جهت مشاهده ليست نرم افزارهاي موبايلي به لينک «موبايل» در قسمت بالاي سايت مراجعه نماييد

موفق و مؤيد باشيد

واحد فني

با سلام

دوست گرامي

در خصوص مسئله اولي که مطرح کرديد بايد بگوييم: چه کسي گفته است انتخاب جانشين به دست پيامبر (ص) است!!! انتخاب جانشني فقط به دست خداست و کسي حق اظهار نظر در اين خصوص را ندارد همچنانکه انتخاب پيامبران فقط به دست خداست و کسي حق دخالت و يا حتي پيشنهاد کسي را در اين خصوص ندارد لذا وقتي خود پيامبر نيز حق پيشنهاد در اين خصوص را ندارد و در طول زندگي خود نيز چينن کاري را نکرد چطور کسان ديگر امثال ابوبکر و عمر چنين حقي را دارند آيا عقل آنها از پيامبر بيشتر بوده است ؟!!

خوب است در اين خصوص به روايتي از صحيح بخاري دقت شود که حجت را براي همگان روشن کرده است:

عن ابن عَبَّاسٍ رضي الله عنهما قال قَدِمَ مُسَيْلِمَةُ الْكَذَّابُ على عَهْدِ رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَجَعَلَ يقول: إن جَعَلَ لي مُحَمَّدٌ الْأَمْرَ من بَعْدِهِ تَبِعْتُهُ وَقَدِمَهَا في بَشَرٍ كَثِيرٍ من قَوْمِهِ. فَأَقْبَلَ إليه رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَمَعَهُ ثَابِتُ بن قَيْسِ بن شَمَّاسٍ وفي يَدِ رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قِطْعَةُ جَرِيدٍ حتى وَقَفَ على مُسَيْلِمَةَ في أَصْحَابِهِ فقال: لو سَأَلْتَنِي هذه الْقِطْعَةَ ما أَعْطَيْتُكَهَا وَلَنْ تَعْدُوَ أَمْرَ اللَّهِ فِيكَ وَلَئِنْ أَدْبَرْتَ ليَعْقِرَنَّكَ الله وَإِنِّي لَأَرَاكَ الذي أُرِيتُ فِيكَ ما رأيت

ابن عَبَّاسٍ رضى الله عنهما گفت: مُسَيْلِمَه ْكَذَّاب در زمان رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مى‌گفت: اگر محمد امارت بعد از خودش را براى من قرار دهد از او پيروى مى‌كنم، او با افراد فراوان از قبيله‌اش به سمت آن حضرت آمد و رسول خدا صلى الله عليه وسلم به همراه ثابت بن قيس به او رو كرد و در حالى كه در دستشان تكه چوبى بود به نزد او رفت و در مقابلش ايستاد و فرمود: اگر اين تكه چوب را از من بخواهى، به تو نخواهم داد وَ هرگز امر الله را در خود نخواهى ديد و اگر پشت كنى (و اسلام نياوري) قطعا خداوند تو را خوار خواهد كرد و من عاقبت تو را شوم مى‌بينم. صحيح البخاري - کتاب المناقب - باب علاماة النبوة في الإسلام - ح 3374

همچنين در روايت ديگر آمده است:

عن الزهري أنه أتى بني عامر بن صعصعة فدعاهم إلى الله عز وجل وعرض عليهم نفسه فقال رجل منهم يقال له بيحرة بن فراس قال ابن هشام فراس بن عبدالله بن سلمة الخير بن قشير بن كعب ابن ربيعة بن عامر بن صعصعة:

والله لو أني أخذت هذا الفتى من قريش لأكلت به العرب ثم قال أرأيت إن نحن بايعناك على أمرك ثم أظهرك الله على من خالفك أيكون لنا الأمر من بعدك. قال: الأمر إلى الله يضعه حيث يشاء.

از زهرى روايت است كه حضرت رسول صلى الله عليه الله عليه واله به ميان قبيله بنى عامر ين صعصعه آمد و آنها را به خداوند متعال دعوت كرد؛ مردى از آن قبيله كه به او « بيحرة بن فراس» گفته مى‌شد، ... گفت: اگر ما با تو بيعت كردبم و خداوند تو را بر مخالفين پيروز گردانيد آيا حكومت بعد از تو براى ما خواهد بود؟ پيامبر صلى الله عليه واله فرمود : أمر حكومت با خداوند است هر جا كه يخواهد آن را قرار مى‌دهد..

ابن هشام، عبد الملك بن هشام بن أيوب الحميري أبو محمد، (متوفاي218هـ)، السيرة النبوية، ج2، ص272، تحقيق : طه عبد الرءوف سعد، ناشر: دار الجيل - بيروت، الطبعةالأولى ، 1411 هـ ؛

الطبري، محمد بن جرير أبو جعفر (متوفاي310)، تاريخ الامم و الملوك (تاريخ الطبري) ، ج 2، ص 84، تحقيق و مراجعه وتصحيح وضبط : نخبة من العلماء الأجلاء، ناشر : مؤسسة الأعلمي للمطبوعات - بيروت – لبنان، الطبعةالرابعة، 1403 - 1983 م ،توضيحات : قوبلت هذه الطبعة على النسخة المطبوعة بمطبعة «بريل»بمدينة لندن في سنة 1879 م؛

التميمي البستي، محمد بن حبان بن أحمد ابوحاتم(متوفاي354 هـ)، الثقات، ج 1، ص89 ـ 90، تحقيق السيد شرف الدين أحمد، ناشر: دار الفكر، الطبعةالأولى، 1395هـ – 1975م؛

بنابراين در اين خصوص بايد تابع پيامبر بود نه کس ديگر و نبايد در اين خصوص از حضرت پيشي گرفت همچنانکه قرآن به اين امر اشاره کرده است

اينکه گفتيد مردم با خلفاي پيشنهادي بيعت کردند اين برخلاف آن چيزي است که تاريخ نشان مي دهد ؛ زيرا خود علماي شما گفته اند که بيعت ابوبکر با يک نفر بوده است قرطبي مي‌نويسد: فإن عقدها واحد من أهل الحل والعقد فذلك ثابت ويلزم الغير فعله خلافا لبعض الناس حيث قال : لا تنعقد إلا بجماعة من أهل الحل والعقد ودليلنا أن عمر رضى الله عنه عقد البيعة لأبي بكر.

اگر امامت و خلافت توسظ يك نفر از اهل حل و عقد منعقد شد، بر ديگران لازم است كه آن را قبول كنند بر خلاف عده‌اي ازمردم كه مي‌گويند خلافت و امامت منعقد نمي‌شود مگر با جماعت اهل حل وعقد ولي دليل ما اين است كه عمر(كه يك نفر بود ) با ابوبكر بيعت كرد.

الأنصاري القرطبي، ابوعبد الله محمد بن أحمد (متوفاى671هـ)، الجامع لأحكام القرآن، ج 1، ص 269، ناشر: دار الشعب القاهرة.

در اينجا قرطبي بر اين مطلب اشاره مي‌كند كه بيعت با ابوبكر توسط جميع اهل حل و عقد نبود، دليل اين مطلب را فقط بيعت عمر با ابوبكر مي‌داندكه گروهي نبوده است.

عضد الدين إيجي در كتاب المواقف بر اين نكته تاكيد دارد كه بيعت ابوبكر اجماعي نبوده است:

وإذا ثبت حصول الإمامة بالاختيار والبيعة فاعلم أن ذلك لا يفتقر إلى الإجماع إذ لم يقم عليه دليل من العقل أو السمع بل الواحد والإثنان من أهل الحل والعقد كاف لعلمنا أن الصحابة مع صلابتهم في الدين اكتفوا بذلك كعقد عمر لأبي بكر وعقد عبد الرحمن بن عوف لعثمان.

زماني كه ثابت شد امامت از طريق انتخاب و بيعت مردم صورت مى‏پذيرد، بايد توجّه داشت كه اين امر، به اجماع تمام اهل حلّ و عقد نياز ندارد؛ زيرا هيچ دليل عقلى يا نقلى در اين مورد وجود ندارد. بلكه وجود يك يا دو تن از اهل حلّ و عقد براى ثبوت امامت و وجوب پيروى مردم از او كفايت مى‏كند؛ چرا كه ما مى‏دانيم صحابه با آن استوارى در دين ، به يكى دو تن بسنده كرده ‏اند، مانند بيعت عمر با ابو بكر و بيعت عبد الرحمن بن عوف با عثمان.

الإيجي، عضد الدين (متوفاى756هـ)، كتاب المواقف، ج 3 ، ص 591، تحقيق: عبد الرحمن عميرة، ناشر: دار الجيل، لبنان، بيروت، الطبعة: الأولى، 1417هـ، 1997م.

انصار نيز با ابوبکر بيعت نکردند و معتقد بودند کگه فقط با علي عليه السلام بيعت مي کنند: فقالت الأنصار أو بعض الأنصار لا نبايع إلا عليا

لكامل في التاريخ ، اسم المؤلف: أبو الحسن علي بن أبي الكرم محمد بن محمد بن عبد الكريم الشيباني الوفاة: 630هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1415هـ ، الطبعة : ط2 ، تحقيق : عبد الله القاضي ج 2 ص 189

خوب است در اين خصوص به منابع خود نيز نگاه کنيد که چطور براي ابوبکر بيعت مي گرفتند تا مطلب معلوم شود که اگر عده اي نيز بيعت کرده اند به چه صورت بوده است:

وهم يحتجزون الأزر الصنعانية ، لا يمرون بأحد إلا خطبوه ، فإذا عرفوه قدموه فمدوا يده ، فمسحوها على يد أبي بكرٍ ، كه ابو بكر به همراهى عمر، ابو عبيده و گروهى از حاضران سقيفه پيش آمد. جامه‏هاى صنعانى بر تن كرده بودند و با هر كس رويارو مى‏شدند او را به جبر مى‏كشيدند و دستش را براى بيعت بر دست ابو بكر مى‏نهادند، خواسته يا ناخواسته.الآبي، ابوسعد منصور بن الحسين (متوفاى421هـ)، نثر الدر في المحاضرات، ج 1، ص 277، تحقيق: خالد عبد الغني محفوط، ناشر: دار الكتب العلمية - بيروت /لبنان، الطبعة: الأولى، 1424هـ - 2004م.

در ضمن اي کاش به منابع خودتان نيز

اما در خصوص سوال دومتان که در خصوص اراده خدا در خصوص خلافت حضرت علي عليه السلام بود نيز بايد بگوييم مگر خداوند نمي خواهد همه انسانها پاك باشد و همه مؤمن باشند، و همه بهشت بروند پس چرا اينهمه دنبال گناه مي روند ؟ چرا كافر مي شوند؟ مگر اراده الهي بر پاك بودن انسان نبوده است؟ در اين خصوص بايد به اين نکته توجه کرد که اولا : مردم چه بخواهند و چه نخواهند طبق مبناي شيعه حضرت علي عليه السلام امام از طرف خداوند است هرچند حکومت ظاهري را نداشته باشد ثانيا: قرار نيست همه چيز با اجبار باشد طبيعت اين دنيا بر اين است که همه چيز با اسباب و علل عادي جلو برويد. خداوند در قرآن اراده کرده است پيامبران حاکم زمين باشند اما خيلي از انبياء حکومت به دستشان نرسيد آيا پيامبري آنان زير سوال مي رود؟! آيا مي شود گفت مردم در کار خدا خلل ايجاد کردند؟! ارداه خدا بر اين بود که پيامبر اسلام در مکه نيز حکومت داشته باشد اما نشد آيا در اراده خدا مشکلي ايجاد شد؟! اراده الهي بر اين تعلق گرفته که امور از راه اسباب و شرايط طبيعي جريان يابد نه از باب معجزه و خرق عادت نکته نکته اي که بايد به آن توجه کرد اين است که حضرت علي عليه السلام خليفه خداوند است که يک شعبه از خلافت الهي حضرت، حکومت بر مردم بود که مردم نخواستند

اما اينکه چرا صحابه از علي عليه السلام روي گردان شدند و حکومت ظاهري حضرت را قبول نکردند مگر نمونه آن را در قرآن نديديد ؛ فرزندان يعقوب مي دانستند که پدرشان پيامبر و برحق است اما وقتي که حضرت يعقوب سفارش حضرت يوسف را به آنها کرد، آنها تمرد کرده و زير قول خود زدند و موجب اذبت و آزار حضرت يوسف شدند همان دليلي که باعث شد آنها زير قول خود بزنند در صحابه نيز چنين چيزي بوده است

اما اينکه صحابه چرا قبول نکردند دلائلي دارد:

1-بخل عده‌اي ، سبب شد كه امام به خلافت نرسد: شخصي از طايفه بني اسد از امام علي عليه السلام سؤال كرد :چگونه شما را كه از همه سزاوارتر بوديد از مقام خلافت كنار زدند ؟ كيف دفعكم قومكم عن هذا المقام وأنتم أحق به ؟

يَا أَخَا بَنِي أَسَدٍ إِنَّكَ لَقَلِقُ الْوَضِينِ تُرْسِلُ فِي غَيْرِ سَدَدٍ وَ لَكَ بَعْدُ ذِمَامَةُ الصِّهْرِ وَ حَقُّ الْمَسْأَلَةِ وَ قَدِ اسْتَعْلَمْتَ فَاعْلَمْ أَمَّا الِاسْتِبْدَادُ عَلَيْنَا بِهَذَا الْمَقَامِ وَ نَحْنُ الاَعْلَوْنَ نَسَباً وَ الأَشَدُّونَ بِالرَّسُولِ ص نَوْطاً فَإِنَّهَا كَانَتْ أَثَرَةً شَحَّتْ عَلَيْهَا نُفُوسُ قَوْمٍ وَ سَخَتْ عَنْهَا نُفُوسُ آخَرِينَ وَ الْحَكَمُ اللَّهُ وَ الْمَعْوَدُ إِلَيْهِ الْقِيَامَةُ

وَ دَعْ عَنْكَ نَهْباً صِيحَ فِي حَجَرَاتِهِ‏

وَ لَكِنْ حَدِيثاً مَا حَدِيثُ الرَّوَاحِلِ‏

اى برادر بنى اسدى ! تو مردى پريشان و مضطربى كه نابجا پرسش ميكنى ؛ اما در عين حال احترام خويشاوندى و بستگى برقرار، و حق پرسش محترم است . اكنون كه مى‏خواهى بدانى ، پس بدان كه كه آن ظلم و خودكامگى كه نسبت به خلافت بر ما تحميل شد ، در حالى بود كه ما را نسب برتر و پيوند خويشاوندى با رسول خدا (ص) استوارتر بود.

جز خودخواهى و انحصارطلبى چيز ديگرى نبود كه : گروهى بخيلانه به كرسى خلافت چسبيدند، و گروهى سخاوتمندانه از آن دست كشيدند، داور خداست ، و بازگشت همه ما به روز قيامت است.

نهج البلاغة ، خطبة 162، نهج البلاغه محمد عبده ، ج2 ،‌ ص64 و شرح ابن أبي الحديد ، ج9 ، ص 241 و علل الشرايع ، ج1 ،‌ ص146 .

2-كينه قريش از كشته شدن پهلوانانشان توسط امير المؤمنين عليه السلام : و ابن عساكر در تاريخ مدينه دمشق مي‌نويسد :

عن ابن طاوس عن أبيه قال قلت لعلي بن حسين بن علي ما بال قريش لا تحب عليا فقال لأنه أورد أولهم النار وألزم آخرهم العار . تاريخ مدينة دمشق ، ج 42 ، ص 290

حاكم نيشابوري در المستدرك مي‌نويسد :

عن ابي ادريس الاودي عن علي رضى اللّه عنه قال: إنّ ممّا عهد إليّ النبي صلى اللّه عليه وآله أنّ الأمّة ستغدر بي بعده. پيامبر فرمود بعد از من امت بر تو غدر مي کنند المستدرك ، ج 3 ، ص140

وموارد ديگر

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

با سلام

دوست گرامي

اين روش قرآن است که بايد تحقيق کرد و حق را که همان بهترين راه است، تبعيت کرد همچنانکه در سوره زمر آيه 19 خداوند مي فرمايد: فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ

ارائه اين مباحث به اين معني نيست که ما بگوييم ما بر حقيم و ديگران بر باطل بلکه هدف تشويق به تحقيق و پيدا کردن راه درست با ادله است چه از اهل شيعه باشد و چه از اهل برادارن اهل سنت

بويژه اينکه پيامبر پيش بيني کرده اند که امتش 73 فرقه مي شود که همه در آتش هستند جزء يک فرقه که اهل نجات است لذا ضروري است در اين خصوص تحقيق شود تا از اهل نجات باشيم

ترمذي نقل مي کند: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: تَفَرَّقَتْ الْيَهُودُ عَلَى إِحْدَى وَسَبْعِينَ أَوْ اثْنَتَيْنِ وَسَبْعِينَ فِرْقَةً وَالنَّصَارَى مِثْلَ ذَلِكَ وَتَفْتَرِقُ أُمَّتِي عَلَى ثَلَاثٍ وَسَبْعِينَ فِرْقَةً.

سنن الترمذي: 4/134 ح 2778، أبواب الإيمان، باب افتراق الأمّة بتحقيق عبد الرحمن محمد عثمان، ط. دار الفكرـ بيروت، مسند أحمد بن حنبل: 2/332 ، 1203، سنن ابن ماجة 2/1321 ح 3991..

لذا ضروري است که تحقيق شود اين فرقه نجات کيست و ممکن نيست که پيامبر اين فرقه را معرفي نکرده باشد ما تنها به چند روايت از منابع خود اهل سنت در اين خصوص اشاره مي کنيم

عن أبي سعيد قال: نظر النبي صلى الله عليه وسلم إلى علي فقال: هذا وشيعته هم الفائزون يوم القيامة. تاريخ دمشق 42/333

عن أبي سعيد الخدري قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: إنّ عن يمين العرش كراسي من نور عليها أقوام تلألأ وجوههم نورا. فقال أبو بكر: أنا منهم يا نبي الله؟ قال: أنت على خير. قال: فقال عمر: يا نبي الله أنا منهم؟ فقال: مثل ذلك، ولكنّهم قوم تحابّوا من أجلي وهم هذا وشيعته. وأشار بيده إلى علي بن أبي طالب

تاريخ دمشق42/333

عن ابن عباس قال: لمّا نزلت هذه الآية {إنّ الذين آمنوا وعملوا الصالحات أولئك هم خير البرية} قال رسول الله صلى الله عليه وسلم لعلي: هو أنت وشيعتك يوم القيامة راضين مرضيين فتح القدير 5/477

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

با سلام

دوست گرامي

با اين حرفهاي پوچ و بي اساس و بدون دليل مانند دفن عمر در کنار قبر پيامبر (ص)، نمي توانيد واقعه هجوم عمر به خانه حضرت زهرا (ع) را که داراي ادله معتبر مي باشد انکار کنيد!!

http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=6301

شما با استناد به اينکه عمر در کنار پيامبر دفن شده است، سعي در اثبات ارتباط خوب اهل بيت با عمر داريد در حالي که اگر مقداري به تاريخ گذشته رجوع مي کرديد اين حرفها را نمي زديد

خانه خدا در زمان جاهليت پر از بت بود آيا اين دليل مي شود که خدا با بت و بت پرستي ارتباط داشته و نشان از رضايت خدا از اين بتها است؟!!!!

همچنين پيامبر صلي الله عليه وآله در مكه دركنار دشمنان و كفار زندگي مي كرد آيا مي شود گفت آنها باهم دشمني نداشتند؟

مثل اينكه شما خبر نداريد در قبرستان بقيع عايشه با عثمان كه با هم دشمن بودند در كنار هم دفن شده اند همان عثماني كه عايشه او را كافر و فاجر مي دانست . وقتي به عايشه گفتند اين جمله از شماست كه گفتيد «اقتلوا نعثلا فقد فجر» نعثل(عثمان) را بكشيد «فقالت عائشة قد والله قلت» عايشه گفت به خداقسم من گفتم.الإمامة والسياسة ، اسم المؤلف: أبو محمد عبد الله بن مسلم ابن قتيبة الدينوري الوفاة: 276هـ. ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1418هـ - 1997م. ، تحقيق : خليل المنصور ج 1 ص 48

درتاريخ الطبري نيز اين چنين نقل شده است«ولقد كنت تقولين اقتلوا نعثلا فقد كفر قالت إنهم استتابوه ثم قتلوه وقد قلت» تاريخ الطبري، لأبي جعفر محمد بن جرير الطبري الوفاة: 310 ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروتج 3 ص 12

آيا اين نوع دفن نشان از صميمت مي کند؟!!

عثمان در قبرستان يهود به خاک سپرده شد آيا از اين مي شود برداشت کرد که با يهود ارنباط خوبي داشته است؟!!

اما راجع به استدلال ديگرتان به ازدواج پيامبران با دختران شيخين نيز بايد بگوييم

يکي از زنان پيامبر صلي الله عليه و آله، صفيه دختر حيي بن اخطب يهودي است که بعد از فتح خيبر که شوهرش کشته شده بود، به ازدواج حضرت در آمد. آيا اين نوع ازدواج نشان از ارتباط پيامبر با پدر زن يهودي دارد ؟!!!

بخاري در اين خصوص مي نويسد: حدثنا عبد الْغَفَّارِ بن دَاوُدَ حدثنا يَعْقُوبُ بن عبد الرحمن ح وحدثني أَحْمَدُ بن عيسى حدثنا بن وَهْبٍ قال أخبرني يَعْقُوبُ بن عبد الرحمن الزُّهْرِيُّ عن عَمْرٍو مولى الْمُطَّلِبِ عن أَنَسِ بن مَالِكٍ رضي الله عنه قال قَدِمْنَا خَيْبَرَ فلما فَتَحَ الله عليه الْحِصْنَ ذُكِرَ له جَمَالُ صَفِيَّةَ بِنْتِ حُيَيِّ بن أَخْطَبَ وقد قُتِلَ زَوْجُهَا وَكَانَتْ عَرُوسًا فَاصْطَفَاهَا النبي صلى الله عليه وسلم لِنَفْسِهِ فَخَرَجَ بها انس گويد به خيبر که رسيديم خداوند قلعه را بر ما فتح کرد در اين هنگام از جمال صفيه گفته شد در حالي که شوهرش کشته شده بود و خودش عروس بود پس پيامبر صلي الله عليه و آله او را براي خود برگزيد و با او از خيبر خارج شد.صحيح البخاري ج 4 ص 1542

عبد الرزاق نيز درباره اين ازدواج چنين نقل مي کند: ثم نكح صفية بنت حيي وهي مما أفاء الله عليه يوم خيبر . مصنف عبد الرزاق ج 7 ص 490

ابن هشام نيز گويد: وتزوج رسول الله صفية بنت حيي بن أخطب سباها من خيبر فاصطفاها لنفسه . السيرة النبوية ج 6 ص 60 .

تمام اين مطالب از کتب خود شما مي باشد نه اينکه ما از خودمان بگوييم

موفق باشيد

گروه پاسخ به شبهات

با سلام

دوست گرامی

بهتر است قبل از انکار واقعیات، مقداری در خصوص موضوع تحقیق کنیم ، تا دچار تعصب و قضاوت نادرست نشویم

قضیه امامت حضرت علی علیه السلام چیزی نیست که فقط در منابع شیعه آمده باشد منابع اهل سنت پر است از روایات که خلافت حضرت علی علیه السلام را ثابت می کند و و این حرف که پیامبر صلی الله علیه و آله، حضرت علی علیه السلام را معین نکرده است نشان از بی اطلاعی است

جهت اطلاع به این آدرسها رجوع کنید

در خصوص قسمت آخر مطالبتان نیز به این آدرس رجوع کنید

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

با سلام

دوست گرامی

مگر شما در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله بودید که او را ببینید و نبوت ایشان را قبول کنید!!!خیلی از واقعیات را ما در گذشته ندیدیم فقط شنیدیم و یا با رجوع به تاریخ و روایات و آیات و یا با نقل به صورت تواتر و دست به دست آن را قبول کردیم در خصوص قضیه موردنظر نیز چنین است

این نوع روش که حتما برای قبول چیزی باید در گذشته می بودیم، این اصلا روش علمی نیست و هیچکس چنین چیزی را قبول ندارد

در خصوص سوال دوم چه کسی گفته است از ما در خصوص اعمال دیگران نمی پرسند این خلاف دین اسلام و اعتقادات و عقل است!!

آیا می شود ما از ظلم دیگران بی تفاوت باشیم و مظلوم را بحال خود بگذاریم و از او دفاع نکنیم! آیا این کار باعث تشویق ظلم نمی شود!! مخصوصا در خصوص کسی که رضایت خداوند در گرو رضایت ایشان یعنی حضرت زهرا علیها السلام است:ان الله یرضا لرضا فاطمه ویغضب لغضبها این کلمه به ما راه را نشان می دهد کسانی که موجب خشم حضرت شدند شایسته خلافت و پیروی ندارند مردم باید بیدار بشوند و بدانند غضب حضرت زهرا علیها السلام غضب خداست پس چرا باید ما این ملاک را که تعیین کننده راه حق با غیر حق است را نایده بگیریم!!! پس صحبت از حضرت زهرا علیها و ظلمهایی که به ایشان شده است جزء ضروریات است چون ملاک رضایت خدا رضایت ایشان هستند اگر ایشان راضی نباشد خدا نیز راضی نیست در نتیجه سعادت ما در گرو این مسئله که حق را نشان می دهد، می باشد

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

با سلام

دوست گرامی

شما نباید در عجب باشید این تعجب را ما باید داشته باشیم با توجه به اینکه شیعیان در کنار اهل سنت دارند زندگی می کنند چرا آنها به این نکته پی نبردند که شیعیان، افرادی را پرستش می کنند اما شما پی بردید!!! البته معلومه که شما تحت تاثیر شبکه های وهابی قرار گرفته و در بین شیعیان نیستید و یا حتی یک شیعه هم ندیدید چون اگر دیده بودید این چنین حرف نمی زدید که شیعیان کسی را می پرستند!!!

در خصوص اسم شیعه نیز خوب اگر به کتب روایی خودتان رجوع می کردید متوجه می شدید که روایات فراوان وجود دارد که پیامبر (ص) نه تنها اسم شیعه را آورده است بلکه آنها را فقط اهل رستگاری معرفی کرده است

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

باسلام

دوست گرامی

اولا: مگر پيامبر صلی الله علیه و آله از حضرت علي (ع)شجاعتر نبود ؟چرا در مکه وقتي حضرت سميه را با وضع فجيعي مي کشتند دفاع نکرد؟ آيا کسي مي‌تواتند بگويد پيامبر شجاعت نداشت؟!!! چرا پيامبر از اين همه اصحابش که در مکه کتک مي خوردند دفاع نکرد آيا نمي توانست با شجاعتي که داشت از آنها در مقابل دشمنان دفاع کند؟! از اين بالاتر چرا خود خداوند وقتي پيامبرانش را با بدترين جنايت مي کشتند چرا از آنها دفاع نکرد؟!! آيا خدا عاجر بود که از اينکه از رسولانش دفاع کند ؟!

ثانيا: حضرت علی عليه السلام در مرحله اول و زمانى كه آن‌ها قصد تعرض به همسرش را داشتند، از خود واكنش نشان داد و با عمر برخورد كرد، او را بر زمين زد، با مشت به صورت و گردن او كوبيد؛ اما از آن جايى كه مأمور به صبر بود از ادامه مخاصمه منصرف و طبق فرمان رسول خدا صلى الله عليه وآله صبر پيشه كرد. در حقيقت با اين كار مى‌خواست به آن‌ها بفهماند كه اگر مأمور به شكيبائى نبودم و فرمان خدا غير از اين بود، كسى جرأت نمى‌كرد كه اين فكر را حتى از مخيله‌اش بگذراند؛ اما آن حضرت مثل هميشه تابع فرمان‌هاى الهى بوده
چنانکه هيثمي در روايت معتبري چنين نقل کرده است
وعن علي بن أبي طالب قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم إنه سيكون اختلاف وأمر فإن استطعت أن تكون السلم فافعل رواه عبدالله ورجاله ثقات
مجمع الزوائد ومنبع الفوائد علي بن أبي بكر الهيثمي الوفاة: 807 ، دار النشر : دار الريان للتراث/‏دار الكتاب العربي - القاهرة , بيروت - 1407 ج 7 ص 234
احمد بن حنبل با سند معتبر نقل كرده است:
695 حدثنا عبد اللَّهِ حدثني محمد بن أبي بَكْرٍ المقدمي ثنا فُضَيْلُ بن سُلَيْمَانَ يَعْنِى النميري ثنا محمد بن أبي يحيى عن إِيَاسِ بن عَمْرٍو الأسلمي عن علي بن أبي طَالِبٍ رضي الله عنه قال قال رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إنه سَيَكُونُ بعدي اخْتِلاَفٌ أو أَمْرٍ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَكُونَ السِّلْمَ فَافْعَلْ.
علي عليه السلام فرمود: رسول خدا صلي الله عليه وآله فرمود: بعد از من به زودي اختلاف و امري واقع مي‌شود، پس اگر قدرت برسازش داشتي اين كار را انجام بده.مسند أحمد بن حنبل ج 1، ص 90، ح
با اين وجود اگر حضرت طبق دستور پيامبر (ص) عمل نمي کرد خود شما حضرت علي (ع) را متهم به سرپيچي نمي کرديد؟!!
ثالثا: مهمترين علت سکوت ( عدم قيام) حضرت علي عليه السلام که در منابع اهل سنت و شيعه به آن اشاره شده است، بخاطر عدم اختلاف در اسلام و عدم برگشت مردم به کفر بود
بلاذري در اين خصوص مي نويسد:
مخافة الفرقة؛ لقرب عهد الناس بالكفر والجاهلية، حضرت علي عليه السلام فرمود:بخاطر ترس از تفرقه بين مردم بود که نزديک به عهد جاهليت و کفر بودند
أنساب الأشراف ج 1 ص 319
در منابع شيعه نيز آمده است:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ الْحُسَيْنِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي الصُّهْبَانِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ‏ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع لِمَ كَفَّ عَلِيٌّ ع عَنِ الْقَوْمِ قَالَ مَخَافَةَ أَنْ‏ يَرْجِعُوا كُفَّار
احمد بن حسين، از پدرش، از محمّد بن ابى صهبان، از محمّد بن ابى عمير، از برخى اصحاب، وى مى‏گويد: محضر ابى عبد اللَّه عليه السّلام عرضه داشتم: براى چه على عليه السّلام از محاربه و مقاتله با مردم خوددارى كردند؟ حضرت فرمودند: خوف داشتند كه آنها به كفر بگرايند.
علل الشرائع ابن بابويه، محمد بن على، علل الشرائع، ، ج‏1 ؛ ص150
جهت اطلاع بيشتر به اين آدرس رجوع کنيد
http://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=5001

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

باسلام

دوست گرامی

اگر واقعا دین یک پدیده جغرافی و جبر باشد در این صورت چرا انبیاء در جامعه قیام می کردند که افکار و اعتقادات مردم بر خلاف آئین انبیاء بود و انبیاء با دعوت از آنها و راهنمایی آنها عده زیادی به آنها ایمان می آوردند !! اگر واقعا دین جبری بوده است نباید دعوت انبیاء را که بر خلاف اعتقاداتشان بود را قبول می کردند!!

پیامبر صلی الله علیه و آله توانست در مکه که اکثرا بت پرست بودند، افراد زیادی را جذب کنند و با خود همراه کند و بعد از مدتی بساط کفر و بت پرستی را از مکه برچید و آیین جدیدی اسلام را پایه گذاری کرد با این وجود آیا می شود گفت منطقه جغرافیایی جبر به وجود می آورد!!

امروزه نیز مردم بسیاری از کشورهای مختلف که در محیط کفر و فساد رشده کرده اند، بر علیه اعتقادات باطل خود قیام کرده و مسلمان شده اند و مذهب حق را پذیرفته اند با این وجود آیا می شود گفت جغرافیا موجب جبر می شود؟!!

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات