چند نفر از علماي عامّه كه معتقد بودند شيخين از ظلم خود به حضرت فاطمه ـ عليهاالسّلام ـ توبه كرده بودند، از بغداد به كربلا آمده بودند تا با علماي شيعه بحث و مناظره كنند.
يك نفر شبانه نزد آخوند دربندي ـ رحمه اللّه ـ رفت و جريان را به اطلاع ايشان رسانيد. ايشان همان شب در مجلسي كه علما در آن اجتماع كرده بودند، به بالاي منبر تشريف برد و فرمود: «أَللّهُمَّ الْعَنِ الاْءَوَّل!» علماي عامّه بسيار ناراحت شدند. ايشان بعد از مدتي فرمود: «أَسْتَغْفِرُ اللّه َ.» طولي نكشيد فرمود: «أَللّهُمَّ الْعَنِ الثّانِي!» دوباره استغفار كرد. باز فرمود: «أَللّهُمَّ الْعَنْ فُلانَة!» بار سوم استغفار كرد و از منبر پايين آمد و از مجلس خارج شد.
با اين كه همه ي مسلمانان بر خلافت ظاهري حضرت اميرالمؤمنين ـ عليه السّلام ـ بعد از عثمان، اتفاق نظر داشتند، اهل تسنّن درباره ي جنگ معاويه با آن حضرت مي گويند: چون اجتهاد كرده، معذور، بلكه مأجور و مُثاب است، منتها چون اجتهاد او خطا بوده، يك اجر و پاداش دارد!
ولي ما شيعيان، اگر بخواهيم از روي اجتهاد به او فحش بدهيم يا سبّ و لعن كنيم، مي گويند: حق نداريد و جايز نيست! چون حضرت رسول ـ صلّي اللّه عليه وآله وسلّم ـ فرموده است:
«لا تَسُبُّوا أَصْحابِي.»(1) به صحابه ي من ناسزا نگوييد.
مي گوييم: چرا به معاويه در جنگ و كشتن اصحاب اشكال نمي كنيد، اما مي گوييد سبّ و لعنت آن ها جايز نيست زيرا خلاف اجماع (به نظر شما) است؟!
1. كنزالعمال، ج 11، ص 528؛ مسند احمد، ج 3، ص 11، 54، 63 و... صحيح بخاري، ج 4، ص 195 و...
اعتراف عامّه به وفات حضرت زهرا ـ عليهاالسّلام ـ با عدم رضايت از شيخين
خود عامّه اعتراف مي كنند كه حضرت فاطمه ـ عليهاالسّلام ـ در حال وفات، از شيخين ناراضي بود، در صحيح بخاري آمده است:
فَوَجَدَتْ فاطِمَةُ عَلي أَبي بَكْرٍ فِي ذلِكَ، فَهَجَرَتْهُ، فَلَمْ يُكَلِّمْهُ حَتّي تُوُفِّيَتْ.» فاطمه به دليل اين [غصب فدك] بر ابوبكر غضب نمود و با او قهر كرد و سخن نگفت تا اين كه وفات نمود. صحيح بخاري، ج 5، ص 82. نيز ر.ك: ج 8، ص 3.
هم چنين در صحيح بخاري در روايتي از رسول خدا ـ صلّي اللّه عليه وآله وسلّم ـ آمده است: «إِنَّ فاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّي؛ فَمَنْ أَغْضَبَها، أَغْضَبَنِي.»
فاطمه پاره ي تن من است. بنابر اين هر كس او را غضبناك كند، مرا به خشم آورده است. صحيح بخاري، ج 4، ص 210 و 219.
ما بايد در اين فكر باشيم كه جزوه اي درباره ي اعتقادات حقّه بنويسيم، بدان معتقد باشيم و بر اساس آن عمل كنيم، به گونه اي كه اگر همه ي مردم دست بردارند، ما دست بر نداريم و ثابت قدم باشيم.
http://bahjat.org/fa/