نام كتاب: انتخابي نو
نويسنده: محمد شریف زاهدی
او ميگوید: روحانی شیعه از کتاب «حیاةُ الصَحَابَة»نوشته يِ کانْدِهْلَوِیْ نقل میکرد که وقتی امام حسین شهید شدند، هر سنگ ریزه ای را بر میداشتند، از زیر آن لخته يِ خون بیرون میزد.
وي پس از شنیدن این روایت چند سوال برایش مطرح شد. از جمله اینکه اگر ما اهل سنت بر حق هستيم چرا علماي ما خواندن کتابهای شیعه را ممنوع کرده اند ولی روحانیهای شیعه از خواندن کتابهای اهل سنت هیچ ترسی ندارند.
زاهدي می گوید: آن شب تا صبح خوابم نبرد.
ساعت هفت صبح وقتی استاد وارد کلاس شد، قبل از آن که درس را شروع کند از او پرسیدم ببخشید استاد :آیا این روایت درست است که اگر شخصی برای ميتي گریه کند، آن ميت را در قبرعذاب می دهند؟
جواب داد: بله. این روایت در صحیح بخاری است که از ديدگاه اهل سنت صحیح ترین کتاب بعد از قرآن است .
پرسيدم: آیا وقتی که شیعیان برای امام حسین عليه السلام گریه می کنند، خداوند امام حسین عليه السلام را در قبر عذاب میدهد؟
استاد از این سوالم جا خورد.
بعد از لحظه ای مکث گفت : استغفرالله، اصلا امکان ندارد. اين چه سوالی است که می پرسی!؟
شما حق ندارید درباره ی شیعه سوال بپرسید. اما چون امام حسین عليه السلام از اولیای خداست، خداوند ولیِ خودش را عذاب نمی کند.
آري مطالبي از اين دست سبب شد كه عطش ملا محمد شريف زاهدي براي يافتن حقيقت بيشتر شود از اين رو به مطالعه كتابهاي شيعه روي آورد. وي در مسیر تحقیقاتش از کتاب شبهای پیشاور بسیار کمک گرفت. آنچه در استدلال های او بسیار به چشم می خورد استفاده فراوان از کتاب های عالم اهل سنت مولوی محمد عمر سربازی برای اثبات دیدگاه تشیع و به چالش کشیدن اساتیدش است.
محمد شریف زاهدی در سال 79 از طرف مولوی عبدالرحمن چابهاری به امامت جمعه منطقه پُشْتْ کُوهِ سِیْرِیْکْ در استان هرمزگان منصوب شد. در آن منطقه عنایاتی از اهل بیت عليهم السلام مشاهده کرد و در نهایت در سال 82 اعلام تشیع کرد. پس از آن روز تلاش های فراوانی از طرف اساتید و بستگانش صورت گرفت تا او را از مذهب شيعه روي گردان كنند ولی در برابر منطق قوی تشیع راه به جایی نبردند.
او در این کتاب علل گرویدن به تشیع و برخی بحث های خود را آورده و در نهایت برخی از عقاید شیعه را از کتاب های علماي اهل سنت بلوچستان به اثبات رسانده است.