعُهُ ذَلِكَ قَالَ نَعَمْ يُخَفَّفُ عَنْه
اسحاق بن عمّار گويد: از امام كاظم عليه السّلام پرسيدم: اگر كسى به حج برود و حج و عمرۀ خود - يا قسمتى از طواف خود - را براى خويشاوند خود كه در شهر ديگرى زندگى مى‌نمايد منظور كند. آيا از اجر و پاداش خودش كاسته مى‌شود؟
فرمود: نه، پاداش يك حج كامل براى خودش و پاداش يك حج كامل براى خويشاوند او منظور مى‌شود. پاداش ديگرى هم دارد كه به خويشان و دوستان خود صله و خدمت كرده است.گفتم: اگر آن شخص، مرده باشد باز هم پاداش حج به او مى‌رسد و در موقعيّت او تأثير مى‌گذارد؟فرمود: آرى. حتّى ممكن است مورد خشم و غضب خدا باشد و به وسيلۀ ثواب حج مورد آمرزش قرار بگيرد و يا اگر در تنگنا باشد، وسعت و گشايش يابد.عرض كردم: مرده‌اى كه در تنگنا بوده باشد، مى‌فهمد كه اين گشايش و وسعت از كجا به او رسيده است‌؟فرمود: آرى.عرض كردم: اگر فرد ناصبى باشد كه با مذهب حق به دشمنى و ستيزه مى‌پرداخته، باز هم پاداش حج براى او مفيد واقع مى‌شود؟فرمود: آرى عذاب او تخفيف مى‌يابد.
ارزیابی سند حدیث: صحیح و معتبر
کافی است وقت بگذارید : یا برای همه یا برای برخی از اعمالی که در بالا بدان اشاره شد (آنچه که در توان شماست) سپس ثواب آن را به امام زمان (ارواحنا فداه) هدیه نمایید تا علاوه بر ثواب آن عمل از ثواب خدمت و صله به آن حضرت که از بالاترین اعمال الهی محسوب میشود بهره مند گردید . یا اگر کسی از دوستان و نزدیکان یا پدر و مادر در گذشته اند علاوه بر هدیه اعمال به حضرت بقیة الله الاعظم عج الله تعالی فرجه الشریف ثواب را به درگذشتگان مذکور نیز هدیه نمایید تا عمل شما به سبب نیکی که به آنها می نمایید چندین برابر شود
5 | ح | Germany - Bad Muenstereifel | 09:16 - 25 دي 1401 |
0
 
 
0
پاسخ نظر
سلام . این روایت که در کتاب وسائل الشیعه آمده مطابق نرم افزار درایه صحیح السند است میخواستم بدانم آیا طریق علی بن موسی بن طاووس به حسن بن محبوب واقعا صحیح است یا اشتباهی در نرم افزار بوده است عَلِیُّ بْنُ مُوسَى بْنِ طَاوُسٍ‌ فِی اَلاِسْتِخَارَاتِ‌ وَ فِی أَمَانِ اَلْأَخْطَارِ بِإِسْنَادِهِ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ‌ عَنْ عَلِیِّ بْنِ رِئَابٍ‌ عَنْ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ بْنِ سَیَابَةَ‌ قَالَ‌: خَرَجْتُ إِلَى مَکَّةَ‌ وَ مَعِی مَتَاعٌ کَثِیرٌ فَکَسَدَ عَلَیْنَا فَقَالَ بَعْضُ أَصْحَابِنَا اِبْعَثْ بِهِ إِلَى اَلْیَمَنِ‌ ، فَذَکَرْتُ ذَلِکَ لِأَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ‌ ، قَالَ سَاهِمْ بَیْنَ مِصْرَ وَ اَلْیَمَنِ‌ ، ثُمَّ فَوِّضْ أَمْرَکَ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَیُّ اَلْبَلَدَیْنِ خَرَجَ اِسْمُهُ فِی اَلسَّهْمِ فَابْعَثْ إِلَیْهِ مَتَاعَکَ فَقُلْتُ کَیْفَ أُسَاهِمُ قَالَ اُکْتُبْ فِی رُقْعَةٍ بِسْمِ اَللَّهِ اَلرَّحْمَنِ اَلرَّحِیمِ اَللَّهُمَّ إِنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ عَالِمُ اَلْغَیْبِ وَ اَلشَّهَادَةِ أَنْتَ اَلْعَالِمُ وَ أَنَا اَلْمُتَعَلِّمُ فَانْظُرْ فِی أَیِّ اَلْأَمْرَیْنِ خَیْرٌ لِی حَتَّى أَتَوَکَّلَ عَلَیْکَ فِیهِ وَ أَعْمَلَ بِهِ‌ ثُمَّ اُکْتُبْ مِصْراً إِنْ شَاءَ اَللَّهُ ثُمَّ اُکْتُبْ فِی رُقْعَةٍ أُخْرَى مِثْلَ ذَلِکَ ثُمَّ اُکْتُبِ اَلْیَمَنَ‌ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ ثُمَّ اُکْتُبْ فِی رُقْعَةٍ أُخْرَى مِثْلَ ذَلِکَ ثُمَّ اُکْتُبْ یُحْبَسُ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ وَ لاَ یُبْعَثُ بِهِ إِلَى بَلْدَةٍ مِنْهُمَا ثُمَّ اِجْمَعِ اَلرِّقَاعَ وَ اِدْفَعْهَا إِلَى مَنْ یَسْتُرُهَا عَنْکَ ثُمَّ أَدْخِلْ یَدَکَ فَخُذْ رُقْعَةً مِنَ اَلثَّلاَثِ رِقَاعٍ فَأَیُّهَا وَقَعَتْ فِی یَدِکَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اَللَّهِ فَاعْمَلْ بِمَا فِیهَا إِنْ شَاءَ اَللَّهُ تَعَالَى .

پاسخ:
 با سلام
سند این روایت ضعیف است؛ چون روایت سند متصل ندارد و مرفوعه است.
در نرم افزار هم سند روایت را ضعیف نوشته است نه صحیح.
موفق و موید باشید
گروه پاسخ به شبهات
موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
   
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :